Ostatnio coraz chętniej sięgamy po komiksy i gdy tylko zobaczyłam zapowiedź nowej serii, chętnie sięgnęłam po pierwszy zeszyt. Panny, złodzieje, rycerze i minstrele już za mną, czy było warto cofnąć się do epoki średniowiecza?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2022/11/08/panny-zlodzieje-rycerze-i-minstrele-teresa-radice/

Ostatnio coraz chętniej sięgamy po komiksy i gdy tylko zobaczyłam zapowiedź nowej serii, chętnie sięgnęłam po pierwszy zeszyt. Panny, złodzieje, rycerze i minstrele już za mną, czy było warto cofnąć się do epoki średniowiecza?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2022/11/08/panny-zlodzieje-rycerze-i-minstrele-teresa-radice/

Dawno nie czytałem komiksu dla młodzieży, który tak bardzo mnie urzekł stylem kreski. Już sama okładka sprawiła, ze uderzyła we mnie fala sentymentów związanych z starymi animacjami opisującymi wydarzenia wyjęte rodem ze średniowiecza. Robin Hood pełną gębą i to ten od studia Disney, z czasów gdy tworzyli głównie dzieła mocno romantyczne. Toska z lasu po części też taka jest, a raczej sprawia takie wrażenie. Szybko jednak się przekonujemy, że pod powierzchnią kryje się o wiele dojrzalsza opowieść o nastolatkach, które pragną wolności.

Zacznijmy od tego, że kreska jest po prostu obłędna. Z jednej strony mamy klimat filmowego, wręcz baśniowego, wyobrażenia o średniowieczu, z drugiej jest zwyczajnie solidna. Sporo tutaj akcentów humorystycznych, ale też nawiązań do epoki późnego średniowiecza we Francji. Oczywiście całość utrzymana w duchu młodzieżowym, nie silącym się na realizm. Z drugiej strony poruszane w komiksie tematy potrafią być poważne. Wojna, uzależnienie od ojca czy w ogóle mężczyzn albo wychowanie w złotej klatce, co skutkuje ograniczonym spojrzeniem na świat.

Takich zagrywek jest tutaj więcej, co pomaga współczesnym nastolatkom rozmawiać na problemy, które dziś również są aktualne. A wszystko to opakowane prostą, wręcz klasyczną historią, o księżniczce, która nie chce przymusowego zamążpójścia, rodzeństwie żyjącym z kradzieży po stracie rodziców oraz zderzeniu realnego życia z zamkową sielanką. Do tego zdrada i próba zdobycia przewagi nad rywalami. Jednak to wszystko działa i umiejętnie przemyca poważniejsze zagadnienia do umysłów młodzieży, która dziś jest straszliwie bombardowana w szkołach propagandą polityczną, jednego "słusznego" obozu. Możecie nazwać mnie feministą, ale uważam, że takie komiksy są dziś zwyczajnie potrzebne.

Dawno nie czytałem komiksu dla młodzieży, który tak bardzo mnie urzekł stylem kreski. Już sama okładka sprawiła, ze uderzyła we mnie fala sentymentów związanych z starymi animacjami opisującymi wydarzenia wyjęte rodem ze średniowiecza. Robin Hood pełną gębą i to ten od studia Disney, z czasów gdy tworzyli głównie dzieła mocno romantyczne. Toska z lasu po części też taka...

Toska z lasu #1 przenosi nas w średniowieczne realia do malowniczej zielonej Toskanii. To właśnie tam w mieście Castelguelfo stoi zamek, którego władcą jest książę Granito Fieramosca. Jego jedyna córka Luchilla właśnie osiągnęła wiek zamążpójścia i rodzice postanawiają jej znaleźć odpowiedniego kandydata. Młodej damie pomysł ten jednak się nie podoba. Mało tego jej przyszły mąż skrywa swoje prawdziwe oblicze, które będzie mieć wpływ na ród Fieramosca. Przyszłość rysująca się w złych barwach zmienia się jednak pewnego dnia, kiedy na organizowany bankiet wpadają pewni niezapowiedziani „goście”. To właśnie w takiej sytuacji Luchilla poznaje dwójkę sierot: Rinalto i jego siostrę Toscę. Los tej trójki zostanie mocno połączony i niespodziewane wydarzenie, stanie się początkiem naprawdę wielkiej przyjaźni.

Początek historii i zaprezentowane fakty, szybko nasuwają pewne popkulturowe skojarzenia. Młoda sierota zmuszona radzić sobie z przeciwnościami losu, pragnienie walki z niesprawiedliwościami tego świata, odbieranie bogatym dawanie biednym i niezwykła zdolność posługiwania się łukiem. Brzmi to wszystko jak kolejna wariacja klasycznego Robin Hooda. Wystarczy jednak dać tytułowi szanse, aby móc się przekonać o tym, że twórcy co prawda sięgnęli po pewne sprawdzone schematy, ale stworzyli z nich coś własnego i ciekawego.

Pierwszy tom serii w głównej mierze skupia się na postaci młodej szlachcianki, która pod wpływem swoich nowych przyjaciół znacząco zmienia swój pogląd na świat. Z każdą kolejną stroną historia coraz bardziej się ożywia, a narracja wprowadza nowe ciekawe wątki. Dzięki temu nie zabrakło tu humoru, dramatyzmu i akcji. Całość jest pod wieloma względami prosta i troszkę przewidywalna, ale komiks czyta się z niekłamaną przyjemnością (nawet jeśli ma się więcej niż kilka lat na karku).

Cała recenzja na:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-toska-z-lasu-tom-1/

Toska z lasu #1 przenosi nas w średniowieczne realia do malowniczej zielonej Toskanii. To właśnie tam w mieście Castelguelfo stoi zamek, którego władcą jest książę Granito Fieramosca. Jego jedyna córka Luchilla właśnie osiągnęła wiek zamążpójścia i rodzice postanawiają jej znaleźć odpowiedniego kandydata. Młodej damie pomysł ten jednak się nie podoba. Mało tego jej przyszły...

Ze średniowiecznymi klimatami i leśnym życiem kojarzy nam się Robin Hood, bohater zamieszkujący Sherwood w Anglii. A co z innymi krainami? Czy w nich też mogły żyć podobne postacie? Pewnie tak. Jedną z propozycji jest opowieść o „Tosce z lasu” autorstwa Teresę Radice i Stefano Turconiego. Autorzy przenoszą nas w średniowieczne klimaty włoskich księstw, więc pewnie musi być to koło XVI wieku. Wcześniej organizacja państewek działał na zasadzie komun i powoli ewoluowała w księstwa zarządzane rodami. Do tego klimatu przenosimy się. Z kontekstu, jaki widzimy możemy przypuszczać, że jest to początek walki o wpływy, wyodrębnianie się większych zarządców.
Lucilla, którą poznajemy na początku jest księżniczką mieszkającą w wiosce Castelgrelfo. Jej ojcem jest książę Grafit Fieramosca. I tu pojawiło się u mnie pytanie, na ile świadomie i celowo użyto tego, a nie innego nazwiska. Czyżby aż taki zbieg okoliczności? W sztuce zwykle czegoś takiego nie ma. Kathy Fieramosca jest bardzo znaną ilustratorką i malarką związaną z Toskanią, czyli krainą, w której dzieje się akcja komiksu, a obecnie specjalizująca się w portretach. Innym tropem (jeszcze bardziej trafnym) może być Ettore Fieramosca, bohater narodowy kultywowany w czasach faszyzmu, który świetnie pasuje do czasów akcji oraz kreacji książęcego bohatera jako rycerza zaprawionego w boju. Taki smaczek historyczny. Ta wiedza sprawia, że wiemy, jaki klimat będzie nam towarzyszył: dwór, w którym kobiety mają określone miejsce, poddawane są całemu szeregowi rytuałów i muszą słuchać się męskich opiekunów. I tak jest też w przypadku Lucilli.
Kiedy poznajemy bohaterkę jest samotna, a wręcz osamotniona. Z dala od wzroku innych rozmawia z gołębiami i objaśnia im swój trudny los oraz konieczność poślubienia nielubianego młodzieńca. Znudzona codziennością i zniechęcona z powodu nadchodzącej przyszłości jest smutna. Ojciec jednak w całym przedsięwzięciu widzi wspaniały interes. Wszystko byłoby pięknie i standardowo, gdyby nie kilka niespodzianek. Nudne przyjęcie urozmaica grajek-poeta, którego wyczyny urozmaicają rozmowy o walkach i przyjęciach. Tę codzienną nudę przerywa brawurowa kradzież w czasie uczty. Dzięki zamieszaniu Lucilla może zniknąć z zasięgu wzroku biesiadników i robić coś ciekawszego. Przypadkowo wpada na złodzieja. Ten okazuje się dziewczyną o imieniu Toska. Księżniczka pomaga jaj wydostać się z zamku. Ku jej zaskoczeniu bratem złodziejki jest grajek, minstrel Rinaldo…
Poznanie tego nietypowego rodzeństwa, rozmowy z nimi pozwalają księżniczce nieco inaczej spojrzeć na wiele spraw. Lucilla uświadamia sobie jak wiele zła niesie wojna i jak niesprawiedliwe są podziały społeczne.
Lucilla należy do otwartych, życzliwych i ciekawych świata bohaterek. Nikogo nie ocenia, nie zadziera nosa, nie klasyfikuje, nie wyklucza. Przez to, że dotychczasowe jej życie wiąże się z zamknięciem w zamku i sporadycznymi wizytami poza nim, ale zawsze w czyimś towarzystwie nie zna świata i jest bardzo naiwna. Reaguje też entuzjastycznie na wszystko, co może urozmaicić jej codzienność. Z kolei Toska i jej brat są sierotami wojennymi. Wędrowali po świecie z rodzicami, uczyli się, występowali na scenie i pewnego dnia, kiedy rodzice pozwolili im na wędrówkę po lesie wioskę najechali rycerze i wszystko spalili. Zginęli wówczas rodzice Toski i Rinaldo. Od tamtej pory radzą sobie sami w ruinach dawnych budynków. Ich historia sprawia, że Lucilla postanawia bardzo wiele zmienić w świecie. Jakby wyzwań było mało przypadkowo dowiaduje się o planach zabicia jej ojca. Ten nie słucha ostrzeżeń córki, bo traktuje je jako wymówkę przed ogłoszeniem zaręczyn. Na szczęście księżniczka ma grupę życzliwych znajomych, na których zawsze może liczyć i którzy będą wypatrywać zagrożeń. A tych pojawi się całkiem sporo.
Mamy tu piękne przesłania: wojna jest zła, przyjaźń można zawierać mimo różnic kulturowych i odmiennego pochodzenia oraz najważniejsze: w pojedynkę nie zmienimy świata. Do tego potrzebny nam zgrany zespół. Widzimy, że twórcy bawią się znanymi schematami i motywami. Otwarcie piszą o nawiązaniu do Robin Hooda. Do tego spotykamy tu naiwną księżniczkę, która nudzi się, nie ma rówieśników do rozmów, a jej codzienność toczy się wokół rytuałów i dworskiej etykiety, z której żartuje.
Rewelacyjnym dopełnieniem są tu ilustracje i sama konstrukcja opowieści, jako rysowanej przez średniowiecznego mnicha. Prosta kreska przypominająca średniowieczne, nieco płaskie rysunki postaci, ale już mamy tu osiągnięcia renesansowego malarstwa, czyli stopniowe wprowadzanie perspektywy (XV wiek). Do tego kolorystyka niczym z dawnych ksiąg (czyli też tak do XV wieku). Ciepłe barwy, ciekawie rozrysowana akcja. Opowieści dzieci narysowane w uproszczony sposób i bez dialogów. O przebiegu wydarzeń dowiadujemy się z kolejnych odsłon, scenek. Do tego mamy tu dbałość o przedstawienie tła wydarzeń, możemy zorientować się, do jakich czasów nas przeniesiono.
,,Toska z lasu’’ pozwala także wprowadzić młodych czytelników do klasycznych eposów rycerskich oraz zarysować ówczesne realia, podziały społeczne, wyjaśnić powstawanie biedy oraz nierówności. Życie zwykłych ludzi kontrastuje z tym, które toczy się na dworze. Seria zapowiada się bardzo ciekawie.

Ze średniowiecznymi klimatami i leśnym życiem kojarzy nam się Robin Hood, bohater zamieszkujący Sherwood w Anglii. A co z innymi krainami? Czy w nich też mogły żyć podobne postacie? Pewnie tak. Jedną z propozycji jest opowieść o „Tosce z lasu” autorstwa Teresę Radice i Stefano Turconiego. Autorzy przenoszą nas w średniowieczne klimaty włoskich księstw, więc pewnie musi być...

,,Toska z lasu’’ to jedna z komiksowych nowości dla młodszych czytelników, która od razu zwróciła moją uwagę – przede wszystkim ze względu na średniowieczną tematykę, ale także uroczą stylistykę, która od razu skradła moje serce. Jeżeli jesteście ciekawi jak wypada pierwszy tom opowieści o pewnej księżniczce, młodej buntowniczce i jej bracie minstrelu serdecznie zapraszam do lektury.

Lucilla wiedzie dość nudne i przewidywalne życie jak na księżniczkę. Niedługo mają zostać ogłoszone jej zaręczyny, które przyniosą jej rodowi wiele korzyści, ale jej samej nie dają zbyt wiele radości. Codzienną rutynę przerywa brawurowa kradzież dokonana w trakcie jednego z przyjęć – złodziejem okazuje się młoda dziewczyna imieniem Toska. Tym sposobem krzyżują się losy trojga młodych ludzi – księżniczki Lucilli, buntowniczej złodziejki Toski oraz jej brata – minstrela Rinaldo. Będzie to początek nie tylko niezwykłej przygody, ale także przepięknej przyjaźni ponad wszelkimi podziałami.

Lucilla to dziewczyna o złotym sercu, ciekawa świata, ale jednocześnie przez to iż większość jej życia zamknięta była w murach zamku, nie znająca świata i bardzo naiwna. Z kolei Toska i jej brat, to sieroty mocno dotknięte przez życie i zmuszone same o siebie dbać. Losy tej trójki zostają splecione ze sobą przez zwykły przypadek, jednak młodzi szybko dowiedzą się, że mimo różnic w pochodzeniu i tego jak wygląda ich życie, mają naprawdę sporo wspólnego. Co więcej szybko przekonają się, że potrzebują nawzajem swojej pomocy – ojcu Lucilli grozi bowiem poważne niebezpieczeństwo, któremu młoda księżniczka nie jest w stanie sama zaradzić.

Bohaterowie szybko dają się polubić, a sama historia choć prosta, jest też niezwykle przyjemna. Widać też, że autorzy umiejętnie i z przyjemnością bawią się znanymi schematami, jakie utarły się gdy mowa o średniowieczu. Mamy tu Toskę wzorowaną na Robin Hoodzie, naiwną księżniczkę, która dopiero co pozna świat za sprawą nowych przyjaciół oraz utalentowanego minstrela, który ewidentnie coś czuje do naszej wysoko urodzonej bohaterki. Wszystko to połączone w zgrabną historię przykuwa czytelnika na kilka miłych chwil i jedyne co pozostaje żałować, że komiks nie jest nieco dłuższy.

Niewątpliwym atutem komiksu są ilustracje –proste, acz pełne uroku, który sprawia, że z przyjemnością przegląda się kolejne strony. Komiksowi nie brakuje ciepłych barw, ciekawych projektów postaci, które czynią każdego bohatera unikatowym oraz dbałości o przedstawienie tła wydarzeń. Wszystko to czyni ,,Toskę z lasu’’ pozycją miłą dla oka, a ta uproszczona, a jednocześnie na swój sposób unikatowa, stylistka wyróżnia ten tytuł spośród innych komiksowych nowości, jakich ostatnio nie brakuje na rynku.

,,Toska z lasu’’ dała się poznać jako przesympatyczny komiks, zachwycający nie tylko oryginalną kreską, ale także uroczym podejściem do klasycznych eposów rycerskich i umiejętnie bawiący się schematami. W dodatku zarówno postacie jak i sama historia szybko trafiają do serca czytelnika, sprawiając, że nawet przy tak krótkiej lekturze zżywa się z nimi i ma ochotę na więcej. Dlatego sama z niecierpliwością czekam na kolejny tom, a tymczasem zachęcam do lektury zarówno tych młodszych jak i starszych miłośników komiksów.

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.
https://koszzksiazkami.pl/toska-z-lasu-tom-1-recenzja/

,,Toska z lasu’’ to jedna z komiksowych nowości dla młodszych czytelników, która od razu zwróciła moją uwagę – przede wszystkim ze względu na średniowieczną tematykę, ale także uroczą stylistykę, która od razu skradła moje serce. Jeżeli jesteście ciekawi jak wypada pierwszy tom opowieści o pewnej księżniczce, młodej buntowniczce i jej bracie minstrelu serdecznie zapraszam...

Książka dla najmłodszych czytelników, a właściwie komiks, a w nim historia małej buntowniczki ze średniowiecznej Italii. Dobrze się składa, ponieważ bardzo lubię ten okres historyczny dlatego nie tylko synek, ale i ja sama z zainteresowaniem śledziłam losy Tośki.

Zuchwała buntowniczka Toska i jej brat, muzyk Rinaldo, są sierotami. Wraz z wiernym sokołem Argo mieszkają w kryjówce w sercu toskańskiego lasu. Toska, uzbrojona w procę, łuk i strzały, zawsze staje po stronie słabszych. Podczas wyprawy do zamku Castelguelfo rodzeństwo spotyka Lucillę, jedyną córkę tamtejszego księcia. To spotkanie zapoczątkuje serię niezwykłych przygód i odmieni życie całej trójki!

Muszę przyznać, że bawiliśmy się wspaniale razem z Tośką i coś czuję, że moje dziecko świetnie dogadałoby się z tą dwójką, a raczej trójką :) Dodatkowego uroku dodają ilustracje, które są bardzo wyraziste. Muszę wspomnieć, że główna bohaterka komiksu- Tośka, od razu spodobała się mojemu małemu czytelnikowi, myślę że częściowo dlatego, że przedszkolna koleżanka ma tak na imię. Polecam!

Książka dla najmłodszych czytelników, a właściwie komiks, a w nim historia małej buntowniczki ze średniowiecznej Italii. Dobrze się składa, ponieważ bardzo lubię ten okres historyczny dlatego nie tylko synek, ale i ja sama z zainteresowaniem śledziłam losy Tośki.

Zuchwała buntowniczka Toska i jej brat, muzyk Rinaldo, są sierotami. Wraz z wiernym sokołem Argo mieszkają w...