Wściekły kucharz. Cała prawda o zdrowym jedzeniu i modnych dietach

Jak zwykle opis książki to tylko półprawda. A to dlatego, że poza demaskowaniem modnych diet i dziwnych poglądów na odżywianie się, autor równie wiele miejsca poświęca wyjaśnianiu metody naukowej, tego, jak myślimy i dlaczego pseudonauka tak się rozprzestrzenia. Warner odnosi się tu często do twierdzeń Kahnemana - i aż prosiłoby się tu o jakieś odnośniki do źródeł. Tych jest jednak stosunkowo mało, co można autorowi zarzucić. Bowiem paradoksem jest to, że wyśmiewa on domorosłych ekspertów od żywienia, wszelakich blogerów i naturopatów, a przecież sam rozprawia z powodzeniem o rzeczach, do których nie ma kompetencji. Kucharz piszący o psychologii? Po raz kolejny już (w kolejnej książce) czytam o tym, jak współcześnie kontestujemy wiedzę ekspercką, ponieważ wszyscy jesteśmy przekonani o swoich racjach, nabytych dzięki wujkowi Google, co jest prawdą, aczkolwiek (z braku źródeł i danych na poparcie twierdzeń, które prezentuje) mam wątpliwość, czy autor nie podąża tą samą drogą. Na pewno jednak in plus tej pozycji jest to, że Warner nawołuje właśnie do rozsądku, do zwróceniu się ku nauce i nieuleganiu pierwotnym instynktom, każącym nam szukać szybkich i prostych rozwiązań - bo takie na ogół w świecie nauki nie istnieją. A już zwłaszcza jeśli chodzi o odżywianie, które jest kwestią bardzo skomplikowaną. Jeśli chodzi o samą wiedzę nt. pseudodiet, to ta publikacja jest przeznaczona raczej dla osób początkujących w temacie, może stanowić początek pogłębiania swojej wiedzy na ten temat. Aha, i ta książka na pewno nie jest śmieszna (może poza fragmentami z Gwyneth Paltrow), ani też obsceniczna.

Jak zwykle opis książki to tylko półprawda. A to dlatego, że poza demaskowaniem modnych diet i dziwnych poglądów na odżywianie się, autor równie wiele miejsca poświęca wyjaśnianiu metody naukowej, tego, jak myślimy i dlaczego pseudonauka tak się rozprzestrzenia. Warner odnosi się tu często do twierdzeń Kahnemana - i aż prosiłoby się tu o jakieś odnośniki do źródeł. Tych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zawiodłam się. Jedyny plus tej książki jest taki, że autor chciał się rozprawić ze szkodliwymi i błędnymi "teoriami" oraz mitami w żywieniu . Niestety, zabrakło warsztatu pisarskiego. Zacznijmy od tego, że chociaż to książka rzekomo popularnonaukowa, to brak w niej jakiejkolwiek bibliografii - autor jak ognia unika przytaczania danych z badań (i ich tytułów czy czegoś, żeby można było samemu znaleźć i poczytać), o których mimochodem wspomina. Inną bolączką tej książki są niezbyt śmieszne anegdoty, które mają wprowadzić w rozdział, albo "wyjaśnianie" pojęć naukowych tak, jakby czytelnik był bardzo głupim pięciolatkiem. Gdyby spróbować wyciągnąć istotną treść z tej książki, to zamknęłaby się w 50 stronach.
Za to dobre tłumaczenie, czyta się bez zgrzytów,.

Zawiodłam się. Jedyny plus tej książki jest taki, że autor chciał się rozprawić ze szkodliwymi i błędnymi "teoriami" oraz mitami w żywieniu . Niestety, zabrakło warsztatu pisarskiego. Zacznijmy od tego, że chociaż to książka rzekomo popularnonaukowa, to brak w niej jakiejkolwiek bibliografii - autor jak ognia unika przytaczania danych z badań (i ich tytułów czy czegoś, żeby...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawa pozycja, choć przyznam, że nie zdołałem przeczytać jej jednym ciągiem. Musiałem zrobić sobie przerwę na coś bardziej... fabularnego ;) Dużo faktów, ciekawych spostrzeżeń, badań. Na tyle dużo, że momentami robi się ciężko. I nie pomaga nawet humorystyczne podejście autora. Z wieloma stwierdzeniami się zgadzam, do części mam pewne wątpliwości - szczególnie do tych, do których autor, jako kucharz, podchodzi właściwie z miłością. Jednakże na jednej z ostatnich kart są sformułowane dwie myśli, które pokrywają się z moim podejściem do jedzenia/diet: 1) czasem ważniejsze jest zdrowie psychiczne i przyjemność z jedzenia, niż restrykcyjna, prozdrowotna dieta. 2) jedz z umiarem i sporo się ruszaj...

Bardzo ciekawa pozycja, choć przyznam, że nie zdołałem przeczytać jej jednym ciągiem. Musiałem zrobić sobie przerwę na coś bardziej... fabularnego ;) Dużo faktów, ciekawych spostrzeżeń, badań. Na tyle dużo, że momentami robi się ciężko. I nie pomaga nawet humorystyczne podejście autora. Z wieloma stwierdzeniami się zgadzam, do części mam pewne wątpliwości - szczególnie do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka bardzo dobra, dla wszystkich zainteresowanych zdrowym odżywianiem. Autor, obala mity dietetyczne jak np, detox, dieta alkaliczna, paleo, czy olej kokosowy jest superzdrowy? I wiele innych. Warto przeczytać, aby zwiększyć swoją świadomość odnośnie odżywiania, bo jak wiadomo, najlepszy jest umiar i złoty środek we wszystkim, więc warto po prostu jeść różnorodnie, nie popadać w skrajności aby nie nabawić się zaburzeń odżywiania, czerpać radość z jedzenia, aby w naszym życiu było więcej przyjemności, a nie ciągłych zakazów i nakazów.

Książka bardzo dobra, dla wszystkich zainteresowanych zdrowym odżywianiem. Autor, obala mity dietetyczne jak np, detox, dieta alkaliczna, paleo, czy olej kokosowy jest superzdrowy? I wiele innych. Warto przeczytać, aby zwiększyć swoją świadomość odnośnie odżywiania, bo jak wiadomo, najlepszy jest umiar i złoty środek we wszystkim, więc warto po prostu jeść różnorodnie,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zabawna książka o tym, jak dajemy się wkręcać w mody jedzeniowe. Uwielbiam wątek Gwyneth oraz docenienie roli ziemniaków, które uwielbiam! Ogólnie wniosek z tego taki, że wszystko można jeść z umiarem, ale wiadomo, że każdy ma swoje opinie, ja też nie ze wszystkim się zgadzam. Książka dla miłośników ciekawostek i szyderców😊

Zabawna książka o tym, jak dajemy się wkręcać w mody jedzeniowe. Uwielbiam wątek Gwyneth oraz docenienie roli ziemniaków, które uwielbiam! Ogólnie wniosek z tego taki, że wszystko można jeść z umiarem, ale wiadomo, że każdy ma swoje opinie, ja też nie ze wszystkim się zgadzam. Książka dla miłośników ciekawostek i szyderców😊

Pokaż mimo to

Śmieciowa książka o niczym, szkoda czasu i pieniędzy na nią.

Śmieciowa książka o niczym, szkoda czasu i pieniędzy na nią.

Pokaż mimo to

Znana twarz zwykle wystarczy, żeby coś sprzedać i zwrócić naszą uwagę. Nieważne, że nie ma kompetencji w danym obszarze. Ważne, że jest znana. Anthony Warner też pokazuje, jak różnego rodzaju gwiazdy (jego ulubiona Gwyneth Paltrow) infekują umysły mądrościami, nie mającymi żadnego naukowego uzasadnienia, tylko dlatego, że te pomysły brzmią atrakcyjnie, egzotycznie no i przede wszystkim skutecznie. A czy faktycznie takie są, mało kto zadaje sobie takie pytanie. Wystarczy przecież wrzucić jakieś mądre słowa dotyczące chromosomów, pamięci komórkowej, człowieka paleolitycznego i wułala – mamy nowy biznes.

[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/wsciekly-kucharz/

Znana twarz zwykle wystarczy, żeby coś sprzedać i zwrócić naszą uwagę. Nieważne, że nie ma kompetencji w danym obszarze. Ważne, że jest znana. Anthony Warner też pokazuje, jak różnego rodzaju gwiazdy (jego ulubiona Gwyneth Paltrow) infekują umysły mądrościami, nie mającymi żadnego naukowego uzasadnienia, tylko dlatego, że te pomysły brzmią atrakcyjnie, egzotycznie no i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zostałam złowiona na ten haczyk z opisu okładkowego: „Koniec z dyktatem komosy i kaszy! Dzięki książce "Wściekły kucharz" nie dasz się już nabrać na żadną żywieniową modę i zaczniesz jeść normalnie.” Coś dla mnie! Otoczona jestem osobami, dla których tzw. zdrowe jedzenie jest jedną z kluczowych spraw, którym poświęcają swoją uwagę. Pilnują, żeby nie jeść glutenu, laktozy, soi, ziemniaków, mięsa i wędlin, słodyczy (jak mogłam zapomnieć), jogurtów, soków w kartonach, żółtego sera itp. Itd. Moja beztroska w tym temacie zaczyna więc ocierać się o niedbalstwo i potencjalnie świadczy o mnie źle jako o żywicielce rodziny. Ponieważ jednak przeżyłam już fale najróżniejszych mód dietetycznych, wiem, że aktualne trendy przeminą i znów jakiś inny składnik znajdzie się na cenzurowanym. Stąd chciałam się dowiedzieć jak to faktycznie jest z tą komosą, jarmużem i nasionami chia.
Autor, wieloletni szef kuchni, analizuje najróżniejsze mody żywieniowe (bezglutenową, bezcukrową, paleo, oczyszczającą z toksyn itd.) przedstawiając i rozbierając na czynniki pierwsze ich założenia przez pryzmat wiedzy opartej na badaniach naukowych. Pisze o rozpowszechnionym strachu przed jedzeniem przetworzonym, o idealizowaniu jedzenia naturalnego (czyli jakiego?), przypisywaniu żywności właściwości leczniczych, a nie tylko odżywczych. Kwestionuje pogląd, że choroby są skutkiem złego odżywiania, zatem wystarczy jeść dobrze, żeby nie chorować i/lub wyzdrowieć.
Polecam serdecznie tę pozycję. Jest napisana z lekkością i humorem, porusza tematy, z którymi każdy nas się styka i pozwala na wyważone spojrzenie na kwestię diet i zdrowia.

P.S. Dodatkowa gwiazdka za ziemniaki i prof. Columbo :)

Zostałam złowiona na ten haczyk z opisu okładkowego: „Koniec z dyktatem komosy i kaszy! Dzięki książce "Wściekły kucharz" nie dasz się już nabrać na żadną żywieniową modę i zaczniesz jeść normalnie.” Coś dla mnie! Otoczona jestem osobami, dla których tzw. zdrowe jedzenie jest jedną z kluczowych spraw, którym poświęcają swoją uwagę. Pilnują, żeby nie jeść glutenu, laktozy,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Warta czasu. szczególnie polecam wszystkim, którzy zbyt ulegają modnym dietom

Warta czasu. szczególnie polecam wszystkim, którzy zbyt ulegają modnym dietom

Pokaż mimo to

DNO
Oczywiście to moje zdanie. Z zapartym tchem czekałam na paczkę z książką, żeby w końcu dowiedzieć się jak to jest z tym jedzeniem z NAUKOWEGO punktu widzenia. A tymczasem dostałam porcję mało wyszukanych przekleństw i OPINIE (nie fakty) biochemika. Nawet nie kończyłam czytać.

DNO
Oczywiście to moje zdanie. Z zapartym tchem czekałam na paczkę z książką, żeby w końcu dowiedzieć się jak to jest z tym jedzeniem z NAUKOWEGO punktu widzenia. A tymczasem dostałam porcję mało wyszukanych przekleństw i OPINIE (nie fakty) biochemika. Nawet nie kończyłam czytać.

Pokaż mimo to