Spodziewałam się, ze będzie bardziej krwawo, a było trochę mdło. Historia warta w moim przypadku odsłuchania.

Spodziewałam się, ze będzie bardziej krwawo, a było trochę mdło. Historia warta w moim przypadku odsłuchania.

Nie wiem co było gorsze, książka, czy lektorka. To była istna droga przez mękę. Wszystko było tu takie powierzchowne, byle jakie. Żadnych konkretów tylko ogólniki. Autorce nie chciało się poszukać szczegółowych informacji np. na temat ziół i ich zastosowania, używała po prostu oględnych sformułowań typu napar ziołowy, mikstura itp. Wszystkim upuszcza krwi, a choremu na halucynacje każe podać wodę.
Sporo niespójności w treści.
Treść pełna banałów i pisana jakby wedlug schematu.
Cały czas jest mowa o jakiejś ciemnej i mrocznej mocy hrabiny, ale nie wiadomo, o co konkretnie chodzi. Lektorka ma przyjemny głos, ale kiepski warsztat.
Całość wypada żenująco i irytująco.

Nie wiem co było gorsze, książka, czy lektorka. To była istna droga przez mękę. Wszystko było tu takie powierzchowne, byle jakie. Żadnych konkretów tylko ogólniki. Autorce nie chciało się poszukać szczegółowych informacji np. na temat ziół i ich zastosowania, używała po prostu oględnych sformułowań typu napar ziołowy, mikstura itp. Wszystkim upuszcza krwi, a choremu na...

Audiobookiem "Krwawa hrabina" zainteresowałam się po masie reklam, które wyświetlały mi się co chwila w mediach społecznościowych. Promowano go jako wciągający horror z Elżbietą Batory. Zachęcona zaczęłam słuchać, bo historia Elżbiety jest bardzo ciekawa postać. To moja druga powieść o tej kobiecie i moje pierwsze rozczarowanie.
NIe znam dokładnie historii Elżbiety Batory. Jednak ważam, że jest to postać niesamowicie ciekawa, ponieważ obok głosów, że była mądrą kobietą, która rządziła twardą reką i to była jej przeszkoda w męskim świecie. Nie bała się upomnieć u króla o zwrot zaciąginętego długu - to świadczy o jej odwadze. Z kolei są też głosy, że była osobą, która bez powodu torturowała swoich służących w czym podobno pomagał jej również mąź Franciszek.
Jaka była prawda? Myślę, że to wie tylko sama Elżbieta i jej otoczenie. Według mine w tej książce nie pokazano Elżbiety jako kobiety silnej i twarde. Raczej postrzegałam ją jako postać, którą w umiejętny sposób można było manipulować. Może i była twarda wobec króla, ale Anna Darvullia rozgrywała Elżbietą jak chciała. Potrafiła zastraszyć Elżbietę tak, aby ta straciła racjonalny obraz sytuacji.
Mnie osobiście ten audiobook nie porwał. Jest nijaki i za mło w nim Elżbiety. Nie jest to powieść, która ma jakąkolwiek wartość historyczną. Czuję się mocno rozczarowana, bo autorka nie pokazała Elżbiety w sposób charakterny.

Audiobookiem "Krwawa hrabina" zainteresowałam się po masie reklam, które wyświetlały mi się co chwila w mediach społecznościowych. Promowano go jako wciągający horror z Elżbietą Batory. Zachęcona zaczęłam słuchać, bo historia Elżbiety jest bardzo ciekawa postać. To moja druga powieść o tej kobiecie i moje pierwsze rozczarowanie.
NIe znam dokładnie historii Elżbiety Batory....

Dla mnie bardzo dobra. Od początku wciąga i trzyma w napięciu do samego końca. Moim zdaniem Elżbieta w tej powieści wcale nie jest bezbarwna. Moim zdaniem autorka dobrze odmalowała zagubienie i strach hrabiny. Nawet jeśli uznamy, że była dobrą panią dla podległych jej ludzi (przyjmując, że była niewinną ofiarą spisku),to przecież z pewnością było jej ciężko i była samotna. Musiała uważać na każdy swój krok, by nie uznano jej za szaloną, nie mogła nikomu całkowicie zaufać. W czasach, gdy kobieta była dodatkiem do męża, hrabina z pewnością wzbudzała zazdrość i pozbawiona pomocy stanowiła łatwy cel, dla tych którzy pragnęli jej majątków. Myślę, że autorka chciała pokazać, że Elżbieta, żyjąc w ciągłym strachu, wręcz swego rodzaju manii prześladowczej mogła stać się łatwym celem dla bezwzględnej manipulatorki, jaką była Anna. Hrabina pragnęła kogoś, kto byłby dla niej oddanym przyjacielem i wsparciem, a uzdrowicielka to wykorzystała. Być może lepszym wyborem byłby służący na zamku duchowny, jednak moim zdaniem w takich okolicznościach łatwo stracić wiarę.
Uważam, że powieść jest bardzo dobrze skonstruowana, a pani Kumorek czyta rewelacyjnie. Naprawdę wysłuchanie audiobooka było dla mnie prawdziwą przyjemnością, tym bardziej że uwielbiam powieści historyczne. Moim zdaniem autorka bardzo dobrze odmalowała obraz epoki, zwłaszcza wszechobecny zabobon i strach przed czarami. Polecam z całego serca.

Dla mnie bardzo dobra. Od początku wciąga i trzyma w napięciu do samego końca. Moim zdaniem Elżbieta w tej powieści wcale nie jest bezbarwna. Moim zdaniem autorka dobrze odmalowała zagubienie i strach hrabiny. Nawet jeśli uznamy, że była dobrą panią dla podległych jej ludzi (przyjmując, że była niewinną ofiarą spisku),to przecież z pewnością było jej ciężko i była samotna....

Mnie bardzo przypadła do gustu historia Elżbiety Batory zwanej także "Krwawą Hrabiną". Dużo się tu dzieje, dużo krwi płynie, czary, zabobony ale jest to tak super napisane, słowa płyną pięknie jedno za drugim aby wypalić na końcu. Jestem zauroczona. Magdalena Kumorek czytając stanęła na wysokości zadania.

Mnie bardzo przypadła do gustu historia Elżbiety Batory zwanej także "Krwawą Hrabiną". Dużo się tu dzieje, dużo krwi płynie, czary, zabobony ale jest to tak super napisane, słowa płyną pięknie jedno za drugim aby wypalić na końcu. Jestem zauroczona. Magdalena Kumorek czytając stanęła na wysokości zadania.

Wygląda to tak, jakby autorka nie mogła zdecydować się, po której stronie stanąć. A może to zabieg celowy? W celu przekonania czytelnika o bezstronności autorki? Chyba nie. Są dwie koncepcje historyczne: jedna taka, że Elżbieta Batory rzeczywiście była wynaturzoną i może nawet zboczoną (cokolwiek by to nie znaczyło) morderczynią, ale jest też druga opinia, która mówi, że Elżbieta była mądrą kobietą, rządziła twardą ręką, ale wcale nie krwawo oraz, że jako kobieta przeszkadzała w męskim świecie władców i podstępem oraz plotkami doprowadzono do tego, że została uznana za morderczynię i zniknęła z areny. Oczywiście jej majątki przejęli mężczyźni. Natomiast autorka jakoś te obie opinie wypośrodkowała. Elżbieta w tej książce wcale nie jest krwawą hrabiną. Odbieram ją jako ofiarę spisku, ale kłóci się to z koncepcją, że trzymała twarde rządy w swoich majątkach. Absolutnie w tej książce Elżbieta nie jest silną postacią. Jest postacią taką trochę byle jaką.
Książka do ambitnych nie należy, można ją przeczytać dla rozrywki, ale jako taka nie posiada wystarczającej wartości literackiej - o historycznej nawet nie wspomnę - żeby się nią zachwycać.

Wygląda to tak, jakby autorka nie mogła zdecydować się, po której stronie stanąć. A może to zabieg celowy? W celu przekonania czytelnika o bezstronności autorki? Chyba nie. Są dwie koncepcje historyczne: jedna taka, że Elżbieta Batory rzeczywiście była wynaturzoną i może nawet zboczoną (cokolwiek by to nie znaczyło) morderczynią, ale jest też druga opinia, która mówi, że...