W swoim zamyśle miała to być lektura dla zabicia czasu w drodze powrotnej autokarem z Włoch. Nie oczekiwałem wiele po tej książce. Ale już w początkowej fazie lektury bardzo mile się rozczarowałem. Jest to świetnie napisana książka, dająca świadectwo niezwykłej wręcz przemiany tytułowego bohatera Jima Townsenda. Książka jest świetnie napisana w potoczystym stylu, jej lektura dosłownie wciąga.
Z zaangażowaniem śledzimy trudne życie Jima Townsenda, przechodząc wraz z nim przez pozbawiony miłości dom, zakłady poprawcze i więzienia aż do kapucyńskiego powołania. Ta książka powinna trafić do bibliotek młodzieżowych ośrodków wychowawczych, zakładów poprawczych i zakładów karnych, by dawać nadzieję ich pensjonariuszom na lepsze jutro. By przekonać ich, że mimo trudnej przeszłości i koszmarnej teraźniejszości, istnieje jednak szansa na lepsze jutro. Potrzebne jest do tego nawrócenie, zawierzenie Bogu i codzienne zmaganie się z sobą i otaczającymi trudnościami. Kapitalnym pomysłem autora było wplecenie w fabułę fragmentów "Siedmiopiętrowej Góry" Thomasa Mertona. Jak dla mnie były to najbardziej wzruszające fragmenty książki, kiedy prosty facet
z Pennsylwanii odnajduje swe doświadczenia religijne w prozie amerykańskiego mnicha-intelektualisty. Amerykańskim książkom i filmom nierzadko zarzuca się prosty dydaktyzm i irytującą jednoznaczność. Zarzut ten byłby jednak nietrafny w stosunku do książki Everetta. Stworzył on bowiem zniuansowany obraz Townsenda. Człowieka, który wciąż zmaga się ze sobą, swoimi żądzami i nie do końca potrafi przyjąć pełną odpowiedzialność za rozmiar dokonanej w przeszłości zbrodni. Jedynym - niestety niemałym - minusem tej rewelacyjnej książki jest zabieg translatorski, polegający na ukazaniu prowincjonalnego charakteru wypowiedzi Jima Townsenda, który mimo zachodzących w jego życiu zmian, nie ulega poprawie. Miało być autentycznie, wyszło jednak sztucznie i pretensjonalnie.

W swoim zamyśle miała to być lektura dla zabicia czasu w drodze powrotnej autokarem z Włoch. Nie oczekiwałem wiele po tej książce. Ale już w początkowej fazie lektury bardzo mile się rozczarowałem. Jest to świetnie napisana książka, dająca świadectwo niezwykłej wręcz przemiany tytułowego bohatera Jima Townsenda. Książka jest świetnie napisana w potoczystym stylu, jej...

Książka opowiada dobrą historię, nie jest to może niezwykle zaskakująca czy spektakularna historia, ale po prostu zwykła, dobra i pełna pokoju. To co zapadło mi szczególnie w pamięć to postawa głównego bohatera w stosunku do ludzi i do pracy, po tym jak przeżył swoją wewnętrzną przemianę - myślę, że właśnie dla tej postawy warto tę książkę przeczytać. Można ją także polecić osobom, które bardzo się pogubiły lub poddały, aby znalazły w niej skrawek nadziei także dla siebie.

Niestety bardzo dużym dla mnie minusem, choć do wybrednych czytelników nie należę, jest zabieg użyty przy polskim tłumaczeniu, który w założeniu miał oddać potoczny wydźwięk wypowiedzi głównego bohatera, który był zachowany także w angielskim oryginale, ale po polsku wyszło to po prostu koszmarnie. Zamiast potocznej mowy jawi mi się raczej obraz człowieka analfabety, który do końca swojego życia nie nauczył się ani trochę lepiej mówić, w co trudno jest mi uwierzyć, nawet jeżeli nie używał poetyckiego języka w rozmowie z ludźmi... Bardzo przeszkadza to w czytaniu, tak, że w pewnym momencie starałam się „błędne” słowa czytać w głowie poprawnie, co tylko odbierało mi jeszcze więcej energii.

Niemniej jednak, pomimo tego minusa, polecam sięgnąć w wolnej chwili, bo ta historia zostawia dobry ślad w sercu.

Książka opowiada dobrą historię, nie jest to może niezwykle zaskakująca czy spektakularna historia, ale po prostu zwykła, dobra i pełna pokoju. To co zapadło mi szczególnie w pamięć to postawa głównego bohatera w stosunku do ludzi i do pracy, po tym jak przeżył swoją wewnętrzną przemianę - myślę, że właśnie dla tej postawy warto tę książkę przeczytać. Można ją także polecić...