Kolejna kolekcja za mną. Jak zwykle w przypadku tego autora świetna kreska. Parę historii było trochę nudnawe, ale generalnie większość wbija w fotel.

Kolejna kolekcja za mną. Jak zwykle w przypadku tego autora świetna kreska. Parę historii było trochę nudnawe, ale generalnie większość wbija w fotel.

Zestaw naprawdę ciekawych i oryginalnych, a momentami wręcz surrealistycznych, opowieści grozy. Jest strasznie, jest krwawo, znalazło się nawet całkiem świeże podejście do tematów wampirycznych.
Nigdy wcześniej Junji Ito nie czytałem i bałem się sztampy, na jaką czasem w horrorowych komiksach zdarzało mi się trafiać, ale na szczęście większość opowieści była naprawdę interesująca.

Zestaw naprawdę ciekawych i oryginalnych, a momentami wręcz surrealistycznych, opowieści grozy. Jest strasznie, jest krwawo, znalazło się nawet całkiem świeże podejście do tematów wampirycznych.
Nigdy wcześniej Junji Ito nie czytałem i bałem się sztampy, na jaką czasem w horrorowych komiksach zdarzało mi się trafiać, ale na szczęście większość opowieści była naprawdę...

Junji Ito jest na zywany mistrzem japońskich horrorów, ale czy słusznie? W tej recenzji weźmiemy na tapetę jeden z jego zbiorów opowiadań, "Wyjące Rury".
Z pewnością to niekonwencjonalny mangaka z genialnymi pomysłami. W tym tomie znalazło się więcej dłuższych opowiadań, bo na osiem, aż pięć miało długość około 60ciu kartek. Bardzo mi się to podobało, bo w porównaniu do innych tomików, można zauważyć że Ito lubi robić opowiadania bardzo krótkie, a nawet powiedziałabym że chaotyczne, jak gdyby były malowane pod wpływem emocji czy napływu weny. Długość opowiadań jest zdecydowaniem plusem tego tomu, na tle innych. Problemem tego autora dla mnie, będzie to że szybko wciąga ale nie ma rozwinięcia pomysłu, które są naprawdę oryginalne. Z tego tomu najbardziej przypadło mi do gustu opowiadanie "wisielcze balony", które było naprawdę intrygujące i żal że ten tomik nie był w całości poświęcony tej opowieści!
Momentami opowiadania były straszne, że może lekki dreszczyk mógł przejść czytelnikowi po plecach ale w tym tomiku za to niektóre kadry były dosyć obrzydliwe i mogą zniechęcić niektórych, do dalszej przygody z tym autorem.
Patrząc na ogół opowiadań, uważam że ten konkretny tomik można przeczytać, był "okej", jednak czy na pierwszy raz żeby poznąc twórczość Ito? Wydaje mi się że nie, głównie właśnie przez ilość odpychających kadrów.

Plusy tego tomiku to;
+ oryginalne pomysły
+ Połowa opowiadań tutaj była długa, na 60 kartek!
+ Wszystkie opowiadania z super klimatem, naprawdę momentami strasznym!

Minusy:
- (dla niektórych) kreska na stary styl
- brak kontynuacji ciekawych opowiadań
- (!) momentami obrzydliwe kadry

Junji Ito jest na zywany mistrzem japońskich horrorów, ale czy słusznie? W tej recenzji weźmiemy na tapetę jeden z jego zbiorów opowiadań, "Wyjące Rury".
Z pewnością to niekonwencjonalny mangaka z genialnymi pomysłami. W tym tomie znalazło się więcej dłuższych opowiadań, bo na osiem, aż pięć miało długość około 60ciu kartek. Bardzo mi się to podobało, bo w porównaniu do...

Historie w większości mi znane (z tego co pamiętam, raczej z anime niż z internetu),ale czasem dobrze powtórzyć sobie coś, co się już poznało. Większość historii dłuższa, oprócz dwóch ostatnich chyba wszystkie po ok. 60 stron, co odróżnia ten tom od pozostałych. Jeśli historia jest ciekawa, to przyjemnie poczytać ją w tej dłuższej wersji, jeśli nie, to się człowiek może nieco zmęczyć.

Historie w większości mi znane (z tego co pamiętam, raczej z anime niż z internetu),ale czasem dobrze powtórzyć sobie coś, co się już poznało. Większość historii dłuższa, oprócz dwóch ostatnich chyba wszystkie po ok. 60 stron, co odróżnia ten tom od pozostałych. Jeśli historia jest ciekawa, to przyjemnie poczytać ją w tej dłuższej wersji, jeśli nie, to się człowiek może...

"Wyjące rury" to zbiór 8 opowiadań.

Wydawać by się mogło ze trochę biednie bo zazwyczaj było 11 czy 12 ale zaręczam wam ze pozory mogą mylić, bo powyższy zbiorek to prawdziwa jazda po bandzie a opowiadania takie jak "domostwo marionetek" czy tytułowe "wyjące rury" sprawia że w nocy będziecie mieli chore koszmary.

Oprócz takich ciekawostek znajdziecie tu także: dziwną odmianę wampiryzmu, demona który dostosowuje do siebie rzeczywistość, wychodzenie ze skóry czy spotkanie z samolotem, Który rozbił się kilka godzin wcześniej. Powyższy tom momentami jest stonowany ale przez to bardziej przerażający.

"Wyjące rury" to zbiór 8 opowiadań.

Wydawać by się mogło ze trochę biednie bo zazwyczaj było 11 czy 12 ale zaręczam wam ze pozory mogą mylić, bo powyższy zbiorek to prawdziwa jazda po bandzie a opowiadania takie jak "domostwo marionetek" czy tytułowe "wyjące rury" sprawia że w nocy będziecie mieli chore koszmary.

Oprócz takich ciekawostek znajdziecie tu także: dziwną...

COŚ CZAI SIĘ W RURACH

Junji Ito to bezwzględnie największy mistrz komiksowego – nie tylko mangowego – horroru. Prawdziwy geniusz dusznego klimatu, napięcia i niepokojącej atmosfery, wylewających się na nas ze wszystkich stron. Co prawda czasem jego fabuły są aż nazbyt absurdalne, jednak moc wyrazu jego dzieł jest tak silna, że wszystko przestaje mieć znaczenie, a każdy miłośnik horroru znajduje w tych komiksach coś absolutnie dla siebie.

Coś bulgocze w rurach. Coś, co nie powinno rosnąć, wyrasta z rośliny. A ludzkie głowy unoszą się niebezpiecznie. Witajcie w świecie koszmarnych wizji. Poznajcie dziewczynę uwięzioną w domu na pewną śmierć. Poznajcie dwójkę ludzi, którzy po latach odkopują własne wspomnienia i… Przekonajcie się, jaki koszmar może tkwić w prostych, zwyczajnych sytuacjach i co jeszcze może się wydarzyć!

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2022/02/wyjace-rury-junji-ito.html

COŚ CZAI SIĘ W RURACH

Junji Ito to bezwzględnie największy mistrz komiksowego – nie tylko mangowego – horroru. Prawdziwy geniusz dusznego klimatu, napięcia i niepokojącej atmosfery, wylewających się na nas ze wszystkich stron. Co prawda czasem jego fabuły są aż nazbyt absurdalne, jednak moc wyrazu jego dzieł jest tak silna, że wszystko przestaje mieć znaczenie, a każdy...

Ten tomik zawierał tylko osiem mangowych opowiadań, ale za to jakie one były szalone. Szaleństwo kryło się wszędzie czy to rurach odpływowych, czy w otoczeniu Ryou Tsukano. Szaleństwo może dopaść zarówno koleżankę z klasy, własną rodzinę, jak i całe miasteczko. Czasami szaleństwo może się ukryć w krwi albo… pod skórą. Oczywiście mowa tu głównie o groźnym i przerażającym szaleństwie.
„Wisielcze balony” była chyba najbardziej absurdalną historią z tego zbioru i przez to stała się moją ulubioną. Szalona inwazja ogromnych latających głów z metalowym stryczkiem, które próbują powiesić swoich ludzkich odpowiedników. Nie wiem jak Junji Ito to robi, ale nawet coś tak zwariowanego funkcjonuje w jego uniwersum. Autor jest znany z tego, że inspiruje się w swoich horrorach całkiem niegroźnymi rzeczami i w tym przypadku były to na pewno… latające balony.
Z graficznej strony spodobały mi się najbardziej „Las kropel krwi” i „Tajemnica koloru ciała”. Może nie wspominałam tego przy opiniach na temat poprzednich tomików, ale Pan Junji bardzo dba o każdy detal w swoich kadrach, a jego niezwykły talent nie rozkwita jedynie w tych strasznych momentach.

Ten tomik zawierał tylko osiem mangowych opowiadań, ale za to jakie one były szalone. Szaleństwo kryło się wszędzie czy to rurach odpływowych, czy w otoczeniu Ryou Tsukano. Szaleństwo może dopaść zarówno koleżankę z klasy, własną rodzinę, jak i całe miasteczko. Czasami szaleństwo może się ukryć w krwi albo… pod skórą. Oczywiście mowa tu głównie o groźnym i przerażającym...

Wyjące Rury to już ósmy zbiór opowiadań Junjiego Ito, wydany przez J.P. Fantastica. W jego skład wchodzi osiem niepowiązanych ze sobą opowiadań.

Zaraz za Uzumaki (który niestety nie wchodzi w skład cyklu) jest to mój ulubiony tom, jaki dotychczas mi wpadł na półkę. To Junji Ito w szczytowej formie, a zawarte tutaj opowiadania są jednymi z najstraszniejszych i najdziwaczniejszych jakie do tej pory czytałem. Dobrym przykładem tego są tytułowe "Wyjące Rury", ale moim faworytem zdecydowanie jest opowiadanie czwarte, czyli "Wisielcze Balony". Ogromne, latające głowy "wieszające" swoich właścicieli w swoim okrucieństwie mają dużo uroku. Bardzo bym chciał aby Junji Ito rozwinął je tak jak to zrobił z omawianym wcześniej "Uzumaki". Oczywiście znajdzie się tutaj również coś dla miłośników bodyhorroru "Las Kropel Krwii" i mocnego gore "Tajemnica Koloru Ciała".

Polecam każdemu, nawet osobom niezaznajomionym jeszcze z twórczością mangaki.

8.5/10

Wyjące Rury to już ósmy zbiór opowiadań Junjiego Ito, wydany przez J.P. Fantastica. W jego skład wchodzi osiem niepowiązanych ze sobą opowiadań.

Zaraz za Uzumaki (który niestety nie wchodzi w skład cyklu) jest to mój ulubiony tom, jaki dotychczas mi wpadł na półkę. To Junji Ito w szczytowej formie, a zawarte tutaj opowiadania są jednymi z najstraszniejszych i...

Zdecydowanie ten tom to mój faworyt. Wszystkie opowiadania były świetne, może nie przerażające, ale pozostawiały mnie w sporym osłupieniu. Wielki plus za ilustracje.

Zdecydowanie ten tom to mój faworyt. Wszystkie opowiadania były świetne, może nie przerażające, ale pozostawiały mnie w sporym osłupieniu. Wielki plus za ilustracje.