Zapraszam na dziewiątą już wizytę w świecie Ekho! Tym razem czeka nas wizyta w lustrzanej wersji Afryki, a tam kolejna nietypowa sprawa wymagająca interwencji naszej pięknej Fourmille i jej przyjaciół. Przedstawiam ,,Ekho. Lustrzany świat – Ekspres Abidżan-Nairobi’’.

Łysienie to poważny problem, a w niektórych przypadkach może to być nawet kwestia życia lub śmierci oraz nieść za sobą poważne konsekwencje polityczne. Gdy na całym świecie pojawiają się przypadki Pershaunów gubiących swoją sierść (przy czym większość z nich umiera ze wstydu po utracie owłosienia),wszyscy desperacko rzucają się by odkryć źródło choroby która je dotknęła, oraz co ważniejsze lekarstwo na tajemniczą przypadłość. Oczywiście w całą sprawę zostaje zamieszana Fourmille, która wraz z swoimi towarzyszami, w celu rozwiązania zagadki wyrusza aż do Afryki. A tam z kolei, jak się nietrudno domyślić, kolejna tragicznie zmarła osoba na chwilę przejmuje jej ciało by pomóc w nowej przygodzie. Tym razem rezydentem będzie niezwykle uzdolniona opowiadaczka która naprowadzi bohaterów na trop pewnej śmierdzącej rośliny.

Nowy tom ,,Ekho’’ to kolejna porcja niezwykłych przygód – wśród zaplanowanych atrakcji czeka nas wyprawa do malowniczych obszarów Afryki lustrzanego świata, naukowa ekspedycja, emocjonujące śledztwo w sprawie, która choć brzmi absurdalnie może mieć poważne następstwa, oraz wizyta w rezerwacie Pershaunów. Co tu dużo mówić seria po raz kolejny udowadnia ze potrafi dostarczyć sporo rozrywki mimo niewielkiej objętości poszczególnych tomów. Świat Ekho to barwne i żywe miejsce, co niemalże bije z każdej strony komiksu i mimo iż naszą bohaterkę nawiedzają zmarli nie osłabia to tego efektu. To lekka, pełna humoru (niekiedy o zabarwieniu erotycznym) seria, która sprawia czytelnikowi masę przyjemności.

A skoro mowa już o przyjemności – ta płynie również ze strony wizualnej komiksu. Fourmilleco tom odnajduje się w nowej roli narzucanej jej przez zamieszkujące ją tymczasowo duchy, dzięki czemu możemy oglądać ją w różnych wydaniach i strojach, a te barwnością dorównują alternatywnej wersji naszego świata – tytułowemu Ekho. Nie będę ukrywać ze uwielbiam prace Barbucciego, przez co tytuł ten stał mi się jeszcze milszy w odbiorze.

Ekho to seria która kupiła mnie już od pierwszego tomu i z każdym kolejnym pozwala mi lepiej poznać lustrzany świat, który jak ponownie zostało to udowodnione, ma ciągle wiele do zaoferowania czytelnikowi. A co ważniejsze w dalszym ciągu jest to tytuł który dostarcza mi porcji zwariowanych przygód, z sympatycznymi bohaterami i z miłą dla oka oprawą – czego więcej trzeba by oderwać się na chwilę od szarej rzeczywistości po dniu ciężkiej pracy? Jeżeli jeszcze nie mieliście okazji poznać Fourmille gorąco polecam nadrobić zaległości, to naprawdę urocza bohaterka i sympatyczna kompanka w trakcie wypraw po Ekho.

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.
https://koszzksiazkami.pl/ekho-lustrzany-swiat-tom-9-recenzja/

Zapraszam na dziewiątą już wizytę w świecie Ekho! Tym razem czeka nas wizyta w lustrzanej wersji Afryki, a tam kolejna nietypowa sprawa wymagająca interwencji naszej pięknej Fourmille i jej przyjaciół. Przedstawiam ,,Ekho. Lustrzany świat – Ekspres Abidżan-Nairobi’’.

Łysienie to poważny problem, a w niektórych przypadkach może to być nawet kwestia życia lub śmierci oraz...

Tym razem w Ekho trafiamy do lustrzanej wersji Afryki. Dużo bardziej dzikiej, mniej zurbanizowanej i pełnej dość krwiożerczej fauny. Innymi słowy, wszystko tam może cię zeżreć, choć nie zawsze chce. Tematem przewodnim jest śledztwo prowadzone przez parę głównych bohaterów, w sprawie zagadkowej serii śmierci Preshaunów, które najpierw błyskawicznie łysieją, a potem udają się na niebiańskie łono. Sprawa jest o tyle dziwna, że nie powinno mieć to miejsca, ale w Afryce krąży legenda o pewnej klątwie, która dawno temu spotkała jednego z przedstawicieli tego gatunku. Oczywiście zagadka jest nieco bardziej skomplikowana i odnosi się do wydarzeń z poprzednich tomów.

Fabularnie komiks jest raczej z tych dobrych, ale nie super zaskakujących, tomów. W przeszłości były już lepsze odcinki, np. związany z tajemnicą słodkich Preshaunów czy kotem Schrodingera. Tutaj jest po prostu porządnie, czyli sporo nawiązań do Afryki, jej kultury oraz pewnych wydarzeń historycznych, ale też kilka przytyków odnośnie współczesnych tarć społecznych pomiędzy Afrykańczykami, a czarnymi Amerykanami. Fajne to i pięknie punktuje wielu krzykaczy. Oczywiście nie mogło zabraknąć tony nawiązań do epoki kolonialnej i związanej z tym okresem literatury, co znacząco podniosło wartość komiksu w moich oczach.

Najsłabiej niestety wypada antagonista, który jest bardzo łatwy do rozszyfrowania. Szczególnie jeśli ktoś, tak jak ja, śledzi tą serię bardzo uważnie. Od samego początku, co scenariusz wyraźnie zaznacza kilkukrotnie, jest nawiązanie do albumu piątek, zatytułowanego "Sekret Preshaunów" i to sprawia, że łatwo wydedukować kto oraz dlaczego zabija nasze milusińskie "wiewiórki". A im dalej w las, tym więcej dowodów wręcz samoczynnie ładuje się nam na pierwszy plan. To zepsuło mi trochę zabawę, bo czekałem nieco znużony na finalna scenę, gdzie nasi bohaterowie popisują się intelektem i rozwiązują zagadkę.

Niemniej jako kolejny odcinek serii, komiks wypada dobrze. Solidny, świetnie narysowany, z sporą liczbą gagów sytuacyjnych oraz rysunkowych, toną easter eggów i tak dalej. Innymi słowy dobry, lekki album, choć nadal mam przeświadczenie, że mógł być znacznie lepszy. Jednak przy tej długości serii zawsze trafi się słabszy odcinek, zatem jestem optymistą i mam nadzieję, że kolejne tomy będą od strony scenariusza bardziej dopracowane oraz mniej przewidywalne.

Tym razem w Ekho trafiamy do lustrzanej wersji Afryki. Dużo bardziej dzikiej, mniej zurbanizowanej i pełnej dość krwiożerczej fauny. Innymi słowy, wszystko tam może cię zeżreć, choć nie zawsze chce. Tematem przewodnim jest śledztwo prowadzone przez parę głównych bohaterów, w sprawie zagadkowej serii śmierci Preshaunów, które najpierw błyskawicznie łysieją, a potem udają się...