Nie powinnam tego czytać na noc.
Troszkę mi przypomina Ajin.

Nie powinnam tego czytać na noc.
Troszkę mi przypomina Ajin.

Kolejny świetny tom. Na plus nadal relacja Izumiego z Migi. Zaskoczył mnie również wątek z nauczycielką. Spodziewałem się , że będzie wrogiem bohatera w tej części i będą walczyć , a nawet Jej nie było. Za to zszokował mnie wątek z rodzicami bohatera , którzy na wyjeździe wpadli na pasożyta i matka bohatera przepłaciła to życiem , a Jej mąż trafił do szpitala. A Izumi postanawia pomścić mamę i ostatecznie mu się to udaję. Mamy tu również intrygujący wątek pewnej dziewczyny z innej szkoły , która z jakiegoś powodu jest zafascynowana bohaterem. Czy wyczuwa u Niego pasożyta? A może to po prostu zwykłe zauroczenie? Mamy tu również pewnego mężczyznę , który jest podobny do bohatera tylko nie ma pasożyta w ręce , a w twarzy i , który na koniec pomaga bohaterowi pomścić śmierć mamy. I jakby nie patrzeć się zaprzyjaźnią. Mam nadzieję , że jeszcze powróci. Ciekawe też co się wydarzy w 3 tomie

Kolejny świetny tom. Na plus nadal relacja Izumiego z Migi. Zaskoczył mnie również wątek z nauczycielką. Spodziewałem się , że będzie wrogiem bohatera w tej części i będą walczyć , a nawet Jej nie było. Za to zszokował mnie wątek z rodzicami bohatera , którzy na wyjeździe wpadli na pasożyta i matka bohatera przepłaciła to życiem , a Jej mąż trafił do szpitala. A Izumi...

Ocena na podstawie tomów 1-7.
Pasożyt nie jest typowym horrorem, nie wzbudził we mnie strachu, leku, czy niepewności. Drastyczne, krwawe sceny których nie brakuje, bardziej powodowały uśmiech na mej twarzy, niż obrzydzenie, czy odrazę. Ale to może efekt tego, że wiele już widziałem i jakoś mnie to nie rusza, albo to również kwestia nastawienia. Komiks bardziej porusza zagadnienia związane z egzystencją człowieka i innych istot, granicą między człowieczeństwem, a bestialstwem, potworami. W poszczególnych tomach znajdziemy również segment pytań do autora i jego odpowiedzi, gdzie prowadzone są rozważania nad naturą człowieka.

Prezentowana manga to tytuł, który trudno podciągnąć pod konkretny gatunek. Trochę body horror, trochę komedia, trochę obyczaj filozoficzny i przewodni motyw sci-fi.
Najważniejsze jest jednak to, że bardzo równo trzyma poziom, żaden tom nie odstaje, czyta się dynamicznie i po skończonym tomiku od razu masz ochotę sięgnąć po kolejny. Bo historia wciąga jak diabli.

Dla mnie każdy tom to mocne 8/10!
Więcej na moim kanale YouTube @wombai

Ocena na podstawie tomów 1-7.
Pasożyt nie jest typowym horrorem, nie wzbudził we mnie strachu, leku, czy niepewności. Drastyczne, krwawe sceny których nie brakuje, bardziej powodowały uśmiech na mej twarzy, niż obrzydzenie, czy odrazę. Ale to może efekt tego, że wiele już widziałem i jakoś mnie to nie rusza, albo to również kwestia nastawienia. Komiks bardziej porusza...

Czym różni się kosmiczny pasożyt od takiego znanego ludzkości od wieków?

Między innymi tym, że jest inteligentny i w razie potrzeby jest w stanie przemienić swojego nosiciela w śmiercionośną broń.

Shin'ichi ma pecha być nosicielem takiego wirusa. Jego nowy kompan, do którego zdążył się już nieco przyzwyczaić, utknął w ręce. I choć ta sytuacja nie wydaje się najlepsza obaj nauczyli się żyć ze sobą w symbiozie.

Gdy w mieście pojawia się coraz więcej pasożytów chłopak namawia rodziców na urlop i wyjazd. Ma nadzieję, że zdoła ochronić ich przed losem, który go spotkał.

Nie wszystko układa się jednak po jego myśli. Gdy mama Shin'ichiego zaginęła, a ojciec trafił do szpitala postanawia spędzać z nim jak najwięcej czasu. Wszystko po to, by choć jego uratować.

Jednocześnie jego nienawiść do pasożytów z kosmosu rośnie. Jeżeli tylko będzie w stanie chce pozbyć się tyłu z nich, ilu da radę.

Nie podejrzewa jeszcze, że czeka go walka o wiele trudniejsza, niż mógłby sobie wyobrażać.

"Pasożyt 2" Hitoshi Iwaaki to trzymająca w napięciu manga. Razem z jej głównym bohaterem stawimy czoła niesprawiedliwości losu, poczujemy ten sam ból co on i zakumplujemy się z jego nowym znajomym.

Zarówno kreska jak i historia bardzo mi się podoba. Można uważać, że nie ma tu zbyt wiele do opowiedzenia, ot pasożyt w człowieku i związane z tym konsekwencje. Autor tej mangi pokaże niedowiarkom, że taka historia wcale nie jest nudna, a wręcz przeciwnie - wciąga, trzyma w napięciu i rozczula, zależnie od momentu w tomiku.

Czym różni się kosmiczny pasożyt od takiego znanego ludzkości od wieków?

Między innymi tym, że jest inteligentny i w razie potrzeby jest w stanie przemienić swojego nosiciela w śmiercionośną broń.

Shin'ichi ma pecha być nosicielem takiego wirusa. Jego nowy kompan, do którego zdążył się już nieco przyzwyczaić, utknął w ręce. I choć ta sytuacja nie wydaje się najlepsza obaj...

Akcja bardzo sie rozwinela od poprzedniego tomu. Bylo pare strasznych zdarzen prowadzacych do duzych zmian. Glowny bohater ewoluowal, jego zachowanie i podejscie do zycia sie zmienilo. Oprocz tego poznajemy szerszy wycinek przedstawionego swiata. Manga wciagajca i zdecydowanie warta kontynuacji :)

Akcja bardzo sie rozwinela od poprzedniego tomu. Bylo pare strasznych zdarzen prowadzacych do duzych zmian. Glowny bohater ewoluowal, jego zachowanie i podejscie do zycia sie zmienilo. Oprocz tego poznajemy szerszy wycinek przedstawionego swiata. Manga wciagajca i zdecydowanie warta kontynuacji :)

Ten tom jest swietny, trzyma poziom poprzedniego, powiedzialabym nawet, ze go przewyzsza. Jest mniej komicznych sytuacji, ta czesc jest bardziej straszna, ale w dalszym ciagu to horror na wesolo.
Doszlo do pewnych istotnych zmian, ktore zancznie zmienily cala sytuacje.
Z niecierpliwoscia czekam na kolejne tomy.
Bardzo polecam.

Ten tom jest swietny, trzyma poziom poprzedniego, powiedzialabym nawet, ze go przewyzsza. Jest mniej komicznych sytuacji, ta czesc jest bardziej straszna, ale w dalszym ciagu to horror na wesolo.
Doszlo do pewnych istotnych zmian, ktore zancznie zmienily cala sytuacje.
Z niecierpliwoscia czekam na kolejne tomy.
Bardzo polecam.

Shinichi Izumi wciąż nie może do końca uwierzyć w to, co go spotkało. Nie mając jednak wielkiego wyjścia, powoli przyzwyczaja się on do koegzystencji z nieproszonym gościem (który przejął jego rękę). Migi i on muszą ze sobą współpracować, jeśli pragną uniknąć przykrego końca. Tym bardziej że w mieście pojawia się coraz więcej krwiożerczych „pasożytów”. Unikanie pobratymców obcego, nie jest jedynym problemem nastolatka. W wyniku zupełnego przypadku napotyka on dziewczynę, która z jakiegoś powodu potrafi wyczuć jego odmienność. Jest ona na tyle mocno zaintrygowana głównym bohaterem, że zaczyna go bacznie obserwować. Jest to zaledwie początek fabuły przedstawionej w drugim tomie. Nie chcąc nikomu psuć przyjemności z lektury komiksu, można jedynie zapewnić, że na czytelnika czekają tutaj różnorakie emocje (często skrajne),przemyślana dawka widowiskowości, wyrazista brutalność oraz wciągająca scenariuszowa głębia.

Autor nie skupia się tutaj tylko i wyłącznie na nastolatku i jego „towarzyszu”. Pokazuje on również troszkę większy wycinek wykreowanego świata, który ma jednak zawsze coś wspólnego z głównym bohaterem. Kolejne rozdziały to mozolne budowanie zachwycającego thrillera psychologicznego, gdzie często czytelnik zadaje sobie pytanie o podstawy „człowieczeństwa”. Krwawa i sugestywna przemoc pełni tutaj raczej rolę dodatku do naprawdę głębokiego i doskonale przemyślanego scenariusza. Twórca więc dość konsekwentnie łączy widowiskowość z filozoficznymi akcentami opowieści.

Pochłaniając strony mangi, widzimy również powoli następujące zmiany w zachowaniu nastoletniego bohatera. Cała sytuacja go mocno przerasta i z wielu względów nie chce on konfrontacji z innymi nosicielami pasożytów. Bardzo poważna „ewolucja” jego postrzegania świata, zachodzi w wyniku pewnych wydarzeń. Trauma przemienia jego umysł (zresztą nie tylko) i zaczyna on na swój sposób ewoluować. Przestrzegane do tej pory normy stają się zbędnymi okowami, które należy odrzucić, jeśli chce się przeciwstawić „przeciwnikowi”. Wszystko to sprawia, że z jeszcze większą ciekawością pragnie się sięgnąć po kolejne tomy, aby zobaczyć jak rozwinie się fabuła......

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-mangi-pasozyt-tom-2/

Shinichi Izumi wciąż nie może do końca uwierzyć w to, co go spotkało. Nie mając jednak wielkiego wyjścia, powoli przyzwyczaja się on do koegzystencji z nieproszonym gościem (który przejął jego rękę). Migi i on muszą ze sobą współpracować, jeśli pragną uniknąć przykrego końca. Tym bardziej że w mieście pojawia się coraz więcej krwiożerczych „pasożytów”. Unikanie pobratymców...

Schinichi dopiero co przeżył pierwszy szok. Lecz wbrew numerkowi na okładce, początek historii zaczyna się tutaj. Tytuł dopiero się rozkręca.

Schinichi dopiero co przeżył pierwszy szok. Lecz wbrew numerkowi na okładce, początek historii zaczyna się tutaj. Tytuł dopiero się rozkręca.