Bardzo słaba książka. Jak na 23 lata obracania się w legijnym świadku Hadaj nie napisał nic ciekawego. Bardzo razi w oczy "ból tyłka" autora o zarobki piłkarzy. Niestety strata czasu.

Bardzo słaba książka. Jak na 23 lata obracania się w legijnym świadku Hadaj nie napisał nic ciekawego. Bardzo razi w oczy "ból tyłka" autora o zarobki piłkarzy. Niestety strata czasu.

Wojciech Hadaj, wieloletni pracownik Legii Warszawa opisuje kulisy Legii Warszawa - to czego kibic nie zauważy na stadionie, nie wyczyta w prasie i nie usłyszy na stadionie. Opowiada o początkach pracy spikera, jak wyglądała praca spikera w latach 90, jacy prywatnie są piłkarze, trenerzy, pozostali członkowie sztabu. Pojawia się też wątek pracowników biurowych Legii oraz roszad na stanowiskach po odejściu prezesa Leśnodorskiego. Większość anegdot bez nazwisk - i słusznie. To nie pudelek.

Wojciech Hadaj, wieloletni pracownik Legii Warszawa opisuje kulisy Legii Warszawa - to czego kibic nie zauważy na stadionie, nie wyczyta w prasie i nie usłyszy na stadionie. Opowiada o początkach pracy spikera, jak wyglądała praca spikera w latach 90, jacy prywatnie są piłkarze, trenerzy, pozostali członkowie sztabu. Pojawia się też wątek pracowników biurowych Legii oraz...

Patrząc na średnią ocenę bałem się tej książki, że stracę czas. Nie zawiodłem się, wręcz przeciwnie, dowiedziałem się kilku ciekawych rzeczy, a kilka przypomniałem sobie. Lektura jak najbardziej przypadnie do gustu kibicowi Legii.

Patrząc na średnią ocenę bałem się tej książki, że stracę czas. Nie zawiodłem się, wręcz przeciwnie, dowiedziałem się kilku ciekawych rzeczy, a kilka przypomniałem sobie. Lektura jak najbardziej przypadnie do gustu kibicowi Legii.

Jest nieźle, ale spodziewałem się więcej. Za dużo rzeczy typu pewien piłkarz lub działacz zrobił to lub tamto, za dużo anonimowości to trochę nuży. Z drugiej strony świetnie pokazany nieład i bezmyślność włodarzy Legii różnych czasów przy transferach i innych poczynaniach. Ja też kiedyś za ten klub dałbym się pochlastać, ale z czasem mi przeszło, dziś już kibicuję z dużo większym dystansem. Z Panem Wojtkiem na pewno fajnie by było porozmawiać bezpośrednio. O czym? O tym , o czym nie napisał:)
Myślę, że dla fanatyków Legii rzecz obowiązkowa.

Jest nieźle, ale spodziewałem się więcej. Za dużo rzeczy typu pewien piłkarz lub działacz zrobił to lub tamto, za dużo anonimowości to trochę nuży. Z drugiej strony świetnie pokazany nieład i bezmyślność włodarzy Legii różnych czasów przy transferach i innych poczynaniach. Ja też kiedyś za ten klub dałbym się pochlastać, ale z czasem mi przeszło, dziś już kibicuję z dużo...

Tak pół na pół jak dla mnie. Są ciekawe wątki jak i powielające się schematy. Mimo to, że książka mnie zawiodła to i tak uważam Pana Wojtka za szczerego i ciekawego gościa. Hejt Park z nim był świetny.

Tak pół na pół jak dla mnie. Są ciekawe wątki jak i powielające się schematy. Mimo to, że książka mnie zawiodła to i tak uważam Pana Wojtka za szczerego i ciekawego gościa. Hejt Park z nim był świetny.

Ciekawe opisy podejścia trenerów i piłkarzy, a także innych pracowników, do wykonywania obowiązków.
Nie ze wszystkimi poglądami autora się zgadzam (m.in. rękoczyny wobec piłkarzy po słabej grze czy bezzasadność zatrudniania w klubie kogoś, kto kibicował kiedyś innej drużynie),ale podobają mi się te dotyczące systemu wynagradzania. Piłkarze są przepłacani. Pieniądze istotnie zepsuły sport.
Niepotrzebnie autor skupia się na wątkach romansowych, kibica bardziej interesują sprawy piłkarskie. Inaczej dałbym więcej gwiazdek, ale 7 wystarczy.
Opinie o piłkarzach są subiektywne, więc w niektórych przypadkach może nie do końca sprawiedliwe. Ogólnie jednak warto przeczytać, bo książka wciąga. Znawstwa zagadnienia autorowi trudno odmówić.
Potwierdzam też, że jest trochę literówek i błędów (poddała w wątpliwość zamiast podała)

Ciekawe opisy podejścia trenerów i piłkarzy, a także innych pracowników, do wykonywania obowiązków.
Nie ze wszystkimi poglądami autora się zgadzam (m.in. rękoczyny wobec piłkarzy po słabej grze czy bezzasadność zatrudniania w klubie kogoś, kto kibicował kiedyś innej drużynie),ale podobają mi się te dotyczące systemu wynagradzania. Piłkarze są przepłacani. Pieniądze...

Wspomnienia bezkompromisowego człowieka, jak na niego dość wyważone i obiektywne. Oczywiście fragmenty o piłkarzach są dalece ciekawsze od tych o pracownikach czy działaczach Legii, czytało się jednak całkiem lekko. Można zerknąć.

Wspomnienia bezkompromisowego człowieka, jak na niego dość wyważone i obiektywne. Oczywiście fragmenty o piłkarzach są dalece ciekawsze od tych o pracownikach czy działaczach Legii, czytało się jednak całkiem lekko. Można zerknąć.

Im dalej w las tym więcej drzew. Książka nie spełniła mych oczekiwań. Kibica piłkarskiego mało obchodzi jak była ubrana jedna czy druga pani sekretarka czy też asystentka.... Trudno nie odnieść wrażenia, że Hadaj potraktował wielu bohaterów bardzo łagodnie.

Im dalej w las tym więcej drzew. Książka nie spełniła mych oczekiwań. Kibica piłkarskiego mało obchodzi jak była ubrana jedna czy druga pani sekretarka czy też asystentka.... Trudno nie odnieść wrażenia, że Hadaj potraktował wielu bohaterów bardzo łagodnie.

Książkę przeczytałem dosyć szybko, ciekawa historia nieprzeciętnego gościa. Wiele ciekawostek i interesujących opowieści. Gwiazdka w dół za parę nudniejszych fragmentów, ale poza tym bardzo dobra.

Książkę przeczytałem dosyć szybko, ciekawa historia nieprzeciętnego gościa. Wiele ciekawostek i interesujących opowieści. Gwiazdka w dół za parę nudniejszych fragmentów, ale poza tym bardzo dobra.

Ktoś powie, że ta książka jest napisana ostro, szczerze, a ja powiem, że "Moja Legia" razi prostactwem, prostotą. Oczywiście jest w niej napisane o pracy spikera w Legii i o tym, że to właśnie Hadaj zapoczątkował głośne pytanie do kibiców "Kto wygra mecz?", o tym że Guilherme stracił piłkarsko na transferze do Benevento oraz o tym, że Radovic uciekł zarobkowo do Chin, gdy był potrzebny Legii przed meczami z Ajaxem. Jest w niej także o tym, że zdaniem autora Maciej Murawski, obecny ekspert Canal + to bajkopisarz. W wielu fragmentach jednak bardziej przypomina brukowe pisma typu "Życie na gorąco" na co pewnie te pisma mogłyby się obrazić, bo język jakiego się tu używa jest pełny niedomówień. Śmiało można powiedzieć, że to po części plotkarska książka. Ten spał z tą, tamten nie spał z tą, pospolite romanse i nie wiadomo o kogo chodzi. Rozumiem, że Hadaj nie chciał naruszyć prywatności piłkarzy, ale po co pisać o takich pierdołach? Inne treści jawią mi się jako przejawy knajactwa i cwaniactwa. Na przykład kłótnia z Koseckim czy starcie z Rzeźniczakiem. I ja po przeczytaniu tej książki mam opowiadać jak ktoś komuś pięknie "dosrał"? Przy ocenie 90 % ludzi i piłkarzy Legii których lubił Hadaj, autor używa stwierdzenia, że można było z tymi osobami pożartować. Mnie właśnie od ludzi pracujących w fabryce mebli odstraszał ten sposób bycia, kiedy wręcz trudno było się zorientować czy ktoś mówi poważnie czy w żartach. Nie ma znaczenia dla mnie, czy z kimś da się pożartować czy nie, dlatego jestem przeciw takim obyczajom. Mało tego, książkę dedykuję A. K., który jak ulał pasuje do tego środowiska i typu człowieka jakim jest Hadaj. Gdzie tu sens i logika? To nie ma znaczenia, że mój znajomy jest kibicem Realu a nie Legii, chodzi o to, że to o jakich sprawach traktuje ta książka, to dla niego powinno być priorytetowe. Plus młodzi ludzie z poziomu "Brawo Sport", którzy widzą z nim wielkiego znawcę futbolu oraz koleżanki czytające "Życie na gorąco", wszyscy oni tworzą komitywę, która pasuje do obrazu z książki. Kulisy kulisami, ale nisko oceniam tę książkę. To jest przeciętna pozycja i piszę to jako fan Legii. Nie jestem jakimś pisarzem, przyznaję, że "Pan Tadeusz" Mickiewicza jest poza zakresem mojego pojmowania. Lubię prozę, nie wiersze, ale lubię fakty piłkarskie a nie teksty pasujące do kolorowych pism.

Ktoś powie, że ta książka jest napisana ostro, szczerze, a ja powiem, że "Moja Legia" razi prostactwem, prostotą. Oczywiście jest w niej napisane o pracy spikera w Legii i o tym, że to właśnie Hadaj zapoczątkował głośne pytanie do kibiców "Kto wygra mecz?", o tym że Guilherme stracił piłkarsko na transferze do Benevento oraz o tym, że Radovic uciekł zarobkowo do Chin, gdy...