18/52

Cecylia, to powieść historyczna - przenosi nas do XV wieku, aby opowiedzieć o wojnie dwóch róż, z perspektywy kobiety. Z perspektywy Cecylii - matki królów.

Annie Garthwaite, sylwetką księżnej Yorku interesowała się od dziecka, kiedy to mama karmiła ją opowieściami, zaczerpniętymi z historii Anglii. Kiedy dorastała obiecała sobie, że kiedyś opowie światu tę historię i słowa dotrzymała :) Postawiła wszystko na jedną kartę, rzuciła pracę w korporacji i zajęła się pisaniem na cały etat. Owocem tej pracy jest właśnie Cecylia - tymczasem w przygotowaniu jest podobno kolejny tom losów rodziny.

Ta książka, to fascynująca podróż przez długą wojnę domową. Pełna intryg, zdrad, zasadzek, okrucieństwa i podstępów. Opowiedziana jest inaczej, bo z perspektywy prawdziwej wojowniczki. Cecylia dostaje głos nie bez powodu. Niesłusznie pomijana na kartach historii - wszak przyjęło się, że średniowieczne społeczeństwo należało do mężczyzny - w końcu poprzez Autorkę ma szansę być zauważona. Ta kobieta - przez Szekspira opisywana jako niezbyt mądra, nic nieznacząca, stara dewotka, tak naprawdę partnerowała swojemu małżonkowi. Była strategiem, dyplomatką, księżną, matką, a podczas nieobecności męża, czy syna władała Londynem. Tępa dewotka? Raczej nie.

Cecylia pozwala laikowi liznąć nieco historii, w bardzo wciągającej i ciekawej formie. Obserwowanie siły kobiety, sterującej kawałkiem świata z tylnego siedzenia, było bardzo zajmujące. Cały czas kibicowałam samej księżnej, jak i jej małżonkowi.

Podsumowując - ciekawa pozycja - na pewno będę teraz zgłębiać, czy faktycznie jest tak bliska prawdzie historycznej, no i z niecierpliwością czekam na dalsze losy York'ów 🤗

#powieśćhostoryczna #cecylia #literaturapiękna

18/52

Cecylia, to powieść historyczna - przenosi nas do XV wieku, aby opowiedzieć o wojnie dwóch róż, z perspektywy kobiety. Z perspektywy Cecylii - matki królów.

Annie Garthwaite, sylwetką księżnej Yorku interesowała się od dziecka, kiedy to mama karmiła ją opowieściami, zaczerpniętymi z historii Anglii. Kiedy dorastała obiecała sobie, że kiedyś opowie światu tę historię...

Cecylia Neville, księżna Yorku, to matka aż dwóch królów: Edwarda IV i Ryszarda III. Ja kojarzyłam ją z cyklu o Wojnie Dwóch Róż Philippy Gregory i jego ekranizacji. Mimo że nie była tam do końca pozytywną postacią, od początku przykuła moją uwagę jako bardzo ambitna i aktywna politycznie kobieta, która nie wahała się przed konfliktami z własnymi dziećmi, naruszeniem swojej reputacji i nie zrezygnowała z działań do późnej starości. Dlatego gdy dowiedziałam się, że ukazuje się powieść typowo o niej, byłam niezwykle podekscytowana.

Cecylia Neville jako młodziutka dziewczyna zostaje wydana za Ryszarda, księcia Yorku. Szybko odnajduje się w nowej roli i mimo że oficjalnie jest tylko żoną, ma zamiar odgrywać ważną rolę w życiu politycznym Anglii. Popycha swojego męża ku kolejnym zaszczytom i funkcjom. Gdy okazuje się, że młody król Henryk VI wykazuje cechy chorego psychicznie, Cecylia jest coraz mocniej przekonana, że to jej małżonek powinien zająć jego miejsce.

Historia opowiedziana przez Annie Garthwaite wciągnęła mnie od początku i nie puściła do ostatnich stron. Co prawda, chwilami denerwowały mnie przeskoki czasowe, przez co nie wszystkie wątki w pełni wybrzmiały, szczególnie relacje Cecylii z jej młodszymi dziećmi, jedynie ta z najstarszą córką była ciekawa i niejednoznaczna. Ale jako całość powieść bardzo mi się podoba. Autorka bardzo umiejętnie wprowadza w świat i przemyca kolejne zdarzenia historyczne, więc wydaje mi się, że nawet jeśli nie znacie historii Wojny Dwóch Róż, nie pogubicie się w fabule. Wątki obyczajowe są płynnie przeplatane politycznymi, a całość ma taki surowy klimat, który bardzo kojarzy mi się ze średniowieczem.

Cecylia Neville została tu przedstawiona tak, jak ją sobie wyobrażałam. To bardzo silna, dumna i mądra kobieta. Sprawnie porusza się w politycznym bagienku, nie waha się przed intrygami i kłamstwami. Chwilami jest wręcz wredna, chociażby w stosunku do królowej Małgorzaty czy Jakobiny Luksemburskiej, a jej stawianie na pierwszym miejscu władzy i pozycji w dzisiejszych czasach może irytować. Ale ja w ostatnim czasie w powieściach czy filmach historycznych bądź ,,kostiumowych” natrafiam głównie na bohaterki, które nie rozumieją swojej epoki, są wiecznie nieszczęśliwe, i obowiązkowo mają podłych, narzuconych mężów. A ja wtedy mam wrażenie, że autor stoi mi nad głową i wrzeszczy: ,,Ta postać jest biedna, masz ją lubić”. Cecylia nie jest najsympatyczniejszą postacią, ale jest postacią wielowymiarową i taką, w którą da się uwierzyć. Nie myśli o prawach kobiet, ale zdecydowanie wyrasta poza epokę. Kocha swoje dzieci, ale serce matki wciąż walczy u niej z umysłem polityczki. Akceptuje aranżowane małżeństwo, nie marzy o zakazanej miłości i księciu na białym koniu. Jej relacja z mężem jest bardzo uczuciowa, ale nie brakuje w niej kłótni i rzucania się polityki na codzienność. Ryszard York jest mądrym i dalekowzrocznym człowiekiem, ale zdecydowanie spokojniejszym i mniej zdecydowanym od żony, co rodzi różne konflikty i zmusza bohaterów do konfrontacji. Ciekawie został przedstawiony młody król Henryk i cały jego dwór, gdzie nie ma miejsca na sentymenty i litość. Tutaj w pełni została ukazana bezwzględność władzy i zmagań o nią, a czytelnik sam musi zdecydować, czy jest w stanie sympatyzować z tymi postaciami.

Mnie ta powieść urzekła i polecam ją wszystkim, którzy szukają w literaturze silnych postaci i dużego tła politycznego.

,, (…) jeśli kobieta staje do walki, musi być pewna wygranej.”

Cecylia Neville, księżna Yorku, to matka aż dwóch królów: Edwarda IV i Ryszarda III. Ja kojarzyłam ją z cyklu o Wojnie Dwóch Róż Philippy Gregory i jego ekranizacji. Mimo że nie była tam do końca pozytywną postacią, od początku przykuła moją uwagę jako bardzo ambitna i aktywna politycznie kobieta, która nie wahała się przed konfliktami z własnymi dziećmi, naruszeniem swojej...

Umęczyła mnie.

Umęczyła mnie.

Książka bardzo mnie rozczarowała, szczególnie pierwsza połowa. Ciągłe podreślanie niezależości i walki o uznanie Cecylii wraz z ciągłym przypominaniem że Ryszard nie poradzi sobie bez niej i powinien bardziej jej słuchać było niezwykle irytujące, szczególnie w połączeniu z brakiem jakiejkolwiek konkretnej fabuły w pierwszej połowie. Dopiero około 250 strony pojawił się u mnie cień ciekawości, co wydarzy się dalej. Gdyby nie to, że oczarowana okładką i pełna oczekiwań kupiłam tę książkę, pewnie nie doczytałabym jej do końca.

Książka bardzo mnie rozczarowała, szczególnie pierwsza połowa. Ciągłe podreślanie niezależości i walki o uznanie Cecylii wraz z ciągłym przypominaniem że Ryszard nie poradzi sobie bez niej i powinien bardziej jej słuchać było niezwykle irytujące, szczególnie w połączeniu z brakiem jakiejkolwiek konkretnej fabuły w pierwszej połowie. Dopiero około 250 strony pojawił się u...

Trudno mi zgodzić się z opinią, że ta powieść jest "nowatorska" w swoim przedstawieniu kobiecej bohaterki. Jest teraz moda na przedstawianie historycznych postaci kobiecych jako osób silnych, walczących o swoje i skrzywdzonych przez czasy, w jakich żyły. O kobietach z czasów Wojny Dwóch Róż pisała już Philippa Gregory, której powieści polecam osobom zainteresowanym tematem. Wśród ww. nie ma jednak książki traktującej o Cecylii, wszak matce dwóch angielskich królów, i chociażby z tego powodu warto sobie lekturę uzupełnić o powieść Annie Garthwaite.

Ta historia opowiada o tym, jak zaczęła się Wojna Dwóch Róż, z perspektywy tych, którzy zdradzić "nie chcieli", no ale czuli się pokrzywdzeni postępowaniem królewskiej pary... Przyznaję, że powieść jest całkiem dobrze skonstruowana, ale nie zachwyciła mnie. Trochę się wynudziłam, gdyż większość jej treści skupiona jest wokół sytuacji politycznej w ówczesnej Anglii, przy czym jest tu stosunkowo mało ciekawej akcji, bo ta rusza dopiero pod sam koniec książki, gdy tlący się konflikt przeradza się w otwartą wojnę. Za mało tu było dla mnie domowego, prywatnego życia Cecylii, pokazania jej emocji, rozterek i słabości, a nie tylko kobiety silnej i niezłomnej, jak stal… Poza tym większość występujących tu postaci nie zostało dobrze opisanych, tak by orientować się kto jest kim - i nie pomagało nawet drzewo genealogiczne zamieszczone w książce. Wreszcie tym stylistycznie widzę w Cecylii odbicie typowej szkoły “kreatywnego pisarstwa”....

Trudno mi zgodzić się z opinią, że ta powieść jest "nowatorska" w swoim przedstawieniu kobiecej bohaterki. Jest teraz moda na przedstawianie historycznych postaci kobiecych jako osób silnych, walczących o swoje i skrzywdzonych przez czasy, w jakich żyły. O kobietach z czasów Wojny Dwóch Róż pisała już Philippa Gregory, której powieści polecam osobom zainteresowanym tematem....

Lubiliście lekcje historii w szkole?
Ja tak, aczkolwiek straszną mordęgą było dla mnie wkuwanie dat i kolejnych członków królewskich dynastii. Na szczęście szybko odkryłam, iż historia nie jest nudna. Jest pełna kontrowersji, skandali, tajemnic, zdrad, podstępów i intryg czy postaci, o których długo milczała, bądź nie oddała im należytego miejsca na swych kartach.

Annie Garthwaite sama walcząc o przebicie szklanego sufitu, postanowiła opowiedzieć o kobiecie, o której wiemy niewiele, a “która każdą z nas mogłaby nauczyć, jak poruszać się w męskim świecie” - Cecylii Neville.

Kobiety w średniowieczu pełniły wiele ról, a każda z nich niosła za sobą inne prawa i obowiązki. Ich codzienność w pewnych aspektach niewiele się różniła od realiów znanych współczesnym kobietom. Średniowieczne kobiety nie były traktowane jako pełnoprawne obywatelki, nie mogły głosować, ani ubiegać się o polityczne stanowiska. Miały bardzo ograniczone prawo do posiadania własnego majątku. By uniknąć ubóstwa priorytetem stawało się dla nich znalezienie męża. Kobiety w średniowieczu miały ograniczone możliwości edukacji i pracy. Były systematycznie wykluczane z większości sfer, takich jak handel, przemysł i technologia. W tym okresie najważniejszą rolą kobiety było zajmowanie się domem i wychowywanie dzieci. Mężczyźni mogli je zdradzać, jawnie prowadzić się z kochankami, płodzić nieślubne pociechy, ale to kobiety były obarczane winą za hańbę męża - karane chłostą, wygnaniem, więzieniem, śmiercią z rąk męża lub spaleniem na stosie. Oczywiście olbrzymi wpływ na wszystkie aspekty życia każdego człowieka, miał ingerujący w nie kościół, szerzący fanatyczny konserwatyzm, choć duchownym nie przeszkadzało wiele rzeczy, np. życie w konkubinacie. Jedynie kobiety należące do arystokracji, takie jak Cecylia mogły cieszyć się dużymi swobodami, sięgały po władzę, prowadziły politykę, były narodowymi bohaterkami walczącymi za ojczyznę. Utrata wszelkich przywilejów groziła im, kiedy nie wydały na świat potomka.

Poznajemy ją jako 16 letnią dziewczynę, świeżo poślubioną żonę Ryszarda Plantageneta i świadkinię prowadzonej na śmierć Joanny d’Arc. Śmierć, z której wywnioskowała, iż stając do walki musi być pewna wygranej. Życie u boku męża, pretendenta do tronu Anglii z rodu Yorków, bocznej linii dynastii Plantagenetów (herbu białej róży),który w 1455 r. mając na celu strącenie z tronu króla Henryka VI zapoczątkował Wojnę Dwóch Róż (toczoną z Lancasterami - boczną linią rodu z czerwoną różą w herbie),było walką nie tylko z przyszytą mu łatką syna dawno nieżyjącego zdrajcy, ale też walką o szacunek i należne jej oraz dynastii miejsce. Autorka oddała głos dziewczynie, która w trudnych dla kobiet czasach, stała się nie tylko żoną, matką i babką królów Anglii. Była przede wszystkim niezwykłą kobietą. Jej umiejętność czytania ludzi oraz przewidywania skutków podejmowanych działań, tworzenia sojuszy, planów i strategii uczyniły z niej kobietę wpływową, świadomą swojej woli, którą wyrażała i z konsekwencją wprowadzała w życie. Śmiało można stwierdzić, iż dorównywała mężczyznom, pomimo ciosów, jakie dostawała od życia (strata dzieci). Musiała być naprawdę silna psychicznie, by osiągnąć zamierzony cel, łączący małżonków równie mocno, jak uczucie, którym się darzyli.
Zmarła przeżywając swego męża, 10 z 12 swoich dzieci, wszystkie swoje synowe i wszystkich swoich zięciów.

Nie czytałam papierowej wersji, odsłuchałam ponad 12 godzinny audiobook, dając porwać się do stworzonego przez Annie Garthwaite świata, będącego opowieścią o ciekawym okresie historii Anglii, ale przede wszystkim przekazem o sile kobiety, mogącej być inspiracją dla wielu przedstawicielek płci pięknej na całym świecie, dążących do przebicia szklanego sufitu, mieszkających w miejscach, gdzie prawa kobiet nie są respektowane albo takich, w których kobiety je wywalczyły, ale później ponownie im je odebrano, jak jej koronę.
Sama autorka, by realizować się w pracy, otworzyła własną firmę, a następnie doprowadzia do urzeczywistnienia swojego marzenia, jakim było napisanie tej książki, co świadczy o tym, że mając wiarę we własne możliwości, poczucie, iż przynależność do konkretnej płci nie ogranicza naszych pasji i stylu życia, można osiągnąć życiowe cele i spełniać marzenia nawet w świecie, który wciąż dla kobiet nie jest równie sprzyjający jak dla mężczyzn, i właśnie dlatego polecam tę książkę.
Mężczyznom, aby nie bali się silnych, pewnych siebie kobiet, kobietom, aby efekty działań obu pań stały się dla nich motywatorem do działania. Waki o siebie, swoje prawa, cele i marzenia.

Lubiliście lekcje historii w szkole?
Ja tak, aczkolwiek straszną mordęgą było dla mnie wkuwanie dat i kolejnych członków królewskich dynastii. Na szczęście szybko odkryłam, iż historia nie jest nudna. Jest pełna kontrowersji, skandali, tajemnic, zdrad, podstępów i intryg czy postaci, o których długo milczała, bądź nie oddała im należytego miejsca na swych kartach.

Annie...

1. Ciekawa i wartka akcja, szybkie zmiany bez zbędnego przedłużania.
2. Dobrze zarysowane postaci.
3. Postaci kobiece interesujące i z krwi i kości.
4. Warte dla zobaczenia historii z innej perspektywy niż daty i bitwy.

1. Ciekawa i wartka akcja, szybkie zmiany bez zbędnego przedłużania.
2. Dobrze zarysowane postaci.
3. Postaci kobiece interesujące i z krwi i kości.
4. Warte dla zobaczenia historii z innej perspektywy niż daty i bitwy.

Powieść historyczna, której akcja rozgrywa się w arcyciekawych czasach wojny stuletniej oraz wojny Dwóch Róż, w której główną rolę odgrywa silna postać kobieca - ja nie potrzebowałam więcej zachęt żeby sięgnąć po "Cecylię". Niestety trochę się rozczarowałam, brakowało mi przyjrzenia się uczuciom Cecylii, jej emocjom, miałam wrażenie, jakbym czytała biografię, a nie powieść. Ale bardzo się cieszę, że powstają książki, które pokazują, że historii nie tworzyli jedynie mężczyźni.

Powieść historyczna, której akcja rozgrywa się w arcyciekawych czasach wojny stuletniej oraz wojny Dwóch Róż, w której główną rolę odgrywa silna postać kobieca - ja nie potrzebowałam więcej zachęt żeby sięgnąć po "Cecylię". Niestety trochę się rozczarowałam, brakowało mi przyjrzenia się uczuciom Cecylii, jej emocjom, miałam wrażenie, jakbym czytała biografię, a nie powieść....

Spoko się czytało, ale w sumie to... no nie wiem, albo ja mam przesyt tematyką Wojny Dwóch Róż, albo nie wiem co.
W dodatku irytowała mnie narracja w czasie teraźniejszym.

Spoko się czytało, ale w sumie to... no nie wiem, albo ja mam przesyt tematyką Wojny Dwóch Róż, albo nie wiem co.
W dodatku irytowała mnie narracja w czasie teraźniejszym.

Tak się złożyło, że w ostatnim czasie czytałam kilka książek dotyczących historii średniowiecznej Anglii, a dokładniej Yorków i Lancasterów. Wydarzenia opisane w tej pozycji znałam już zatem z innych źródeł, w tym także historycznych i popularnonaukowych. Dlatego ta powieść kompletnie mnie nie zachwyciła.
Jedyne na co zwróciłam uwagę, to na odmienne postrzeganie ówczesnych postaci przez główną bohaterkę, w porównaniu do innych czytanych przeze mnie tekstów. Jakobina Luksemburska, nie występuje tu jako niedoceniona bohaterka swoich czasów, ale jako plotkara i lizuska cudzoziemskiej królowej. Małgorzata Andegaweńska to niedoświadczona i momentami dziecinna, nieznająca realiów Anglii żona króla. Małgorzata Beaufort to nic nieznacząca żona przyrodniego brata króla i do tego brata wątpliwego pochodzenia, z synem, przyszłym następcą tronu, który również nie do końca potrafi udowodnić swoje korzenie. Natomiast główna bohaterka, zarówno w mniemaniu autorki, jak i swoim własnym uchodzi za kobietę władczą, sprawczą, główną rozgrywającą wydarzenia na swoją korzyść i potężną, mądrą kobietę na scenie politycznej. Niestety w moim odczuciu to tylko pobożne życzenia autorki i samej bohaterki. Cecylia według mnie to przede wszystkim chciwa, żądna władzy i zaszczytów, a przede wszystkim bogactwa i pozycji żona swojego męża, która nie waha się własnego męża do wspomnianych celów użyć i jak trzeba to również w niewybredny sposób o jego czynach nie tylko myśleć, ale i mówić. Chciałaby uchodzić za poważnego gracza, a nie stroni nie tylko od słuchania plotek, ale i od ich wymyślania i rozpuszczania. Mimo swojego trudnego losu nie wzbudziła mojej sympatii i zapamiętam ją raczej jako cwaną megalomankę, niż oddaną patriotkę.
Wysłuchałam książki w audiobooku, co nie do końca było udanym doświadczeniem. Lektorka myliła daty, "zjadała" końcówki wyrazów, a do tego montaż też czasem "ucinał" końcówki zdań. Kolejny audiobook zrobiony dość niedbale. Ostatnio często na takie trafiam i nawet zastanawiam się czy tak jak książki w polskich wydaniach roją się od różnorakich błędów językowych, tak teraz standardem słuchowisk ma być niechlujna realizacja i niedbały lektorat?
Dla osób zaznajomionych z tematem książka może okazać się wtórna i oparta na plotkach, niesprawdzonych, ani nie udowodnionych nigdy przesłankach, które tutaj uchodzą za pewnik. To są największe minusy tej pozycji, które znacząco wpływają na odbiór całości. Rozumiem, że jest to powieść, a nie rzetelny zapis wydarzeń i pewna doza wyobrażeń autorki jest dozwolona, jako swobodna interpretacja, ale uważam, że fakty historyczne powinny być oddane zgodnie z prawdą, a nie być zmanipulowane na korzyść bohaterki i dla "podkręcenia fabuły".

Tak się złożyło, że w ostatnim czasie czytałam kilka książek dotyczących historii średniowiecznej Anglii, a dokładniej Yorków i Lancasterów. Wydarzenia opisane w tej pozycji znałam już zatem z innych źródeł, w tym także historycznych i popularnonaukowych. Dlatego ta powieść kompletnie mnie nie zachwyciła.
Jedyne na co zwróciłam uwagę, to na odmienne postrzeganie ówczesnych...