Jeszcze na dobre nie wsiąkłem w świat pana Powella a już kreowana przez niego mroczna rzeczywistość Appalachów przypomina mi surowy klimat z niektórych - dajmy na z "W ciemności" - powieści Cormaca McCarthy’ego. Być może jest to porównanie na wyrost i przyjdzie mi je odwołać przy podsumowaniu całości ale na ten moment tak właśnie czuję. Przez co cykl o Hillbilly’m ląduje niemalże na szczycie tytułów od Nagle Comics, na które będę niecierpliwie czekał.

"Hillbilly" to opowieść o posępnym Rondellu, samotnym olbrzymie z gór, wędrującym po wielkich, gęstych lasach z tasakiem w ręku i podążającym tropem kolejnych ofiar. Brzmi przerażająco? Całkiem możliwe. Czytelników obawiających się jednak krwawego widowiska uspokajam: Rondell tylko z wyglądu wywołuje ciarki na plecach. W głębi duszy to poczciwy człowiek, którego bać powinny się jedynie złe czarownice i magiczne stwory zagrażające ludziom. Hillbilly poprzysiągł bowiem oczyścić wzgórza - mowa o terenach Appalachów - ze wszystkich czarownic i trzeba mu oddać, że zna się na swojej robocie.

Podobnie jak Eric Powell, który widać że lubi klimaty baśniowe i to te bardziej krwawe, czyli te najlepsze. Wypełnione istotami o surowych obliczach, morderczych zamiarach i krzywych ryjach. Może i sam album nie ocieka posoką - w posłowiu pan Powell wyjaśnia, że wziął na wstrzymanie - ale patrząc na jego rysunki nie sposób czasami się nie wzdrygnąć. Czy to na widok ogromnego tasaka czy też z zachwytu nad genialnymi planszami. Niech mnie diabli, jeśli te rysunki nie zostaną ze mną na długo! Prawdę rzekłszy to za ich sprawą pierwszy tom "Hillbilly'ego" dosłownie pochłonąłem. Sama opowieść czy też garść krótkich historii również zrobiła swoje - konstrukcja świata i dbałość o spójność fabularną to komiksowy majstersztyk - ale to rysunki Powella wiodą prym. Nawet jeżeli do kogoś nie przemówi połączenie baśniowej fantasy z horrorem to wiem, że nie pozostanie obojętny na kreskę Powella.

Także polecam ten tytuł Waszej uwadze. Prac Erica Powella nie znam ale poznam. Najpierw jeszcze raz przeczytam akt pierwszy "Hillbilly’ego" a potem łapię za "Goona".

Jeszcze na dobre nie wsiąkłem w świat pana Powella a już kreowana przez niego mroczna rzeczywistość Appalachów przypomina mi surowy klimat z niektórych - dajmy na z "W ciemności" - powieści Cormaca McCarthy’ego. Być może jest to porównanie na wyrost i przyjdzie mi je odwołać przy podsumowaniu całości ale na ten moment tak właśnie czuję. Przez co cykl o Hillbilly’m ląduje...

Hillbilly, to postać dramatyczna i fantastyczna. Dzierżąc piekielny tasak wypowiada krucjatę czarownicom i monstrom, które dręczą biednych ludzi z lokalnych klanów.
Jest kimś w rodzaju egzorcysty, wiedźmina, bo pomaga również wypędzać złe duchy i choć sam jest ślepy, to w magiczny sposób potrafi dostrzec nadprzyrodzone istoty.

Poza wierną towarzyszką Lucille, w poszczególnych opowieściach pojawią się również inne postacie, które są jego przyjaciółmi. Sam Rondell mieszka jednak poza ludzką osadą, gdyż wierzy, że jest swego rodzaju wyrzutkiem, który przynosi nieszczęście, dlatego jego domem jest knieja porastająca wzgórza Appalachów.

Komiks to mieszanka bajki i dreszczowca, blisko jej do historii znanych z baśni Braci Grimm o babie Jadze, Jasiu i Małgosi, ale również śpiącej królewnie i wrzecionie. Jeśli oglądaliście film "Hansel i Gretel: Łowcy czarownic", to powinniście czuć klimat.

Po więcej zapraszam do wideo recenzji na moim kanale YouTube @Wombai

Hillbilly, to postać dramatyczna i fantastyczna. Dzierżąc piekielny tasak wypowiada krucjatę czarownicom i monstrom, które dręczą biednych ludzi z lokalnych klanów.
Jest kimś w rodzaju egzorcysty, wiedźmina, bo pomaga również wypędzać złe duchy i choć sam jest ślepy, to w magiczny sposób potrafi dostrzec nadprzyrodzone istoty.

Poza wierną towarzyszką Lucille, w...

Hillbilly Eda Powella jest w świecie komiksu czymś naprawdę wyjątkowym. Choć warstwa fabularna może się kojarzyć z innymi dziełami popkultury o podobnej tematyce, charakterystyczna stylistyka i styl rysunku naprawdę się wyróżnia. Na pochwałę zasługuje klimat oraz bardzo dobrze wykreowany główny bohater. Wielbiciele historii spod szyldu łowców czarownic niech czym prędzej sięgają po ten zeszyt, bo jest to coś naprawdę godnego uwagi.

Całą recenzje przeczytasz tutaj: https://popkulturowcy.pl/2024/04/04/hillbilly-tom-1-recenzja-komiksu/

Hillbilly Eda Powella jest w świecie komiksu czymś naprawdę wyjątkowym. Choć warstwa fabularna może się kojarzyć z innymi dziełami popkultury o podobnej tematyce, charakterystyczna stylistyka i styl rysunku naprawdę się wyróżnia. Na pochwałę zasługuje klimat oraz bardzo dobrze wykreowany główny bohater. Wielbiciele historii spod szyldu łowców czarownic niech czym prędzej...

"Stałem tam, zastanawiając się, skąd tyle nienawiści i śmierci. Odpowiedź jest prosta, bo ludzie są ciemni, nic nie wiedzą i tyle."

➡️I tak! W końcu po legendarnym "The Goon" (uwielbiam!) doczekałem się kolejnego komiksu Powella. I powiem krótko - warto było czekać! Warto jak jasna cholera! Pod absolutnie każdym względem.
➡️Wydanie wzorowe. Uwielbiam komiksy (książki też) w obwolucie. Szczególnie kiedy grafiki na obwolucie i na okładce są inne, a przy tym świetne. Tutaj tak właśnie jest.
➡️Przede wszystkim - Klimat! Ojprdle jaki tu jest klimat! Mroczny jak noc, krwisty i makabryczny. Pełen tragedii, pełen zemsty, ale i pełen walki ze złem. Trudno się doprawdy zdecydować czy to baśń, czy horror, mi osobiście od razu skojarzył się z oryginalnymi, krwawymi baśniami braci Grimm. Magia, wiedźmy, czary, odcinanie rąk, groteska i on, mściciel, walczący ze złem, nie przebierający w środkach, z dużą dozą czarnego humoru (z czego Powell dał się już znakomicie poznać).
"- Jeśli nie wrócę, postaw obok jej grobu krzyż dla mnie.
- A co na nim napisać?
- Pewnie człek o niewielkim rozumie." 😅
➡️Sama postać głównego bohatera - Rondella to majstersztyk. Ogromny, zarośnięty gość w cylindrze, z wielkim tasakiem i wyciętymi szparami zamiast oczu. Po osobistej tragedii, dzięki której stał się mrocznym mścicielem. No cudo! I te jego teksty 😅 a na dodatek przypomina chwilami Lemmy'ego z Motorhead! O yeeeeeah🤟
➡️Nie ma tu jaskrawości, królują szarości, brązy i czerń, z rzadka przetykane żywszym, krwistoczerwonym akcentem.
➡️Rysunki są dość proste, ale bardzo wyraziste, niesłychanie wymowne i dynamiczne, widać w tym rękę mistrza. W mój gust utrafiły idealnie, ale jak wspominałem - od czasów "Zbira" Powell ma u mnie ogromny kredyt zaufania. Jedyna uwaga – tła mogłyby być odrobinę bardziej szczegółowe.
➡️Ta historia, te opowieści mają niesamowity potencjał i przeogromnie się cieszę, że już są zapowiedziane kolejne dwa tomy. Takie serie chcę czytać, z takim rozmachem stworzone, z grozą, z dowcipem, z klimatem, ze znakomicie pokazanym bohaterem, jak i postaciami z drugiego planu. Znakomite, creepy fantasy dziejące się na Południu. Miód!
➡️ W mojej ocenie ten album dostaje 9/10 i K-UZJ (Komiksowy Uncelkowy Znak Jakości). I chociaż jest to prosta historia - robi niesamowite wrażenie! I koniecznie zerknijcie na karuzelę, żeby pozachwycać się tymi niesamowitymi kadrami. Wygląda na to, że Nagle Comics wyrasta na zajebiście poważnego gracza na naszym rynku, dając się poznać ze świetnych wydań i znakomitego wyczucia tematu! Ogień 🔥

"Stałem tam, zastanawiając się, skąd tyle nienawiści i śmierci. Odpowiedź jest prosta, bo ludzie są ciemni, nic nie wiedzą i tyle."

➡️I tak! W końcu po legendarnym "The Goon" (uwielbiam!) doczekałem się kolejnego komiksu Powella. I powiem krótko - warto było czekać! Warto jak jasna cholera! Pod absolutnie każdym względem.
➡️Wydanie wzorowe. Uwielbiam komiksy (książki też)...

Dobry komiks, narysowany przez doświadczonego twórcy. Dostajemy 4 proste historie o łowcy wiedźm w mrocznym magicznym lesie.

Jeżeli masz ochotę zerknąć na komiks, to zapraszam: https://youtu.be/Kntva12UgH0

Dobry komiks, narysowany przez doświadczonego twórcy. Dostajemy 4 proste historie o łowcy wiedźm w mrocznym magicznym lesie.

Jeżeli masz ochotę zerknąć na komiks, to zapraszam: https://youtu.be/Kntva12UgH0

POPKulturowy Kociołek:
Już pierwsze ilustracje, jeszcze zanim przechodzimy do pięciu historii zawartych w pierwszym tomie, dają nam pewne pojęcie o tym, z jakim klimatem będziemy mieli do czynienia. Choć główny bohater sprawia wrażenie przerażającego i brutalnego, to w gruncie rzeczy jest prostym, a w szczególności miłującym ludzi, zwierzęta i naturę człowiekiem. Stąd zresztą tytuł, który w tłumaczeniu na język polski oznacza prostaka.

Hillbilly tom 1 to iście magiczna przygoda. Wiedźmy, gobliny, duchy, przeklęte przedmioty. To wszystko i jeszcze więcej mamy okazję zobaczyć na kolejnych stronach komiksu. Same historie są ze sobą powiązane jedynie postacią głównego bohatera Rondella i stanowią wprowadzenie do opowieści autorstwa Erica Powella. Pochodzenie mężczyzny oraz cel jego podróży po Appalachach poznajemy, gdy gawędzi on z uratowanym w mrocznym lesie młodym chłopcem.

Rondell to niezwykle oryginalnie wyglądająca postać. Wielki, brodaty, z czarnymi oczami ziejącymi pustką. Kontrastuje to z jego miłym i z reguły przyjaznym usposobieniem. Jest w nim coś, co przyciąga ku niemu nasze spojrzenie. Posługuje się on również niezwykłą bronią, którą jest tasak Lucyfera. To właśnie za jej pomocą ma on zamiar zniszczyć wszystkie żyjące wiedźmy.

Pierwszy tom komiksu został również wzbogacony o różne szkice i pierwowzory poszczególnych postaci. Dają nam one wgląd w to, jak kiełkował pomysł na Hillbilly. To niesamowita historia, po którą spokojnie mogą sięgnąć zarówno młodsi, jak i dojrzali czytelnicy. Co prawda znajdzie się tu kilka krwawych i drastycznych momentów. Całość utrzymana jest jednak w jedynej w swoim rodzaju, magicznej, może wręcz onirycznej atmosferze, dającej się porwać każdemu. Przewracając kolejne strony, czujemy wręcz jak legendy ożywają na naszych oczach i chcemy stać się częścią nich...

https://popkulturowykociolek.pl/hillbilly-tom-1-recenzja-komiksu/

POPKulturowy Kociołek:
Już pierwsze ilustracje, jeszcze zanim przechodzimy do pięciu historii zawartych w pierwszym tomie, dają nam pewne pojęcie o tym, z jakim klimatem będziemy mieli do czynienia. Choć główny bohater sprawia wrażenie przerażającego i brutalnego, to w gruncie rzeczy jest prostym, a w szczególności miłującym ludzi, zwierzęta i naturę człowiekiem. Stąd...