"Tupeciary 2" to ciąg dalszy opowieści o kobietach, które miały tupet. Opowieści o tych, które nie bały się spełniać swoich marzeń, wychodząc poza schematy, utarte przez mężczyzn i inne kobiety z ich społeczności. Opowieści niejednokrotnie tragiczne, ale wciąż dające nadzieję na to, że kobiety są silne i mogą się realizować na różnych polach: w polityce, nauce, medycynie, aktorstwie, biznesie, a nawet stać na czele bandy wymierzającej lokalną sprawiedliwość.

Komiks jest narysowany prostą i przyjemną kreską, miejscami bywa inteligentnie dowcipny, nie ujmując ani nie infantylizując całej historii ani bohaterek. Myślę, że z powodzeniem może trafiać do starszych dziewczynek (oceniłabym go tak na 12+ z uwagi na tematykę gwałtów, zbiorowych gwałtów, seksu, przemocy).

W drugim tomie "Tupeciar" poznajemy kolejne 17 niezwykłych kobiet:
- Temple Grandin,
- Sonity Alizadeh,
- Cheryl Bridges,
- Therese Clerc,
- Betty Davis,
- Nellie Bly,
- Phoolan Devi - i ta historia najmocniej poruszyła moje serce,
- trzy siostry Wiggin znane jako The Shags,
- Katię Krafft,
- Jesselyn Radack,
- Hedy Lamarr,
- Naziq al-Abid,
- Frances Glessner Lee,
- Mae Jemison,
- Peggy Guggenheim.

Świetnym pomysłem było odkopanie z niebytu historii kobiet zapomnianych przez koleje losu. Dzięki Penelope Bagieu - autorce komiksu, dowiedziałam się o wielu silnych postaciach, które w znaczący sposób zapisały się na kartach dziejowych swoich krajów, czasów czy ludności i z powodzeniem mogą inspirować współczesne kobiety oraz dziewczynki.

Z przyjemnością podrzucę kiedyś ten komiks swoim córkom!

"Tupeciary 2" to ciąg dalszy opowieści o kobietach, które miały tupet. Opowieści o tych, które nie bały się spełniać swoich marzeń, wychodząc poza schematy, utarte przez mężczyzn i inne kobiety z ich społeczności. Opowieści niejednokrotnie tragiczne, ale wciąż dające nadzieję na to, że kobiety są silne i mogą się realizować na różnych polach: w polityce, nauce, medycynie,...

Kolejna wybitna część i kolejne wspaniałe historie. Komiks, który zostanie w mojej pamięci na długo. W tej części kilka historii było wręcz drastycznych. Jestem zaskoczona jak bardzo te kobiety przyczyniły się do zmiany naszego świata. Z całego serca polecam te komiksy i mam nadzieję że będą następne części!

Kolejna wybitna część i kolejne wspaniałe historie. Komiks, który zostanie w mojej pamięci na długo. W tej części kilka historii było wręcz drastycznych. Jestem zaskoczona jak bardzo te kobiety przyczyniły się do zmiany naszego świata. Z całego serca polecam te komiksy i mam nadzieję że będą następne części!

Kontynuacja "Tupeciar" to zbiór kolejnych bardzo ciekawych historii o kobietach, które potrafiły walczyć o swoje. Wszystko w tonie raczej lekkim, czasem żartobliwym, lecz z bardzo dramatycznymi historiami w tle (szczególnie drastyczna opowieść o indyjskiej wojowniczce - Phoolan). Autorka potrafi opowiadać zwięźle i dokładnie tak, by wyciągnąć z tych postaci samą esencję. Dodatkowo prosta, ale bardzo sugestywna kreska świetnie podkreśla emocje i ekspresję bohaterek. Mądry, ważny i dobrze napisany komiks

Kontynuacja "Tupeciar" to zbiór kolejnych bardzo ciekawych historii o kobietach, które potrafiły walczyć o swoje. Wszystko w tonie raczej lekkim, czasem żartobliwym, lecz z bardzo dramatycznymi historiami w tle (szczególnie drastyczna opowieść o indyjskiej wojowniczce - Phoolan). Autorka potrafi opowiadać zwięźle i dokładnie tak, by wyciągnąć z tych postaci samą esencję....

O ile w pierwszym tomie dominuje poczucie mocy – „kobiety mogą wszystko”; drugi jest raczej krzykiem sprzeciwu. I być może w naszym kraju ten profil jest bardziej potrzebny.

Ale odciska piętno na rysunkowej opowieści. Mniej tu lekkości, co moim zdaniem widać nawet w kresce, rysunki nie mają tej samej siły. Nadal jest dużo humoru, ale też więcej tekstu i wstrząsających treści. Kto słyszał o Phoolan Devi ten wie czego można się spodziewać, choć oczywiście jest to skrajnie makabryczne świadectwo cech męskiego świata.

Penelope Bagieu opowiada o trudnych sprawach bardzo umiejętnie, powiedziałabym nawet że z taktem – co nie znaczy łagodnie, niektórych rzeczy nie da się łagodnie opowiedzieć. Nadal sądzę, że ta opowieść nadaje się dla nastolatek ( i nastolatków).

O ile w pierwszym tomie dominuje poczucie mocy – „kobiety mogą wszystko”; drugi jest raczej krzykiem sprzeciwu. I być może w naszym kraju ten profil jest bardziej potrzebny.

Ale odciska piętno na rysunkowej opowieści. Mniej tu lekkości, co moim zdaniem widać nawet w kresce, rysunki nie mają tej samej siły. Nadal jest dużo humoru, ale też więcej tekstu i wstrząsających...

Druga część jeszcze lepsza od pierwszej. Portery barwnych kobiet z którymi życie często nie obeszło się lekko. Warto warto warto.

Druga część jeszcze lepsza od pierwszej. Portery barwnych kobiet z którymi życie często nie obeszło się lekko. Warto warto warto.