Miasto noży

Troszkę chaotycznie ale ok,na pewno klimat lat 90 i nawet 00-05 idealnie odzwierciedlony.

Troszkę chaotycznie ale ok,na pewno klimat lat 90 i nawet 00-05 idealnie odzwierciedlony.

Pokaż mimo to

Dla czterdziestolatków z Krakowa, którzy na jeden lub drugi stadion chadzali i znają grzeszną przyjemność napierdalania się z policją - lektura obowiązkowa :) A zupełnie serio - ogromny szacunek za przywrócenie do życia Krakowa lat 90. Kraków wciąż jest miastem nieopisanym. "Miasto noży" jest próbą jego opisania. Językowo i fabularnie - remisową. Faktograficznie, społecznie, "klimatycznie" - zwycięską. Dorastałeś w tamtych czasach? Pamiętasz Wolność FM i flejersy? Czytaj. Będziesz miał dużo frajdy.

Dla czterdziestolatków z Krakowa, którzy na jeden lub drugi stadion chadzali i znają grzeszną przyjemność napierdalania się z policją - lektura obowiązkowa :) A zupełnie serio - ogromny szacunek za przywrócenie do życia Krakowa lat 90. Kraków wciąż jest miastem nieopisanym. "Miasto noży" jest próbą jego opisania. Językowo i fabularnie - remisową. Faktograficznie,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gwiazdka za okładkę

Gwiazdka za okładkę

Pokaż mimo to

Z czym nam się kojarzy Kraków ?

Z zamkiem na Wawelu, Starym Rynkiem, Plantami i starą inteligencją krakowską. I właśnie to inteligenckie miasto było solą w oku powojennych komunistów rządzących ówczesną Polską.

W 1949 roku postanowili zbudować Nową Hutę – część Krakowa przeznaczoną dla robotników pracujących w Hucie Lenina. Powstało miasto, które dzisiaj nazwalibyśmy blokowiskiem. Powstanie Nowej Huty świetnie pokazał Andrzej Wajda w swoim filmie „Człowiek z marmuru”.

Kraków i Nowa Huta to dwa oddzielne światy.

I właśnie młodzi ludzie z owych blokowisk, z roku 1997 są bohaterami powieści kryminalnej „Miasto noży”. Jest to nietypowy kryminał, z bardzo mocnym rysem społecznym.

Autor pokazał środowisko pseudokibiców krakowskich drużyn piłkarskich: Cravovii i Wisły.

Wojciech Mucha świetnie opisał mieszkańców z blokowisk Nowej Huty. To ciężko pracujący ludzie, którzy strajkowali w latach osiemdziesiątych i walczyli o wolną Polskę. Niestety w tej wolnej Polsce lat dziewięćdziesiątych nie wsiedli do pociągu sukcesu. Mieszkają w małych ciasnych mieszkaniach, są często bezrobotni, a ich dorastające dzieci nie mogą znieść otaczającej je biedy i braku nadziei na lepsze życie.

Tym czymś, co jest dla nich atrakcyjne, jest środowisko pseudokibiców z całą jego otoczką. Autor bardzo dobrze pokazał, jak owo środowisko zajmuje się nie tylko walkami chuligańskimi na osiedlu, czy stadionie, ale również powoli wkracza w handel narkotykami.

Wojciech Mucha ma bardzo dobre wyczucie społeczne i „Miasto noży” jest pod tym względem wyjątkową książką. Osoby, które mieszkały w takich blokowiskach i pamiętają tamte czasy, na pewno powiedzą, że jest to bardzo wierny obraz ówczesnego życia.

Jest to również świetnia powieść o Krakowie, tym pięknym, ze Starym Rynkiem i tą jego inną częścią, mniej atrakcyjną, osiedlem Nowa Huta. Momentami przygnębiająca, ale niestety prawdziwa do bólu opowieść o części naszej historii i nas samych. Bardzo dobrze, że taka książka powstała. Polecam.

Z czym nam się kojarzy Kraków ?

Z zamkiem na Wawelu, Starym Rynkiem, Plantami i starą inteligencją krakowską. I właśnie to inteligenckie miasto było solą w oku powojennych komunistów rządzących ówczesną Polską.

W 1949 roku postanowili zbudować Nową Hutę – część Krakowa przeznaczoną dla robotników pracujących w Hucie Lenina. Powstało miasto, które dzisiaj nazwalibyśmy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka na początku długo się rozkręca przez co miałem dwa podejścia do niej. Na plus znajdziemy w niej dokładne opisy Krakowa za czasów komunizmu, opis życia zwykłych szarych ludzi którzy czesto musieli mieszkać i żyć w kiepskich warunkach szarych bloków. Dla mnie za mało opisów spraw związanych z samymi kibicami, a tych krakowskie podwórko jest wypełnione po brzegi. Opowiadanie którego akcja dzieje się w jednym z najniebezpieczniejszych dla kibiców mieście, przyprawiona sporą szczyptą słynnej na całą Europę Świętą Wojną. Starsi na meczach opowiadali o różnych historiach z lat 80 i 90. Czytając tę książkę czułem się tak jak wtedy, gdy mi te historie opowiadali.

Książka na początku długo się rozkręca przez co miałem dwa podejścia do niej. Na plus znajdziemy w niej dokładne opisy Krakowa za czasów komunizmu, opis życia zwykłych szarych ludzi którzy czesto musieli mieszkać i żyć w kiepskich warunkach szarych bloków. Dla mnie za mało opisów spraw związanych z samymi kibicami, a tych krakowskie podwórko jest wypełnione po brzegi....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tak dobra książka nie powinna umknąć niczyjej uwadze. Akcja wydanej przed rokiem debiutanckiej powieści Wojciecha Muchy osadzona jest w latach 90. w Krakowie. Opowiada o kibicowskich waśniach Cracovii i Wisły. Chyba dlatego większość literatów nigdy po nią nie sięgnie. Autor zaś oferuje tu znacznie więcej – głębię świata przedstawionego, bo każdy reprezentant osiedlowej penery ma tu swoją godność i swoje uczucia. Jest chirurgicznie precyzyjna wiwisekcja Krakowa, z powodzeniem wyłapująca tak drobne elementy miasta jak rzeźby na fasadach kamienic czy znane tylko tubylcom imiona ulicznych sprzedawców. Nieustannie zmieniająca się perspektywa – wzbijamy się z ulicy do lotu ptaka, po czym z punktu widzenia osiedlowego małolata wchodzimy prosto w buty przedstawiciela starej inteligencji. Wreszcie kolorowa nić języka – który jest tu równie często rynsztokowy, jak i gwarowy, slangowy czy książkowy – przeszywa wrażliwe, doświadczone i wystudiowane spojrzenie na ludzi, którzy szukali swojego miejsca w tamtym chamskim grajdołku.

Tak dobra książka nie powinna umknąć niczyjej uwadze. Akcja wydanej przed rokiem debiutanckiej powieści Wojciecha Muchy osadzona jest w latach 90. w Krakowie. Opowiada o kibicowskich waśniach Cracovii i Wisły. Chyba dlatego większość literatów nigdy po nią nie sięgnie. Autor zaś oferuje tu znacznie więcej – głębię świata przedstawionego, bo każdy reprezentant osiedlowej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra książka. Autor wchodzi do znanego mu świata i czuje się w nim swobodnie. Dotyczy to zarówno chuligańskiej fabuły, jak i opisów Krakowa. O tej lekturze jest zdecydowanie za cicho, zasługuje na więcej uwagi.

Bardzo dobra książka. Autor wchodzi do znanego mu świata i czuje się w nim swobodnie. Dotyczy to zarówno chuligańskiej fabuły, jak i opisów Krakowa. O tej lekturze jest zdecydowanie za cicho, zasługuje na więcej uwagi.

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawa pozycja. Kraków oczami ludzi lat 90-tych. Konflikt kibiców Wisły i Cracovii jest tylko pretekstem dla pokazania realiów tamtych czasów, przemian gospodarczych, zawiedzionych nadziei i niespełnionych obietnic. W książce odnajdzie "coś o sobie" , każdy kto dorastał w ostatniej dekadzie XX wieku. To bardzo sentymentalna, ale momentami wstrząsająca podróż do Polski naszej młodości i naszego dzieciństwa. Gorąco polecam.

Bardzo ciekawa pozycja. Kraków oczami ludzi lat 90-tych. Konflikt kibiców Wisły i Cracovii jest tylko pretekstem dla pokazania realiów tamtych czasów, przemian gospodarczych, zawiedzionych nadziei i niespełnionych obietnic. W książce odnajdzie "coś o sobie" , każdy kto dorastał w ostatniej dekadzie XX wieku. To bardzo sentymentalna, ale momentami wstrząsająca podróż do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niesamowita książka, jak już ktoś gdzieś napisał, prawdziwy „wehikuł czasu”. Znów widzę własną klatkę schodową z nadpalonymi poręczami, zapałkami spalonymi u sufitu i wszechobecnym KS w koronie wydrapanym na każdym półpiętrze. Znów mam 15 lat i identyczną bejsbolówkę Georgetown Hoyas jak Małpa. Wszyscy z osiedla jeżdżą na Cracovię - większość we flejersach, ale nie Alpha Industries - każdy łysy lub fryzura na amerykańskiego żołnierza. Spora część handluje ziołem, proszkiem, pigułami i kwasami - popyt coraz większy. Wielu myśli o karierze przestępczej i powoli wkracza na ten, jak się później okaże, śliski grunt - niektórzy tak żyją do dziś.
Dziś mam 38 lat i ułożone życie w Londynie. W kraju bywam ostatnio rzadziej i mimo że drogi z kolegami z tamtych lat już się porozchodziły, zawsze podczas spotkań okazuje się że większość z nas jest tymi samymi dobrymi chłopami nic przed sobą nie udającymi.
Ta historia jest właśnie o takich ludziach.

Niesamowita książka, jak już ktoś gdzieś napisał, prawdziwy „wehikuł czasu”. Znów widzę własną klatkę schodową z nadpalonymi poręczami, zapałkami spalonymi u sufitu i wszechobecnym KS w koronie wydrapanym na każdym półpiętrze. Znów mam 15 lat i identyczną bejsbolówkę Georgetown Hoyas jak Małpa. Wszyscy z osiedla jeżdżą na Cracovię - większość we flejersach, ale nie Alpha...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Słaba fabuła jest tu tylko pretekstem do podzielenia się opisami Krakowa lat 90., opisy niestety do owej fabuły często niczego nie wnoszą. Trudno mi się ekscytować klimatem tamtego Krakowa, który całkiem dobrze pamiętam z czasów własnej nastoletniości, może za kolejne 20 lat wzruszę się z sentymentem, na razie mnie znudziło. Może młodsze pokolenie byłoby bardziej zaciekawione tym, jak to dawniej bywało... Postacie płaskie, książka przypomina powieść dla młodzieży, a na ostatnich kilku stronach okazuje się, że to kryminał. Niemniej sama próba udokumentowania tamtych czasów - na plus.

Słaba fabuła jest tu tylko pretekstem do podzielenia się opisami Krakowa lat 90., opisy niestety do owej fabuły często niczego nie wnoszą. Trudno mi się ekscytować klimatem tamtego Krakowa, który całkiem dobrze pamiętam z czasów własnej nastoletniości, może za kolejne 20 lat wzruszę się z sentymentem, na razie mnie znudziło. Może młodsze pokolenie byłoby bardziej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to