Carl Schmitt zyskał sławę i kontrowersje ze względu na swoje pojęcia suwerenności, teologii politycznej i krytyki liberalizmu. Jego myśl prawno-międzynarodowa jest jednak mniej znana i doceniana, zwłaszcza w Polsce. Książka Arkadiusza Górnisiewicza “Wojna i nomos. Carl Schmitt o problemie porządku światowego” stanowi cenne uzupełnienie tej luki i próbę zrozumienia Schmittowskiej wizji świata.
Autor analizuje główne kategorie Schmitta dotyczące wojny, prawa międzynarodowego i porządku światowego.
Książka Górnisiewicza jest napisana jasno i erudycyjnie, z bogatym aparatem przypisów i odwołań do źródeł pierwotnych i wtórnych. Autor nie popada w apologię ani w demonizację Schmitta, lecz stara się przedstawić jego myśl obiektywnie i krytycznie. Nie unika też konfrontacji z innymi interpretacjami i kontekstami Schmitta, takimi jak: nazizm, katolicyzm, nihilizm czy teologia polityczna.

Książka ta jest godna polecenia dla wszystkich zainteresowanych historią myśli politycznej, teorią prawa międzynarodowego i problematyką porządku światowego. Jest to ważny głos w debacie nad aktualnością i znaczeniem Schmitta dla współczesności.

Carl Schmitt zyskał sławę i kontrowersje ze względu na swoje pojęcia suwerenności, teologii politycznej i krytyki liberalizmu. Jego myśl prawno-międzynarodowa jest jednak mniej znana i doceniana, zwłaszcza w Polsce. Książka Arkadiusza Górnisiewicza “Wojna i nomos. Carl Schmitt o problemie porządku światowego” stanowi cenne uzupełnienie tej luki i próbę zrozumienia...

Bardzo przystępne wprowadzenie do myśli dotyczącej prawa i porządku międzynarodowego Carla Schmitta. Jasno przedstawia argumentację przeciwko totalizującego, światowego porządku. Schmitt jest przedstawiony jako realista instytucjonalny, świadomy napięć między prawem, a filozofią i teologią. Mimo to przezwycięża ostatecznie swoje teologiczne korzenie, proponując wielobiegunową politykę, co prawda nie unikającą konfliktu, ale ostatecznie równoważącą siły na świecie. Dr. Arkadiusz Górnisiewicz ma zgrabne pióro, przejrzyście rozkłada na czynniki pierwsze nie tylko myślenie Schmitta, ale też jego samego jako osobę. Pokazuje to złożony obraz człowieka sceptycznego wobec optymistycznego patrzenia na człowieka, który chcąc wyciągnąć coś pozytywnego z nazizmu poniósł klęskę i postanowił "odzyskać" swoją myśl naukową.
Rozdziały są też odpowiednio krótkie, więc nie ma przesytu informacji na dany temat i czytanie jest bardzo przyjemne.
Bibliografia jest również bogata i zawiera wiele odniesień do teologii czy literatury, które jasno podkreślają metafory myślenia Schmitta.

Bardzo przystępne wprowadzenie do myśli dotyczącej prawa i porządku międzynarodowego Carla Schmitta. Jasno przedstawia argumentację przeciwko totalizującego, światowego porządku. Schmitt jest przedstawiony jako realista instytucjonalny, świadomy napięć między prawem, a filozofią i teologią. Mimo to przezwycięża ostatecznie swoje teologiczne korzenie, proponując...