Nie wiem od czego zacząć, więc chyba przyznanie się do tego będzie wstępem najlepszym. Układając sobie tę recenzję w głowie głównie skupiłem się na jakichś rzeczach redaktorskich, związanych z tym wydaniem orwellowskich esejów, a przecież to - tak czy siak - treść jest najważniejsza. I na niej może się skupię na początku. Rzeczy związane z korektą wydania i jej oprawą napiszę po tym, bo nie ma sensu skupiać się na tym w pierwszej kolejności.

Ja generalnie jestem zdania, ze Orwella powinien przeczytać każdy Europejczyk, a jego eseje i felietony to już w ogóle. Tymbardziej, że Blair mistrzowsko kreślił nastroje brytyjskie w okresie przed-, w trakcie i powojennym. Nie sposób też dobrze interpretować jego prozę nie znając jego poglądów - ile to razy spotykałem się z tym, że ktoś folwark zwierzęcy przekształca na modłę krytyki “marksizmu kulturowego” i ogólnie szeroko pojętego socjalizmu? Jako że jest to nagminny problem to poleciłbym ten zbiór utworów każdemu, kto chce się z jego twórczością fabularną zapoznać. Tak aby nadać sobie szerszy obraz i uniknąć nieporozumień.
Poza tym to Orwell był po prostu wybitnie spostrzegawczy, inteligentny. Nie zgadzam się z każdym jego słowem, ale zdecydowanie ciekawie obserwuje się świat jego oczami - o ile poruszanie tematów biedy, bezdomności i wojny można nazwać czymś “ciekawym”.
Jego kultowość i zamiana w klasyka nie jest spowodowana samą jego legendą, był naprawdę dobrym publicystą i krytykiem. Przynajmniej w mojej opinii.
Dobór tekstów też jest idealny. Przerywniki w postaci luźniejszych felietoników wpasowują się bosko w poważne tematy i w trakcie czytania ciągle trzyma się rytm, nie chce się zwolnić ani na moment.

Jednak co do spraw redaktorskich to przydałoby się książce drugie wydanie: kilkukrotne literówki (tzn. jakieś liczby obok słów bez kontekstu. Tak na przykład biorąc.),jakieś braki kropek chwilami itp. Zabrakło dokładności korektora.
No i dodatkowo ode mnie to fajnie byłoby dodać stopkę z tytułem danego eseju/felietonu u góry kartki i dostosować przypisy typowo pod polskiego czytelnika - dużo u “G.O.” angielskiej literatury, a nie jest to raczej wiedza, która posiada przeciętny Polak.
Nie chcę się rozwodzić na tyle, na ile chciałem, bo raczej dużo od książki za ledwo 25 złotych oczekiwać nie mogę. Nie były to błędy na tyle rażące, aby mi obrzydzić lekturę. Ja po prostu przy druku staję się pedantem.

Nie wiem od czego zacząć, więc chyba przyznanie się do tego będzie wstępem najlepszym. Układając sobie tę recenzję w głowie głównie skupiłem się na jakichś rzeczach redaktorskich, związanych z tym wydaniem orwellowskich esejów, a przecież to - tak czy siak - treść jest najważniejsza. I na niej może się skupię na początku. Rzeczy związane z korektą wydania i jej oprawą...