Subtelna i delikatna proza (dziennik intymny? zbiór felietonów? eseje?) o wygnaniu z poranionej wojną Jugosławii. O obcości, byciu nikim, o zniknięciu ojczyzny. O szukaniu otuchy w plastikowej aurze z amerykańskiej pop-kultury i życia codziennego. Metoda pisarska, jakby zaczerpnięta od Kundery, to medytacja nad słowami-kluczami. Momentami poetycko (i to mi się najlepiej czytało),trochę etnograficznie, kulturoznawczo, czasem socjologicznie. Chodziło mi po głowie, że "Amerykański fikcjonarz" to połączenie naiwności i świeżego spojrzenia z "Delicji ciotki Dee" Hołówki i oniryczności "Ameryki" Baudrillarda, Baumana i Kundery, a wszystko w sosie dubravkowym: wrażliwość, nostalgia i kruchość, którą chyba mogę nazwać kobiecą, choć Ugrešić do feministek się nie zapisywała.

Chciałbym zapamiętać: 1) metaforę sióstr (Europa Wschodnia i Zachodnia, Wschodnia źle umalowana i zaniedbana, "o twarzy z wyrazem uniżenia i zuchwałości"),2) że Ugrešić zapomina dobre lektury, tak jak się zapomina przyjemności z seksu, i dlatego chce się wracać, 3) taką myśl-pytanie (strona 176 mojego wydania):

"Moje serce jest małe i wrażliwe. Ile cudzych nieszczęść może się zmieścić w sercu? Jaką elastyczność ma przeciętne ludzkie serce? Ile potrafi pomieścić, żeby nie pękło? A może po jakimś czasie zamienia się w tępy miech, który ślepo wybija rytm?"

Subtelna i delikatna proza (dziennik intymny? zbiór felietonów? eseje?) o wygnaniu z poranionej wojną Jugosławii. O obcości, byciu nikim, o zniknięciu ojczyzny. O szukaniu otuchy w plastikowej aurze z amerykańskiej pop-kultury i życia codziennego. Metoda pisarska, jakby zaczerpnięta od Kundery, to medytacja nad słowami-kluczami. Momentami poetycko (i to mi się najlepiej...

Podczas ostatnich miesięcy, które upłynęły między innymi pod znakiem dramatycznych wydarzeń na Ukrainie, pojawiło się w mojej głowie pytanie: "jakie uczucia i myśli towarzyszą Ukraińcom, którzy w trakcie tragicznych wydarzeń znaleźli się z dala od swoich bliskich i swojej ojczyzny?". Choć skala konfliktu na Ukrainie i konfliktu na Bałkanach z lat 90 XX wieku jest zupełnie inna, te przemyślenia zmotywowały mnie do sięgnięcia po "Amerykańskiego fikcjonarza" Dubravki Ugreśić. I nie pamiętam kiedy ostatnio miałam za lekturę tak przejmującą książkę. Zbiór stosunkowo krótkich tekstów pełen jest osobistych, czasami bardzo intymnych przemyśleń i spostrzeżeń autorki, która podjęła ciężką decyzję o opuszczeniu rodziny, przyjaciół i podjęciu losów emigrantki z dala od rodzimego kraju opanowanego wojną. Zarówno w Amsterdamie jak i w Stanach Zjednoczonych spotyka się z niezrozumieniem i ignorancją. Czuje, że nie należy do nowego miejsca - tutaj mam na myśli USA, w których wielu emigrantów odnajduje lepsze życie, jednocześnie nie należy już do swojego kraju rodzimego, ponieważ Jugosławia, w jakiej się wychowywała i spędziła część swojego życia, Jugosławia jaką pamięta jest już przeszłością. Dubravka Ugreśić znalazła w sobie naprawdę wiele odwagi, żeby opisać swoje doświadczenia, nie bojąc się równocześnie krytykować cywilizacji Zachodu. Trudno jest w kilku słowach oddać atmosferę "Amerykańskiego fikcjonarza", jest to książka budząca silne emocje, żeby się o tym przekonać trzeba po prostu ją przeczytać! Warto!

Podczas ostatnich miesięcy, które upłynęły między innymi pod znakiem dramatycznych wydarzeń na Ukrainie, pojawiło się w mojej głowie pytanie: "jakie uczucia i myśli towarzyszą Ukraińcom, którzy w trakcie tragicznych wydarzeń znaleźli się z dala od swoich bliskich i swojej ojczyzny?". Choć skala konfliktu na Ukrainie i konfliktu na Bałkanach z lat 90 XX wieku jest zupełnie...

Smutki refleksyjnej ekspatki w kraju, który nie zna refleksji.

Smutki refleksyjnej ekspatki w kraju, który nie zna refleksji.

Znakomite.

Znakomite.

Słowniczek amerykańskich mitów napisany przez pisarkę z byłej Jugosławii. Osobliwe, egzotyczne, ironiczne, kuriozalne, fascynujące. Ameryko, moja nowa ziemio...

Słowniczek amerykańskich mitów napisany przez pisarkę z byłej Jugosławii. Osobliwe, egzotyczne, ironiczne, kuriozalne, fascynujące. Ameryko, moja nowa ziemio...