Jestem mała fanką różnego rodzaju mitologii, a mitologia grecka jest naprawdę fascynująca, moja sympatia do niej zaczęła się bodajże jeszcze w podstawówce, kiedy miałam okazję poznać "Mitologię" autorstwa Jana Parandowskiego. Zapraszam Was do zapoznania się z recenzją książki, która jest intersującą reinterpretacją mitu o Erosie i Psyche.
Eros, bóg pożądania rani się własną strzałą przeklęta przez Afrodytę. Według przekleństwa zakochuje się on w Psyche, młodej i żywiołowej śmiertelniczce. Jeśli jednak ona spojrzy w jego twarz, klątwa rozdzieli ich na wieki. Uparta Psyche i zblazowany Eros zostają połączeni przez los i mierzą się z ogromnym wyzwaniem. Obydwoje przekonają się, czy klątwa może przerodzić się w coś więcej. Dookoła rozpoczyna się wojna trojańska, a zawistni bogowie starają się ich rozdzielić. Cudownie bawiłam się przy tej książce.
Ciekawie było jeszcze raz poznać ten mit, ale tym razem w dłuższej formie, która jest połączeniem powieści przygodowej i historii miłosnej. Fabuła prowadzona jest z perspektywy i Psyche i Erosa, co pozwala nam lepiej zagłębić się w ich uczucia i rozterki. Co ciekawe, ta klątwa (z resztą jak wszystkie) nie jest doskonała i kochankowie znajdują pewną lukę. Jednak kiedy kobieta łamie słowo dane Erosowi i postanawia mimo wszystko spojrzeć w jego twarz, automatycznie kochankowie zostają rozdzieleni. Kupidyna więzi Afrodyta, a Psyche błąka się po świecie i stara się odnaleźć boga pożądania. Śmiertelniczka w końcu postanawia wezwać boginię piękna i staje przed trzema próbami wyznaczonymi przez Afrodytę. Jednak Psyche nie jest w tym sama, bo jej dobrość sprawia, że pomaga jej Zefir, Demeter i Persefona, a także ma niewidoczne wsparcie od Erosa, który namawia żonę Hadesa do pomocy. Kochankowie po wielu próbach i trudnościach wreszcie mogą i chcą być razem. Ta książka to naprawdę ciekawa pozycja, idealna na wiosenne wieczory.

Jestem mała fanką różnego rodzaju mitologii, a mitologia grecka jest naprawdę fascynująca, moja sympatia do niej zaczęła się bodajże jeszcze w podstawówce, kiedy miałam okazję poznać "Mitologię" autorstwa Jana Parandowskiego. Zapraszam Was do zapoznania się z recenzją książki, która jest intersującą reinterpretacją mitu o Erosie i Psyche.
Eros, bóg pożądania rani się...

Eros i Psyche to chyba jedna z najbardziej lubianych par mitologicznych. Piękny symbol połączenia miłości zmysłowej i duchowej oraz para, która (dosłownie) była gotowa pójść za sobą do piekła. Nic dziwnego, że doczekali się własnego retellingu.

Psyche w tej wersji jest mykeńską księżniczką, której wyrocznia przepowiedziała zostanie heroską. Dlatego ojciec pozwala jej wyjść poza rolę narzuconą kobiecie i uczy ją walczyć. Jednak gdy dziewczyna dorasta, okazuje się, że ta niezależność jest tylko pozorna i niebawem przyjdzie jej wyjść za mąż za wybranego przez rodzinę mężczyznę. Nie wie też, że jej uroda i powodzenie wzbudziły nienawiść Afrodyty, która rozkazuje swojemu przybranemu synowi Erosowi rzucić na Psyche klątwę niemożliwej do spełnienia miłości. Przypadkowo jednak Eros sam kłuje się strzałą miłości do Psyche.

Ta powieść trochę różni się od retellingów, które dotąd czytałam. Zazwyczaj były one bardzo feministyczne i melancholijne. Tutaj też autorka chwilami chce wprowadzać taką atmosferę (o tym później),ale całość to raczej lekki romans w szacie mitycznej. I nie ma w tym nic złego, to nie jest ten poziom harlequinowatości, co w ,,Pamiętnikach Heleny Trojańskiej”! Dostajemy przyjemną i wiarygodną w danych realiach historię miłosną. Nie lubię motywu przeznaczenia łączącego kochanków, motywu ,,soulmates” – uważam, że zazwyczaj jest to pójście na skróty i sprowadzanie wszystkiego do losu, zamiast poświęcenia czasu na wiarygodne rozbudowanie relacji. Dlatego spodobało mi się jak McNamara bawi się tym wątkiem i zmusza Erosa i Psyche do odpowiedzenia sobie na pytanie, skąd naprawdę wzięła się ich relacja… i czym właściwie jest sama miłość. Fabuła jest wartka i wciąga, byłam naprawdę ciekawa, jak kolejne aspekty mitu zostaną zaadaptowane i co z tego wyniknie. Dużym plusem jest też ukazanie ciepłych i wspierających relacji między kobietami oraz odwrócenie drogi bohaterki. Zazwyczaj w tego typu powieściach postać damska na początku jest tłamszona i spychana w cień, by z czasem odkryć swoją siłę i stać się kimś wybitnym. Tutaj natomiast Psyche od początku łamie schematy, chce być wojowniczką, a potem uświadamia sobie, że w spokoju i postawieniu na szczęście prywatne nie ma nic złego.

Nie będzie to jednak mój ulubiony retelling. Mam z tą książką pewien problem, bo jako coś lekkiego i uroczego jest super, ale schody zaczynają się, gdy McNamara próbuje tworzyć z ,,Erosa i Psyche” coś innego, wprowadza bardziej refleksyjne czy feministyczne momenty. Moim zdaniem wyszło jej to średnio, wszystkie refleksje i złote myśli były bardzo generyczne i żywcem wzięte z innych retellingów. Rozumiem też, że mit o Psyche jest dość krótki i jeśli chce się zrobić z niego pełnoprawną powieść, należy dodać sporo od siebie, ale nie do końca mi odpowiadało, czym wypełniła go autorka. Wątek Atalanty czy Prometeusza były dobre i ciekawe, natomiast wojna trojańska to dla mnie zmarnowany temat – bardzo schematycznie, jak zwykle mamy cierpiącą Helenę i paskudnego Menelaosa (w tej wersji akurat chleje i gwałci),kilka dramatycznych momentów wypada nienaturalnie wobec optymistycznej całości, większość wątków jest ucięta i nic z nich nie wynika. Postacie bogów też są dość jednoznaczne, ich historie pojawiają się na chwilę bez wgłębienia, a Afrodyta w ogóle była mocno kreskówkowym złoczyńcą. Chwilami gryzł mi się też język, nie pasują mi tu słowa typu ,,topielica” czy ,,uprawiać seks”.

Nie jest to idealna pozycja, ale jest przyjemna i wciągająca. A czasem po prostu potrzebujemy czegoś, co nas wciągnie, ale nie sprawi, że zapomnimy o całym świecie.

,, (…) życie poświęcone temu, by chronić, co kocha się najbardziej, daje najwyższą satysfakcję.”

Eros i Psyche to chyba jedna z najbardziej lubianych par mitologicznych. Piękny symbol połączenia miłości zmysłowej i duchowej oraz para, która (dosłownie) była gotowa pójść za sobą do piekła. Nic dziwnego, że doczekali się własnego retellingu.

Psyche w tej wersji jest mykeńską księżniczką, której wyrocznia przepowiedziała zostanie heroską. Dlatego ojciec pozwala jej wyjść...

Hm... Czas zdecydowanie spędzony naprawdę miło. Dostałam, czego oczekiwałam - całkiem dobrze napisany retelling mojego ulubionego mitu.

Miałam jednak problem z główną bohaterką, zdawała się mi niekiedy dziecinna, zbyt uparta. Wątek z przepowiednią jest też nieco urwany, tak naprawdę wykorzystany jako pretekst do takiego a nie innego sposobu wychowania Psyche.

Mimo to nie żałuję, że przeczytałam tę książkę. Nie jest to jakieś wyjątkowo odkrywcze wykorzystanie czy odwrócenie schematów, lecz autorka dobrze pogłębiła opowieść zawartą w micie. Jeśli ktoś lubuje się w mitologii greckiej i retellingach, raczej nie powinien czuć się bardzo zawiedziony.

Hm... Czas zdecydowanie spędzony naprawdę miło. Dostałam, czego oczekiwałam - całkiem dobrze napisany retelling mojego ulubionego mitu.

Miałam jednak problem z główną bohaterką, zdawała się mi niekiedy dziecinna, zbyt uparta. Wątek z przepowiednią jest też nieco urwany, tak naprawdę wykorzystany jako pretekst do takiego a nie innego sposobu wychowania Psyche.

Mimo to nie...

Rewelacyjna! Zachwycił mnie klimat mitologii. Uwielbiam takie książki!

Rewelacyjna! Zachwycił mnie klimat mitologii. Uwielbiam takie książki!

Retellingi mitów mają to do siebie, że są dość relaksującą lekturą. Większość historii jest już znana, więc niewiele zaskakuje i można spokojnie płynąć przez opowieść, a jeżeli do tego dochodzi zadowalający styl autora, to czytanie staje się po prostu przyjemnością. Tak było i w tym przypadku.

Mit o Psyche i Erosie to kwintesencja miłości romantycznej i jeden z niewielu mitów, który nie kończy się nieszczęśliwie. Można powiedzieć, że aż prosił się o opowiedzenie na nowo. Autorce udało się to bardzo dobrze, choć nie wszystko w jej interpretacji mi się podoba - głównie zbyt współczesny miejscami język i wartkość akcji, która trochę obdziera opowieść z głębi. Mimo to jednak fabuła jest przemyślana i pełna humorystycznych czy feministycznych akcentów, nie jest też przeładowana fizycznymi aspektami miłości, jak możnaby się spodziewać. Występuje tu mnóstwo postaci z panteonu bogów olimpijskich czy innych bohaterów greckich mitów, a każda z nich ma własny charakter, wady i zalety, są też bardzo ludzkie w swoich zachowaniach. W fabułę wpleciono także wątek wojny trojańskiej i uważam, że został on potraktowany z wyjątkowym znawstwem psychologii ludzkiej.

Sama historia zakochanej pary to natomiast opowieść o przemianie i odnajdywaniu sensu własnej egzystencji - zarówno po stronie nieśmiertelnego Erosa, jak i wychowanej w niekonwencjonalny w męskim świecie sposób Psyche. W tej opowieści zawarte jest pewne stwierdzenie dotyczące istoty doskonałej, pełnej miłości pomiędzy kochankami i autorka starała się w swojej powieści tę myśl przekazać.

Jest to zdecydowanie książka, z którą warto się zapoznać. Bardzo polecam :)

Retellingi mitów mają to do siebie, że są dość relaksującą lekturą. Większość historii jest już znana, więc niewiele zaskakuje i można spokojnie płynąć przez opowieść, a jeżeli do tego dochodzi zadowalający styl autora, to czytanie staje się po prostu przyjemnością. Tak było i w tym przypadku.

Mit o Psyche i Erosie to kwintesencja miłości romantycznej i jeden z niewielu...

Sięgając po książkę nie wiedziałam czego się spodziewać, bo choć mity znałam swego czasu dość dobrze to ten zatarł się w mojej pamięci, a jedyne co zapamiętałam to fakt, że przecież mity z zasady kończą się tragicznie. Więc z jednej strony interesował mnie ten retelling, a z drugiej się go bałam.

Autorka zdecydowała się na szersze przedstawienie czytelnikowi opowieści o przeklętych kochankach. Dlatego poznajemy lody Psyche od momentu, gdy jej ojciec poznał przepowiednię dotyczącą córki, poprzez jej dorastanie. A także Erosa, pradawnego boga, który opisuje powstający świat i waśnie między bogami (można powiedzieć, że książka jest idealną lekturą dla wszystkich fanek romansów z wątkiem różnicy wieku - większej różnicy chyba nigdzie nie znajdą). Oczywiście nie jest to wierne odzwierciedlenie mitów, bo Luna McNamara raz, że dopasowała je do swojej historii, a dwa przedstawiła je w pewien przewrotny sposób. Dlatego nie warto doszukiwać się w książce niezgodności z oryginałem, a raczej czerpać radość z nietypowego spojrzenia na świat starożytny i rolę w nim kobiet.

"Psyche i Eros" to historia miłosna, która zaczyna się klątwą rzuconą przez zazdrosną boginię, która dotknęła niewłaściwą osobę. Czy związek można budować na kłamstwie? Jak wiele można poświęcić, by uniknąć przeznaczenia? Jak daleko posuną się bohaterowie walcząc ze zdawałoby się nieuniknionym losem?

Właściwie od początku zaciekawiła mnie lektura i z zainteresowaniem śledziłam kolejne poczynania bohaterów. Z każdą kolejną stroną coraz bardziej bałam się jaki los ich czeka i mocno mnie kusiło, by zerknąć na zakończenie, by przekonać się czy czeka ich "happy end".

W najmniejszym stopniu nie widać, że jest to debiut Autorki. Cała historia jest bardzo przemyślana, a wszelkie wprowadzone zmiany mają swój ukryty cel. Lekki styl sprawił, że lektura była czystą przyjemnością.

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Muza.

Sięgając po książkę nie wiedziałam czego się spodziewać, bo choć mity znałam swego czasu dość dobrze to ten zatarł się w mojej pamięci, a jedyne co zapamiętałam to fakt, że przecież mity z zasady kończą się tragicznie. Więc z jednej strony interesował mnie ten retelling, a z drugiej się go bałam.

Autorka zdecydowała się na szersze przedstawienie czytelnikowi opowieści o...

Ostatnio na rynku wydawniczym jest pełno reinterpretacji legend i bajek. Wiele z nich nie jest zbyt “lotnych”. Po tę konkretną jednak musiałam sięgnąć, gdyż Luna McNamara zadebiutowała nie byle jakim retellingiem. Kojarzycie mit o Erosie i Psyche? Wydaje mi się, że to jedyny mit, który ma tzw. happy end. W oryginale mi się podobał. A w reinterpretacji?

Psyche jest śmiertelniczką, która uraziła Afrodytę. W odwecie bogini rozkazuje Erosowi nałożyć na nią klątwę, która obraca się przeciwko niemu. W wyniku nieuwagi Eros kaleczy się strzałą przeznaczoną dla Psyche. Bóg pożądania zakochuje się bez pamięci w dziewczynie, lecz mogą być razem, tylko dopóki jego wybranka nie ujrzy jego twarzy.

To opowieść o uczuciu silniejszym niż klątwa. O relacjach międzyludzkich. O różnych odmianach miłości oraz o poszukiwania szczęścia. W historii nie brakuje innych bogów, herosów. A wiadomo, jak pojawiają się bogowie, to razem z nimi intrygi i pułapki.

Przez książkę się wręcz płynie. Historia jest pisana z perspektywy głównych bohaterów, więc możemy się doskonale wczuć w ich emocje. Nie wyobrażam sobie tej historii w innej narracji. To retelling, który intryguje, pełen przygód i uczuć.

Czy warto? Oczywiście!
A ja dalej czekam, aż ktoś napiszę reinterpretacje opowieści o Meduzie. Może kiedyś…

Ostatnio na rynku wydawniczym jest pełno reinterpretacji legend i bajek. Wiele z nich nie jest zbyt “lotnych”. Po tę konkretną jednak musiałam sięgnąć, gdyż Luna McNamara zadebiutowała nie byle jakim retellingiem. Kojarzycie mit o Erosie i Psyche? Wydaje mi się, że to jedyny mit, który ma tzw. happy end. W oryginale mi się podobał. A w reinterpretacji?

Psyche jest...

Początkowo myślałem, że to będzie kolejna kopia mitu o Psyche i Erosie jaką już znam. Jednak już na samym początku przekonałem się, że nie. Książka wciąga, bohaterowie są różnorodni, poznajemy inne bóstwa: Herę, Demeter, Persefonę, Zefira, itd. Oceniłbym może tę książkę na więcej, ale, moim zdaniem, książka pod koniec spada z dobrego poziomu, jakby autorce zabrakło sił na dobre zakończenie. Na minus też oceniam postać samego Erosa, jak na syna Chaosu, czyli pierwotne bóstwo, dysponuje dość małą mocą, a do tego zachowuje się tak jakby nie był stworzony dawno temu, a zaledwie kilka lat temu, jest troszkę taki nijaki na tle innych bohaterów... Jednak, pomimo tych wad, to była bardzo dobra rozrywka.

Początkowo myślałem, że to będzie kolejna kopia mitu o Psyche i Erosie jaką już znam. Jednak już na samym początku przekonałem się, że nie. Książka wciąga, bohaterowie są różnorodni, poznajemy inne bóstwa: Herę, Demeter, Persefonę, Zefira, itd. Oceniłbym może tę książkę na więcej, ale, moim zdaniem, książka pod koniec spada z dobrego poziomu, jakby autorce zabrakło sił na...

🦋 Q: Który z mitów jest Waszym ulubionym?

🦋 "- Naprzód, dzielna duszo - mówił. - Ziemia poruszy się wraz ze wszystkim, co na sobie nosicie, by ci pomóc."

🦋 Ostatnim razem do czynienia z mitologią miałam chyba w liceum, choć muszę przyznać, że zawsze bardzo ją lubiłam. Gdy tylko zobaczyłam książkę "Psyche i Eros", która na nowo opowiada o tych wszystkich boskich intrygach i niesnaskach, wiedziałam, że na pewno muszę ją przeczytać. Byłam ciekawa w jaki sposób autorka poprowadzi tę historię i przestawi w niej poszczególnych bogów oraz ich charaktery. Myślę, że wyszło bardzo ciekawie, ale więcej szczegółów przedstawię Wam w dalszej części recenzji.

🦋 Psyche jest śmiertelniczką, której ogromnym marzeniem jest zapisać się na kartach historii jako nadzwyczajna wojowniczka i heroska. Szkoli się pod okiem Atalanty, która ma przygotować dziewczynę do walki z potworem i co za tym idzie, wypełnienia jej przeznaczenia. Podczas jednego z turniejów Psyche naraża się na gniew Afrodyty, która rozkazuje Erosowi strzelić w nią zaklętą strzałą. Sprawa komplikuje się jednak, gdy nieostrożny bóg sam się nią kaleczy i zostaje skazany na wieczną tęsknotę do kobiety, której od teraz nie może nawet spojrzeć w oczy.

🦋 Myślę, że już teraz należy wspomnieć o tym, iż retelling ten nie jest wiernym odwzorowaniem wszystkich stosunków między bogami i wydarzeń z mitologii. Autorka na potrzeby opisanej przez siebie historii dokonała pewnych modyfikacji, co dla mnie osobiście nie jest żadnym problemem, lecz jeśli zależy Wam tutaj na tej zgodności, to niestety w tym wypadku możecie poczuć się zawiedzeni.

🦋 Książka podzielona jest na rozdziały, w których na zmianę poznajemy wydarzenia z dwóch perspektyw. Raz widzimy wszystko oczami Psyche, by za chwilę przekonać się jak to wygląda po stronie Erosa. Jest to bardzo fajny zabieg, który wiele dodaje do tej historii i dobrze się tutaj sprawdza.

🦋 Mimo tego, że nie przeczytałam w swoim życiu zbyt wiele retellingów, to ten nadzwyczaj przypadł mi do gustu. Ciekawie było spojrzeć na mitologię w nieco inny sposób niż robiło się to w szkole. Nawet jeśli wtedy nie lubiliście zawartych w niej historii, to myślę, że w tym przypadku możecie dać jej drugą szansę, a może akurat się spodoba.

🦋 Q: Który z mitów jest Waszym ulubionym?

🦋 "- Naprzód, dzielna duszo - mówił. - Ziemia poruszy się wraz ze wszystkim, co na sobie nosicie, by ci pomóc."

🦋 Ostatnim razem do czynienia z mitologią miałam chyba w liceum, choć muszę przyznać, że zawsze bardzo ją lubiłam. Gdy tylko zobaczyłam książkę "Psyche i Eros", która na nowo opowiada o tych wszystkich boskich intrygach...

Psyche to śmiertelniczka, królewna Myken, która otrzymuje od ojca pozwolenie na szkolenie się na wojowniczkę. Wszystko przez proroctwo, że pokona ona potwora, którego boją się nawet bogowie. Heroska Atlanta zostaje jej nauczycielką i Psyche całkowicie pochłaniają treningi posługiwania się łukiem oraz mieczem.

Eros to grecki bóg miłości i pożądania. Jego strzały sprawiają, że w sercu trafionej osoby budzi się uczucie i pożądanie.

Zazdrosna Afrodyta rzuca na jedną ze strzał Erosa klątwę i wysyła go, by trafił nią w Psyche. Sam jednak kaleczy się tą strzałą i od tego momentu nie może spojrzeć dziewczynie w oczy. Szaleńczo zakochany nie potrafi się powstrzymać, ale wie, że jedno spojrzenie rozdzieli ich na zawsze. Czy Eros będzie w stanie to wytrzymać?

Po "Ariadnie" oraz "Pandorze" wiedziałam, że warto sięgać po współczesne retellingi greckich mitów. Tak samo było i tym razem. Dostajemy książkę od której trudno się oderwać i nie wiemy w którą stronę pójdzie autor - czy zakończenie będzie szczęśliwe bądź nie. Ja nie znałam tego mitu więc całość była dla mnie zupełnie nowa, interesująca, ale myślę, że osoby, którym ten mit nie jest obcy również znajdą coś dla siebie i zdecydują czy ta wersja przypadła im do gustu. Przeplatana na zmianę perspektywa Psyche i Erosa oraz krótkie i konkretne rozdziały sprawiają, że książkę czyta się szybko i przyjemnie. Psyche bardzo przypadła mi do gustu i super, że jest to kolejna wyrazista, silna i wojownicza postać kobieca. Opowieść o uczuciu o którym ciężko powiedzieć czy jest prawdziwe czy też nie. Czytajcie ❤️

Psyche to śmiertelniczka, królewna Myken, która otrzymuje od ojca pozwolenie na szkolenie się na wojowniczkę. Wszystko przez proroctwo, że pokona ona potwora, którego boją się nawet bogowie. Heroska Atlanta zostaje jej nauczycielką i Psyche całkowicie pochłaniają treningi posługiwania się łukiem oraz mieczem.

Eros to grecki bóg miłości i pożądania. Jego strzały sprawiają,...