Większość z nas z sentymentem i nostalgią wraca do czasów dzieciństwa. Gdzie wszystko wydawało się łatwiejsze i prostsze. Początki naszej przygody z literaturą, którą zapamiętamy do końca życia. To wtedy życie wielu z nas bezpowrotnie się zmieniło. Był to moment, który ukształtował nas jako ludzi. Można z pewną swobodą wysnuć tezę, że mole książkowe odbierają rzeczywistość, w inny sposób. Z większą empatią i wrażliwością. Nasze synapsy, a przede wszystkim wyobraźnia to beneficjent, niesamowitej pasji jaką jest czytanie. Czasem wracamy myślami do lektur, które zrobiły na nas wrażenie. Często sięgamy po nie jeszcze raz, aby sobie przypomnieć i poczuć jak kiedyś było się dzieckiem. Porwać się ponownie przygodzie. Która powinna nieść za sobą pewną intensywność, magię i urok. W moim przypadku, tak sprawa się ma między innymi z niniejszym cyklem, opowiadającym o trójce przyjaciół: Jupiterze, Peterze i Bobie. Jakie są moje wrażenia po moim powrocie do serii ? Czy inaczej odbieram niniejsza pozycję? I czy mogę polecić tą powieść młodszym czytelnikom? Mała książeczka pod tytułem „Tajemnica zamku grozy”, to przede wszystkim literatura dziecięca, w której nie można się dopatrywać większej logiki. Podczas ponownej lektury uzmysłowiłem sobie, że konstrukcja fabularna opowiadania jest bardzo prosta, banalna i nieskomplikowana. Nawet bym powiedział, że infantylna. Dialogi nie są najmocniejszą stroną książki. Pierwsza część powieści nie dała mi większej przyjemności. Wykreowane postacie, a zwłaszcza trójka nastolatków, którzy samozwańczo nazwali się detektywami, okazały się płytkie, karykaturalne i sztampowe. Również narracja nie stała na najwyższym poziomie. Ale te wszystkie elementy, niedociągnięcia i negatywy tak naprawdę nie grają decydującej roli. Bowiem książka jest przeznaczona przede wszystkim dla młodszych czytelników. Jako trzydziestolatek nie mam prawa w pełni oceniać książeczki zbyt surowo. Moja opinia na dobrą sprawę nie jest obiektywna. Ale muszę przyznać, że jednak druga część książki, i jej rozwój fabularny, zawiązywanie się wątków, i rozwiązanie szarady, to wartość dodatnia powieści. Smaczku opowiadania dodaje niewątpliwie, element dreszczyku, który momentami pojawiał się w opowiadaniu. Książeczkę bardzo szybko się czyta. Krótkie rozdziały mają niewątpliwie na to wpływ. Może trochę dla mnie seria straciła blask, i raczej nie będę jej kontynuował, ale warto było na nowo zanurzyć się w świat zagadek, łamigłówek i szarad. Podsumowując, opowiadanie przeznaczone przede wszystkim dla najmłodszych. Uspokajam rodziców, w powieści nie ma nadmiernej przemocy, ani treści, które nie były by przeznaczone dla naszych pociech. Pozycja może nie okazała się wielką ucztą czytelniczą, ale nie żałuje czasu spędzonego przy lekturze. Miła odmiana od poważniejszych pozycji.

Większość z nas z sentymentem i nostalgią wraca do czasów dzieciństwa. Gdzie wszystko wydawało się łatwiejsze i prostsze. Początki naszej przygody z literaturą, którą zapamiętamy do końca życia. To wtedy życie wielu z nas bezpowrotnie się zmieniło. Był to moment, który ukształtował nas jako ludzi. Można z pewną swobodą wysnuć tezę, że mole książkowe odbierają rzeczywistość,...

Jeszcze przed wakacjami wypożyczyłam synowi książkę, trochę grubszą niż kilkustronicowe czytanki ze szkoły. Zażyczył sobie książkę, po której będzie się bał. To taki kryminał dla dzieci i młodzieży. Przed przeczytaniem przez Młodego postanowiłam sprawdzić, czy jest rzeczywiście taki straszny i czy się dla niego nadaje. Historia trzech detektywów wciągła mnie na tyle, że w kilka godzin poradziłam sobie z całą książką. Fajna historia z zagadkami i ze strasznym zamkiem w tle. Polecam dzieciakom, które chcą poczytać coś bardziej dorosłego ;)

Jeszcze przed wakacjami wypożyczyłam synowi książkę, trochę grubszą niż kilkustronicowe czytanki ze szkoły. Zażyczył sobie książkę, po której będzie się bał. To taki kryminał dla dzieci i młodzieży. Przed przeczytaniem przez Młodego postanowiłam sprawdzić, czy jest rzeczywiście taki straszny i czy się dla niego nadaje. Historia trzech detektywów wciągła mnie na tyle, że w...

Pierwsza część cyklu o trzech detektywach, z którą pierwszy kontakt miałem w szkole podstawowej. I miło było do niej wrócić po latach. Historia dość prosta, ale potrafi zainteresować i nie brakuje w niej humoru. Skierowana do młodszego czytelnika, choć i ci starsi miło spędzą z nią czas. Świetnie sprawdza się jako odskocznia od poważniejszych pozycji. Chętnie sięgnę po kolejne części tej niekrótkiej serii.

Pierwsza część cyklu o trzech detektywach, z którą pierwszy kontakt miałem w szkole podstawowej. I miło było do niej wrócić po latach. Historia dość prosta, ale potrafi zainteresować i nie brakuje w niej humoru. Skierowana do młodszego czytelnika, choć i ci starsi miło spędzą z nią czas. Świetnie sprawdza się jako odskocznia od poważniejszych pozycji. Chętnie sięgnę po...

Niesamowicie wciągająca historia dla młodzieży, która umilała mi czas będąc nastolatką. Dziś, pomimo upływu wielu lat, postanowiłam sięgnąć po nią ponownie i przekonałam się, dlaczego kiedyś przygody Trzech Detektów tak bardzo mnie urzekły. Przygody trzech młodych chłopców o zupełnie innych charakterach i umiejętnościach są pełne zwrotów akcji, tajemnic, niebezpieczeństw i humoru. W wielu miejscach dialogi bohaterów doprowadziły mnie niemalże do łez. Czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Niektórym historia może wydać się banalna, ale nie zapominajcie, że jest to książka dla dzieci. Jeśli zastanawiacie się, czy warto po nią sięgnąć, to nie róbcie tego dłużej. Gwarantuję Wam przednią zabawę z uśmiechem na ustach

Niesamowicie wciągająca historia dla młodzieży, która umilała mi czas będąc nastolatką. Dziś, pomimo upływu wielu lat, postanowiłam sięgnąć po nią ponownie i przekonałam się, dlaczego kiedyś przygody Trzech Detektów tak bardzo mnie urzekły. Przygody trzech młodych chłopców o zupełnie innych charakterach i umiejętnościach są pełne zwrotów akcji, tajemnic, niebezpieczeństw i...

Nie porywa, ale miło się czyta.

Nie porywa, ale miło się czyta.

Ciekawa seria dla młodzieży. Czytałem te książki na przełomie 7/8 klasy,prawie 20 lat temu. Bibliotekarka dziwiła się, że wypożyczam tak dużo książek. Pytała czy na pewno czytam.:)

Seria opowiada o trzech młodych przyjaciela, którzy starają się być dedektywami. Każdy z nich jest różny i ma inne podejście do tego "fachu". Dzielnych tropicieli wspiera stary przyjaciel pan Alfred Hitchcock. :)

Ciekawa seria dla młodzieży. Czytałem te książki na przełomie 7/8 klasy,prawie 20 lat temu. Bibliotekarka dziwiła się, że wypożyczam tak dużo książek. Pytała czy na pewno czytam.:)

Seria opowiada o trzech młodych przyjaciela, którzy starają się być dedektywami. Każdy z nich jest różny i ma inne podejście do tego "fachu". Dzielnych tropicieli wspiera stary przyjaciel pan...

Po wielu latach od mojego dzieciństwa, było mi bardzo ciężko przełamać się by przeczytać przygody trzech detektywów.
Skusiłem się jednak, i przeżyłem szok, mimo że pamiętam wszystkich bohaterów, naszło mnie nostalgiczne wspomnienie dzieciństwa.
Lekko napisana książka w której można znaleźć sobie chwilę przygód, które chciało się przeżywać za młodu. Bo czy nie ma wśród nas chłopaków, którzy za młodu marzyli rozwiązywać zagadki tego świata?
Mieć na własność samochód z szoferem...? :)

Gorąco polecam!

Po wielu latach od mojego dzieciństwa, było mi bardzo ciężko przełamać się by przeczytać przygody trzech detektywów.
Skusiłem się jednak, i przeżyłem szok, mimo że pamiętam wszystkich bohaterów, naszło mnie nostalgiczne wspomnienie dzieciństwa.
Lekko napisana książka w której można znaleźć sobie chwilę przygód, które chciało się przeżywać za młodu. Bo czy nie ma wśród nas...

Powrót do lat dzieciństwa, bardzo sentymentalna podróż.

Powrót do lat dzieciństwa, bardzo sentymentalna podróż.

Czytałam to jako dziecko :) latałam do biblioteki i czytałam to z wypiekami na twarzy. Dziś wracam do tego jako dorosła osoba :) I choć czytałam to ostatnio pewnie jakieś 18 lat temu, to książki nadal mają dla mnie ten unikalny klimat i tajemniczość :) I choć mam już więcej doświadczenia z książkami niż kiedyś, to książki detektywów nie nudzą mnie jako dorosłej osoby.

Czytałam to jako dziecko :) latałam do biblioteki i czytałam to z wypiekami na twarzy. Dziś wracam do tego jako dorosła osoba :) I choć czytałam to ostatnio pewnie jakieś 18 lat temu, to książki nadal mają dla mnie ten unikalny klimat i tajemniczość :) I choć mam już więcej doświadczenia z książkami niż kiedyś, to książki detektywów nie nudzą mnie jako dorosłej osoby.

Oczywiście to książka dla nastolatków, i to raczej tych młodszych, ale i ja przeczytałam ją z przyjemnością. Nie wykluczam, ze jeszcze kiedyś wrócę do przygód Trzech Detektywów.

Oczywiście to książka dla nastolatków, i to raczej tych młodszych, ale i ja przeczytałam ją z przyjemnością. Nie wykluczam, ze jeszcze kiedyś wrócę do przygód Trzech Detektywów.