Pierwszy tom, czytałem dawno, teraz go sobie odświeżyłem - słabo. Przypomniałem sobie, dlaczego kilka lat temu nie sięgnąłem po kolejne tomy. Ale teraz się skusiłem, bo wpadł w ręce. I dobrze, że to krótki zeszyt, ale i tak na dwa wieczory go wziąłem. Jest jeszcze gorzej niż w pierwszej części.
Tak jak w pierwszym tomie scenariusz Scotta Ciencin się jeszcze jako tako bronił, w drugim, który jest bezpośrednią kontynuacją już jest o kategorię gorzej. Z takiej klasy B, czy też c zjeżdżamy do E. W pierwszym tomie Daying Inside mamy zaginioną taśmę, więc w pierwszym kadrze drugiego ją znajdujemy. W pierwszym doktorek oddaje swoją duszę za duszę pacjentki, więc i tutaj się pojawia jako postać z koszmaru. Ale jak podkreśla, nie robi tego z przyjemności. W pierwszej części historia choć prosta i idąca znanymi schematami, trzymała się jakoś kupy, nie kuła w oczy. Tutaj jest gorzej. Scott sobie kompletnie z nią nie poradził, jest chaotyczna, napchana wątkami pobocznymi, które dezorientują, irytują i psują cały nastrój. Jak w bardzo kiepskim horrorze o nastolatkach wyjeżdżających do domku w lesie.
W pierwszym tomie narzekałem głównie na rysunki Bena Templesnitha. Przy tym co pokazał Aadi Salaman chyba Ben dostanie sporego plusa. Braki scenariusza jak dla mnie są wręcz potęgowane przez rysunek. Chaos jednego wpływa na drugie, potęgują się. Przez co wiele stron w komiksie jest męczących. Jest brudno, nieczytelnie i w całym kadrze tak samo. Nawet zanim bohaterowie pojawią się w opuszczonym miasteczku, kadry są tak samo stworzone, mają ten sam klimat co w apogeum horroru. Przez co amplituda nastroju, choć wysoka, jest płaska przez cały komiks. Nudzi.
Ostatnim zdaniem komiksu jest "nie mogę się doczekać". Cóż, trzeci tom jak na razie nie wpadł mi w macki - nie będę się za nim rozglądał.

Pierwszy tom, czytałem dawno, teraz go sobie odświeżyłem - słabo. Przypomniałem sobie, dlaczego kilka lat temu nie sięgnąłem po kolejne tomy. Ale teraz się skusiłem, bo wpadł w ręce. I dobrze, że to krótki zeszyt, ale i tak na dwa wieczory go wziąłem. Jest jeszcze gorzej niż w pierwszej części.
Tak jak w pierwszym tomie scenariusz Scotta Ciencin się jeszcze jako tako...