Książka łatwa lekka i przyjemna. Faktycznie, czytając można przenieść się w realia przedstawionej epoki. I przyznam, że książka autentycznie wciąga. Niestety to koniec atutów. Nie wiem czy jest to efekt zamierzony, czy kiepski warsztat autora, ale konstrukcja zdań w książce jest delikatnie mówiąc wypaczona, wygląda to niegramatycznie. Być może to miało oddawać charakterystykę epoki - nie wiem. Dla mnie to trochę przerost formy nad treścią. I największy minus (dotyczący bardziej wydania książki niż samej treści): mam wrażenie, że nikt nie dokonywał tutaj żadnej korekty. Pełno literówek! Naprawdę strasznie dużo! Uważam, że to jest wyraz braku szacunku dla czytelnika. Tyle na temat.

Książka łatwa lekka i przyjemna. Faktycznie, czytając można przenieść się w realia przedstawionej epoki. I przyznam, że książka autentycznie wciąga. Niestety to koniec atutów. Nie wiem czy jest to efekt zamierzony, czy kiepski warsztat autora, ale konstrukcja zdań w książce jest delikatnie mówiąc wypaczona, wygląda to niegramatycznie. Być może to miało oddawać...

Interesuje mnie historia Francji, a Markiza to jej część. Lektura bardzo wciągająca - ostrzegam!

Interesuje mnie historia Francji, a Markiza to jej część. Lektura bardzo wciągająca - ostrzegam!

Dużo bardziej podobała mi się biografia Katarzyny I pt.: „Caryca” napisana przez Ellen Alpsten. Była bardziej przekonująca, a bohaterka była pełnokrwistą kobietą. Niemniej jednak warto przeczytać tę biografię, by się przekonać jak ważne są marzenia, a zwłaszcza dążenie do ich realizacji. Historia naszej bohaterki pokazuje, iż aby zajść wysoko, trzeba wysoko mierzyć. Pomimo tego, że pochodziła z niezbyt zamożnej i ustosunkowanej rodziny udało jej się przebojem wedrzeć na salony dworu francuskiego, zostać nałożnicą królewską i zdobyć sympatię królowej. Co więcej z pustogłowego dziewczątka markiza zmieniła się w mądrą i rozważną kobietę, doradzającą królowi w sprawach państwowych. Stała się protektorką pisarzy i poetów, między innymi Woltera. To z jej inicjatywy powstała fabryka porcelany a także szkoła wojskowa. Warto posłuchać, nawet jeśli nie interesuje was historia.

Dużo bardziej podobała mi się biografia Katarzyny I pt.: „Caryca” napisana przez Ellen Alpsten. Była bardziej przekonująca, a bohaterka była pełnokrwistą kobietą. Niemniej jednak warto przeczytać tę biografię, by się przekonać jak ważne są marzenia, a zwłaszcza dążenie do ich realizacji. Historia naszej bohaterki pokazuje, iż aby zajść wysoko, trzeba wysoko mierzyć. Pomimo...