Książka została napisana w 1909 roku, a więc w pewnej, określonej perspektywie historycznej. W tekście pojawia się sporo odniesień do dawnej chwały oręża polskiego, sukcesów Batorego czy Żółkiewskiego. Mi bardzo podoba się język pracy, oczywiście dosyć archaiczny, ale też pompatyczny i pełen wzniosłych słów. Najnowsze wydanie pracy zawiera oba tomy, tak więc książka jest podzielona na dwie części: Kampanię Koronną oraz Kampanię Litewską. Samo dzieło jest trochę dziwne, ponieważ nie zawiera żadnego wprowadzenia do tematu. Wolański nie nakreśla tła politycznego konfliktu, lecz już na pierwszych stronach rzuca czytelnika na granicę polsko-rosyjską i przedstawia siły oraz położenie walczących stron. Z przykrością natomiast stwierdzam, że książka jest trochę nudna. Dzieło zawiera ponad 700 stron i większość tekstu, to jednak ruchy, manewry lub niewielkie potyczki oraz treści polityczne związane z działalnością Targowicy. Ciekawiej zaczyna się robić przy większych bitwach jak Zieleńce, Dubienka czy Mir jednak odnosiłem wrażenie, że książka to trochę przerost formy nad treścią. Docenić należy dbałość o szczegóły, ale prawdę mówiąc wątpię, żeby nawet historyk przebrnął bez problemów przez taką kobyłę. Trzeba jednak podkreślić, że praca zawiera sporo tabel czy wykazów dotyczących stanów armii, rozmieszczenia, etatów.

Książka została napisana w 1909 roku, a więc w pewnej, określonej perspektywie historycznej. W tekście pojawia się sporo odniesień do dawnej chwały oręża polskiego, sukcesów Batorego czy Żółkiewskiego. Mi bardzo podoba się język pracy, oczywiście dosyć archaiczny, ale też pompatyczny i pełen wzniosłych słów. Najnowsze wydanie pracy zawiera oba tomy, tak więc książka jest...