Opowieść o mieszkańcach podsądeckiej wsi Biczyce, a dokładniej o trzech synach kobiety, którą autor nazwał Marcinową. Głównym bohaterem jest najmłodszy z pięciu braci. Sporo jest o jego dwóch braciach: naukowcu i biznesmenie. A tak właściwie to można napisać, że autor skupił się na ich stosunku do kobiet. U każdego z trzech panów te relacje układają się odmiennie. Koloryt, charakter podsądeckiej wsi oddany wiernie. Budzi uśmiech niezwykle barwna postać sąsiadki Marcinowej zwanej Starą Siekierkową. Jeden tylko błąd merytoryczny można wytknąć autorowi: Nowy Sącz i okolice zamieszkują Lachy, nie górale. Ale mnie w czasie studiów w niedalekim Krakowie też nazywali góralką. Książka raczej nie dla nastolatków. Myślę, że docenią powieść ludzie dojrzali. Do lektury tej książki skłonił mnie fakt, że napisał ją Janusz Leon Wiśniewski i to, że akcja rozgrywa się w moich rodzinnych okolicach. Pan Wiśniewski pisząc o miłości robi to w uroczy sposób, zupełnie inaczej niż romanse pisane przez kobiety. Do jego niepowtarzalnego stylu można też zaliczyć „wtrącanie wiedzy naukowej”. Akurat w „Losie powtórzonym” zrobił to w miarę przystępny sposób. Bardzo polecam.

Opowieść o mieszkańcach podsądeckiej wsi Biczyce, a dokładniej o trzech synach kobiety, którą autor nazwał Marcinową. Głównym bohaterem jest najmłodszy z pięciu braci. Sporo jest o jego dwóch braciach: naukowcu i biznesmenie. A tak właściwie to można napisać, że autor skupił się na ich stosunku do kobiet. U każdego z trzech panów te relacje układają się odmiennie. Koloryt,...

Audiobook.
Moje pierwsze spotkanie z Wiśniewskim mogę uznać za niezwykle udane i nie ukrywam że mam ochotę na więcej, chociaż harmonogram ajj, napięty do granic możliwości😉
Lektura p. Janusza opowiada przede wszystkim o miłości a raczej o jej gorzkiej stronie, tęsknocie i próbą radzenia sobie po odejściu bliskiej osoby.....
Autor porusza tą książką czułe struny wrażliwości czytelnika, tworząc niezwykły klimat przesiąknięty emocjami.
Gorąco polecam 👏👏👏

Audiobook.
Moje pierwsze spotkanie z Wiśniewskim mogę uznać za niezwykle udane i nie ukrywam że mam ochotę na więcej, chociaż harmonogram ajj, napięty do granic możliwości😉
Lektura p. Janusza opowiada przede wszystkim o miłości a raczej o jej gorzkiej stronie, tęsknocie i próbą radzenia sobie po odejściu bliskiej osoby.....
Autor porusza tą książką czułe struny wrażliwości...

Czytając L. Wiśniewskiego, miewam wrażenie, że nieco się powtarza. Powiela schematy fabularne, sylwetki samotnych, poszukujących samych siebie bohaterów . Ale mimo to wracam do jego książek. Lubię to połączenie naukowych wywodów z wnikliwym spojrzeniem na emocjonalną naturę człowieka.
W "Losie powtórzonym", trochę jak "W samotności w sieci", przede wszystkim widać głęboką wrażliwość na drugiego człowieka. Różni ludzie ze swoimi wielkimi dramatami i samotnością, przezywaną na różny sposób. I oczywiście jedna główna postać - tym razem Marcina, dyrektora muzeum, który stara się zrozumieć siebie, ale także analizuje innych.
Książkę wysłuchałam w dobrej interpretacji Wojciecha Masiaka.

Czytając L. Wiśniewskiego, miewam wrażenie, że nieco się powtarza. Powiela schematy fabularne, sylwetki samotnych, poszukujących samych siebie bohaterów . Ale mimo to wracam do jego książek. Lubię to połączenie naukowych wywodów z wnikliwym spojrzeniem na emocjonalną naturę człowieka.
W "Losie powtórzonym", trochę jak "W samotności w sieci", przede wszystkim widać głęboką...

Do książek Janusza L. Wiśniewskiego wracam co pewien czas. Lubię wrażliwość autora na problemy ludzi. Tym razem powieść pt. „Los powtórzony” wysłuchałam w interpretacji Wojciecha Masiaka. Autor z ogromnym wyczuciem i uczuciem opisuje losy bohaterów, rodziny górali i ich sąsiadów, z wszystkimi ich zaletami, ułomnościami i mądrością życiową. Pokazuje trudne wybory bohaterów między lojalnością wobec rodziny, a chęcią realizacji własnych marzeń i zobowiązań.
„Los powtórzony” to ujmująca historia o samotności, o relacjach rodzinnych, o przyjaźniach ponadczasowych, o empatii i jej braku, o codzienności.
Piękna historia o życiu.

Do książek Janusza L. Wiśniewskiego wracam co pewien czas. Lubię wrażliwość autora na problemy ludzi. Tym razem powieść pt. „Los powtórzony” wysłuchałam w interpretacji Wojciecha Masiaka. Autor z ogromnym wyczuciem i uczuciem opisuje losy bohaterów, rodziny górali i ich sąsiadów, z wszystkimi ich zaletami, ułomnościami i mądrością życiową. Pokazuje trudne wybory bohaterów...

Piękna powieść. Jak zwykle u Wiśniewskiego, przepełniona smutkiem. Bardzo lubię tę przewidywalność - sięgając po tego autora, z góry wiem, co mnie tu spotka. Miło mi wracać do bohaterów, których znam, takie niby przypadkowe spotkanie pozwala jeszcze bardziej wczuć się w historię. A może moja tendencja, by lubić to, co już było jest zbyt silna? Przeczuwałam zakończenie, mimo tego - warto. Deszczowe lato to idealna pora na takie książki.

Piękna powieść. Jak zwykle u Wiśniewskiego, przepełniona smutkiem. Bardzo lubię tę przewidywalność - sięgając po tego autora, z góry wiem, co mnie tu spotka. Miło mi wracać do bohaterów, których znam, takie niby przypadkowe spotkanie pozwala jeszcze bardziej wczuć się w historię. A może moja tendencja, by lubić to, co już było jest zbyt silna? Przeczuwałam zakończenie, mimo...

przeczytane w dwa wieczory. Lekko się czyta. Uczucia, samo życie i taka codzienność - ujmujące....

przeczytane w dwa wieczory. Lekko się czyta. Uczucia, samo życie i taka codzienność - ujmujące....

Los Powtórzony wbrew gdzieniegdzie pojawiającym się opiniom, nie może pretendować do miana "kontynuacji" czy "uzupełnienia" Samotności w Sieci. Oczywiście, styl J.L.Wiśniewskiego jest właściwie niepodrabialny i erudycja autora oraz jego fascynacja ludźmi i nauką jest dokładnie widoczna w LP. Jednakże, pomimo wprowadzenia nowej historii w nowym otoczeniu, brakuje mi tu jakiegoś pierwiastka "Samotności..". Być może jest to kwestia innej palety wzbudzanych emocji, czy może wręcz nieco słabszego wydźwięku. Wszakże "Samotność...." miała ten atut, że kreowała styl i stanowiła mocne uderzenie. Zaś "Los Powtórzony", jest - cóż, delikatnie właśnie powtórzony bez magicznej aury nowego podejścia. Aczkolwiek - doskonale komponuje się z melancholijnymi wieczorami w stylu "jesieniary", o ile ktoś ma na tyle siły - wszakże J.L.Wiśniewski w właściwie każdym swoim dziele potrafi wzbudzić niegasnące emocje u czytelnika. Także te smutne.

Los Powtórzony wbrew gdzieniegdzie pojawiającym się opiniom, nie może pretendować do miana "kontynuacji" czy "uzupełnienia" Samotności w Sieci. Oczywiście, styl J.L.Wiśniewskiego jest właściwie niepodrabialny i erudycja autora oraz jego fascynacja ludźmi i nauką jest dokładnie widoczna w LP. Jednakże, pomimo wprowadzenia nowej historii w nowym otoczeniu, brakuje mi tu...

Kiedyś miałam "fazę" na Wiśniewskiego później zauważyłam , iż każda kolejna książka jest tak naprawdę kalką poprzednich. Odpoczęłam kilka lat, sięgnęłam po tą książkę i znów zanurzyłam się w pięknych emocjach.

Kiedyś miałam "fazę" na Wiśniewskiego później zauważyłam , iż każda kolejna książka jest tak naprawdę kalką poprzednich. Odpoczęłam kilka lat, sięgnęłam po tą książkę i znów zanurzyłam się w pięknych emocjach.

Przepiękna

Przepiękna

Książka z charakterem, jest w niej miłość, przyjaźń, rodzina. Polecam.

Książka z charakterem, jest w niej miłość, przyjaźń, rodzina. Polecam.