Nie zawaham się dać tak wysokiej dla mnie noty. Książka jest wybitna. Trzyma w napięciu i pokazuje jak to było od środka - w innych miejscach niż obozy koncentracyjne. Niesamowitą machinę niemiecką, która Polaków skierowała przeciwko Żydom. Pokazane są również jednostki Polskie, które widziały i nie godziły się na haniebność tego czynu. Książka fascynująca, opatra na faktach, chociaż nie będąca dokumentem. Chyle czoła autorowi, zostanę wierną fanką po ostatni tom. Już tęsknię za głównymi bohaterami, chociaż jeszcze nie wyschły łzy po przeczytaniu tego tomu.

Nie zawaham się dać tak wysokiej dla mnie noty. Książka jest wybitna. Trzyma w napięciu i pokazuje jak to było od środka - w innych miejscach niż obozy koncentracyjne. Niesamowitą machinę niemiecką, która Polaków skierowała przeciwko Żydom. Pokazane są również jednostki Polskie, które widziały i nie godziły się na haniebność tego czynu. Książka fascynująca, opatra na...

Autor w kontynuacji swojej powieści opisuje nieznane i nie do koca chlubne wydarzenia z okresu II Wojny Światowej . główni bohaterowie książki muszą się zmierzyć z trudnym czasem okupacji hitlerowskie.Jest to czas terroru i pogromów na tle etnicznym, ale i egzamin z człowieczeństwa. czyta się jednym tchem. Polecam i zabieram się za kolejny tom ! Z niecierpliwością czeka na dalsze losy Eliana i jego rodziny oraz polskiego przyjaciela Jana Begiera .

Autor w kontynuacji swojej powieści opisuje nieznane i nie do koca chlubne wydarzenia z okresu II Wojny Światowej . główni bohaterowie książki muszą się zmierzyć z trudnym czasem okupacji hitlerowskie.Jest to czas terroru i pogromów na tle etnicznym, ale i egzamin z człowieczeństwa. czyta się jednym tchem. Polecam i zabieram się za kolejny tom ! Z niecierpliwością czeka na...

"Książka nie jest oskarżeniem. Jest tylko wołaniem o pamięć wynikającą ze współczucia".(str.10)

Plotki o agresji niemieckiej, pojawiające się w części II spełniają się (czerwiec 1941). Gdyby planowany na lipiec atak wojsk Stalina nie został uprzedzony przez Hitlera, być może nie doszłoby do Holocaustu, największego ludobójstwa Żydów.
Autor pasjonat historii odkrywa i przybliża nieznane wydarzenia historyczne tamtego okresu.Okupacji niemieckiej tak bardzo nie obawiali się się Polacy jak Żydzi, pomni pogromu antyżydowskiego w samych Niemczech. Wiedzieli, że zostaną na swojej ojcowiźnie, oczekując co los im zgotuje.Po wejściu Niemców na tereny okupowane przez Rosjan zmieniło się nastawienie Polaków do Żydów, często współdziałających z poprzednim okupantem.

"Dopóki nie uczynisz nieświadomego świadomym, będzie ono kierowało twoim życie, a ty będziesz nazywał to przeznaczeniem".(str.91)

Jedni (Żydzi) biernie poddali się losowi, inni postanowili mieć na niego wpływ, nie poddawać się, walczyć z przeznaczeniem. Lecz horror, czas koszmarów, upokorzenia już się dla nich zaczął, szczególnie ze strony cywilnych strażników, którymi wysługiwali się Niemcy.
Wielu Polaków pomagało Żydom, widząc w nich takiego samego człowieka jak oni
(bardzo pozytywna postać sołtysa Stawisk, w imię przyjaźni gotów był narażać swoje życie),lecz byli też ludzie, którzy nic nie robili by pomóc temu nieszczęsnemu ludowi, a jedynie pogrążyć ich.
Okupacja niemiecka dla Żydów okazała się katastroficzna. Wielu spotkał tragiczny los, ci których nie zabito zamknięto w łomżyńskim getcie.
Można mówić o zagładzie żydowskiej w miasteczkach i wsiach łomżyńskich.

"Książka nie jest oskarżeniem. Jest tylko wołaniem o pamięć wynikającą ze współczucia".(str.10)

Plotki o agresji niemieckiej, pojawiające się w części II spełniają się (czerwiec 1941). Gdyby planowany na lipiec atak wojsk Stalina nie został uprzedzony przez Hitlera, być może nie doszłoby do Holocaustu, największego ludobójstwa Żydów.
Autor pasjonat historii odkrywa i...

"Meandry losu" to saga powieściowa, napisana przez historyka urodzonego w Łomży, Zenona Krajewskiego, który wydaje swoje książki pod pseudonimem NIWEN. Zaczynając przygodę z twórczością pana Zenona nie przypuszczałam, że jego powieści staną mi się bliskie, że będę myślała o ich bohaterach i wszystkich okolicznościach, które doprowadziły do zawirowań w ich życiu, spowodowanych przez dramat zwany II wojną światową. Kiedy ostatnio zostawiałam bohaterów powieści swojemu losowi, a było to niemal rok temu, zastanawiałam się, co przyniesie im poranek 22 czerwca 1941 roku. W tym bowiem momencie Autor zakończył opowieść o losach rodzin żydowskich i polskich zmagających się z trudami wojennej rzeczywistości w Łomży i regionie łomżyńskim, czyli II tom cyklu, pt. "Pod sowieckim butem". Dzisiaj już wiem, jak poprowadził meandry losu swoich bohaterów u schyłku 1941 r., ponieważ jestem świeżo po lekturze powieści "Więzy śmierci" (III tomu sagi "Meandry losu"). Znając historię tego okresu oraz metody podwójnej okupacji, stosowane wobec mieszkańców dawnej II Rzeczypospolitej, wiedziałam czego mogę się spodziewać. Nie wiedziałam jednak, że przyjdzie mi się skonfrontować z wydarzeniami znanymi w historii jako pogrom Żydów w Radziłowie, (dokonany 7 lipca 1941 r. w wyniku akcji przeprowadzonej przez niemieckie Einsatzkommando pod dowództwem SS - Obersturmführer Hermanna Schapera). W tym miejscu należą się panu Zenonowi Krajewskiemu słowa uznania za promowanie historii i wypełnianie misji dawania świadectwa niczym w wierszu Zbigniewa Herberta, szczególnie wśród młodszych mieszkańców Łomży i regionu, ale nie tylko. "Więzy śmierci" to ważna powieść, opisująca działania okupantów oraz ich ofiar, zarówno po stronie żydowskiej jak i polskiej.
Pod względem fabularnym w III tomu "Meandrów losu" zostały przedstawione kolejne wątki dotyczące życia głównych bohaterów powieści. Żydowskie rodziny Wierników i Rozencwajgów zostały postawione przed nowymi wyzwaniami. Gdy w ślad za wycofującymi się wojskami sowieckimi do regionu łomżyńskiego wkraczają hitlerowscy okupanci, rozpoczyna się etap niepewności, ale również ogromnego zagrożenia, z którego tylko niewielu zdaje sobie sprawę. Bo jakże tu wierzyć zapowiedziom mordów, bandytyzmu i zagłady, gdy jeszcze najstarsi pamiętają lata I wojny światowej i zachowanie niemieckich oficerów wobec ludności okupowanych terenów. Jakże inna była wówczas tamta okupacja.

"Może z tymi Niemcami nie będzie wcale źle" - pomyślał Lewiński. "To w końcu kulturalni ludzie. Pewnie można się będzie z nimi dogadać".

Stąd wielu żydowskich bohaterów powieści "Więzy śmierci" poddaje się losowi, niektórzy wierzą, że ich przeznaczenie zostało z góry przesądzone, a jeszcze inni nie wierzyli w możliwość jakiegokolwiek oporu i zamierzali czekać na dalszy rozwój wydarzeń. Nieliczni tylko próbowali wziąć swój trudny los w swoje ręce jak młody Elian Wiernik, który za wszelką cenę chciał przeżyć mroczne czasy nienawiści.
Ukazując dylematy z jakimi zmagali się żydowscy mieszkańcy wiosek i miasteczek, Autor wprowadził do powieści również wątki związane z postawą Polaków wobec problemu Zagłady ludności żydowskiej, zanim jeszcze przystąpiono do realizacji planu Endloesung. Od policji granatowej w postaci Olgierda Kojrota - policjanta ze Stawisk, poprzez proboszcza w katolickim kościele parafialnym w Rutkach, a na Janie Begierze - polskim chłopie, odważnym i prostolinijnym, skończywszy. Nie zabrakło również charakterystyki postaw i działań niemieckich żołnierzy i żandarmów, którym przypadło w udziale zaprowadzać niemiecki porządek w podległych im wsiach i miasteczkach. Ciekawie wykreowany został Jens Schwarzwald - młody kapitan policji, wykształcony jeszcze w czasach Republiki Weimarskiej, o dużych ambicjach, rozsądny i myślący samodzielnie, choć nie kwestionujący nazistowskiej doktryny skierowanej wobec podludzi.


Poza trudnymi decyzjami, które musieli podejmować bohaterowie powieści, zmaganiami z wojenną i okupacyjną rzeczywistością, w powieści "Więzy śmierci" znajdziemy również wiele informacji na temat wyglądu miast, miasteczek i wsi w opisywanym roku 1941. Poznajemy zwyczaje i codzienne czynności członków gmin żydowskich. Przyglądamy się ich codzienności, pracy, próbom radzenia sobie z wojenną rzeczywistością. Na uwagę zasługuje również topografia miejsc występujących w powieści, dzięki której odnajdywałam się w opisywanej rzeczywistości, co okazało się dla mnie szczególnie ważne, gdyż nigdy nie miałam okazji zwiedzać wspomnianego regionu.

"Więzy śmierci" to powieść ważna ze względów historycznych, ponieważ porusza problem Zagłady ludności żydowskiej w okresie okupacji hitlerowskiej lat 1939 - 1945. Jest to również przykład opowieści o miejscach zapomnianych, żydowskich sztetlach - skupiskach drewnianych domów, sklepików, szkół i synagog, w których za dnia rozbrzmiewał gwar jidysz, a w piątkowe wieczory świętowano uroczyście Szabat. Krwiożercza machina nazistowskiej zagłady zadała cios tym niezwykłym, małym ojczyznom. O wielu z nich możemy już tylko przeczytać w źródłach historycznych czy zobaczyć ich pozostałości w muzeach. Jakże wiele z nich zostało zniszczonych i zapomnianych. Powieści Zenona Krajewskiego (NIWENA) są doskonałym uzupełnieniem wiedzy o świecie, którego już nie ma, o którym nie powinniśmy zapomnieć. Polecam tę powieść wszystkim, którzy poszukują "uniwersalnej prawdy o losie człowieka". "Więzy śmierci" pozwolą na refleksję o tym, co nigdy nie powinno było się wydarzyć.

"Meandry losu" to saga powieściowa, napisana przez historyka urodzonego w Łomży, Zenona Krajewskiego, który wydaje swoje książki pod pseudonimem NIWEN. Zaczynając przygodę z twórczością pana Zenona nie przypuszczałam, że jego powieści staną mi się bliskie, że będę myślała o ich bohaterach i wszystkich okolicznościach, które doprowadziły do zawirowań w ich życiu,...