Cudowne, uwielbiam takie krótkie opowiadania o przyrodzie. Wydawać by się mogło, że to proza dla dzieci, ale nie całkiem. Autor pisze w języku atrakcyjnym zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Dorosły odnajdzie piękno literackiego języka a dzieci prostotę i zabawne historyjki. Sładkow był zapalonym myśliwym ale nie tylko polował na zwierzęta, potrafił zachwycić się przyroda i zwierzętami, a co doświadczył sam - opisał w tym zbiorku opowiadań. A historyjki są na prawdę przednie. Jasne, że interpretujemy je z punktu widzenia człowieka... bo Przyroda nie ma poczucia humory? Bo to tylko walka? Nie! Nie do końca! Zwierzęta lubią się bawić, jeśli tylko mają ku temu okazję. A czasami splot przypadków tworzy iście komiczne sytuacje. Na szczęście leśni włóczędzy podzielili się tymi historyjkami z nami. Wiele z nich jest ukryte przed naszymi oczami, bo Leśny Ludek chroni swojej prywatności. "Chcesz [je sam] zobaczyć - sam musisz stać się niewidoczny. Chcesz usłyszeć - niech nikt ciebie nie słyszy. Chcesz się czegoś dowiedzieć - ukryj się."

Do tego te cudowne ilustracje Ignacek Witza. Są nawet lisy! Niestety przechytrzone... no cóż czasami los gryzie w kitę.

Cudowne, uwielbiam takie krótkie opowiadania o przyrodzie. Wydawać by się mogło, że to proza dla dzieci, ale nie całkiem. Autor pisze w języku atrakcyjnym zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Dorosły odnajdzie piękno literackiego języka a dzieci prostotę i zabawne historyjki. Sładkow był zapalonym myśliwym ale nie tylko polował na zwierzęta, potrafił zachwycić się przyroda i...