Ciche wody

Sporo szczegółów z epoki: opisy strojów, pomieszczeń, dań, ale... niewiele ponad to. Feminizm propagowany przez autorkę nijak się ma do jagiellońskich czasów, językowo też bez zachwytów, a intryga...cóż, słabiutka. Takie czytadełko "śniadaniowe":)

Sporo szczegółów z epoki: opisy strojów, pomieszczeń, dań, ale... niewiele ponad to. Feminizm propagowany przez autorkę nijak się ma do jagiellońskich czasów, językowo też bez zachwytów, a intryga...cóż, słabiutka. Takie czytadełko "śniadaniowe":)

Ciekawy kryminał umieszczony w XVI wieku za czasów królowej Bony Sforza. Myślę, że będę o tej książce długo pamiętać, bo mimo kilku nudnych fragmentów mnie zachwyciła. 🤍

Ciekawy kryminał umieszczony w XVI wieku za czasów królowej Bony Sforza. Myślę, że będę o tej książce długo pamiętać, bo mimo kilku nudnych fragmentów mnie zachwyciła. 🤍

Jeżeli książka jest napisana przez wykształconą po kierunku osobę, rozgrywa się w ciekawych czasach historycznych, do tego ma (fikcyjny) wątek kryminalny to ja chcę to przeczytać!! No i? No i spore rozczarowanie przyszło już po kilku stronach. Słuchajcie, ta książka ma wszystko, co powinno stanowić o ciekawej lekturze bo i zagadka kryminalna, i barwne czasy Jagiellonów, i ciekawi bohaterowie. I co? No i nie chce się wierzyć, że jest tak słabo.
Powieść toczy się na Wawelu, w okresie świąt Bożego Narodzenia roku 1519. Dochodzi tam do morderstw a w sprawę ustalenia ich sprawcy angażują się Catherine Sanseverino, nadzorująca dworki królowej oraz Sebastian Konarski, młodszy sekretarz króla.
Co na plus? Po pierwsze, fajnie opisane tło historyczne. Spacery po Wawelu, posiłki, stroje, protokół. Potrafi być klimatycznie. Nie sposób nie zauważyć, że autorka ma dużą wiedzę i do książki się przygotowała. Po drugie, dobre tłumaczenie Aliny Siewior-Kuś. Książkę płynnie i lekko się czyta. Co na minus? Całość wypada płytko, nijak, nie dane mi było się zaangażować, emocji nie wzbudziło. Coś tu nie poszło… Ot, taka lektura na dwa wieczory, która nic nie wniosła, miejscami nużyła, do której nigdy nie wrócę, a i drugą częścią nie jestem w najmniejszy sposób zainteresowana.

Jeżeli książka jest napisana przez wykształconą po kierunku osobę, rozgrywa się w ciekawych czasach historycznych, do tego ma (fikcyjny) wątek kryminalny to ja chcę to przeczytać!! No i? No i spore rozczarowanie przyszło już po kilku stronach. Słuchajcie, ta książka ma wszystko, co powinno stanowić o ciekawej lekturze bo i zagadka kryminalna, i barwne czasy Jagiellonów, i...

„Ciche Wody” to pierwszy tom cyklu kryminałów historycznych Zbrodnie na dworze Jagiellonów.
W bożonarodzeniowy wieczór 1519 roku dochodzi na Wawelu do morderstwa, ginie urzędnik niskiego rzędu, w sylwestrową noc ginie sekretarz królowej Bony. Za namowa tej ostatniej i z własnej ciekawości rozwiązania sprawy podejmuje się hrabina Caterina Sanseverino, dwórka królowej.
O ile sam pomysł na książkę jest ciekawy i intrygujący o tyle wykonanie pozostaje daleko w tyle. Przez cały czas czytania miałem wrażenie, że autorka chyba nie do końca sama wie czy ma powstać książka o szerokim i barwnym tle historyczno – obyczajowym ze zbrodnią jako wisienką na torcie czy po prostu chce aby jej dzieło było kryminałem osadzonym w XVI wiecznym Krakowie.
Skutkiem czego otrzymaliśmy książkę w której mamy sporo opisów z życia dworskiego i mieszczan oraz samego zamku wawelskiego, które tak naprawdę niczego nie wnoszą do samej fabuły a z drugiej strony kryminał o nieskomplikowanej intrydze, który spokojnie mógłby stać się opowiadaniem nie potrzebującym rozmiarów książki.
Kolejna sprawą niestety na minus jest powierzenie głównej roli kobiecie.
W realiach XVI wiecznego świta, w przeważającej większości rządzonym przez mężczyzn nawet hrabina i przy tym dwórka królowej nie mogłaby prowadzić „prywatnego śledztwa” gdyż z oczywistych powodów nie byłaby dopuszczona do prowadzonych przez urzędników spraw związanych z wykryciem sprawcy, pomijając oczywiście etykietę dworską którą Caterina łamała na każdym kroków.
Mam nadzieję, że kolejne tomy pomysłowego cyklu o zbrodniach w czasach Jagiellonów okażą się ciekawsze i wciągające.

„Ciche Wody” to pierwszy tom cyklu kryminałów historycznych Zbrodnie na dworze Jagiellonów.
W bożonarodzeniowy wieczór 1519 roku dochodzi na Wawelu do morderstwa, ginie urzędnik niskiego rzędu, w sylwestrową noc ginie sekretarz królowej Bony. Za namowa tej ostatniej i z własnej ciekawości rozwiązania sprawy podejmuje się hrabina Caterina Sanseverino, dwórka królowej.
O ile...

https://kasiek-mysli.blogspot.com/2022/01/cichce-wody-pk-adams-zbrodnie-na-dworze.html

https://kasiek-mysli.blogspot.com/2022/01/cichce-wody-pk-adams-zbrodnie-na-dworze.html

Kryminał zdecydowanie mi się podobał. Porusza ważne kwestie, ale też trochę przybliża obyczajowość tamtych czasów. Nakłania do zastanowienia, czy na pewno "czasy się zmieniły"...

Kryminał zdecydowanie mi się podobał. Porusza ważne kwestie, ale też trochę przybliża obyczajowość tamtych czasów. Nakłania do zastanowienia, czy na pewno "czasy się zmieniły"...

Od dawna dręczyła mnie myśl, że mało jest kryminałów osadzonego w nieco odleglejszych w czasie polskich realiach. Rzuciłem się więc na "Ciche wody" z radością. Niestety, spotkało mnie ogromne rozczarowanie. Postaci płytkie, wątek kryminalny słabiutki, język nie wychodzi poza poprawność. Nie ma żadnego elementu, który by uprzyjemnił lekturę. Najlepsza w tej książce jest okładka :) Pierwsza część tak mnie znudziła, że po drugą z pewnością nie sięgnę

Od dawna dręczyła mnie myśl, że mało jest kryminałów osadzonego w nieco odleglejszych w czasie polskich realiach. Rzuciłem się więc na "Ciche wody" z radością. Niestety, spotkało mnie ogromne rozczarowanie. Postaci płytkie, wątek kryminalny słabiutki, język nie wychodzi poza poprawność. Nie ma żadnego elementu, który by uprzyjemnił lekturę. Najlepsza w tej książce jest...

Czasami jest tak, że konfrontacja między oczekiwaniami a rzeczywistością potrafi być bardzo bolesna. I to jest właśnie ten przypadek. Głowy z kasetonów Sali Poselskiej na Wawelu mają więcej charakteru niż bohaterowie P.K. Adams; tło historyczne – bezbarwne i nieoddające ducha epoki, a intryga kryminalna… No cóż, będę dyplomatyczny i powiem tylko tyle: Agatha Christie to nie jest.

„A miało być tak pięknie…”. Szkoda.

Czasami jest tak, że konfrontacja między oczekiwaniami a rzeczywistością potrafi być bardzo bolesna. I to jest właśnie ten przypadek. Głowy z kasetonów Sali Poselskiej na Wawelu mają więcej charakteru niż bohaterowie P.K. Adams; tło historyczne – bezbarwne i nieoddające ducha epoki, a intryga kryminalna… No cóż, będę dyplomatyczny i powiem tylko tyle: Agatha Christie to nie...

Jakie to było słabe!!! Dawno nie czytałam tak kiepskiej powieści, nudna jak flaki z olejem, kto jest mordercą domyśliłam się jak tylko postać pojawiła się na kartach książki. Chyba niestety nic mi się nie podobało, bohaterowie byli irytujący, opisy miejsc długie i bez polotu, akcji nie było wcale. Okropna...

Jakie to było słabe!!! Dawno nie czytałam tak kiepskiej powieści, nudna jak flaki z olejem, kto jest mordercą domyśliłam się jak tylko postać pojawiła się na kartach książki. Chyba niestety nic mi się nie podobało, bohaterowie byli irytujący, opisy miejsc długie i bez polotu, akcji nie było wcale. Okropna...

Lubię kryminały historyczne, więc chciałam tę powieść mieć. Kraków, dwór królowej Bony i króla Zygmunta - ciekawe spojrzenie, tym bardziej, że narratorką jest Włoszka, jej opinie na temat Polski i Polaków były ciekawe. Wątek kryminalny natomiast przewidywalny i poprowadzony trochę naiwnie.

Lubię kryminały historyczne, więc chciałam tę powieść mieć. Kraków, dwór królowej Bony i króla Zygmunta - ciekawe spojrzenie, tym bardziej, że narratorką jest Włoszka, jej opinie na temat Polski i Polaków były ciekawe. Wątek kryminalny natomiast przewidywalny i poprowadzony trochę naiwnie.