Sonja wraz ze swoimi przyjaciółmi musi odnaleźć swojego wujka. Wszystko wskazuje na to, że został porwany przez trolle i to właśnie przez nie jest przetrzymywany. Dziewczynka jest gotowa udać się tam, by uwolnić swojego wujka. Towarzyszą jej przyjaciele nietypowi, przyjaciele odmienni, przyjaciele prawdziwi. Jednak zadanie nie jest proste. By je wykonać Sonja może potrzebować czegoś, a raczej kogoś więcej. Czy może liczyć na leśne istoty? Czy uda się jej uwolnić wujka? Co się stanie jeśli nie?

Już dawno nie czytałam naprawdę dobrego komiksu. Ogólnie w ostatnich miesiącach czytałam mniej komiksów. Jednak teraz trafiłam na "Światła Północy" i po opisie wydawały mi się doskonałym wyborem. Co prawda tradycyjnie nie czytałam wcześniejszych tomów, ale w żaden sposób to nie przeszkadzało mi. Było wręcz pozytywnym wyzwaniem i teraz już po przeczytaniu mogę zapewnić, że nieznajomość wcześniejszej fabuły tak naprawdę nie przeszkadza w żaden sposób czytaniu w "Wyprawy do królestwa trolli".

Dialogi wyróżniają się naturalnością. Gdy czytałam, przed oczami miałam prawdziwych bohaterów i pojawiało się to poczucie, że ta historia mogłaby wydarzyć się naprawdę, oczywiście pomijając magiczne elementy. To były rozmowy, które mogłyby mieć miejsce właśnie w takich sytuacjach i wydawały się jak najbardziej na miejscu. W dodatku okazały się łatwe i przyjemne w odbiorze, co nadawało całości odpowiedniego tempa czytania. Między innymi to właśnie one odpowiadały za zrozumienie tego, co się dzieje. Dyskretnie tłumaczyły wydarzenia z pozostałych tomów i naprowadzały na główny cel fabuły. Poza tym dymki były też dobrze narysowane pod względem kolejności czytania. Mój wzrok po kolei padał na dymki i nie było momentów, bym coś pomyliła lub nie zrozumiała.

Fabularnie komiks jest wyjątkowo ciekawy. Czytało mi się bardzo szybko i dzięki temu szybko przeczytałam całość. Choć też przyznam, że pojawił się brutalny moment i do tego mam dość ambiwalentny stosunek, ponieważ to jest jednak książka dla dzieci. Wiadomo że to rodzaj fantastyki, gdzie jednak w ten gatunek jest wbudowany jakiś rodzaj walki, momentami brutalności. Lecz to nie zmienia faktu, że można było inaczej poprowadzić ten wątek.

Bohaterów jest stosunkowo dużo i na swój własny sposób są oni unikatowi. Tak po przeczytaniu tego czwartego tomu mam poczucie, że łatwo się do nich przywiązać i znaleźć swojego ulubieńca, z którym można się utożsamić, a następnie mu kibicować. Choć też przy tak krótkiej fabule bohaterowie są bardziej rozpoznawani poprzez pojedyncze cechy, co po części jest zrozumiałe, ale jest też pewnym rodzajem uproszczenia.

Natomiast same ilustracje są przecudowne. Kreska ilustratora pewna i charakterystyczna. Przede wszystkim podoba mi się dobór barw. Są one wyraziste, pełne życia. Nadają niezwykły klimat baśniowości, ale też powagi. Są przyciemnione, a czarne tło pod okienka dodatkowo potęguje ten efekt. Razem nadają mrok całości, ale też pewną nadzieję poprzez swoją intensywność. To mocno oddziaływało na moją wyobraźnię.

"Światła Północy. Wyprawa do królestwa trolli" to wyjątkowo ciekawy komiks dziecięcy. Mam wrażenie, że niejedno dziecko dzięki takiej historii może zostać przekonane do czytania. Magia, barwność historii i bohaterowie, którzy pozwalają sobie na bycie ludźmi przekonują mnie. Dlatego jeśli będę miała możliwość przeczytać pozostałe tomy, to na pewno to zrobię.

Sonja wraz ze swoimi przyjaciółmi musi odnaleźć swojego wujka. Wszystko wskazuje na to, że został porwany przez trolle i to właśnie przez nie jest przetrzymywany. Dziewczynka jest gotowa udać się tam, by uwolnić swojego wujka. Towarzyszą jej przyjaciele nietypowi, przyjaciele odmienni, przyjaciele prawdziwi. Jednak zadanie nie jest proste. By je wykonać Sonja może...

Wielu nieszczęść moglibyśmy uniknąć, gdybyśmy potrafili szczerze rozmawiać i poszukiwać rozwiązań dobrych dla każdej ze stron. Kompromis wymaga dyskusji, pokazania jak określony problem wygląda z naszej perspektywy, poznanie cudzego punktu widzenia i na podstawie wypracowanie dobrego rozwiązania. Niestety łatwiej jest milczeć i chować urazy, które z czasem urastają do gigantycznych pretensji napędzających nienawiść różnych grup. Do takiego świata wchodzimy w „Światłach Północy” Malin Falch.
Sam fenomen komiksu skandynawskiej twórczyni polega na tym, że swoją karierę rozpoczął jako internetowa seria, która zyskała dużą popularność oraz uznanie, dzięki czemu został wydany w formie drukowanej. Sięgając po całą opowieść możemy zobaczyć jak w poszczególnych albumach rysunki oraz dynamika akcji ewoluują. W pierwszym tomie ilustracje są mniej dokładne, a sama akcja powolna. Widać jak wraz z pisaniem kolejnych scen rosną umiejętności Madin Falch. Sam cykl wielokrotnie nagradzano w Norwegii.
W komiksowej historii wejdziemy do świata skandynawskich mitów oraz obyczajów. Akcja toczy się wokół pochodzącej z małego miasteczka w Norwegii Sonji. Dziewczynka ze względu na osiągnięcie określonego wieku przechodzi rytuał, przez który ma być traktowana jak dorosła. Z tej okazji przygotowywana jest uroczystość, w której uczestniczy rodzina. Na święto w ostatniej chwili przybywa wujek będący wędrowcem i malarzem. Właśnie wrócił z dalekiej podróży i wręcza Sonji z okazji jej święta niezwykły prezent: jest to znaleziona w lezie zapinka wikingów. Okaże się, że właśnie przez ten przedmiot dziewczynka wyruszy w daleką podróż do tajemniczej, zaczarowanej krainy, w której mamy baśniowo-mityczne realia, a przez to jest bardzo brutalnie i niebezpiecznie. I tak właśnie w pierwszym tomie zaczyna się misja Sonji wyruszającej z Lottą, Tirill i Espen na wyprawę w poszukiwaniu stryja Henrika. Ma im pomóc Huldra Trill, ponieważ miejsce, do którego trafiają pełne jest groźnych trolli, zwierząt mówiących ludzkim głosem, zawistnych ludzi i wikingów walczących z trollami. Zobaczymy tu magię i zadziwiające zjawiska. Pojawią się pytania o źródła konfliktu.
Już w pierwszym tomie zobaczymy, że opowieść jest bardzo klimatyczna. Ciemne strony podsycają nastrój tajemnicy, aurę niebezpieczeństwa. Ciekawie to wygląda w zestawieniu z mangową kreską. Takie budowanie akcji za pomocą odpowiednich obrazów jest obecne w każdym tomie.
Drugi tom pt. „Uczennica wyroczni” otwiera spotkania ze stryjem Sonji. Wraca on do magicznego świata, aby odszukać siostrzenicę i uchronić ją przed niebezpieczeństwem. Zamiast tego sam już na samym początku spotykając trolle popada w tarapaty. Są co prawda bardziej cywilizowane, ale nadal nie pałają sympatią do ludzi. Do tego z ich powodu przebudził się Trym będący olbrzymim wrednym trollem pożerającym wszystko, co stanie im na drodze: ludzi, zwierzęta i trolle. Jakby nieszczęść było mało wódz wikingów nawiązuje upiorny pakt z Wyrocznią z gór i jej młodą uczennicą. Zamierza pokonać magiczne stworzenia. W tym tomie akcja przyspiesza i nawarstwiają się zagrożenia.
W trzecim tomie zatytułowanym „Siostry wrony” sprawa sporu pomiędzy Wikingami, a magicznymi mieszkańcami lasów Jotundale nabiera wyrazistości. Poznając historię Ludzi Gór i poróżnienia się między sobą pewnych sióstr zaczynamy zadawać sobie pytania o źródła konfliktu między grupami zamieszkującymi magiczny świat. Zobaczymy, że niechęć do ludzi wynika z agresywnej postawy Wikingów pragnących zagarniać coraz większe tereny. Jak bardzo zawiłe są relacje mieszkańców Jotundale odkryjemy, gdy Sonja pomoże młodej wieszczce dotrzeć do jej rodzinnej wioski ukrytej za magiczną barierą. Bohaterzy nie są tu jednoznaczni.
„Wyprawa do królestwa trolli” to tom wprowadzający nas do historii powstania magicznej wyspy i tego jak trafiają tu ludzie. Coraz bardziej widzimy, że daleko tej krainie od sielanki. Za to na każdym kroku na bohaterów czai się śmierć. A wszystko przez zawiły i trwający bardzo długo konflikt między ludami, które tu żyją. Tym razem bohaterzy wyprawiają się do Królestwa Trolli, aby uratować uwięzionego tam stryja Sonji, który dość często odwiedzał ten świat, ale nie zdawał sobie sprawy, że jego wyprawy, w czasie których malował i pisał przyczyniły się do stworzenia zagrożenia dla mieszkańców wyspy. Początkowo pokojowo nastawieni do magicznych zwierząt i istot ludzie zaczęli dążyć do ich unicestwienia. Zobaczymy tu jak bezmyślne posłuszeństwo wobec władzy prowadzi do zła.
„Drzewo portalu – część I” to piąte spotkanie z bohaterami. Wchodzimy tu do mrocznego świata, w którym zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Opowieść otwierają nocne sceny zdobywania posiłku. Zobaczymy, że natura nie jest wcale taka przyjazna, na jaką jest kreowana. Wystarczy chwila nieuwagi lub wybranie złego miejsca do spania, aby przepłacić tę decyzję życiem. Noc w okolicach pięknego rozgwieżdżonego drzewa jest niebezpieczna. Ale nie tylko tam. W lesie pojawił się tajemniczy wilk świecący jednym okiem. Zamieniony w niedźwiedzie Bjonar zostaje zaatakowany. Trafimy też do chaty wykluczonych ze społeczności trolli. Dowiemy się, dlaczego schwytali jej stryja, co chcieli w ten sposób uzyskać, jaki błąd popełnili nawiązując relację z wikingami, którzy ich oszukali. Z każdą stroną narasta nastrój oczekiwania, żeby później zmienić się w bitwę i ucieczkę. Wikingowie potrzebują Lotty do zrealizowania swojego złego planu.
„Światła Północy” to ciekawy cykl przenoszący czytelników do świata skandynawskich mitów. Pojawiają się tu magiczne istoty na wzór elfów, groźne trolle, wikingowie żądni ziemi i bogactw, mówiące zwierzęta. Rośliny wydają się tętnić magią. A z drugiej strony są zwyczajne, naturalnie brutalne. Całość wygląda ciekawie. Do tego widzimy, że z każdym tomem zarówno ilustracje, jak i akcja są dopracowane, a cała fabuła nabiera wyrazistości, zmierza w określonym kierunku. Jestem ciekawa jak zakończy się cała historia.
„Światła Północy” wydano na bardzo dobrej jakości śliskim, błyszczącym papierze. Zabawa kolorami, światłem, potęgowanie klimatu tajemnicy i zagrożenia przez osadzenie akcji nocą podsycają nastrój opowieści. Kartki bardzo dobrze zszyto i oprawiono w solidne, kartonowe okładki, przez co albumy są solidne i estetyczne. Zdecydowanie polecam miłośnikom baśniowych opowieści ze skandynawskim klimatem.

Wielu nieszczęść moglibyśmy uniknąć, gdybyśmy potrafili szczerze rozmawiać i poszukiwać rozwiązań dobrych dla każdej ze stron. Kompromis wymaga dyskusji, pokazania jak określony problem wygląda z naszej perspektywy, poznanie cudzego punktu widzenia i na podstawie wypracowanie dobrego rozwiązania. Niestety łatwiej jest milczeć i chować urazy, które z czasem urastają do...

Całkiem przystępna fabuła i miłe grafiki. Nie sądzę żeby historia została że mną na dłużej.

Całkiem przystępna fabuła i miłe grafiki. Nie sądzę żeby historia została że mną na dłużej.

Po pierwszy tom Świateł północy sięgnęłam z czystej ciekawości, kolejne jednak były już u mnie oczywistymi wyborami – musiałam wiedzieć co będzie dalej i co słychać u moich ulubionych bohaterów. Wyprawa do królestwa trolli to już czwarty zeszyt i widać w nim nieco więcej mroku niż dotychczas. Wada to czy zaleta?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2023/04/23/wyprawa-do-krolestwa-trolli-malin-falch/

Po pierwszy tom Świateł północy sięgnęłam z czystej ciekawości, kolejne jednak były już u mnie oczywistymi wyborami – musiałam wiedzieć co będzie dalej i co słychać u moich ulubionych bohaterów. Wyprawa do królestwa trolli to już czwarty zeszyt i widać w nim nieco więcej mroku niż dotychczas. Wada to czy...

Muszę przyznać, że póki co, ta część podobała mi się chyba najbardziej! Nie zrozumcie mnie źle, całość trzyma równy poziom, ale ten tom wyjątkowo przypadł mi do gustu. Akcja jest niezwykle dynamiczna i w końcu odkrywamy pewne sekrety, które w tajemnicy utrzymywano od samego początku. Być może tutaj tkwi magia tej części, ale świat przedstawiony w komiksie wydaje się jeszcze wiele przed nami skrywać.

Historia osadzona jest w skandynawskim klimacie, pojawiają się wikingowie, trolle, magia i inne mroczne istoty, o których nie dowiadujemy się jednak wiele. Zapewne niektóre wątki zostaną ucięte, bo komiks ma to do siebie, że czasem nie można zawrzeć w nim wszystkich szczegółów, nad czym bardzo ubolewam!

“Wyprawa do Królestwa Trolli” jest moim zdaniem nieco mroczniejsza od poprzednich części, pojawia się również pewna krwawa scena, dla mnie nie jest to absolutnie żaden minus, ale przyznam szczerze, że byłam nią nieco zaskoczona.

Jestem urzeczona tą serią i liczę na to, że jeszcze mnie zaskoczy. Naprawdę wiele się w niej dzieje, a akcja pędzi do przodu. Bohaterowie dają się lubić, a piękne ilustracje nadając całości niezwykłego klimatu.

Muszę przyznać, że póki co, ta część podobała mi się chyba najbardziej! Nie zrozumcie mnie źle, całość trzyma równy poziom, ale ten tom wyjątkowo przypadł mi do gustu. Akcja jest niezwykle dynamiczna i w końcu odkrywamy pewne sekrety, które w tajemnicy utrzymywano od samego początku. Być może tutaj tkwi magia tej części, ale świat przedstawiony w komiksie wydaje się jeszcze...

Na tegorocznych targach książki w Warszawie mieliśmy okazję, by w oczekiwaniu na wyjątkowy autograf, porozmawiać z autorką – Malin Falch. Ponieważ to spotkanie wywołało wiele pozytywnych emocji, dzieci tym chętniej zasiadły do debiutanckiej serii Światła Północy. Już wtedy dowiedzieliśmy się, że będzie czwarty tom przygód Sonji, Espena i Lotty i tylko czekaliśmy, aż pojawi się na polskim rynku.

Podczas gdy historia opisana w czwartym tomie zabiera nas do mitycznego królestwa trolli, w międzyczasie dowiadujemy się wielu ciekawostek z przeszłości magicznej wyspy, między innymi, o tym, jak dostali się na nią ludzie. Światła Północy. Wyprawa do królestwa trolli to podróż do świata skandynawskich mitów, legend i baśni. Wciąga od pierwszych stron.

Sonja razem z Espenem i czarodziejką Lottą tym razem stawią czoło królowi trolli. Podróż w górzysty teren nie jest łatwa i do bezpiecznych nie należy. Po drodze poznają tajemniczą postać o równie tajemniczych zdolnościach. Czy będzie ich sojusznikiem w starciu z trollami?

Fot. Światła Północy. Wyprawa do królestwa trolli
Fot. Światła Północy. Wyprawa do królestwa trolli

Światła Północy. Wyprawa do królestwa trolli to historia nie tylko o przyjaźni, odwadze, ale także o tym, że źródłem wszelkich waśni jest brak szczerej rozmowy i zaufania. Niestety ludzie posiadający władzę, wykorzystują ją do złych, niecnych celów. Ze względu na to mieszkańcy magicznej wyspy są w niebezpieczeństwie. Podobnie jak wujek Sonji, który jako pierwszy potrafił przenikać między światami. Z pozoru niewinne wyprawy zakończyły się jego zniknięciem, a dziewczynka wraz z przyjaciółmi poszukuje wszelkich informacji, by go uratować.



Światła Północy. Wyprawa do królestwa trolli to przepięknie ilustrowany komiks i to właśnie obraz jest tutaj głównym nośnikiem historii. Tekstu jest niewiele i ośmiolatka pochłonęła całą książkę na raz. Jak sama przyznała, nie mogła się oderwać. W rezultacie zarwała trochę noc, jednak nikt na nią się nie gniewał. No bo jak? Mnie cieszy fakt, że dzieciaki w wolnych chwilach chętnie sięgają po różne opowieści. To najlepszy dowód na to, że potrafią się wciągnąć w świat książek i tak łatwo z niego nie zrezygnują. Czekamy na kolejny tom, bo jest jeszcze takie wiele rzeczy do okrycia. Ta historia musi mieć swój dalszy ciąg.

Dla kogo seria Światła Północy. Wyprawa do królestwa trolli? Dla wszystkich miłośników skandynawskich legend i baśni, dla tych, którzy cenią ilustracje pełne barwy i snujące wyjątkowe opowieści. Dla tych, którzy nie sięgnęli po komiksy z obawy, że ich znudzą. Dajcie się ponieść barwnej, dynamicznej i niebiezpiecznej przygodzie. Więcej na stronie www.wrolimamy.pl

Na tegorocznych targach książki w Warszawie mieliśmy okazję, by w oczekiwaniu na wyjątkowy autograf, porozmawiać z autorką – Malin Falch. Ponieważ to spotkanie wywołało wiele pozytywnych emocji, dzieci tym chętniej zasiadły do debiutanckiej serii Światła Północy. Już wtedy dowiedzieliśmy się, że będzie czwarty tom przygód Sonji, Espena i Lotty i tylko czekaliśmy, aż pojawi...

To już czwarty album o przygodach nastoletniej Sonji w świecie pełnym magii, wikingów oraz Trolli. Tym razem poznajemy nie tylko królestwo tych mitycznych stworzeń, ale również historię powstania wyspy, na której żyją, oraz jak trafili na nią ludzie. Nie jest to bezpieczny świat, bowiem śmierć czai się na każdym kroku i jak dotąd zginęło już wiele postaci. Konflikt trawiący ten świat, też jest bardziej złożony, a nasza bohaterka trafia w sam środek tego huraganu. Pytanie tylko, co pocznie dalej.

Głównym tematem czwartego albumu jest wyprawa do Królestwa Trolli, gdzie więziony jest wujek Sonji. To on jako pierwszy w swej rodzinie potrafił przenikać między naszym światem, a magiczną wyspą. Niestety nie zdawał sobie sprawy, że coś co było dla niego przygodą, okazją do malowania obrazów oraz szkiców i pisania książek, dla mieszkańców magicznej krainy okazało się śmiertelnym niebezpieczeństwem. Ludzie zamieszkujący wyspę nie tylko nie byli pokojowo nastawieni wobec magicznych zwierząt, ale również poważnie podzieleni między sobą. I jak to nieraz już bywało w tego typu opowieściach, to ludzkość znów naruszyła naturalny porządek rzeczy, a wystarczyła do tego grupa chciwych przywódców oraz tłum posłusznych idiotów, którzy dla wygody robili to, co im kazano.

Sonja trafnie zauważa w pewnym momencie, że źródłem wielu waśni jest brak rozmowy oraz szczerości. Że każdy chce mieć wszystko tylko dla siebie, będąc jedynym władcą całego, znanego mu świata. To jest nie tylko głupie, ale również śmiertelnie niebezpieczne, bowiem prędzej czy później zemści się na ambitnym przywódcy i jego społeczności. W ten sposób rodzi się strach oraz urazy, które potrafią przetrwać pokolenia. Jest to drugi temat przewodni tego albumu, rozwijany powoli w trakcie snucia opowieści i poznawania kolejnych szczegółów z przeszłości magicznej wyspy.

Finał z jednej strony był dość przewidywalny, z drugiej dał dwa ciekawe zwroty akcji. Co więcej, epilog mocno działa na wyobraźnię, będąc idealnym materiałem wyjściowym do jeszcze bardziej epickiej przygody. Dlatego niezwykle mocno wypatruję piątego albumu, który na dziś dzień nie został jeszcze zapowiedziany. Nie wiem ile tomów będzie miała cała seria, ale raczej nie zakończy się super szybko, bo sporo zostało jeszcze do odkrycia i opowiedzenia. I nie ukrywam, że strasznie mnie to cieszy.

To już czwarty album o przygodach nastoletniej Sonji w świecie pełnym magii, wikingów oraz Trolli. Tym razem poznajemy nie tylko królestwo tych mitycznych stworzeń, ale również historię powstania wyspy, na której żyją, oraz jak trafili na nią ludzie. Nie jest to bezpieczny świat, bowiem śmierć czai się na każdym kroku i jak dotąd zginęło już wiele postaci. Konflikt trawiący...