Subiektywnie lektura tej książki jest przełomem na drodze do samopoznania i rozumienia własnej historii. Wnosi ożywczy powiew nadziei do życia DDD naznaczonego poczuciem osamotnienia lub wręcz wybrakowania i nieadekwatności, za którymi kryją się braki rozwojowe wskutek zaniedbań lub nad­użyć rodziców/opiekunów, a następnie samounieważniania.

– Zawiera „listę mającą pomóc w nazwaniu problemów, jakich doświadczają dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych”
– Wymienia niektóre objawy i zaburzenia występujące u DDD (emocjonalne/psychologiczne i fizyczne),objawy współuzależnienia
– W przystępnych słowach omawia praktyczne aspekty związane ze źródłami dysfunkcji systemu rodzinnego.
– Pokazuje proces zgłębiania pozornie skomplikowanych zależ­no­ści ro­dzin­nych na przy­kładzie odtwarzania drze­wa gene­alo­gicz­nego – co ważne – z uwzględnieniem istotnych cech oso­bo­wo­ści po­szcze­gól­nych człon­ków ro­dzi­ny.
– Zawiera test objawów dorosłego dziecka z rodziny dysfunkcyjnej/współuzależnienia.
– Wskazuje klucz do wyzwo­le­nia się z dys­funk­cyj­nego sys­temu ro­dzin­nego, poko­na­nia uza­leż­nie­nia i dys­funk­cji ro­dzi­ny.

Subiektywnie lektura tej książki jest przełomem na drodze do samopoznania i rozumienia własnej historii. Wnosi ożywczy powiew nadziei do życia DDD naznaczonego poczuciem osamotnienia lub wręcz wybrakowania i nieadekwatności, za którymi kryją się braki rozwojowe wskutek zaniedbań lub nad­użyć rodziców/opiekunów, a następnie samounieważniania.

– Zawiera „listę mającą pomóc...

To jest tytuł, którym jestem mocno zawiedziona. Spodziewałam się realnych porad, być może propozycji ćwiczeń do pracy nad sobą dla osób z rodzin dysfunkcyjnych. Niestety książka jest jedynie zbiorem teorii uzależnień oraz historyjek o dysfunkcyjnych rodzinach. O ile przytoczenie takich historii ma sens – pokazuje, że współuzależnienie może przybrać różne formy, o tyle w tej lekturze brak jakichkolwiek wniosków autora. Czytelnik dostaje „gołą” opowieść o ludziach borykających się z różnymi problemami.

Sam tytuł książki jest bardzo mylący, ponieważ autorzy ledwie musnęli kwestię radzenia sobie z dorastaniem w dysfunkcyjnym domu. Brak tu jakichkolwiek praktycznych wskazówek czy ćwiczeń do przeprowadzenia samemu. Myślę, że ta pozycja to strata czasu.

To jest tytuł, którym jestem mocno zawiedziona. Spodziewałam się realnych porad, być może propozycji ćwiczeń do pracy nad sobą dla osób z rodzin dysfunkcyjnych. Niestety książka jest jedynie zbiorem teorii uzależnień oraz historyjek o dysfunkcyjnych rodzinach. O ile przytoczenie takich historii ma sens – pokazuje, że współuzależnienie może przybrać różne formy, o tyle w...

Jeżeli już się siedzi w temacie psychologii i dysfunkcji to książka nie wnosi baaardzo wiele treści, ale pewnie dla kogoś nowego w tym temacie będzie dość dużą skarbnicą wiedzy. Napisana językiem bardzo przystępnym ale jednocześnie rzeczowym.

Jeżeli już się siedzi w temacie psychologii i dysfunkcji to książka nie wnosi baaardzo wiele treści, ale pewnie dla kogoś nowego w tym temacie będzie dość dużą skarbnicą wiedzy. Napisana językiem bardzo przystępnym ale jednocześnie rzeczowym.

Raczej opis zjawiska jakim jest dysfunkcyjna rodzina i życie w niej (zawarty w częściach I-III) niż rzeczywiste wsparcie (w pewnej mierze opisane w części IV). Autorzy odnoszą się do przykładów "progresywnych" (w kontekście ekonomicznym) rodzin amerykańskich, w których - niestety - ciężko było mi odnaleźć siebie i swoją sytuację, ale także realia polskich rodzin (chodzi mi głównie o okres, na który przypadało moje dzieciństwo, czyli lata 90-te). Możliwe, że będzie bardziej "aktualna" dla osób urodzonych już w XXI wieku.

Książka napisana jest językiem prostym - nie stricte poradnikowym jak często w pozycjach z kategorii "rozwój osobisty" - ale naukowym, co uważam za ogromny plus.

Historie poprzedzające rozdziały, pisane na wzór bajek, pozwalają spojrzeć na problemy przedstawiane przez autorów z innej perspektywy - dzięki czemu odrywają czytelnika od standardowego, wyniesionego z domu sposobu myślenia o swoich doświadczeniach. Dodatkowo uważam, że świetnie wprowadzają lub puentują prezentowane zagadnienia.

Myślę, że książka pod względem podejścia i opisanego programu radzenia sobie z obciążeniem jakie niesie ze sobą dysfunkcyjna rodzina - niestety - nieco już się zestarzała. Mimo to nadal byłam w stanie odnaleźć w niej fragmenty, które w pewien sposób skłoniły mnie do refleksji (głównie w części IV-V).

Wiele osób negatywnie komentuje kończący książkę rozdział o duchowości - z czym się nie zgadzam. Autorzy dobrze przedstawili "filozofię" za tym stojącą: nie upraszczają oni zagadnienia, nie sprowadzają jej do religii, nie promują na ślepo "slow life", ale skupiają się na dotarciu do własnego duchowego wnętrza.

Książka na pewno sprawdzi się jako pewne wprowadzenie do tematyki (dla "początkujących"),dla pozostałych bardziej jako ciekawostka, którą należy zgłębić innymi - świeższymi - pozycjami.

Raczej opis zjawiska jakim jest dysfunkcyjna rodzina i życie w niej (zawarty w częściach I-III) niż rzeczywiste wsparcie (w pewnej mierze opisane w części IV). Autorzy odnoszą się do przykładów "progresywnych" (w kontekście ekonomicznym) rodzin amerykańskich, w których - niestety - ciężko było mi odnaleźć siebie i swoją sytuację, ale także realia polskich rodzin (chodzi mi...

Książka otwiera oczy i faktycznie pokazuje rodzaje dysfunkcyjności, o których nawet bym nie pomyślała, że takie istnieją w systemie jaki tworzy rodzina. Jednak z drugiej strony, w realnym świecie trudno znaleźć taką rodzinę, w której żadne dysfunkcje nie występują. Książkę można przeczytać właśnie po to, żeby uświadomić sobie jakie rodzaje dysfunkcyjności mogą występować na naszym własnym podwórku i czy można jakoś je naprostować czy uzdrowić.

Książka otwiera oczy i faktycznie pokazuje rodzaje dysfunkcyjności, o których nawet bym nie pomyślała, że takie istnieją w systemie jaki tworzy rodzina. Jednak z drugiej strony, w realnym świecie trudno znaleźć taką rodzinę, w której żadne dysfunkcje nie występują. Książkę można przeczytać właśnie po to, żeby uświadomić sobie jakie rodzaje dysfunkcyjności mogą występować na...

Czytając tę książkę, kilka razy miałam uczucie, jakby ktoś uderzył mnie pięścią w brzuch.
Niektóre fragmenty były boleśnie rozpoznawalne.

Ogólnie idea 12 kroków nie przemawia do mnie i nie zgadzam się z autorami książki, twierdzącymi, że "siła wyższa" wspomniana w tradycjach i zasadach nie jest związana z żadną konkretną religią. Może w Stanach wygląda to inaczej (w co wątpię ;) ). Warto wiedzieć, że istnieją też grupy wsparcia naprawdę niereligijne, gdzie nabożeństwa (i to bynajmniej nie ekumeniczne) nie są częściami zjazdów.

Pomijając moje przekonania na temat formalnych religii, warto przeczytać tę książkę, choćby dla elementu poznawczego terapii. oczywiście lektura nie zastąpi grzebania w bebechach podczas psychoterapii, ale może być jej wsparciem.

Czytając tę książkę, kilka razy miałam uczucie, jakby ktoś uderzył mnie pięścią w brzuch.
Niektóre fragmenty były boleśnie rozpoznawalne.

Ogólnie idea 12 kroków nie przemawia do mnie i nie zgadzam się z autorami książki, twierdzącymi, że "siła wyższa" wspomniana w tradycjach i zasadach nie jest związana z żadną konkretną religią. Może w Stanach wygląda to inaczej (w co...

Moim zdaniem książka wcale nie jest zbyt przydatna. Po pierwsze jest już trochę nieaktualna. Po drugie przez to, że autorzy wyszli z założenia, że prawie każdy jest z toksycznej rodziny, niektóre przykłady "toksyczności" są zupełnie przesadzone. Nie zawsze usprawiedliwione jest obwinianie swoich rodziców za własne błędy. Dodatkowo wbrew tytułowi książka wcale nie podsuwa żadnej odpowiedzi na pytanie "jak uwolnić się od ciężaru dysfunkcyjnej rodziny", a może po prostu porady są tak płytkie i tak uproszczone, że ich nie odnalazłam?

Moim zdaniem książka wcale nie jest zbyt przydatna. Po pierwsze jest już trochę nieaktualna. Po drugie przez to, że autorzy wyszli z założenia, że prawie każdy jest z toksycznej rodziny, niektóre przykłady "toksyczności" są zupełnie przesadzone. Nie zawsze usprawiedliwione jest obwinianie swoich rodziców za własne błędy. Dodatkowo wbrew tytułowi książka wcale nie podsuwa...

Jedna z najlepszych książek, które może przeczytać dorosła osoba z rodziny z "przeszłością". Ogrom ważnych informacji.

Jedna z najlepszych książek, które może przeczytać dorosła osoba z rodziny z "przeszłością". Ogrom ważnych informacji.

O dorosłych dzieciach alkoholików (DDA) mówi się często, natomiast o dzieciach z rodzin dysfunkcyjnych chyba rzadko lub nigdy. Dysfunkcyjna rodzina to m.in. taka, gdzie dominują inne nieprawidłowości, a nie sam alkohol. Definiując to trochę bliżej: O rodzinie dysfunkcyjnej mówimy wówczas, gdy relacje pomiędzy jej członkami są trwale zaburzone i rzutują na samopoczucie psychiczne oraz fizyczne zarówno rodziców, jak i dzieci. Dysfunkcjonalność rodziny może dotyczyć różnych jej zadań oraz różnego jej zakresu i siły natężenia zaburzeń w wypełnianiu funkcji rodzicielskich. Stąd też wyróżnić możemy: dysfunkcję ekonomiczną rodziny, dysfunkcję socjalizacyjną, wychowawczą, opiekuńczą, emocjonalną. W rodzinie dysfunkcyjnej zaburzony jest kontakt między rodzicami a dziećmi. Rodzice przejawiają nieprawidłowe postawy rodzicielskie. Są to: unikająca – zauważa się obojętność uczuciową rodziców, przebywanie z dzieckiem nie sprawia im przyjemności, bywa odczuwane przez nich jako trudne.
Łącząc ze sobą teorię i praktykę kliniczną, John i Linda Friel dostarczają wyjaśnienia tego, co się z nami stało, wychowując się w dysfunkcyjnym domu i jak możemy to naprawić. Książka "Jak uwolnić się od ciężaru dysfunkcyjnej rodziny" napisana została przez terapeutów należących do grupy dorosłych dzieci z rodzin dysfunkcyjnych - fachowców z zakresu tematyki DDA/DDD. Ten poradnik jest doskonałym kompendium wiedzy na temat tego, jak dorosłe dzieci radzą sobie z rzeczami, których nauczyły się od swoich dysfunkcyjnych rodzin, już jako dorośli.
W tej lekturze bardzo podobały mi się przedstawione przykłady „z życia” pacjentów, które doskonale obrazowały czym są rodziny dysfunkcyjne nie tylko z definicji. Dorastając w takim dysfunkcyjnym domu często nie widzimy ile złego i ile konsekwencji tego pojawia się w dorosłym życiu. Już jako samodzielnie żyjące osoby, nawet po wyprowadzce z domu, mamy problemy z nawiązywaniem relacji, rozwiązywaniem konfliktów, mówieniem o swoich uczuciach. Cierpimy na różne zaburzenia, mamy anoreksje, wpadamy w uzależnienia, nie potrafimy radzić sobie ze stresem.
W książce znajdziemy listę, która pomoże nam ocenić poziom dysfunkcji w naszej rodzinie, jakie kwestie obecnie sprawiają najwięcej problemów, a także pomoże ustalić, jaki rodzaj pomocy zawodowej lub grup wsparcia może pomóc nam w posuwaniu się naprzód. Tak jak wspominałam wcześniej, dobrze, że w tej książce zostały też umieszczone przykłady zachowań, a nie tylko teoria – pozwala nam to lepiej wczuć się w sytuację bohatera i przejrzeć się w nim jak w lustrze, odkrywając własne deficyty. Autorzy mówią też o zdrowym systemie rodziny, co da nam pewne wskazówki, w którą stronę prowadzić nasze dorosłe życie.
Bardzo polecam „Jak uwolnić się od ciężaru dysfunkcyjnej rodziny. Wsparcie dla dorosłych dzieci z trudnych domów”, ponieważ jest to lektura, która da nam szansę na rezygnację ze schematów, które znamy od dzieciństwa, która pozwoli na zbudowanie domu, rodziny opartej na nie-dysfunkcyjnych relacjach. Daje też dobre podstawy do szukania pomocy czy korzystania ze wsparcia terapeuty, którzy pomogą uporać nam się traumami i dzięki temu będziemy mieć szansę na budowanie zdrowych zachowań. Nie zawsze wszystko można szybko wyleczyć czy zmodyfikować, ale znając nasze deficyty czy dysfunkcje rodziny, w której się wychowywaliśmy, jesteśmy w stanie działać tak, by ich nie powielać.
Moja ocena: 7/10

O dorosłych dzieciach alkoholików (DDA) mówi się często, natomiast o dzieciach z rodzin dysfunkcyjnych chyba rzadko lub nigdy. Dysfunkcyjna rodzina to m.in. taka, gdzie dominują inne nieprawidłowości, a nie sam alkohol. Definiując to trochę bliżej: O rodzinie dysfunkcyjnej mówimy wówczas, gdy relacje pomiędzy jej członkami są trwale zaburzone i rzutują na samopoczucie...

Genialna książka, widać, że autorzy znają się na robocie. Trudna. Zwłaszcza dla osób, które jeszcze nie zaczęły zdrowieć.

Genialna książka, widać, że autorzy znają się na robocie. Trudna. Zwłaszcza dla osób, które jeszcze nie zaczęły zdrowieć.