To niewiarygodne że, człowiek wykształcony, ojciec trójki dzieci mógł dopuścić się takich zbrodni. Tematyka obozowa jest niezwykle rozległa i różnorodna i zaskakuje mnie za każdym razem gdy po nią sięgam, ale "Kat z Listy Schindlera " zaskoczył mnie na nowo. Piekło istniało naprawdę.

To niewiarygodne że, człowiek wykształcony, ojciec trójki dzieci mógł dopuścić się takich zbrodni. Tematyka obozowa jest niezwykle rozległa i różnorodna i zaskakuje mnie za każdym razem gdy po nią sięgam, ale "Kat z Listy Schindlera " zaskoczył mnie na nowo. Piekło istniało naprawdę.

Jeżeli piekło istnieje to musi mieć twarz Amona Götha.

Jeżeli piekło istnieje to musi mieć twarz Amona Götha.

Ciężko i długo czytało mi się tę książkę. Bardzo lubię tematykę II wojny światowej, tutaj jednak styl pisania był zbyt monotonny jak dla mnie. Za dużo nazwisk, za dużo miejsc, za dużo scen. A może po prostu za dużo nienawiści...

Ciężko i długo czytało mi się tę książkę. Bardzo lubię tematykę II wojny światowej, tutaj jednak styl pisania był zbyt monotonny jak dla mnie. Za dużo nazwisk, za dużo miejsc, za dużo scen. A może po prostu za dużo nienawiści...

Pierwszy raz jedno zdania w książce kompletnie zmieniło moją opinię na jej temat. Cytuję ze strony 283:"PO RAZ KOLEJNY OKAZAŁO SIĘ, ŻE NIE CHĘĆ DO ŻYDÓW JEST W SPOŁECZEŃSTWIE POLSKIM SILNIEJ ZAKORZENIONA NIŻ NIENAWIŚĆ DO NIEMIECKICH OKUPANTÓW" Zdanie to odnosi się do rozdziału "Podziemie się zbroi" a konkretnie do sytuacji w której więźniowie planują powstanie w obozie lecz nie mogą się skontaktować czy polskim ruchem oporu. Nie ma tu żadnego przypisu wyjaśniającego choćby cokolwiek (np które to było podziemie? jak próbowano się kontaktować? kto konkretnie próbował się kontaktować)jest wzmianka o Laptasie z PPR!!. Kim on był? nic zero informacji. Z racji tego że nie udało się uzyskać pomocy dla więźniów autor dosadnie podsumował CAŁE POLSKIE społeczeństwo. Wychodzi na to że Polacy bardziej nienawidzili żydów od okupantów. Wychodzi na to że całe społeczeństwo było w konspiracji!! Jak można pisać tak w kraju którym za pomoc żydom ginęły całe rodziny, gdzie nie było tak jak w innych państwach pod okupacją niemiecką systemowej pomocy w łapaniu i likwidacji Żydów!!! Najciekawsze jest to że tę książkę promowano w Polskim Radiu. Prowadząca nawet dziękowało autorowi za tak ważną pozycję.
Ja rozumiem jest wolność słowa ale za takie wypowiedzi trzeba wyciągać konsekwencję a przynajmniej prosić o konkretne dowody, dokumenty a co najważniejsze przypisy. Co robił tłumacz? Co robiło wydawnictwo? Trzeba mieć świadomość że takie książki czytane są zagranicą i w świat idzie taka kłamliwa informacja.

Pierwszy raz jedno zdania w książce kompletnie zmieniło moją opinię na jej temat. Cytuję ze strony 283:"PO RAZ KOLEJNY OKAZAŁO SIĘ, ŻE NIE CHĘĆ DO ŻYDÓW JEST W SPOŁECZEŃSTWIE POLSKIM SILNIEJ ZAKORZENIONA NIŻ NIENAWIŚĆ DO NIEMIECKICH OKUPANTÓW" Zdanie to odnosi się do rozdziału "Podziemie się zbroi" a konkretnie do sytuacji w której więźniowie planują powstanie w obozie lecz...

Poruszająca.

Poruszająca.

Do tej pory uważałem, że śmierć w komorze gazowej jest straszna. Po przeczytaniu tej książki uważam, że to jedna z lepszych śmierci spośród tych, które miały miejsce w czasach holocaustu.

Do tej pory uważałem, że śmierć w komorze gazowej jest straszna. Po przeczytaniu tej książki uważam, że to jedna z lepszych śmierci spośród tych, które miały miejsce w czasach holocaustu.

Książka ta należy do tych, po które sięga się tylko raz. Mało tego, jest tak wstrząsająca, że opisy zaprezentowane przez autora zapadają w pamięć. Zapamiętuje się niemal każdą zbrodnię opisaną na kartach utworu. Przed oczami rysują się sceny. Obraz dodatkowo wzmocniony jest załączonymi zdjęciami - autentycznymi dokumentami bestialskich mordów. Polecam czytelnikom o mocnych nerwach i ... nie zachęcam do nocnej lektury.

Książka ta należy do tych, po które sięga się tylko raz. Mało tego, jest tak wstrząsająca, że opisy zaprezentowane przez autora zapadają w pamięć. Zapamiętuje się niemal każdą zbrodnię opisaną na kartach utworu. Przed oczami rysują się sceny. Obraz dodatkowo wzmocniony jest załączonymi zdjęciami - autentycznymi dokumentami bestialskich mordów. Polecam czytelnikom o mocnych...

Swietna lektura chociaz brakuje w niej bardziej szczegolowych relacji dotyczacych zwiazku Amona Goeth z Ruth Kalder.

Swietna lektura chociaz brakuje w niej bardziej szczegolowych relacji dotyczacych zwiazku Amona Goeth z Ruth Kalder.

Bardzo dobra książka. Studium psychologiczne zbrodniarza. Bardzo dokładnie opisuje obóz Koncentracyjny w Krakowie-Płaszowie (obecnie tam zostało niewiele śladów po tym obozie). Myślę, że przed przeczytaniem tej książki najpierw należy przeczytać "Listę Schindlera".

Bardzo dobra książka. Studium psychologiczne zbrodniarza. Bardzo dokładnie opisuje obóz Koncentracyjny w Krakowie-Płaszowie (obecnie tam zostało niewiele śladów po tym obozie). Myślę, że przed przeczytaniem tej książki najpierw należy przeczytać "Listę Schindlera".

,,Przerażająca historia kata z Listy Schindlera, esesmana, który własnoręcznie zamordował setki ludzi.

,, Kto najpierw strzela, ten ma więcej z życia". Słowa te stały się mottem rządów Amona Leopolda Gotha w podkrakowskim obozie koncentracyjnym w Płaszowie. Gdy dyktował rozkazy stenografowi, strzelał z okna swego ,,pokoju myśliwskiego" do pracujących przed barakami więżniów. Bacznie obserwowano jego strój. Jeśli na głowie miał furażerkę, można się było go nie obawiać. Czapka oficerska lub tyrolski kapelusz oznaczały, że komendant jest w nastroju do zabijania... " Tekst z okładki

,,Jestem Waszym Bogiem"


Pochodzący z Wiednia esesman i morderca Amon Goth, bohater niniejszej książki nie tylko nie wykonywał rozkazów i nie troszczył się o zdanie przełożych, ale był pewny siebie. Szczerze nienawidził biurokratów, Żydów i szowinistów. Zabijanie było jego zachcianką i wynikało ze spaczonych instynktów. Nie potrzebował górnego rozkazu, korzystał ze swobody, jaką dawał mu świat obozów koncentracyjnych. Płaszowski kat wręcz celebrował swą władzę nad wyjęty z pod prawa więźniami. Był genialnym reżyserem śmierci w Płaszowie, obozie, którego był komendantem. Pełnił on rolę sceny, na której wystawiano to coraz wymyślniejszą tą samą sztukę , masowy mord Żydów.

Opowieść ta ukazuje do jakiego bestialstwa może dojść człowiek, jeśli tylko zapewni mu się sprzyjające warunki. Amon Goth zawisł na szumienicy w 1946r., a jego zwłoki zostały spalone, prochy rozsypane. Pamięć o jego okrutnych czynach pozostaje wiecznie żywa.

Oscar Schindler był jego przeciwieństwem. Niemiec przejął fabrykę garnków w Krakowie, w której pracowali Żydzi, w przeciwieństwie jednak do Amona, dbał o nich, zapewniał im dodatkowe pożywienie, wybudował nawet obóz obok zakładu, aby Goth nie mógł ich pozabijać... Na końcu sporządził listę Żydów, których miał ochronić i wywieźć w góry do fabryki broni. Była na niej również jedna ze służących Gotha oraz jeszcze jedna dziewczyna. Wszyscy bardzo chcieli się dostać na tą listę, tylko wtedy mieli szansę na ocalenie. Tych, których nie udało się ochronić zostali zagazowani w obozach w Aushwitz.

Odkąd obejrzałam film z jakąś gazetą o Amonie Gothcie chciałam się więcej dowiedzieć więcej o tym okropnym człowieku, który zabijał niewinnych ludzi bez mrugięcia okiem. Ludzie przebywający z obozie w Płaszowie cały czas żyli w nieustannym strachu, nie mogli przewidzieć, czy akurat dziś Amon nie zapragnie ich zabić...

Uwielbiam książki o wojnie, jednak ta jest przerażająca, ukazuje okropieństwo obozów koncentracyjnych. Jak to kiedyś ktoś powiedział ,,Ludzie ludziom zgotowali taki raz". I zgadzam się z tym w 100 %. Wojna to przerażający czas, z którego ludzie żyjący w tamtych czasach do dziś nie potrafią się się otrząsnąć !

,,Kat z Listy Schindlera. Zbrodnie Amona Leopolda Gotha" to powieść, którą polecam wszystkim ludziom, interesujących się czasami II wojny światowej, ale tym w dojrzałym wieku, którzy mają już ukształtowaną psychikę, ponieważ lektura tej książki nie należy do najłatwiejszych...

,,Przerażająca historia kata z Listy Schindlera, esesmana, który własnoręcznie zamordował setki ludzi.

,, Kto najpierw strzela, ten ma więcej z życia". Słowa te stały się mottem rządów Amona Leopolda Gotha w podkrakowskim obozie koncentracyjnym w Płaszowie. Gdy dyktował rozkazy stenografowi, strzelał z okna swego ,,pokoju myśliwskiego" do pracujących przed barakami...