Kram Pod Czerwonym Grzybem

Na pewno nie jest to książeczka ,która zagości u mnie na półce. W pierwszym odruchu ,czyli zaraz po jej przeczytaniu chciałam napisać, że straszne nudy, są to jednak opowiastki z życia wzięte i nie zawsze potrafimy wczuć się w dany moment czy uczucia bohaterów,ponieważ nie mamy pojęcia jak to jest mieć np. depresję.
W tytułowym kramie ,rzecz się dzieje w warszawskim barze czy może kawiarni u schyłku lat siedemdziesiątych. Bar o niezbyt dobrej reputacji , gdzie spotykają się życiowi wykolejeńcy lub zblazowani życiem ludzie. Historia pisana z perspektywy dziewczyny,która jak wcześniej wspomniałam ma zdaje się depresje,życie jej nie zadowala,wręcz męczy.
"Co dzień każą mi żyć. Budzić się o tej samej porze, wstawać, ścielić łóżko - najgorsze zajęcie dnia - jeść śniadanie,jeść obiad. A potem na kawę. Do baru Pod Czerwonym Grzybem"
W snutej powoli opowieści,poznajemy bywalców baru jak i przemyślenia głównej bohaterki.
Druga historia to opowieść o Krystynie,pisana jakby z perspektywy tej samej osoby tylko już w innym miejscu i czasie,która to poznaje Krystynę przez przypadek i zostaje jej najlepszą przyjaciółką. Historia zawiedzionej miłości do młodszego od siebie chłopaka, gdzie rzeczywiście jest to przez te kilkanaście stron zabawa w odbijanie.
Obydwa opowiadania smutne i dołujące.

Na pewno nie jest to książeczka ,która zagości u mnie na półce. W pierwszym odruchu ,czyli zaraz po jej przeczytaniu chciałam napisać, że straszne nudy, są to jednak opowiastki z życia wzięte i nie zawsze potrafimy wczuć się w dany moment czy uczucia bohaterów,ponieważ nie mamy pojęcia jak to jest mieć np. depresję.
W tytułowym kramie ,rzecz się dzieje w warszawskim barze...