Kiedyś w dzieciństwie sam przeczytałem i podobała mi się.
Ostatnio, jak byłem w domu rodzinnym, to wygrzebałem ją aby poczytać coś mojemu siedmioletniemu synowi. Siedział i słuchał zafascynowany pomimo prawie braku ilustracji w tej książce. Jak wyjeżdżaliśmy, to skrzętnie spakował obydwa tomy z prośbą o kontynuację czytania.
Tak więc, mój siedmioletni syn poleca. :-)

Kiedyś w dzieciństwie sam przeczytałem i podobała mi się.
Ostatnio, jak byłem w domu rodzinnym, to wygrzebałem ją aby poczytać coś mojemu siedmioletniemu synowi. Siedział i słuchał zafascynowany pomimo prawie braku ilustracji w tej książce. Jak wyjeżdżaliśmy, to skrzętnie spakował obydwa tomy z prośbą o kontynuację czytania.
Tak więc, mój siedmioletni syn poleca. :-)

książkę przeczytałam w wieku 7 lat, i tak to się zaczęło..pokochałam tę rodzinę, SF lubię do dziś

książkę przeczytałam w wieku 7 lat, i tak to się zaczęło..pokochałam tę rodzinę, SF lubię do dziś

Wróciłam po latach do ukochanej książki z lat dziecinnych - tym razem z zasłuchaną młodą czytelniczką. Okazało się, że Marta Tomaszewska jest jeszcze lepszą autorką, niż mi się zdawało. Ta space opera dla dzieci ma w sobie wszystko, czego trzeba, by zauroczyć i młodego, i starszego czytelnika. Jest wciągająca i zaskakująca fabuła; dobrze zbudowany świat; wielowymiarowe postaci, z których każda ma wady i zalety - a część z nich jeszcze zmienia się w sposób logiczny pod wpływem wydarzeń i innych postaci; fantastyczne interakcje między postaciami; zderzenie kultur i problemy z tym związane oraz rozwiązywanie tych problemów w pokojowy sposób; jest humor, ciepły i ironiczny, a czasem pokazane też jest drugie, nieprzyjemne dno komizmu, w sposób czytelny i dla dziecka, i dla dorosłego... Są wreszcie opisy - planet, przyrody czy burzy, ale i uczuć - poetyckie, sugestywne, napisane takim językiem, że dorosły zachwyca się jego malowniczą prostotą, a dziecko słucha jak zaczarowane, z takim samym entuzjazmem, z jakim przyjmuje nieoczekiwane zwroty akcji ("mamo, bo to jest tak napisane, że wszystko staje mi przed oczami jak żywe").
Ja też czytam z płonącymi policzkami, jak zaczarowana, jak wtedy, kiedy miałam 10 lat.
Gorzej, że zniecierpliwione oczekiwaniem na wieczór potomstwo samo zabrało się - po raz pierwszy - do czytania (i zabrało drugi tom do szkoły; ciekawe, ile stron mi przez to umknie).

Wróciłam po latach do ukochanej książki z lat dziecinnych - tym razem z zasłuchaną młodą czytelniczką. Okazało się, że Marta Tomaszewska jest jeszcze lepszą autorką, niż mi się zdawało. Ta space opera dla dzieci ma w sobie wszystko, czego trzeba, by zauroczyć i młodego, i starszego czytelnika. Jest wciągająca i zaskakująca fabuła; dobrze zbudowany świat; wielowymiarowe...

Dawno, dawno temu, gdy jeszcze moja młodsza siostra nie chciała czytać, podsunąłem jej Tapatiki. I od tego czasu czyta, czyta i czyta...
Jeżeli macie w domu młodych ludzi których nie ciągnie do książek, podsuńcie tę... :)

Dawno, dawno temu, gdy jeszcze moja młodsza siostra nie chciała czytać, podsunąłem jej Tapatiki. I od tego czasu czyta, czyta i czyta...
Jeżeli macie w domu młodych ludzi których nie ciągnie do książek, podsuńcie tę... :)

Chyba jedno z moich pierwszych "SF" ;)

Chyba jedno z moich pierwszych "SF" ;)