Kolejny letni kryminał od pani ekspertki od Gotlandii. To ten typ kryminału, gdzie zbrodnia jest dodatkiem do obyczajowego życia bohaterów związanych ze zbrodnią oraz policjantów ją rozwiązujących. W sumie otrzymujemy więcej akcji, chociaż jest ona przeciętna w codziennym życiu niż w samej zbrodni.

Kolejny letni kryminał od pani ekspertki od Gotlandii. To ten typ kryminału, gdzie zbrodnia jest dodatkiem do obyczajowego życia bohaterów związanych ze zbrodnią oraz policjantów ją rozwiązujących. W sumie otrzymujemy więcej akcji, chociaż jest ona przeciętna w codziennym życiu niż w samej zbrodni.

Wierna kontynuacja, niezbyt zaskakująca acz całkiem wartka.

Wierna kontynuacja, niezbyt zaskakująca acz całkiem wartka.

Czego tu ludzie nie wymyślą.Pełna perwesji,zboczeń i różnych odchyłów od norm.Książka ,o dziwo dość lekka.
Koniec dziwny i mało wiarygodny.

Czego tu ludzie nie wymyślą.Pełna perwesji,zboczeń i różnych odchyłów od norm.Książka ,o dziwo dość lekka.
Koniec dziwny i mało wiarygodny.

Jednym z największych uroków cyklu jest Gotlandia, gdzie rozgrywają się niemal wszystkie wydarzenia. Wyspa ta nie jest tak popularna, jak inne, nazwijmy to wyspy w ciepłych krajach. Jest inna, zimna, wietrzna, mało przyjazna, z zachowaną zabudową średniowieczną. Dla mnie jest porywająca. W każdym tomie czegoś o niej i życiu na niej można się dowiedzieć. Autorka w poprzednich tomach pisała m. in. o śladach Wikingów, o dawnych kultach religijnych, o hucznych i corocznych obchodach Midsommer, czyli naszej Nocy Świętojańskiej. W tym tomie też można bliżej przyjrzeć się właśnie obchodom Midsommer.
Jungstedt potrafi wciągać, ale w tym tomie ta umiejętność wyjątkowo nie dała o sobie znać. W "Drugiej twarzy" nie ma niestety drugiego dna, prawd psychologicznych czy jakiejkolwiek innej głębi. Jest to tylko czysta rozrywka, z której niczego innego nie da się wydusić. Ale jest idealna, gdy ktoś jest zmęczony i nie ma nastroju i chęci na wielki intelektualny wysiłek. Gdy ktoś jeszcze lubi klimaty takie, jak na Gotlandii, nie będzie zawiedziony.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2021/01/mari-jungstedt-druga-twarz-cykl-z.html

Jednym z największych uroków cyklu jest Gotlandia, gdzie rozgrywają się niemal wszystkie wydarzenia. Wyspa ta nie jest tak popularna, jak inne, nazwijmy to wyspy w ciepłych krajach. Jest inna, zimna, wietrzna, mało przyjazna, z zachowaną zabudową średniowieczną. Dla mnie jest porywająca. W każdym tomie czegoś o niej i życiu na niej można się dowiedzieć. Autorka w...

Zdecydowanie najsłabsza książka z cyklu o komisarzu Knutasie. Przewidywalna, a w dodatku Knutas jak był małałygą tak jest nią nadal, z tą różnicą, że wjechała mu starość i nostalgia.

Zdecydowanie najsłabsza książka z cyklu o komisarzu Knutasie. Przewidywalna, a w dodatku Knutas jak był małałygą tak jest nią nadal, z tą różnicą, że wjechała mu starość i nostalgia.

Beznadziejna i nudna książka, niedokończone wątki, które wydają się ważne a w końcu autorka o nich zapomina . Komisarz Knutas bez moralnego kręgosłupa. Ogólnie nie polecam nie warto ,jest tyle dobrych książek dla tej szkoda czasu.

Beznadziejna i nudna książka, niedokończone wątki, które wydają się ważne a w końcu autorka o nich zapomina . Komisarz Knutas bez moralnego kręgosłupa. Ogólnie nie polecam nie warto ,jest tyle dobrych książek dla tej szkoda czasu.

Czyta się dobrze, choć fabuła nie porywa. W zasadzie już w początkowej części książki można się domyślić, kto zabije. Prowadzący śledztwo komisarz Knutas też był dla mnie raczej irytujący niż ciekawy. W sumie - nic nadzwyczajnego.

Czyta się dobrze, choć fabuła nie porywa. W zasadzie już w początkowej części książki można się domyślić, kto zabije. Prowadzący śledztwo komisarz Knutas też był dla mnie raczej irytujący niż ciekawy. W sumie - nic nadzwyczajnego.

Rozrywka średniej jakości, na parę godzin i z gatunku tych, co to szybko się zapomina.

Rozrywka średniej jakości, na parę godzin i z gatunku tych, co to szybko się zapomina.

Kolejny świetny kryminał Mari Jungstedt. Akcja dynamiczna, intryga wciągająca, a wątki obyczajowe snute w trakcie całej serii emocjonujące. Powiem jedno, nie spodobała mi się druga twarz Andersa Knutasa... A był jednym z moich ulubionych bohaterów... z naciskiem na "był".

Kolejny świetny kryminał Mari Jungstedt. Akcja dynamiczna, intryga wciągająca, a wątki obyczajowe snute w trakcie całej serii emocjonujące. Powiem jedno, nie spodobała mi się druga twarz Andersa Knutasa... A był jednym z moich ulubionych bohaterów... z naciskiem na "był".

Seria o inspektorze Knutasie to jak dla mnie na pewno nie światowy bestseller (jak informują okładki książek). Jeśli ktoś oczekuje kryminału jak u Mankella, to się rozczaruje. Czytałam po kolei i widziałam błędy, nie wiem czy wynikające z tłumaczenia, czy może z zapomnienia autorki (inny wzrost, wiek itp.). Niemniej jednak jeśli ktoś oczekuje lekkiej, niezobowiązującej lektury, to polecam całą serię.

Seria o inspektorze Knutasie to jak dla mnie na pewno nie światowy bestseller (jak informują okładki książek). Jeśli ktoś oczekuje kryminału jak u Mankella, to się rozczaruje. Czytałam po kolei i widziałam błędy, nie wiem czy wynikające z tłumaczenia, czy może z zapomnienia autorki (inny wzrost, wiek itp.). Niemniej jednak jeśli ktoś oczekuje lekkiej, niezobowiązującej...