Książka jest zbiorem wywiadów, które ukazywały się w magazynie "Replika" w latach 2005-2020. Poprzez rozmowy przybliża ona sylwetki rozmaitych osób kryjących się za literkami LGBT+. Są tutaj aktywiści, społecznicy, pisarze, aktorzy, dziennikarze, ale także lekarze, sołtysi, blogerzy, paraolimpijka, niepełnosprawny tancerz, prawnik, wykładowca, fryzjer, wykładowca, fotografka, były ksiądz, rodzice wychowujący dzieci, osoby wspierające i chcące coś zmienić, itd. Zwyczajni, niezwyczajni, którzy żyją wokół nas.
Czytając kolejne wywiady czułam się podbudowana, że tak wiele osób chce rozmawiać i działać. Jest ich coraz więcej.
Wartością dodaną książki są niesamowicie ostre i celne felietony Bartosza Żurawieckiego. Na szczególną uwagę zasługuje ten zatytułowany "Jestem sojusznikiem hetero".
Za podsumowanie niech posłuży cytat z jednego z felietonów : "(...) nie tylko wolność jest ważna. Ważne są też równość, braterstwo, sprawiedliwość, solidarność..." ("Tych lat nie odda nikt").

Książka jest zbiorem wywiadów, które ukazywały się w magazynie "Replika" w latach 2005-2020. Poprzez rozmowy przybliża ona sylwetki rozmaitych osób kryjących się za literkami LGBT+. Są tutaj aktywiści, społecznicy, pisarze, aktorzy, dziennikarze, ale także lekarze, sołtysi, blogerzy, paraolimpijka, niepełnosprawny tancerz, prawnik, wykładowca, fryzjer, wykładowca,...

Wyzwanie LC na lipiec

Wyzwanie LC na lipiec

Chociaż miałam tę książkę na liście do przeczytania od dłuższego czasu, nie byłam do końca pewna jej formy i tematyki. Na szczęście redaktor ładnie wszystko wyjaśnił we wstępie.

Mamy więc zbiór wywiadów i felietonów publikowanych w czasopiśmie "Replika" w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Pod kilkoma względami teksty są cudnie różnorodne - mamy tu osoby w różnym wieku, od mamy transpłciowej dziewczynki, młodych dorosłych, aż po osoby dojrzałe. Są osoby całkowicie prywatne, jak i aktywiści, ludzie związani z kulturą, aż do polityków. Osoby w stałych, wieloletnich związkach, mające rodziny, jak i te, które nie czują wiązania się z kimś. Znalazło się też miejsce dla osób z HIV czy niepełnosprawnościami, z małych wsi i miast. Pod tym kątem "Ludzie, nie ideologia" naprawdę miło mnie zaskoczyła i pierwszą połowę książki czytałam z dużym zainteresowaniem.

Od połowy jednak zaczęły dominować teksty z cis gejami w rolach głównych i nawet jeśli redakcja była tego świadoma, to i tak trochę to mnie rozczarowało. Zabrakło mi większej liczby głosów kobiecych czy głosów osób trans, już nie mówiąc o wielkiej nieobecnej tego zbioru - niebinarności. A szkoda, bo gdyby dodać lub podmienić kilka tekstów, byłoby już naprawdę przekrojowo.

Wciąż jednak jest to solidna publikacja, przemyślana, z konkretną strukturą i pozostawiająca za sobą parę przemyśleń, chociażby o tym, jak w ostatnich latach zmienił się sam język, którym mówi się o queerowej społeczności. Spoko rzecz na Pride Month.

Chociaż miałam tę książkę na liście do przeczytania od dłuższego czasu, nie byłam do końca pewna jej formy i tematyki. Na szczęście redaktor ładnie wszystko wyjaśnił we wstępie.

Mamy więc zbiór wywiadów i felietonów publikowanych w czasopiśmie "Replika" w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Pod kilkoma względami teksty są cudnie różnorodne - mamy tu osoby w różnym wieku, od...

Ciekawy zbiór wywiadów i felietonów, przedstawiający szerokie spektrum wyzwań, z jakimi mierzą się osoby LGBT+ w naszym pięknym kraju. Są wywiady z osobami, których życie właściwie nie różni się od życia zwykłych obywateli, poza wyborem obiektu miłości, są też wywiady z drag queens i osobami pracującymi seksualnie. Jest też wątek życia z HIV.  Jest też wątek historyczny, dotyczący osób homoseksualnych w obozach zagłady. Są też osoby trans, chociaż do pełnego obrazu zjawiska przydałby się też jakiś tekst o niebinarności. Najbardziej zapadł mi w pamięć wywiad z Martą Abramowicz i jej rodziną. Myślę, że każdy, kto chciałby wiedzieć, o co chodzi tym całym "elgiebetom", powinien się zapoznać z tym wywiadem. Bo czy to jest normalne, żeby młodzi, zdrowi ludzie, zakładając rodzinę, musieli obmyślać szczegółowy plan, co będzie, jak matka dziecka umrze w połogu? No nie jest, a w Polsce jednak jest nieuniknione. Bardzo ważna i potrzebna książka.

Ciekawy zbiór wywiadów i felietonów, przedstawiający szerokie spektrum wyzwań, z jakimi mierzą się osoby LGBT+ w naszym pięknym kraju. Są wywiady z osobami, których życie właściwie nie różni się od życia zwykłych obywateli, poza wyborem obiektu miłości, są też wywiady z drag queens i osobami pracującymi seksualnie. Jest też wątek życia z HIV.  Jest też wątek historyczny,...

Książka wciąga swoją różnorodną tematyką. Nie tylko przez pryzmat miłości i walki o równość, ale przede wszystkim poruszone zostały tematy, o których próżno szukać w innych podobnych pozycjach. Polecam

Książka wciąga swoją różnorodną tematyką. Nie tylko przez pryzmat miłości i walki o równość, ale przede wszystkim poruszone zostały tematy, o których próżno szukać w innych podobnych pozycjach. Polecam

Znakomity zbiór. Moim zdaniem rewelacyjna książka. Bardzo potrzebna w Polsce.
Widzę jednak, że niektóre osoby oceniły nisko z zasady, żeby pokazać jak bardzo są przeciw "ideologii LGBT".
Odnosząc się do jednej z opinii, serio, trzeba być albo bardzo zafiksowanym na tym punkcie, albo czytać pobieżnie, żeby główną rzeczą, którą się wyniesie z tej książki to geje uprawiający i pragnący dużo seksu. Tak na marginesie co w tym złego?
Seks jest super, a raczej może być super, tak długo jak nikt nikogo nie wykorzystuje seksualnie, nikt nikogo nie krzywdzi i wszystko się dzieje za obopólną zgodą.
Przyznam, że nie czytam "Repliki" regularnie, więc nie wiem z jakiej puli wywiadów pan Bartosz Żurawiecki mógł wybierać, jednak ostateczny zbiór jest bardzo wartościowy, przede wszystkim dla osób nieheteronormatywnych, choć zapewne nie idealny.
Ilość tematów i ważnych wątków jest tak duża, że nie wiem od czego zacząć. Na początek bardzo ważna rozmowa z prof. Joanną Ostrowską, która sama nie jest osobą LGBT, ale jest sojuszniczką, o homoseksualnych ofiarach nazizmu, chcąc oddać im głos i ocalić od zapomnienia.
Tutaj zacytuję jednego z poszkodowanych, bo moim zdaniem dobrze obrazuje do czego może doprowadzić nienawiść i szczucie jednych na drugich, to czego się dopuszcza PIS od dawna, :" Byłem bity, poniżany i torturowany. O gwałtach analnych nawet nie wspominam. Mam orzeczone 90 procent kalectwa. Naziści wpychali mi 25 cm kawałek drewna do tyłka. Do tej pory mam krwawienia. Musiałem patrzeć, jak mój ukochany jest pożerany przez psy."
Kolejno są rozmowy ze starszymi gejami, dzięki, którym dowiadujemy się, jak to było dawniej.
Z członkinią "Solidarności", osobą transpłciową, ze starszą lesbijką, z gejem, który coming outu dokonał w starszym wieku, wcześniej prowadząc życie heteroseksualnego mężczyzny, z chłopakiem biseksualnym, z paraolimpijką biseksualną, która miała nie chodzić, z transeksualnym młodym chłopakiem, z dziewczyną interpłciową, z aseksualnym gejem, z Marią Peszek- sojuszniczką osób LGBT, z niestandardową matką i pisarką - Sylwią Chutnik, z aktorem gejowskich filmów porno, z polską Drag Queen, z rodziną patchworkową, tzw. z wyboru - para dziewczyn i chłopak, z Margot, z Agnieszką Holland jako matką lesbijki. Historii jest naprawdę sporo i każda w jakimś sensie wyjątkowa i inna. Mnie szczególnie poruszyła i wzruszyła historia transeksualnej Viki, której matka odważnie walczyła o swoje dziecko i jego prawo do szczęścia i bycia sobą.
O życiu z wirusem hiv; o śmierci parterna, który zmarł z powodu wirusa hiv; rozmowa z gejem, który doświadczył molestowania przez księdza; o chemseksie. O Lambdzie, o Grupie Stonewall z Poznania, o początkach "Repliki", o początkach portalu innastrona - teraz queer.pl, o "Nowym Menie". Jest o Kościele i hipokryzji tej instytucji , o odkrywaniu swojej seksualności i godzeniu się z nią.

To nie tylko rozmowy i historie ukazujące różnorodność środowiska LGBT, ale i ważny kawałek queerstorii. Można czasem nie podzielać tego jakich ktoś dokonuje wyborów, ale każdemu z tych rozmówców należy się szacunek, za to, że żyje tak jak chce, w zgodzie ze swoim "ja", tym pierwotnym. Za ich odwagę i siłę, bo tego wymaga bycie sobą. Można przykładowo nie podzielać wyboru życiowego gejowskiego aktora porno Kaydena Graya, jednakże wspomina on o czymś ważnym, cytuję:
"Ludzie często gardzą aktorami porno, mimo, że chętnie ich oglądają. Gardzą pracownikami seksualnymi, mimo, że korzystają z ich usług".
"Nie wszyscy ludzie są zaprojektowani do monogamii, a są wtłaczani w te normy.
Kultura nam podpowiada, że jeśli jesteś sam, to zawodzisz jako człowiek - nikt cię nie chce, jesteś nic nie wart".

I cytat z rozmowy z Łukaszem Sabatem:
"Sytuacje są różne, ludzie robią błędy, "puszczalscy" też mają prawo do zdrowia." i drugi "To jest fałszywe przekonanie, że jak zepniemy pośladki i będziemy "grzeczni" jak "oni" (tak jakby "oni" byli "grzeczni"),to uda nam się ich do siebie przekonać. Są ludzie, którzy nas nie cierpią i nie ma sensu starać się im przypodobać. Trzeba zyć własnym życiem".

Warty zacytowania jest również Ryszard Czubak:
"Dlaczego nie mówimy o tym, jaka homofobia panuje w samym środowisku homoerotycznym? O tym, że ludzie z tego środowiska domagają się dla siebie szacunku i praw, a często plują we własne gniazdo i nie szanują samych siebie?"

Felietony, a szczególnie kilka z nich, Bartosza Żurawieckiego, również są bardzo trafne.

Ogólnie polecam, mnie szczerość rozmówców bardzo otworzyła i poruszyła. Jestem wdzięczny za ten zbiór i mam nadzieję, że w przyszłości ukaże się więcej tego typu publikacji.

Znakomity zbiór. Moim zdaniem rewelacyjna książka. Bardzo potrzebna w Polsce.
Widzę jednak, że niektóre osoby oceniły nisko z zasady, żeby pokazać jak bardzo są przeciw "ideologii LGBT".
Odnosząc się do jednej z opinii, serio, trzeba być albo bardzo zafiksowanym na tym punkcie, albo czytać pobieżnie, żeby główną rzeczą, którą się wyniesie z tej książki to geje uprawiający...

Porównując tą książkę do "Polacy pod tęczową flagą", która też jest zbiorem wywiadów z osobami queer, ten tytuł wypada słabiej. Różnorodność nie jest tak duża jak mogło by się wydawać, większość z nich to wciąż cis geje, z którymi wywiadów jest dwa razy więcej niż z resztą osób. Już po pewnym czasie nudzi mnie czytanie o tym jak bardzo geje chcą mieć seks z kim popadnie cały czas (czytanie tej książki w sumie pogorszyło moją opinie o gejach, bo naprawdę niektórzy z nich malują obraz siebie jako seks maszyny, im więcej partnerów tym lepiej). Niektóre wywiady były ciekawsze od innych, ale często się nudziłam, czytając tą selekcje wywiadów.

Porównując tą książkę do "Polacy pod tęczową flagą", która też jest zbiorem wywiadów z osobami queer, ten tytuł wypada słabiej. Różnorodność nie jest tak duża jak mogło by się wydawać, większość z nich to wciąż cis geje, z którymi wywiadów jest dwa razy więcej niż z resztą osób. Już po pewnym czasie nudzi mnie czytanie o tym jak bardzo geje chcą mieć seks z kim popadnie...

Wybór wywiadów i felietonów na przestrzeni lat, które ukazały się w piśmie Replika. Wybór trafny, pokazujący tendencje, ale też stagnację. Warty przeczytania.

Wybór wywiadów i felietonów na przestrzeni lat, które ukazały się w piśmie Replika. Wybór trafny, pokazujący tendencje, ale też stagnację. Warty przeczytania.

Niesamowicie ciekawa książka, obowiązkowa lektura dla osób LGBTQIAP+ w Polsce. Opisuje ona jak wygląda nasza sytuacja w tym kraju. Niestety pomimo tego że mamy XXIw. to do niektórych spraw duża część polskiego społeczeństwa podchodzi niemal w średniowieczny sposób. Homofobię można spotkać na każdym kroku szczególnie jeśli ktoś pochodzi z konserwatywnej i katolickiej rodziny. Na szczęście coraz więcej ludzi mówi otwarcie o swojej orientacji i nie boi powiedzieć innym "Tak, jestem lesbijką" czy "Tak, jestem biseksualny i nie wstydzę się tego". ❤️🧡💛💚💙💜🏳️‍🌈🏳️‍🌈🏳️‍🌈🏳️‍🌈🏳️‍🌈🏳️‍🌈

Niesamowicie ciekawa książka, obowiązkowa lektura dla osób LGBTQIAP+ w Polsce. Opisuje ona jak wygląda nasza sytuacja w tym kraju. Niestety pomimo tego że mamy XXIw. to do niektórych spraw duża część polskiego społeczeństwa podchodzi niemal w średniowieczny sposób. Homofobię można spotkać na każdym kroku szczególnie jeśli ktoś pochodzi z konserwatywnej i katolickiej...

Zdecydowanie lektura warta uwagi. Wybór wywiadów bardzo trafny, felietony nieco słabiej.

Zdecydowanie lektura warta uwagi. Wybór wywiadów bardzo trafny, felietony nieco słabiej.