Niezniszczalny Allon. Za dużo opisów, które nic nie wnosiły. Fabuła sprawia, że nie wciągnęłam się w pełni, momentami przeskakiwałam po łebkach.

Niezniszczalny Allon. Za dużo opisów, które nic nie wnosiły. Fabuła sprawia, że nie wciągnęłam się w pełni, momentami przeskakiwałam po łebkach.

A miało być tak spokojnie... Nic z tego. Allon z żoną spędza miesiąc miodowy w Umbrii, przy okazji wykonując pewne zlecenie konserwatorskie dla Watykanu. Niestety, szybko upominają się o niego izraelskie służby. Gdy dosłownie na rękach Gabriela umiera rosyjski dziennikarz, który miał wyjawić mu pewną tajemnicę, Allon decyduje się jechać do Moskwy. Problem w tym, że w Rosji rządzą inne zasady i łatwo jest tam "zaginąć". Celem Gabriela staje się pokrzyżowane planów pewnego rosyjskiego oligarchy a ma pomóc w tym jego żona. Gabriel staje przed trudnym zadaniem, bo przeciwnik jest bezwzględny.

W tym tomie Allon coraz mniej przypomina siebie z pierwszych tomów. Mam wrażenie, że mięknie. Ok, starzeje się... No i nie jest już niezniszczalny. Ale nadal gotów jest poświęcić samego siebie, nie bacząc, jak bardzo rani swoich bliskich. To jednak jest pewien rodzaj egoizmu.

Z dużą uwagę i zaciekawieniem śledziłam perypetie Allona w Rosji. I zastanawiałam się czy rzeczywiście służby różnych krajów tak zgodnie ze sobą współpracują. Oby...

Książkę dobrze się czyta. No i ma wszystko to, co powinna zawierać do raz powieść - ciekawe postacie, wartka akcja i zgrabna intryga. Fajne to było.

A miało być tak spokojnie... Nic z tego. Allon z żoną spędza miesiąc miodowy w Umbrii, przy okazji wykonując pewne zlecenie konserwatorskie dla Watykanu. Niestety, szybko upominają się o niego izraelskie służby. Gdy dosłownie na rękach Gabriela umiera rosyjski dziennikarz, który miał wyjawić mu pewną tajemnicę, Allon decyduje się jechać do Moskwy. Problem w tym, że w Rosji...

Już po raz kolejny Gabriell Allon dostarczył mi ulubionej rozrywki. Bardzo lubię czytać tą szpiegowsko - sensacyjną serię. Trochę martwi mnie ile jeszcze Gabriel jest stanie wytrzymać fizycznie. W końcu jest coraz starszy, chyba że jest ze stali. Umiejscowienie akcji w Rosji to dodatkowy smaczek. Akcja rozwija się na każdej stronie, napięcie eskaluje i nie pozwala przerwać czytania. I trochę mi żal, że głównego złoczyńcę autor pozostawił przy życiu. Czułabym się bezpieczniej gdyby taka kanalia nie chodziła już po ziemi. Mimo, że to fikcja literacka. Polecam.

Już po raz kolejny Gabriell Allon dostarczył mi ulubionej rozrywki. Bardzo lubię czytać tą szpiegowsko - sensacyjną serię. Trochę martwi mnie ile jeszcze Gabriel jest stanie wytrzymać fizycznie. W końcu jest coraz starszy, chyba że jest ze stali. Umiejscowienie akcji w Rosji to dodatkowy smaczek. Akcja rozwija się na każdej stronie, napięcie eskaluje i nie pozwala przerwać...

Mój ulubiony superbohater znowu w akcji. Tym razem ( z tych ciekawszych miejsc) byliśmy w Umbrii i na Lazurowym Wybrzeżu. Było znowu trochę sztuki (to lubię),natomiast fabuła z finałem do przyjęcia,choć to sprawa drugorzedna. Najważniejsza rzecz: dużo gatunków wina do spróbowania przewinęło się przez ten tom, szkoda ze większość powyżej stówy.

Mój ulubiony superbohater znowu w akcji. Tym razem ( z tych ciekawszych miejsc) byliśmy w Umbrii i na Lazurowym Wybrzeżu. Było znowu trochę sztuki (to lubię),natomiast fabuła z finałem do przyjęcia,choć to sprawa drugorzedna. Najważniejsza rzecz: dużo gatunków wina do spróbowania przewinęło się przez ten tom, szkoda ze większość powyżej stówy.

Kolejna porcja przygód Gabriela Allona . Tym razem nieustraszony agent przy współpracy służb z całego świata stawia czoło rosyjskiemu handlarzowi broni . Nie będę zdradziła nic więcej, ale jeśli czytaliście poprzednie części przygód Allona , to się nie zawiedziecie . Książkę czyta się świetnie. Silva wyrósł na mistrza gatunku

Kolejna porcja przygód Gabriela Allona . Tym razem nieustraszony agent przy współpracy służb z całego świata stawia czoło rosyjskiemu handlarzowi broni . Nie będę zdradziła nic więcej, ale jeśli czytaliście poprzednie części przygód Allona , to się nie zawiedziecie . Książkę czyta się świetnie. Silva wyrósł na mistrza gatunku

No cóż, "Reguły Moskwy", pierwsza przeze mnie przeczytana powieść Daniela Silvy, nie rzuciła mnie na kolana. Przeciwnie, powiedziałbym, że chyba dość skutecznie odstręczyła mnie od czytania innych powieści tego autora.

Przyznaję, intryga jest, akcja jest, napiecie jest, ale to wszystko jakieś nienaturalne, wymyślone, jakieś powielanie szablonów z brukowej prasy. A już opisy Moskwy i rozważania na temat Rosji - trzymajcie mnie za boki, bo pękną ze śmiechu. Tak nie można, trzeba było, aby ktoś Silvie doradził przeczytanie chociaż jednej poważniejszej ksiażki o ZSRR i Rosji, przynajmniej coś z Pipesa.

W sumie, nie odradzam, ale też nie doradzam. De gustibus... Jeśli ktoś lubi nawalanki i action, to może być.

No cóż, "Reguły Moskwy", pierwsza przeze mnie przeczytana powieść Daniela Silvy, nie rzuciła mnie na kolana. Przeciwnie, powiedziałbym, że chyba dość skutecznie odstręczyła mnie od czytania innych powieści tego autora.

Przyznaję, intryga jest, akcja jest, napiecie jest, ale to wszystko jakieś nienaturalne, wymyślone, jakieś powielanie szablonów z brukowej prasy. A już...

nasz nieustraszony Gabriel... zawsze mozna na niego liczyc... piekny swiat gdzie dobro ( relatywne dobro ;-) ) zawsze wygywa!!!

nasz nieustraszony Gabriel... zawsze mozna na niego liczyc... piekny swiat gdzie dobro ( relatywne dobro ;-) ) zawsze wygywa!!!

Ja uwielbiam spędzać czas z Gabrielem. Dla mnie wciągający jak zawsze.

Ja uwielbiam spędzać czas z Gabrielem. Dla mnie wciągający jak zawsze.

Od lat pomijałam książki tego autora. Jednak po przeczytaniu Reguł Moskwy, postanowiłam nadrobić nieprzeczytane książki tego autora. Wciąga od pierwszego rozdziału.

Od lat pomijałam książki tego autora. Jednak po przeczytaniu Reguł Moskwy, postanowiłam nadrobić nieprzeczytane książki tego autora. Wciąga od pierwszego rozdziału.

Ciekawe wątki współpracy służb specjalnych różnych narodowości.

Ciekawe wątki współpracy służb specjalnych różnych narodowości.