Jesteśmy społecznością, która kocha książki

smutek

dni utkane ze smutku
owinięte wstążką z łez
nigdy nie mówią szeptem gór
drżą
przychodzą i odchodzą

bije zegar
bije serce.

zamglone oczy

w kalejdoskopie zdarzeń
pochmurnego dnia
nagła czyjaś obecność

kruchość czasu
wzruszenie.

ufność

świeca jasnym płomieniem migocze
w popłochu uciekają muszki a ćma
która nie wiadomo skąd się wzięła
krąży ufna
skrzydła ogrzać by chciała

wybaczmy sercu i tak przegrało.

pomiędzy

w pustym pokoju
pomiędzy zdumieniem a zdumieniem
papieros tli się za papierosem
odarty ze złudzeń
niespełniony czyjś los.