Lubię czytać mojej nastoletniej córce!
Mimo tego, że ona od dawna potrafi czytać już sama ;-)
To taki czas spędzony razem, gdy ramię w ramię śledzimy tekst,
oglądamy ilustracje, śmiejemy się z tych samych rzeczy ;-)
Tak było i przy książce "Podaj dalej" Günthera Jakobsa.

To książka dla małych dzieci ;-)
To książka o zwierzątkach.
To książka o... misce ;-)

To urocza opowieść o prezencie przechodnim,
która w małych czytelnikach wywoła uśmiech
i pobudzi kreatywność.

Każde z obdarowanych zwierząt cieszy się z prezentu,
widzi w nim coś innego niż poprzednicy,
po czym przekazuje go dalej,
odpowiednio pakując
(leniwiec nie pakuje ;-)

Chcecie się pośmiać?
Chcecie poczuć w sobie dziecko?
Chcecie sprawdzić, czym może być miska?
To ruszcie wyobraźnią lub otwórzcie tę książkę :-)


https://bajdocja.blogspot.com/2022/06/podaj-dalej.html

Lubię czytać mojej nastoletniej córce!
Mimo tego, że ona od dawna potrafi czytać już sama ;-)
To taki czas spędzony razem, gdy ramię w ramię śledzimy tekst,
oglądamy ilustracje, śmiejemy się z tych samych rzeczy ;-)
Tak było i przy książce "Podaj dalej" Günthera Jakobsa.

To książka dla małych dzieci ;-)
To książka o zwierzątkach.
To książka o... misce ;-)

To urocza...

Jak cudownie, wręcz bajecznie czuję się, gdy budzi się we mnie dziecko. Ono jest i zawsze będzie, ale – jak to w dorosłym życiu – głosem rozsądku jest jednak dorosłość. Ciało, umysł, emocje – wszystko widać na pierwszy rzut oka, lecz moje spojrzenie – tak, spojrzenie właśnie – mam zawsze dziewczęce, jeśli nie trzpiotowate. A i duszę też. Ta nigdy bowiem nie szła za rękę z kalendarzem. Puściła jego dłoń gdzieś po drodze i do dziś ma naście lat, cieszy się z drobnostek, zachwyca zwykłością i dostrzega dobro tam, gdzie inni nie widzą. Zwłaszcza teraz, te oczy dziecka, cieszą się, bo dostały coś, co sprawiło, że ponownie uśmiech zawitał na mej twarzy. Przeczytałam bajeczkę, choć może to złe określenie, więc zacznę od nowa.
Głaszczę Małą, Wielką Książkę. Tak, właśnie tak. Ogromną książkę pełną rysunków, którym smaczek dodają słowa. Te słowa właśnie w „Podaj dalej” są jak najdroższa przyprawa świata. Bo według mnie każda strona tej Małej, Wielkiej Książki jest jak kolejna warstwa tortu, który musi mieć je wszystkie, by był pyszny do niego podano kubek cappuccino. Kubek? Tak – nawet miseczkę, wannę cappuccino, ba, cały wazon cappuccino, albo i sedes. Bo oto lis chcąc sprawić radość zającowi kupuje mu miskę do sałaty. Lecz jak to z nietrafionymi prezentami bywa, szybkie przepakowanie i już nowy prezent dla krecika. I tak z rąk do rąk, od leniwca do ptaków, od niedźwiadka do raka, aż trafia do … mnie. Oto nagle staję się posiadaczką miseczki w kropki, miseczki, która będzie dla mnie i filiżanką i pojemnikiem na arachidy, a czasem nawet na pyszną owsiankę z bananami. Cieszę się z niej, jak zwierzątka Guntera Jakobsa, które sam narysował i ubrał w tekst. „Podaj dalej” to książka dla dzieci do setnego roku życia. Bawi, śmieszy, budzi wyobraźnię. Sprawia, że czas się zatrzymuje. Smutki przestają istnieć, a uśmiech na twarzy rozjaśnia życie. Ta książka leczy wnętrze i koi szybko bijące serce. Historia, jaką śledzimy i której nie jesteśmy w stanie przewidzieć sprawia, że nic potem nie jest takie samo. Oczy nabierają wyrazistości, a dziecko w nas śmieje się całym sobą. Raduje się urzecze tym, co odkrywa w tej książeczce.
„Podaj dalej” to perełka literatury dziecięcej, to lek dostępny bez recepty, bez skutków ubocznych, bez powikłań. To lek wydawany bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem, którego zażywanie nie grozi przedawkowaniem. To terapia. Takich Małych, Wielkich Ksiąg winno być o wiele, wiele więcej. Powinny stać przy kasach w każdej aptece, tkwić na stojakach przy okienkach kiosków, czy być dostępne w książkomatach na przystankach i peronach.
Ta książka ma wielką moc i przekracza wszelkie granice – zarówno państw, jak i umysłów. Jedyna i niepowtarzalna. Jedyna na całe życie. Przeczytasz raz i potem będziesz ją przytaczał, śmiał się z niej i czytał od nowa i od nowa z takimi samymi rumieńcami na policzkach, jak podczas pierwszego razu. „Podaj dalej” przywodzi mi magię ukrytą w „Małym Księciu”, którego stale odkrywasz na nowo.

Z „Podaj dalej” już się nie rozstaniesz. Podobnie jak ja ze swoją filiżanką w kolorowe grochy.
dziekuję sztukater .

Jak cudownie, wręcz bajecznie czuję się, gdy budzi się we mnie dziecko. Ono jest i zawsze będzie, ale – jak to w dorosłym życiu – głosem rozsądku jest jednak dorosłość. Ciało, umysł, emocje – wszystko widać na pierwszy rzut oka, lecz moje spojrzenie – tak, spojrzenie właśnie – mam zawsze dziewczęce, jeśli nie trzpiotowate. A i duszę też. Ta nigdy bowiem nie szła za rękę z...

Czy zawsze byliście zadowoleni z otrzymanego prezentu? Bo ja nie…. A co dopiero dzieci? Przecież maluchy potrafią cieszyć się z najmniejszego prezentu czy drobiazgu, ale niestety nie wszystkie…Niechciany prezent można zawsze oddać komuś, kto będzie mógł z niego skorzystać.

Ale nie jeśli chodzi o zwierzęta. Okrucieństwem jest oddawanie zwierząt jako niechciany prezent… To straszne i nie powinno się tak robić. Ale wróćmy do naszego opowiadania.

Autor tej niewielkiej książeczki – Günther Jakobs podejmuje bardzo ważny temat, uczący dzieci, aby nie wyrzucać prezentów lecz oddawać je tym, którym ta rzecz się przyda. Głównym bohaterem bajeczki jest Lisek, który dostał piękną miseczkę do sałaty, ale postanowił swój prezent oddać najlepszemu przyjacielowi – Zajączkowi. Lisek zapakował więc pięknie swój prezent i przekazał go Zajączkowi, z czego Zajączek był bardzo szczęśliwy, ale gdy go rozpakował...

Co stało się z prezentem?
Czy Zajączek zatrzymał dla siebie miskę do sałaty?

Przeczytajcie koniecznie tę wesołą książeczkę, a dowiecie się gdzie zawędrowała kolorowa miseczka do sałaty. Czytając ją poznacie także dużo niezwykłych zwierzątek, wraz z kolorowymi obrazkami. Oprócz Liska i Zajączka znajdują się jeszcze: Krecik, Jeżyk, Niedźwiadek, Kotek, Wiewiórka, oraz wiele innych zwierzątek bardzo sympatycznych.

„Podaj dalej” przeznaczona jest dla dzieci młodszych, w wieku przedszkolnym. Dodatkowym atutem tej bajki jest bardzo mało tekstu, zaś dużo kolorowych obrazków, co zachwyci każde dziecko i sprawi mu ogromną frajdę, rozwijając przy okazji jego wyobraźnię i zmuszając dziecko do odgadywania nazw zwierząt oraz nazywanie nowych znaczeń.

Niezwykle ważną rolę odgrywają tutaj rodzice bowiem czytając razem z dzieckiem, uczą ich nowych nazw oraz poprawnego nazywania zwierząt oraz rzeczy. Przy czym zwierzątkom można nadawać imiona, a więc jest przy tym dużo zabawy i uśmiechu.

Zachęcam Was, do niezwykłej zabawy z książeczką – „Podaj dalej”. Gwarantowana dobra zabawa i dużo uśmiechu. – Dobre Recenzje

Czy zawsze byliście zadowoleni z otrzymanego prezentu? Bo ja nie…. A co dopiero dzieci? Przecież maluchy potrafią cieszyć się z najmniejszego prezentu czy drobiazgu, ale niestety nie wszystkie…Niechciany prezent można zawsze oddać komuś, kto będzie mógł z niego skorzystać.

Ale nie jeśli chodzi o zwierzęta. Okrucieństwem jest oddawanie zwierząt jako niechciany prezent… To...

Każdy z nas chociaż raz w życiu dostał prezent, z którym nie bardzo wiedział, co zrobić. Większość takich podarków trafiała na dnie szafy, inne do kosza. Mieliśmy mieszane uczucia, kiedy odkrywaliśmy, co to jest i chcieliśmy się tego pozbyć, ale nie wypadało. W takiej sytuacji jest właśnie zajączek. Lis ma piękną miskę na sałatkę i stwierdza, że taki podarek na pewno przyda się jego przyjacielowi. Zając otrzymując prezent nie wie, co to jest, nie zna zastosowanie i pierwsze, co mu przychodzi na myśl to to, że jest to ciekawe krzesło. Jednak szybko dochodzi do wniosku, że krzesło już ma, więc po co mu drugie. Wpada na pomysł, aby podarować je krecikowi. I tym sposobem miska staje się parasolką, ale krecik już ma parasolkę. Miska wędruje od zwierzaka do zwierzaka. Każdy ze zwierzaków znajduje inne zastosowanie. Raz jest statkiem, raz telefonem, innym razem kapeluszem, perkusją, sedesem, wanną, łóżkiem, domem, gniazdem, bramką, budzikiem, spadochronem, zasadzką, sankami, zjeżdżalnią, wazonem na kwiaty, misą na ognisko, kloszem do lampy, hełmem rycerza, aż w końcu trafia do lisa. Zwykła miska znajduje wiele zastosowań. Przyjmujący prezent jednak patrzyli na niego przez pryzmat posiadanych rzeczy i to sprawiło, że nie potrafili dobrze wykorzystać podarku.
Ta książeczka kryje w sobie kilka przesłań. Pierwsze to znaczenie gestów. Nie ważne, że prezent nam się nie przyda, bo ktoś inny może znaleźć dla niego odmienne zastosowanie. Do tego młodzi czytelnicy odkrywają, że wcale nie trzeba gromadzić przedmiotów ani wyrzucać, bo może on się komuś przydać. Ponad to jest tu piękna nauka, że warto czasami spytać się darczyńcy, do czego służy to, co nam dał, bo może się okazać, że to użyteczny przedmiot.
Każda strona pozwala też odkryć nieco inną osobowość: wiewiórka jest szybka, jaszczurka bardzo ruchliwa i pomysłowa, a leniwiec powolny, spokojny, niezdecydowany. W czasie czytania dzieci poznają nazwy zwierząt, otoczenie, w którym żyją. Razem z dzikiem wchodzimy do lasu, a kret zabiera nas w okolice swojej norki, ptaki do gniazda. Całość bardzo pomysłowa i bazująca na sztafecie: każde zwierzę podaje przedmiot kolejnemu, aby w końcu przypadkowo wrócił do pierwotnego właściciela. Płynie z tego też piękne przesłanie, że wszystko to, co damy innym (dobre i złe) zawsze do nas wróci tylko my nie zdajemy sobie z tego sprawy. Tu jest to dosadniejszy powrót, bo pod postacią namacalnej i konkretnej, charakterystycznej rzeczy. W życiu może być jednak tak, że dobro i zło za każdym razem będą się zmieniały tak jak zastosowania miseczki. Warto z dzieckiem poruszyć ten aspekt.
Solidna okładka, bardzo dobrze zszyte strony sprawiają, że książka jest trwała i estetyczna. Nieduży format idealnie pasuje do dziecięcych rąk i pozwala zabrać lekturę na spacer. Do tego piękne ilustracje autora skutecznie przyciągają dziecięcą uwagę. Nieduża ilość tekstu zachęci dzieci do śledzenia go i samodzielnego czytania.

Każdy z nas chociaż raz w życiu dostał prezent, z którym nie bardzo wiedział, co zrobić. Większość takich podarków trafiała na dnie szafy, inne do kosza. Mieliśmy mieszane uczucia, kiedy odkrywaliśmy, co to jest i chcieliśmy się tego pozbyć, ale nie wypadało. W takiej sytuacji jest właśnie zajączek. Lis ma piękną miskę na sałatkę i stwierdza, że taki podarek na pewno przyda...

Wydawnictwo Zielona Litera stopniowo rozwija swoją ofertę, w której można już teraz znaleźć książki niebanalne i piękne. Jedną z nich jest „Podaj dalej” Günthera Jakobsa, nieduża, ale śliczna historyjka o znajdowaniu najróżniejszych zastosowań dla jednej rzeczy, a co za tym idzie, o łamaniu schematów i kreatywnemu myśleniu.
Pewien lis postanowił sprawić przyjemność zajączkowi i podarować mu piękną miskę do sałaty w kropki. Zajączek pięknie dziękuje, odpakowuje prezent i sądzi, że to krzesło, a ponieważ jedno już ma, przekazuje go dalej. Obdarowany krecik używa prezentu jako parasola, ale przecież jeden już ma, więc znów przekazuje dalej. W ten sposób w łapkach kolejnych zwierzątek miska na sałatę staje się a to statkiem, a to kapeluszem, perkusją i łóżkiem, słowem, znajduje tysiące zastosowań.
Opowieść jest prosta i oparta na schemacie, a jednak jakże zabawna i interesująca. Ten wesoły nastrój podkreślają radosne rysunki wykonane przez autora tekstu. Zwierzątka są zawsze uśmiechnięte i przyjazne. Kolejne strony książeczki są jasne i przejrzyste. Chyba nawet lepiej, że zdecydowano się na nieduży format, bo ilustracje nie straciły nic ze swojego uroku, a z całości po prostu wygodniej się korzysta małym rączkom, dla których publikacja jest przeznaczona.
Ciekawe jest to, że wydawca w opisie na tylnej okładce mówi, że zwierzątka przekazują sobie filiżankę, choć w tekście pojawia się miska do sałaty. Wygląda na to, że znaleziono w ten sposób jeszcze jedno zastosowanie dla nietypowego prezentu.
Książeczka uczy niestandardowego, twórczego spojrzenia na rzeczywistość. Z drugiej strony pokazuje też, jak przyjmować prezenty, choćby nie spełniały naszych oczekiwań. Ponadto daje do zrozumienia, że niechcianych upominków nie należy wyrzucać, można przekazać komuś innemu, by sprawić mu przyjemność. Mądre przesłanie, piękne wykonanie i przyjemny nastrój panujący na kolejnych stronach czynią z tej publikacji dobrą propozycję na prezent z okazji zbliżającego się Dnia Dziecka dla dzieciaków powyżej trzeciego roku życia.

Wydawnictwo Zielona Litera stopniowo rozwija swoją ofertę, w której można już teraz znaleźć książki niebanalne i piękne. Jedną z nich jest „Podaj dalej” Günthera Jakobsa, nieduża, ale śliczna historyjka o znajdowaniu najróżniejszych zastosowań dla jednej rzeczy, a co za tym idzie, o łamaniu schematów i kreatywnemu myśleniu.
Pewien lis postanowił sprawić przyjemność...

Jaka... fajna publikacja. Świetne ilustracje, zabawne rozwiązania, książka ucząca kreatywności i podejmowania decyzji. Miejscami kisłam ze śmiechu :)

Jaka... fajna publikacja. Świetne ilustracje, zabawne rozwiązania, książka ucząca kreatywności i podejmowania decyzji. Miejscami kisłam ze śmiechu :)