W powieści na pewno poruszone są ważne tematy, takie jak śmierć bliskiej osoby czy alkoholizm. Myślę, że dla młodzieży książka bedzie strzałem w dziesiątkę, natomiast dla starszych czytelników jednak może być trochę banalna. No i mnie osobiście niezmiernie irytowały wszystkie zdrobnienia imion albo "ksywki" pochodzące od... imion. To takie dziecinne. Ale czytało się szybko.

W powieści na pewno poruszone są ważne tematy, takie jak śmierć bliskiej osoby czy alkoholizm. Myślę, że dla młodzieży książka bedzie strzałem w dziesiątkę, natomiast dla starszych czytelników jednak może być trochę banalna. No i mnie osobiście niezmiernie irytowały wszystkie zdrobnienia imion albo "ksywki" pochodzące od... imion. To takie dziecinne. Ale czytało się...

Mój blog:https://ksiazki-jak-narkotyk-zaczytana.blogspot.com/

Trochę czasu minęło za nim sięgnęłam po ,,Nowe jutro'' Agaty Polte. Typowych książek młodzieżowych nie czytam za często, też nigdy nie był to mój ulubiony gatunek, ale do sięgnięcia po tę książkę zachęciły mnie jej pozytywne recenzję.

Fabuła ,,Nowego jutra'' nie jest w żadnym stopniu zaskakująca. Mało tego biorąc pod uwagę, jak jest prowadzony w książce wątek tragedii rodziny głównej bohaterki, doszłam do wniosku, że jej blurb zdradza za wiele. Wróćmy, jednak do początku. Oliwia wychowywała się w spokojnej i kochającej rodzinie, która musiała nauczyć się żyć na nowo z świadomością, że już nigdy nie będzie tak jak przedtem. Nie wszyscy poradzili sobie ze swoim smutkiem i żalem. Tata Oliwii popadł w alkoholizm, a sama dziewczyna zaczęła rzadziej bywać w domu. Uciekając do szkoły, a po niej na wolontariat do przedszkola, gdzie poznała Mikołaja.

Bohaterowie książki ,,Nowe jutro'' są dość stereotypowi. Z pewnością mogliście już ich spotkać w jakiejś innej powieści bądź filmie.
Oliwia jest dziewczyną niewyróżniającą się z tłumu, która jest o wiele silniejsza niż na pierwszy rzut oka się wydaje. Jak się możecie domyślać ma ona bardziej odważniejszą przyjaciółkę, Tamarę. Nie zdaje sobie one sprawy do końca z problemów głównej bohaterki. Ma ona własny wątek z chłopakiem i narkotykami.
Mikołaj pierwotnie był kreowany na niezbyt ułożonego chłopaka, wywodzącego się z bogatej rodziny, w której jego mama nie do końca potrafi pogodzić się z decyzjami swoich dzieci. Co prowadzi do wielu nieprzyjemnych sytuacji.

Pomimo przewidywalności nie można autorce odmówić dojrzałego podejścia do podejmowanych tematów. ,,Nowe juro'' Agaty Polte jest bardzo dobrze napisane. Nie brakuje w niej różnorodnych opisów, ciekawych dialogów. Akcja powieści dzieje się w czasie roku szkolnego, a więc oprócz dramatu rodzinnego, w książce zostały zawarte zwykłe perypetie uczniów. I zostało to świetnie oddane. Niektóre dialogi i problemu niczym wyjęte z murów szkoły. Tempo akcji nie jest zbyt szybkie. Autorka powali buduje sytuacje dopiero w momencie kulminacyjnym wszystko napiera tempa.

,,Nowe jutro'' Agaty Polte to przede wszystkim książka, która kierowana raczej jest do młodszych czytelników. To powieść o przyjaźni, związkach, rodzinie, używkach oraz traumie, z której czytelnik może dużo wynieść. Wiem, że niektórych przewidywalność może odrzucić, ale w żadnym stopniu nie odczuwałam znudzenia. Z recenzji może to nie wynikać, ale warto ,,Nowe jutro'' Agaty Polte podsunąć nastolatkom. Powinna się im bardziej spodobać niż starszym czytelnikom.

Mój blog:https://ksiazki-jak-narkotyk-zaczytana.blogspot.com/

Trochę czasu minęło za nim sięgnęłam po ,,Nowe jutro'' Agaty Polte. Typowych książek młodzieżowych nie czytam za często, też nigdy nie był to mój ulubiony gatunek, ale do sięgnięcia po tę książkę zachęciły mnie jej pozytywne recenzję.

Fabuła ,,Nowego jutra'' nie jest w żadnym stopniu zaskakująca. Mało tego...

Sięgnęłam po książkę, ponieważ spodobała mi się poprzednia książka tej autorki "To, czego nie widać". Tym razem również się nie zawiodłam. Uwielbiam styl pisania autorki. Bardzo polecam przeczytać.

Sięgnęłam po książkę, ponieważ spodobała mi się poprzednia książka tej autorki "To, czego nie widać". Tym razem również się nie zawiodłam. Uwielbiam styl pisania autorki. Bardzo polecam przeczytać.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Agaty Polte. Styl pisarki jest lekki i przyjemny w odbiorze, książkę wręcz pochłonęłam w mgnieniu oka. "Nowe jutro" jest książką o nastolatkach, które zaczynają wkraczać w dorosłe życie. Ukazuje nam ludzkie dramaty, bolesną prawdę, oraz nadzieję, marzenia, ambicje, ale także rozczarowania. Po śmierci najbliższej nam osoby próbujemy żyć dalej, jedni podnoszą się chowając swą rozpacz gdzieś głęboko, a inni nie dają rady i obwiniają siebie, nie dając sobie pomóc, tak było w tym przypadku "jakie to prawdziwe". Ta historia potrafi trafić w serce czytelnika i dać nadzieję na "nowe jutro". Polecam.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Agaty Polte. Styl pisarki jest lekki i przyjemny w odbiorze, książkę wręcz pochłonęłam w mgnieniu oka. "Nowe jutro" jest książką o nastolatkach, które zaczynają wkraczać w dorosłe życie. Ukazuje nam ludzkie dramaty, bolesną prawdę, oraz nadzieję, marzenia, ambicje, ale także rozczarowania. Po śmierci najbliższej nam osoby...

Jako 16latka bardzo wkręciłam się w historie miłosną bohaterów, oczywiście inne tematy są równie ważne i poruszyły mnie za serce. Bardzo spodobał mi się styl pisania. Książka doporowadziła mnie i do śmiechu i do uronienia kilku łez. Nie wiem czy łzy to wynik mojego młodego wieku i chęci poznania takie chłopaka w przyszłości czy po prostu sam fakt że Oliwia miała złe życie (oczywiście dopóki nie poznała Mikołaja, wiadomo nie było odrazu dobrze a nawet pod koniec książki ale to przez niego stawała się szczęśliwa). śmiech - wywołany tym że bardzo cenie sobie wyjątkowość naszego państwa jaką jest m.in. język,czyli to jak śmiesznymi ale łatwymi słowami możemy ocenić sytuacje, wygrać kłótnie czy inne (tzw. In Poland We Don't Say: Plis Go, In Poland We Say: Spierdalaj) chyba niektórzy mnie zrozumieją. Książka złapała mnie za serce a Mikołaj to mój ty chłopaka i pewnie dlatego tak pokochałam tę książke.

Jako 16latka bardzo wkręciłam się w historie miłosną bohaterów, oczywiście inne tematy są równie ważne i poruszyły mnie za serce. Bardzo spodobał mi się styl pisania. Książka doporowadziła mnie i do śmiechu i do uronienia kilku łez. Nie wiem czy łzy to wynik mojego młodego wieku i chęci poznania takie chłopaka w przyszłości czy po prostu sam fakt że Oliwia miała złe życie...

Wzruszająca historia Oliwii z życia wzięta . Pełny wachlarz emocji, trudne tematy, losy ludzi którzy są obok nas. Polecam.

Wzruszająca historia Oliwii z życia wzięta . Pełny wachlarz emocji, trudne tematy, losy ludzi którzy są obok nas. Polecam.

jednak alkohol to okropna choroba wtedy to już nic się nie liczy dla takiej osoby. Książka typowo młodzieżówka duży a nawet wielki plus ze nie ma tu opisywanych romansów, książka wciągająca a to ważne. I już dziś muszę się pożegnać z bohaterami książki , a tego nie lubię , ale z kolei znam ich zakończenie

jednak alkohol to okropna choroba wtedy to już nic się nie liczy dla takiej osoby. Książka typowo młodzieżówka duży a nawet wielki plus ze nie ma tu opisywanych romansów, książka wciągająca a to ważne. I już dziś muszę się pożegnać z bohaterami książki , a tego nie lubię , ale z kolei znam ich zakończenie

książka o problemach nastolatków, dla młodszego czytelnika

książka o problemach nastolatków, dla młodszego czytelnika

Autorka w realistyczny sposób opisuje tematy poruszane w książce, tak, jakby sama przez to wszystko kiedyś przechodziła. Dzięki temu bardzo utożsamiłam się z główną bohaterką - Oliwią (zapewne to, że również mam tak na imię miało na to znaczny wpływ) - i przeżywałam z nią wszystkie rozterki.
Jako dziecko alkoholika wiem doskonale jak to jest wracać do domu z niepewnością co w nim dzisiaj zastanę, ciągle martwić się o mamę i czuć bezsilność w każdej kryzysowej sytuacji.
Wiem również, jak ważne jest wtedy oparcie przyjaciół i jak bardzo może podnieść na duchu pierwsza prawdziwa miłość.
Strata, której doświadczyli bohaterowie wpłynęła na każdego w zupełnie inny sposób. Pokazuje to, że nie ma złotego środka jeżeli chodzi o żałobę i "życie dalej". Ważne jest natomiast, by nie zatracać się za bardzo i pamiętać, że cierpimy nie tylko my.
Jest to dobra lektura dla młodzieży, obrazuje dwie kontrastowe rzeczywistości: życie w dobrej, ustatkowanej rodzinie oraz w tej rozbitej, ledwo wiążącej koniec z końcem.
Bardzo podobało mi się częste wspominanie o terapii. Cieszę się, że autorka podprogowo przekazuje tak ważne informacje.
Moją ocenę w dużej mierze zaniżyło zakończenie oraz sytuacja, w której Oliwia z mamą okłamują lekarza co do powodu powstania ich siniaków i zadrapań. Osobiście uważam, że jeżeli dojdzie już do tak drastycznych czynów, nie powinno się nawet zastanawiać nad tym, żeby nie powiedzieć prawdy.

Autorka w realistyczny sposób opisuje tematy poruszane w książce, tak, jakby sama przez to wszystko kiedyś przechodziła. Dzięki temu bardzo utożsamiłam się z główną bohaterką - Oliwią (zapewne to, że również mam tak na imię miało na to znaczny wpływ) - i przeżywałam z nią wszystkie rozterki.
Jako dziecko alkoholika wiem doskonale jak to jest wracać do domu z niepewnością co...

Książka przeczytana w pół dnia. Jest rzeczywista i odzwierciedla nastale czasy. Niesty jest dużo osób w sytuacji jak Oliwa która musi się z tym mierzyć. Książka wciągająca ale czuję niedosyt i dużo pytać co wydarzyło się dalej. Jest opisywana jako książka młodzieżowa, ale odnajdzie się w niej każdy.

Książka przeczytana w pół dnia. Jest rzeczywista i odzwierciedla nastale czasy. Niesty jest dużo osób w sytuacji jak Oliwa która musi się z tym mierzyć. Książka wciągająca ale czuję niedosyt i dużo pytać co wydarzyło się dalej. Jest opisywana jako książka młodzieżowa, ale odnajdzie się w niej każdy.