Prozę Katherine Webb znam z „Dziedzictwa”, „Ech pamięci”, które mi się podobały oraz, niestety, bardzo rozczarowującej „Angielki”. W Polsce ukazały się dotychczas te trzy powieści pisarki. Z ciekawością sięgnęłam więc po jej inne książki.
„Die Frauen am Fluss” to historia pewnego lata, którą poznajemy z perspektywy trzech kobiet: Irene, „Pudding” i Clemmie. Różni je wiele: pochodzenie, zamożność, status społeczny, temperament. Łączy młodość i osobiste tragedie, które je niespodziewanie dotykają.
Przez 1/3 książki poznajemy losy wybranych mieszkańców, akcja toczy się powoli, choć czujemy, że wszystko to jest preludium do tragedii, która ma się wydarzyć. Rzeczywiście, dochodzi do brutalnego morderstwa szanowanej osoby, która nie miała wrogów. Policja niemal natychmiast chwyta mordercę. Jednak, czy sprawa jest aż tak oczywista?
Dramatyczne wydarzenia w leniwym angielskim miasteczku nieodwracalnie zmieniają życie wielu ludzi.
Książka mnie zauroczyła klimatem, opisami, bohaterkami, które nie są idealne, a jednak dają się lubić i kibicujemy im, żeby wszystko ułożyło się po ich myśli.
Mimo spokojnej, powolnej narracji, zakończenie jest bardzo zaskakujące i na pewno podnosi moją ocenę – za pomysł i ciekawe rozwiązanie zagadki.
Książkę polecam także miłośnikom prozy Kate Morton.

Prozę Katherine Webb znam z „Dziedzictwa”, „Ech pamięci”, które mi się podobały oraz, niestety, bardzo rozczarowującej „Angielki”. W Polsce ukazały się dotychczas te trzy powieści pisarki. Z ciekawością sięgnęłam więc po jej inne książki.
„Die Frauen am Fluss” to historia pewnego lata, którą poznajemy z perspektywy trzech kobiet: Irene, „Pudding” i Clemmie. Różni je wiele:...