Burton i Cyb to komiks z moich czasów nastoletnich i bardzo mi się wtedy podobał.
Było to coś innego - duet bohaterów to nie herosi, a dranie i kanciarze do tego mieliśmy popularnie zwany teraz fanservice (szczucie cycem),całość w klimatach komedii sci-fi zmiksowana z klimatami filmów o napadzie (heist movies) posypane pop kulturowymi przyprawami - trochę takie komiksowe Kosmiczne Jaja.
W tamtych dawnych czasach wydano tylko dwa z pięciu zawartych w integralu tomów i chciało się więcej - szczególnie jakąś dłuższą historię.
Teraz po latach nadal darzę Burtona i Cyba sympatią, przypominałem sobie dwa pierwsze tomy zanim wyszedł integral i były dla mnie dobrą rozrywką.
Pozostałe tomy, im dalej, tym słabiej dla mnie wypadają - nie wiem na ile tutaj działa nostalgia, ale nawet rysunkowo też widać trochę spadek. Formuła ośmio stronicowych historyjek nie pomaga - niektóre fajne motywy są urwane słabą puentą (czasem jak dla mnie brak puenty, ale może to różnice kulturowe i pokoleniowe),do tego mamy brak ciągłości w tych epizodach - każdy kolejny to reset wszystkiego i zakończenie nie ma konsekwencji w kolejnych historiach.
Ogólnie w umiarkowanych dawkach całość daje radę i nie zestarzała się nawet jakość strasznie, ale nie wiem czy bym polecał komuś kto nie zna... może nastoletnim chłopcom ;)

Burton i Cyb to komiks z moich czasów nastoletnich i bardzo mi się wtedy podobał.
Było to coś innego - duet bohaterów to nie herosi, a dranie i kanciarze do tego mieliśmy popularnie zwany teraz fanservice (szczucie cycem),całość w klimatach komedii sci-fi zmiksowana z klimatami filmów o napadzie (heist movies) posypane pop kulturowymi przyprawami - trochę takie komiksowe...

POPKulturowy Kociołek:

Tytułowy duet Burton & Cyb to kosmiczni awanturnicy, oszuści i kombinatorzy, dla których liczy się tylko łatwa kasa. Szukają oni najlepszej okazji do wzbogacenia się, nawet jeśli będzie to kosztem innych osób. Nie stronią oni również od przemocy, jeśli tylko wymaga tego sytuacja. Na co dzień starają się jednak kierować zasadą „dobrze zarobić i mało się narobić”. To właśnie ich przygody mamy tutaj okazję śledzić na przestrzeni pięciu rozdziałów składających się na zbiorcze wydanie serii, która zadebiutowała w hiszpańskim magazynie sci-fi Zona 84 w połowie lat 80.

Album w dużym uproszczeniu można określić mianem widowiskowej komedii sci-fi. Scenariusz opiera się tu głównie na szybkim tempie akcji wymieszanej z masą czarnego humoru. Bohaterowie, przemierzając bezkres kosmosu często popadają w różnorakie kłopoty, napotykając na swojej drodze mutantów, potężnych bossów, złowrogich najemników, sexowne kobiety, zabójcze roboty czy łowców nagród. Treść jest więc dość zróżnicowana, chociaż schematy poszczególnych rozdziałów są do siebie w pewien sposób podobne. Pomimo tego potrafią one być niezwykle angażujące dla czytelnika. Głównie jest to zasługa wspomnianego humoru, który wylewa się z każdej strony dzieła. Trzeba jednak pamiętać, że komiks powstał w latach 80-tych, kiedy to poczucie humoru było zupełnie inne (twórcy nie przestrzegali poprawności).

Obok niezłych (ocena subiektywna) żartów znajdziemy tutaj również całą masę mniej lub bardziej oczywistych odniesień do innych dzieł popkultury. Doskonałym przykładem jest, chociażby sam Burton przypominający bohatera wyciągniętego prosto z łamów amerykańskiego komiksu. Całkiem nieźle scenarzysta radzi sobie również z dialogami, które są zarazem dowcipne, jak i potrafią poruszyć momentami troszkę trudniejsze kwestie. Oceniając treść albumu, należy również wspomnieć o pojawiającej się tu odrobinie nagości. Zaprezentowana erotyka nie jest przesadzona, doskonale komponując się z ogólną komediowo-akcyjną charakterystyką komiksu....

https://popkulturowykociolek.pl/burton-cyb-recenzja-komiksu/

POPKulturowy Kociołek:

Tytułowy duet Burton & Cyb to kosmiczni awanturnicy, oszuści i kombinatorzy, dla których liczy się tylko łatwa kasa. Szukają oni najlepszej okazji do wzbogacenia się, nawet jeśli będzie to kosztem innych osób. Nie stronią oni również od przemocy, jeśli tylko wymaga tego sytuacja. Na co dzień starają się jednak kierować zasadą „dobrze zarobić i mało...