Marcel samodzielnie

Marcel samodzielnie

Czytanie komiksów u mnie wygląda tak: absolutnie nic nie wiem o fabule, wiem za to, że spodobała mi się okładka i w ciemno biorę niektóre wydawnictwa.

I kurde - strzał w dziesiątkę! Nastoletni Franck po raz kolejny ucieka z sierocińca, nie chcąc trafić do kolejnej rodziny zastępczej. Dostawszy wskazówki od starego przyjaciela ogrodnika udaje się na poszukiwanie miejsca, w którym ten go znalazł, a poniekąd na poszukiwanie swoich rodziców. Na miejscu jednak wpada do jeziora, w którym znajdował się magiczny portal... i przenosi się do prehistorii.

Mówcie co chcecie, ale kreska jest przepiękna, fabuła bardzo fajna, jest zabawnie, a Franck to naprawdę cudowny dzieciak, choć ciągle pakuje się w kłopoty. Potrzebowałam dokładnie tego, idealnie trafia w moje gusta i nie mogę się doczekać tego, co jeszcze przede mną ♡

Czytanie komiksów u mnie wygląda tak: absolutnie nic nie wiem o fabule, wiem za to, że spodobała mi się okładka i w ciemno biorę niektóre wydawnictwa.

I kurde - strzał w dziesiątkę! Nastoletni Franck po raz kolejny ucieka z sierocińca, nie chcąc trafić do kolejnej rodziny zastępczej. Dostawszy wskazówki od starego przyjaciela ogrodnika udaje się na poszukiwanie miejsca, w...

Fajny i śmieszny komiks. Szybko się czyta. Polecam

Fajny i śmieszny komiks. Szybko się czyta. Polecam

Sięgając po ten komiks spodziewałem się komedii przygodowej, troszkę idącej w stronę tego co z nam z uniwersum Ekho. Z tym wyjątkiem, że łagodniejszej, czyli pozbawionej krwi, nadmiernej przemocy czy negliżu. I w zasadzie to dostałem, bowiem sporo elementów jest tu ostro przerysowanych, komicznych, a przy tym całość na tyle stonowano, że nie uświadczymy nagich kobiecych biustów czy wiader posoki. Czy zatem Frnck to znakomity komiks francuski dla młodzieży. I tak i nie.

Zacznijmy od "plusów dodatnich", a pośród nich z pewnością jest pomysł na fabułę. Oto przed nami staje Franck - nastolatek z sierocińca, który nie ma szczęścia do rodzin zastępczych. Już trzykrotnie wracał do ośrodka, a występ przed czwartą jest nad wyraz spektakularny. Szczególnie w szkodach otoczenia. Jednocześnie chłopak dowiaduje się, że nie wiadomo czy jego biologiczni rodzice naprawdę nie żyją, jak dotąd to utrzymywała dyrektorka placówki. Wpadając na pewien trop rusza jego śladem i w wyniku niecodziennej sytuacji przenosi się w czasie do prehistorii.

Nic nowego, ale zapowiada się fajnie. Szczególnie, że komiks nabija się z uzależnienia młodych ludzi od współczesnej technologii i cybernetyki. Robi to w sposób mocno groteskowy, nieco przerysowany, ale jednocześnie bardzo umiejętnie. Sam główny bohater też potrafi przykuć na pewien czas uwagę, a jego teksty budziły u mnie szczery uśmiech. Dodajmy do tego udany rysunek, pełen ukrytych akcentów oraz smaczków, dynamiczną akcję oraz kilka naprawdę cudownych gagów sytuacyjnych, co przełoży się na błyskawiczną oraz lekką lekturę.

Jednak mamy kilka "plusów ujemnych" i to takich, które w moim wypadku rzuciły się szybko w oczy. Po pierwsze komiks totalnie niczym nie wyróżnia się na tle sobie podobnych. Gdy sięgam po serię Ekho albo Troy to czuję jak każda z nich ma unikalny, własny charakter. Tutaj tego mi brakowało. Totalnie nie czułem klimatu, a raczej kalejdoskop odgrzewanych scen znanych mi z wielu innych serii komiksowych. Po drugie główny bohater z czasem potrafił mnie nieco irytować, gdyż jego dialogi były dość mocno powtarzalne. Scenariusz również niczym nie zaskakiwał i szło przewidzieć każdą scenę.

Nie uważam jednak tego komiksu za zły i z góry skazany na porażkę. Osoby nie siedzące mocno w komiksie francuskim, szczególnie młodzieżowym, zapewne będą się tutaj dobrze bawić. Sam chętnie sięgnę po tom drugi i być może zostanę z serią na stałe. Z drugiej strony wiem, że jednorazowa lektura w tym wypadku w zupełności mi wystarczy.

Sięgając po ten komiks spodziewałem się komedii przygodowej, troszkę idącej w stronę tego co z nam z uniwersum Ekho. Z tym wyjątkiem, że łagodniejszej, czyli pozbawionej krwi, nadmiernej przemocy czy negliżu. I w zasadzie to dostałem, bowiem sporo elementów jest tu ostro przerysowanych, komicznych, a przy tym całość na tyle stonowano, że nie uświadczymy nagich kobiecych...

Lekka, przyjemna i ciekawie rozpoczęta historia o trzynastoletnim wychowanku sierocińca.
Jest to opowieść o chłopcu, postanawiającym uciec z domu dziecka w celu znalezienia swoich biologicznych rodziców. Przez przypadek trafia do czasów prehistorycznych. Od tego momentu rozpoczyna się walka o przetrwanie w świecie, w którym nie ma internetu, jak i samogłosek.

Główny bohater będzie musiał przeżyć w epoce, w której ludzie nie wynaleźli jeszcze ognia ani mydła. Zostanie zmuszony do zmierzenia się z krwiożerczymi bestiami oraz nieokrzesanymi troglodytami.

Jest to bardzo interesujący komiks. Od dawna nie spotkałem się z czymś tak lekkim, przyjemnym i dobrze zapowiadającym się. Frnck pod wieloma względami przypomina współczesnego nastolatka, który pragnie odrobiny uwagi i miłości. Bohater szybko skradł moje serce i z niecierpliwością wyczekuję jego dalszych losów.

Cała recenzja na: CzasoStrefa

Lekka, przyjemna i ciekawie rozpoczęta historia o trzynastoletnim wychowanku sierocińca.
Jest to opowieść o chłopcu, postanawiającym uciec z domu dziecka w celu znalezienia swoich biologicznych rodziców. Przez przypadek trafia do czasów prehistorycznych. Od tego momentu rozpoczyna się walka o przetrwanie w świecie, w którym nie ma internetu, jak i samogłosek.

Główny...

Czasami wydaje nam się, że mamy najgorsze z możliwych żyć. Ten problem szczególnie boleśnie dotyka młodych ludzi dotkniętych różnorodnymi ograniczeniami, koniecznością podporządkowania się, nieodnajdujących się w rodzinie, marzących o samotniczym życiu bez zależności od kogokolwiek. Tak jest właśnie w przypadku Francka, któremu dyrektorka domu dziecka szuka rodziny. Niestety on nigdzie nie czuje się dobrze. Każde wpisywanie go w schemat, próba zarażenia stylem życia potencjalnej rodziny kończy się fiaskiem. Z tego powodu skazany jest na mieszkanie w sierocińcu. Kolejna próba uszczęśliwienia go przybranymi rodzicami kończy się wielką katastrofą. Zagrożenie wyjazdu poza miejsce, w którym czuje się bezpiecznie sprawia, że postanawia uciec i już więcej tu nie wracać. Chce znaleźć swoich prawdziwych rodziców. Od jednego z pracowników sierocińca dowiaduje się, gdzie go znaleziono. Tam rusza na poszukiwania. Ma nadzieję dowiedzieć się prawdy o swoim pochodzeniu, poznać rodziców. Okazuje się, że na jego trasie w środku lasu znajduje się strzeżony przez groźne psy plac budowy parku jaskiniowców. Uciekający bohater nie zauważa, kiedy zostaje przeniesiony do innych czasów lub wymiaru, w którym życie jest brutalne, a do tego brakuje takich podstawowych dóbr jak Internet, pizza czy telefony. Mało tego: mieszkańcy posługują się dziwnym niezrozumiałym językiem. Do tego ludzkie życie ciągle narażone jest na różnorodne niebezpieczeństwa ze strony roślin, zwierząt i innych plemion. Franck przyzwyczajony do udogodnień wynikających z dostępu do dóbr cywilizacji przeżyje szok kulturowy i odkryje jak trudne było życie dawnych ludzi. A może nawet odnajdzie swoich przodków?
Wbrew pozorom nie jest to przybijająca i smutna opowieść o smutnym życiu sieroty. Wręcz przeciwnie. Mamy tu nastolatka, który wie, czego chce, ale urzędnicy stosujący się do bezdusznych przepisów zechcą uszczęśliwić go na siłę. I to wbrew jego woli. Poruszony jest tu ważny problem decydowania o sobie przez młodych ludzi, ich zależności od innych. Po przeniesieniu do prehistorycznych czasów zobaczymy pełną gaf, śmiesznych sytuacji walkę o przetrwanie. Do tego bohater będzie mógł przyjrzeć się swojemu postępowaniu, zobaczy jak bardzo niechęć do nawiązania jakichkolwiek relacji z nowymi rodzinami sprawiła, że nigdy nie dał szansy żadnej na objęcie nad nim opieki.
Motyw podróży w czasie nie jest tu niczym zaskakującym, ale pozwala na wytrącenie bohatera ze strefy komfortu, pokazanie mu, że w życiu mało rzeczy zależy wyłącznie od nas, a przetrwanie to sztuka kompromisu i ciągłego uczenia się oraz współpracy. Dociera do niego, że człowiek nie może przetrwać w pojedynkę. Do tego zaczyna doceniać to, co stracił, czyli wszystko, co oferowała mu współczesność. Porwany przez nurt zaskakujących wydarzeń nie ma wiele czasu na myślenie. Musi działać. Zwłaszcza, że na horyzoncie pojawiają się ludożercy.
Mamy tu pięknie zarysowaną osobowość zbuntowanego nastolatka, ale też pojawiają się ciekawe charaktery jaskiniowców. Wyjątkowo dobrze podkreślono tu wartość stada-rodziny, tworzenia więzi, przetrwania dzięki współpracy i pomysłowości. Napotkana rodzina jaskiniowców bardzo odbiega od marzeń o idealnych bliskich, ale do Francka dociera, że mogą być to jego jedyni bliscy i bez nich życie w brutalnym świecie przyrody nie będzie długie. Problem polega na tym, żeby szybko wyciągnął wnioski, bo zwlekanie może skończyć się tragicznie.
Ciekawe ilustracje pełne szczegółów i szybka akcja z dużą dawką prostego humoru sprawiają, że komiks czyta się bardzo szybko i przyjemnie.

Czasami wydaje nam się, że mamy najgorsze z możliwych żyć. Ten problem szczególnie boleśnie dotyka młodych ludzi dotkniętych różnorodnymi ograniczeniami, koniecznością podporządkowania się, nieodnajdujących się w rodzinie, marzących o samotniczym życiu bez zależności od kogokolwiek. Tak jest właśnie w przypadku Francka, któremu dyrektorka domu dziecka szuka rodziny....

Trzynastoletni Franck to wychowanek sierocińca, który niestety nie może znaleźć właściwej i kochającej go rodziny zastępczej. Jego sytuacja powoduje, że postanawia on opuścić sierociniec i wyruszyć na poszukiwanie swoich prawdziwych rodziców. Trafia on na budowę prehistorycznego wesołego miasteczka, zlokalizowaną w sercu pobliskiego lasu. W wyniku pewnych wydarzeń zmienia się całkowicie jego życie. Przenosi się on bowiem w czasie do okresu, kiedy to na świecie istniały jeszcze dinozaury. Nastolatek przyzwyczajony do nowoczesnych „udogodnień” będzie musiał się jakoś odnaleźć w nowych realiach, unikając „zjedzenia” zarówno przez dinozaury, jak i niezbyt przyjaznych kanibali.

Obsadzenie w głównej roli sieroty, niemogącej znaleźć kochającej go rodziny, może dawać mylne przeświadczenie, że dominującą stroną komiksu będzie „dramat”. Autorzy dzieła szybko jednak przenoszą historię w bardziej fantazyjnym kierunku, skupiając się na jej przygodowo-komediowych elementach. Sama przedstawiona tutaj koncepcja „podróży w czasie”, może nie jest czymś nadmiernie zaskakującym, ale nadal potrafi na swój sposób intrygować i zapewnić czytelnikowi dobrą dawkę rozrywki. Głównie jest to zasługa mocnego tempa opowieści, gdzie na każdej stronie coś się dzieje, a akcja zaskakuje nie tylko samego bohatera, ale również odbiorcę komiksu.

Zdecydowanie największą siłą historii są również pojawiający się tutaj bohaterowie. Błyszczy nie tylko nastolatek i jego próba odnalezienia się w nowych realiach, ale również świetnie wykreowana banda nieokrzesanych troglodytów, którzy posiadają w sobie zaskakująco dużo uroku. Świetnym pomysłem ze strony twórców jest ukazanie sposobu ich porozumiewania się (zdania pozbawione samogłosek),co nie tylko podbija klimat albumu, ale również podsyca jego humor.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-frnck-tom-1/

Trzynastoletni Franck to wychowanek sierocińca, który niestety nie może znaleźć właściwej i kochającej go rodziny zastępczej. Jego sytuacja powoduje, że postanawia on opuścić sierociniec i wyruszyć na poszukiwanie swoich prawdziwych rodziców. Trafia on na budowę prehistorycznego wesołego miasteczka, zlokalizowaną w sercu pobliskiego lasu. W wyniku pewnych wydarzeń zmienia...