ciekawie przedstawione losy świata w ciągu jednego roku, oczywiście jest rozdział o Polsce ale dla mnie ciekawsze były o Palestynie i carskiej Rosji

ciekawie przedstawione losy świata w ciągu jednego roku, oczywiście jest rozdział o Polsce ale dla mnie ciekawsze były o Palestynie i carskiej Rosji

Witam. Niestety jestem zawiedziony tą książkę, zmyliła mnie trochę przeczytana b. pozytywna opinia która nie potwierdziła się niestety w rzeczywistości.
Po pierwsze jest to historia imperium brytyjskiego z kilkoma historiami pobocznymi, po drugie narracja autora pozostawia dużo do życzenia. Skoro jednak kupiłem to przeczytałem i wyniosłem kilka pozytywów.
Warto zauważyć jak Anglicy traktują swoje kolonie. Z pozoru szczyt cywilizacji, z drugiej strony wszelki opór wobec władz może skończyć się bombardowaniem osad, strzelaniem do tych co przeżyli i paleniem tego co pozostało. Jakoś widzę duże podobieństwa do działań armii niemieckiej z 2 wojny światowej, na szczęścia dla tubylców sprzęt wojskowy był jeszcze mniej śmiercionośny.
Po drugie wykorzystywanie wielu narodów do swoich celów, nie dotrzymywanie obietnic i umów. Dotyczyło to narodów arabskich, Ormian, Żydów, również Polaków choć o tym w tej książce nie było. Co ciekawe pada w tej książce zarzut odnośnie prezydenta USA Wilsona że jest wierny swoim zasadom wbrew sytuacji...
Widać tez między słowami powolny upadek imperium. Z jednej strony utrata wiary w europejską cywilizację i coraz większy opór przed wyzyskiem. Z drugiej strony utrata miana niezwyciężonych i powstanie nadziei wśród tubylców że mogą obalić obcą władzę (to było szczególnie widoczne kiedy Anglicy dostali łupnia od Japończyków w Azji podczas 2 wojny światowej).
Żałosne że temat USA pojawił się w nawiązaniu do wyboru amerykańskiego Donalda na prezydenta. Przepyszne czytać jak niektórzy mają zryte berety widząc zło tylko u swoich przeciwników a wybielając tych których się popiera, to dyskredytuje każdego analityka, dziennikarza czy twórcę.
Na koniec kwestia polska, pokazana w książce.
Najpierw kłamstwo że to my byliśmy agresorem. Po pierwsze sam autor wspomniał o dekrecie Lenina przygotowującym czerwoną armię do ataku na Polskę wyprzedzającym o kilka miesięcy naszą ofensywę. Po drugie autor zapomniał że Lenin wydał dekret anulujący rozbiory i przywracający dawne granice więc ciężko być agresorem na swoim terenie.
Zapomniałem o jednym i chyba najważniejszym. Jak widać nic się nie zmieniło, po 100 latach dalej niektóre kraje uważające się za lepsze próbują podzielić świat na strefy swoich wpływów. Walka o demokrację i dobro człowiek jest wyłącznie walką o zasoby i władzę ale zawsze można ciemnu ludowi sprzedać ładną bajeczkę. Może się kolejny raz uda...
Pozdr.

Witam. Niestety jestem zawiedziony tą książkę, zmyliła mnie trochę przeczytana b. pozytywna opinia która nie potwierdziła się niestety w rzeczywistości.
Po pierwsze jest to historia imperium brytyjskiego z kilkoma historiami pobocznymi, po drugie narracja autora pozostawia dużo do życzenia. Skoro jednak kupiłem to przeczytałem i wyniosłem kilka pozytywów.
Warto zauważyć...

Niestety, autor powiela błąd zachodnich historyków polegający na rozpowszechnianiu informacji, iż to Polska dokonała zbrojnej napaści na Rosje Bolszewików... Po za tym ciekawie jest cofnąć się w czasie i zobaczyć, iż oprócz wielkiego zwycięstwa polskiego pod Warszawą działy się na świecie podobne wydarzenia do tych, które widzimy dziś, sto lat później..

Niestety, autor powiela błąd zachodnich historyków polegający na rozpowszechnianiu informacji, iż to Polska dokonała zbrojnej napaści na Rosje Bolszewików... Po za tym ciekawie jest cofnąć się w czasie i zobaczyć, iż oprócz wielkiego zwycięstwa polskiego pod Warszawą działy się na świecie podobne wydarzenia do tych, które widzimy dziś, sto lat później..