Rysunki niesamowite: zmieniająca się skala, zaskakująca perspektywa, wylewanie się poza kadry, świetne opanowanie światłocienia, dbałość o szczegóły. Fabuła mocno psychodeliczna, niezbyt trzyma się kupy, ale też nie razi bardzo.

Rysunki niesamowite: zmieniająca się skala, zaskakująca perspektywa, wylewanie się poza kadry, świetne opanowanie światłocienia, dbałość o szczegóły. Fabuła mocno psychodeliczna, niezbyt trzyma się kupy, ale też nie razi bardzo.

Zestaw magicznie, wybitnie naszkicowanych parabol o puentach gorzkich, przewrotnych i refleksyjnych. Wielka zachęta do poznania reszty twórczości Toppiego.

Zestaw magicznie, wybitnie naszkicowanych parabol o puentach gorzkich, przewrotnych i refleksyjnych. Wielka zachęta do poznania reszty twórczości Toppiego.

Zaczarowany świat to mój pierwszy kontakt z twórczością Sergia Toppiego. Po zapowiedziach spodziewałem się czegoś zupełnie innego, oczekiwałem raczej surrealistycznych, niedopowiedzianych utworów, chaotycznych zarówno w treści jak i formie. Do lektury przystąpiłem z mieszanymi uczuciami. Tymczasem album zaskoczył mnie pozytywnie. Bardzo pozytywnie.

W Zaczarowanym świecie obrazy zmieniają się jak w kalejdoskopie. Znaleźć tu można klasyczne opowieści niesamowite, makabryczne komedie, baśnie, a także utwory nastrojowe i refleksyjne.

Otwierające album Las Brocélan i Black and Tans to właśnie "ghost stories", których nie powstydziliby się tacy mistrzowie gatunku, jak np. Algernon Blackwood, William Hope Hodgson czy M.R. James.

W Solitudinis Morbus autor cofa się dalej na chronologicznej linii czasu opowieści grozy. Utwór jest szczegółowym studium rozpadu ludzkiej osobowości. Główny bohater - latarnik, pogrąża się w świecie złudzeń, urojeń ulegającego coraz silniejszej degeneracji umysłu. Opowieść pozbawiona jest elementów nadnaturalnych. Niezwykłe zjawiska są jedynie wytworem wyobraźni protagonisty. Sądzę że mistrz opowiadań psychologicznych - Edgar Allan Poe, bez wahania podpisałby się pod Solitudinis Morbus.

Krull i Grzyby odsłaniają odmienne - groteskowe i krwawe oblicze Zaczarowanego świata. Pierwsze skrzypce gra tutaj czarny, wisielczy humor. Z jedenastu przedstawionych historii, te dwie najmniej mi się podobały. Doceniam przewrotne poczucie humoru autora, niemniej jednak wydaje mi się że lepiej odnajduje się on w bardziej nastrojowej i refleksyjnej stylistyce.

Król i kruk na skrzydłach tytułowego kruka przynoszą rozważania nad czasem i przemijaniem. Jedna z najciekawszych prac zebranych w albumie. Nostalgiczna i poruszająca.

Warto jeszcze wspomnieć o Aioranguaq, Wyspach Pribyłowa i Pomniejszym bogu. Trzech zupełnie różnych opowiadaniach o ogromnym potencjale. Pierwsze to fantastyczna baśń z dalekiej północy. T`ytułowy Aioranqguaq, próbuje odzyskać imię, które utracił. Na zaledwie dwudziestu stronach Toppi opowiedział epicką historię. Materiał jak znalazł na film lub miniserial.
W wyspach Pribyłowa mróz nie odpuszcza, a autor udowadnia że nie warto polować na foki, o czym na własnej skórze przekona się jeden z myśliwych - Kirył. Miłośnicy "Na wodach północy" i "Terroru", poczują się jak w domu.
Pomniejszy bóg to opowieść snuta przez nieznacznego bożka. Historia konfrontacji tracącego wpływy bóstwa z człowiekiem. Zwieńczona zakończeniem rodem ze starych powieści science-fiction.

Całości obrazu dopełniają Hortruge i Puppenherstellerstr. Nie zrobiły na mnie jednak szczególnego wrażenia, warto jednak wspomnieć, choćby z kronikarskiego obowiązku.

Graficznie Zaczarowany świat wypada znakomicie. Sergio Toppi nie bez powodu okrzyknięty został mistrzem sztuki sekwencyjnej, Mistrzem przez wielkie "M". Artysta z zabójczą precyzją operuje piórkiem portretując swoich bohaterów, fenomenalnie przedstawia zarówno naturę, jak i architekturę oraz istoty nadprzyrodzone. Każde opowiadanie jest popisem wirtuozerii Toppiego. Majestatyczny i tajemniczy las Brocélan kusi obietnicą chłodnego cienia. Strzeliste klify Solitudinis Morbus wyniośle trwają na swym odwiecznym posterunku, a niedostępne, ośnieżone szczyty Pomniejszego boga, z milczącą obojętnością przyglądają się zmaganiom człowieka ze skazanym na zapomnienie bogiem. Osobne słowa uznania należą się ludziom i ich charakterom. Toppi z niebywałym kunsztem oddaje emocje - złość, nienawiść, smutek, zadumę, strach, zdziwienie, chciwość, zazdrość i wiele innych. Zwierzęta to kolejny popis mistrza. Trudno nie zachwycić się fokami, krukiem i ropuchą. Zaczarowany świat to najprawdziwsza uczta dla oczu, uczta długa i zróżnicowana, pełna wysmakowanych detali.

Fabularnie intrygujący, wizualnie oszałamiający - taki właśnie jest Zaczarowany świat. Stawiam więc sobie pytanie 9 -wybitny, czy już 10 - arcydzieło? Najbezpieczniej byłoby postawić 9 z plusem. Ostatecznie jednak zdecydowałem się na 9. Nawet utwory które specjalnie mnie nie urzekły, wnoszą swoją jakość i dopełniają obrazu całości, a nieprzemyślane zmiany w strukturze albumu mogłyby przynieść więcej szkody niż pożytku. Dziewiątka. Dycha to jednak nieosiągalny absolut.

Mam nadzieję że czytelnicy dopiszą i wydawnictwo Lost in Time, zdecyduje się na publikację następnych tomów kolekcji Toppiego. Nie mogę się już doczekać kolejnych podróży z mistrzem.

Zaczarowany świat to mój pierwszy kontakt z twórczością Sergia Toppiego. Po zapowiedziach spodziewałem się czegoś zupełnie innego, oczekiwałem raczej surrealistycznych, niedopowiedzianych utworów, chaotycznych zarówno w treści jak i formie. Do lektury przystąpiłem z mieszanymi uczuciami. Tymczasem album zaskoczył mnie pozytywnie. Bardzo pozytywnie.

W Zaczarowanym świecie...

Jest to zbior krotkich opowiadan, kazde o czym innym, nie majace ze soba niczego wspolnego poza genialnym pomyslem i rewelacyjnym wykonaniem.
Nigdy nie mialam stycznosci z tym autorem i za bardzo nie wiedzialam czego sie spodziewac. Pelen zachwyt.
Po pierwsze, kazde to opowiadanie ma oryginalna fabule, ciekawa, czesto z zaskakujacym zakonczeniem. Basniowe, fantastyczne, niepokojace.
Po drugie, te rysunki sa niezwykle ladne, swietnie skadrowane, przenikajce sie nawzajem, cos przepieknego.
Jednak mysle, ze ten komiks nie kazdemu moze przypasc do gustu. Osoby nie lubiace krotkich historii, moga sie tymi znudzic i byc zawiedzione.
Komiks dla osob lubicych literature z gornej polki, ambitna, ktorych przekaz nie jest podany na tacy.
Bardzo serdecznie polecam.

Jest to zbior krotkich opowiadan, kazde o czym innym, nie majace ze soba niczego wspolnego poza genialnym pomyslem i rewelacyjnym wykonaniem.
Nigdy nie mialam stycznosci z tym autorem i za bardzo nie wiedzialam czego sie spodziewac. Pelen zachwyt.
Po pierwsze, kazde to opowiadanie ma oryginalna fabule, ciekawa, czesto z zaskakujacym zakonczeniem. Basniowe, fantastyczne,...

Widziałem już wcześniej rysunki tego legendarnego włoskiego artysty, jednak jak dotąd nie miałem okazji czytać żadnego z jego komiksów. Nie wiem dlaczego (może przez rozmach i szczegółowość jego prac),ale miałem jakieś dziwne wyobrażenie o fabułach i tekstach jakie tworzył. Ostatnio naciąłem się czytając "Żywą stal" Mazzitelliniego i Alcateny, gdzie rysunki wprost rozsadzały oczy, ale przeładowana fabuła, z każdą kolejną stroną okazywała się być jednak coraz większym zawodem. Nie mam pojęcia dlaczego włożyłem Toppiego i twórców "Żywej stali" do podobnej szufladki.

W przypadku Toppiego sprawa ma się zupełnie inaczej. Pisał krótkie opowiadania, podchodzące stylistyką pod baśnie, gawędy, mity. Jego scenariusze są całkiem przystępne, bardzo intrygujące i ani przez sekundę nie czułem się przytłoczony. Niektóre opowiadania kończą się mocno zarysowaną puentą, nad interpretacją pozostałych należy się nieco zastanowić. Dla Toppiego inspiracją była religia, mitologia, baśnie i bajki, podania, wierzenia itd., a wszystko połączone zostało po prostu mistrzowsko. Tom pierwszy zawiera zbiór komiksów powstałych na przestrzeni lat.

Ale nie byłby ten album tak magiczny, gdyby nie wyjątkowy styl Toppiego. Czarno białe rysunki, płynnie przechodzące od realizmu do karykatury, wspaniale kadrowane i cieniowane. Dodatkowo robią te prace jeszcze większe wrażenie, ponieważ @wydawnictwolostintime zaserwowało to wszystko w dużym formacie, twardej oprawie i na dobrej jakości papierze. Oszałamiający album.

Widziałem już wcześniej rysunki tego legendarnego włoskiego artysty, jednak jak dotąd nie miałem okazji czytać żadnego z jego komiksów. Nie wiem dlaczego (może przez rozmach i szczegółowość jego prac),ale miałem jakieś dziwne wyobrażenie o fabułach i tekstach jakie tworzył. Ostatnio naciąłem się czytając "Żywą stal" Mazzitelliniego i Alcateny, gdzie rysunki wprost...

Bardzo fajna antologia komiksów narysowaych przez Sergio Toppiego. Czarn-białe rysunki są wspaniałe, fabuły opowieśi też są dobre. Czekam na pozostałe tomy kolekcji.

Bardzo fajna antologia komiksów narysowaych przez Sergio Toppiego. Czarn-białe rysunki są wspaniałe, fabuły opowieśi też są dobre. Czekam na pozostałe tomy kolekcji.