Dla mnie niestety rozczarowanie. Autorka próbowała stworzyć atmosferę "thrilleru", ale wyszło ciężko, topornie. Lektura bardzo męcząca, byle dotrwać do zakończenia, a kiedy już to zakończenie nadchodzi przynosi kolejne rozczarowanie. Autorka nie wyjaśniła też relacji łączących bohaterów, wątków... Może kolejna książka tej autorki będzie bardziej udana.

Dla mnie niestety rozczarowanie. Autorka próbowała stworzyć atmosferę "thrilleru", ale wyszło ciężko, topornie. Lektura bardzo męcząca, byle dotrwać do zakończenia, a kiedy już to zakończenie nadchodzi przynosi kolejne rozczarowanie. Autorka nie wyjaśniła też relacji łączących bohaterów, wątków... Może kolejna książka tej autorki będzie bardziej udana.

Jak na kryminalny debiut, naprawdę świetna, choć zakończenie nie było zbyt emocjonujące.

Jak na kryminalny debiut, naprawdę świetna, choć zakończenie nie było zbyt emocjonujące.

Książka, jak na debiut, bardzo poprawna. Zaczyna się bardzo interesująco, żeby później utknąć gdzieś w gąszczu niepozamykanych tematów. Bardzo podobały mi się niektóre postaci i relacje między nimi, szczególną sympatie moją zyskała pani prokurator, która miota się miedzy życiem prywatnym a zawodowym, usiłując pogodzic dawne miłości z etyką zawodową.
Jednak to, co na początku wydawało mi się atutami (tajemnicza śmierć pod okien rodziny, która nic nie wie, mityczny zaginiony "przyjaciel", intrygi rodzinne i zazdrość),pod koniec zaczęło mnie nużyć. To, co wydaje się wielką tajemnicą okazuje się banalnie proste, a zakończenie rozmywa się przy całej naciąganej otoczce, jaką nas częstuje autorka.
I, czy naprawdę, każdy, kto tylko spojrzy na naszą protagonistkę, tą mityczną "Małgorzatę", od razu musi ją gwałcić?!? Co on za hormony brała? To już pod koniec przypominało parodię trochę ;)
ale oprócz tego, do pewnego momemntu, czyli jakieś 2/3 książki, czytało się ja bardzo dobrze; dobry kryminał, ja polecam. Czytałam tej pisarki również Zderzacz i uważam, że jest jeszcze lepszy, oraz na pewno będę wyglądać kolejnych tytułów.

Książka, jak na debiut, bardzo poprawna. Zaczyna się bardzo interesująco, żeby później utknąć gdzieś w gąszczu niepozamykanych tematów. Bardzo podobały mi się niektóre postaci i relacje między nimi, szczególną sympatie moją zyskała pani prokurator, która miota się miedzy życiem prywatnym a zawodowym, usiłując pogodzic dawne miłości z etyką zawodową.
Jednak to, co na...

Nieoczywista. Zaskakująca. Czytaj uważnie.

Nieoczywista. Zaskakująca. Czytaj uważnie.

"Wstał, wsu­nął buty i wy­szedł z miesz­ka­nia. Nie faty­go­wał się zamy­ka­niem go na klucz. Prze­cież nie miał nic. Tylko książ­ki. Kto krad­nie książ­ki?"
⠀
No my z pewnością moglibyśmy w takim mieszkaniu pobuszować! Prawda?
⠀
Gdyby ktoś ukrył nazwisko Autorki, nigdy bym nie pomyślała, że ta książka wyszła spod pióra kobiety, która napisała również "Zderzacz". Dwa inne bieguny!
W tej drugiej nie brakowało emocji, w tej nie czułam ich wcale.
"Śmierć i Małgorzata" to książka, w której brakowało mi odrobiny szaleństwa, czegoś to sprawi że będę chciała się dowiedzieć co się wydarzyło ale nie będę chciała tej książki kończyć.
Tytułowej Małgorzaty tam mało, poznajemy ją trochę w zapiskach. Występuje za to Henryk, który znalazł ją martwą i stara się znaleźć jej zabójcę, ponieważ sam jest na celowniku policji. W między czasie odryje parę rodzinnych tejemnoc i sekretów...
Dajcie znać czy znacie którąś z książek :)

"Wstał, wsu­nął buty i wy­szedł z miesz­ka­nia. Nie faty­go­wał się zamy­ka­niem go na klucz. Prze­cież nie miał nic. Tylko książ­ki. Kto krad­nie książ­ki?"
⠀
No my z pewnością moglibyśmy w takim mieszkaniu pobuszować! Prawda?
⠀
Gdyby ktoś ukrył nazwisko Autorki, nigdy bym nie pomyślała, że ta książka wyszła spod pióra kobiety, która napisała również "Zderzacz". Dwa...

Trudno napisać cokolwiek poza tym, że to przecietna książka, ani zła, ani dobra. Tuzinkowa, jak tysiące innych.

Trudno napisać cokolwiek poza tym, że to przecietna książka, ani zła, ani dobra. Tuzinkowa, jak tysiące innych.

Debiut, lubię sięgać po debiuty literackie. Polecam, historia ciekawa, bohaterowie wyraziści, nagła śmierć, zagadkowa śmierć i tele nie rozwiązanych spraw.

Debiut, lubię sięgać po debiuty literackie. Polecam, historia ciekawa, bohaterowie wyraziści, nagła śmierć, zagadkowa śmierć i tele nie rozwiązanych spraw.

Nie zachwyciła mnie ale i nie rozczarowała. Ot po prostu trzymający w napięciu kryminał. Choć na miano thrillera ta pozycja raczej nie zasługuje.

Nie zachwyciła mnie ale i nie rozczarowała. Ot po prostu trzymający w napięciu kryminał. Choć na miano thrillera ta pozycja raczej nie zasługuje.

Moim zdaniem to udany debiut Joanny Łopusińskiej. Lekko napisana książka, którą dobrze się czyta. Śledztwo w sprawie śmierci Małgorzaty dostarcza wielu emocji. Ciekawe i zaskakujące wątki oraz rodzinne powiązania powodują, że nic nie jest jednoznaczne. Zakończenie mnie zaskoczyło. Polecam.

Moim zdaniem to udany debiut Joanny Łopusińskiej. Lekko napisana książka, którą dobrze się czyta. Śledztwo w sprawie śmierci Małgorzaty dostarcza wielu emocji. Ciekawe i zaskakujące wątki oraz rodzinne powiązania powodują, że nic nie jest jednoznaczne. Zakończenie mnie zaskoczyło. Polecam.

Jako, że jestem uparta jak osioł postanowiłam skończyć to wątpliwej jakości „dzieło”. Tak, jak większość dałam się nabrać na tytuł i niestety – rozczarowałam się okrutnie. W założeniu miał być kryminał, a wyszła lekko nudnawa powieść z trupem w roli głównej. Wtręty w postaci pamiętnika(?),zapisków, przemyśleń, snów(?) trochę denerwują, nie wnosząc nic do powieści. Zagadka śmierci raczej mało interesująca, natłok postaci wprowadza lekki chaos, jednym słowem – szkoda czasu.

Jako, że jestem uparta jak osioł postanowiłam skończyć to wątpliwej jakości „dzieło”. Tak, jak większość dałam się nabrać na tytuł i niestety – rozczarowałam się okrutnie. W założeniu miał być kryminał, a wyszła lekko nudnawa powieść z trupem w roli głównej. Wtręty w postaci pamiętnika(?),zapisków, przemyśleń, snów(?) trochę denerwują, nie wnosząc nic do powieści. Zagadka...