Anthony Warner

Kontrowersyjnie bez radykalizmu Chociaż w krajach rozwiniętych głód dla zdecydowanej większości jest pojęciem abstrakcyjnym, tak naprawdę jest to zjawisko, które może stać się codziennością ludzkości i to wcale w nie tak odległej przyszłości. Ale bez czarnowidztwa – ludzie to mimo wszystko stworzenia, które w stanie zagrożenia są w stanie się zmobilizować, a przynajmniej tak twierdzi autor książki "Jak nakarmić świat nie niszcząc go przy okazji". Problem głodu i degradacja naszej planety są ze sobą ściśle powiązane, a w walce z nimi nie ma prostych rozwiązań. Każdy pojedynczy aspekt wyżywienia mieszkańców Ziemi jest złożony, a Anthony Warner stara się, by jak najbardziej przybliżyć tę problematykę swoim czytelnikom. Przy okazji wsadza kij w mrowisko i rozprawia się z wieloma mitami, tanimi sloganami na temat naszych wyborów żywieniowych i pozornej walki z degradacją środowiska. Książka o tematyce głodu w kontekście zrównoważonej produkcji żywności mogła być pełna skrajności (w tej formie na pewno nie przypadnie do gustu wielu radykałom) i niedopowiedzeń. Wydaje się, że Warner podszedł do tematu rzetelnie, starając się we wszystkich przypadkach pokazać dobre i złe strony przedstawianych rozwiązań. To nie jest dolanie oliwy do ognia w konflikcie mięsożerców z weganami, ponieważ autor przyłożył się, by przedstawić wszystkie punkty widzenia i wytłumaczyć, co stoi za naszymi wyborami żywieniowymi. "Jak nakarmić świat nie niszcząc go przy okazji" jest książką, która zawiera ogrom informacji podanych w bardzo przystępnej formie. Prawdę mówiąc, nie mogłam oderwać się od lektury, a nie zdarza mi się to zbyt często w przypadku literatury popularnonaukowej. Autor ściąga z naszych barków nieco odpowiedzialności i poczucia winy, dość jasno pokazując, na co jako jednostki mamy wpływ, a na co nie. Nie wszystko możemy załatwić w pojedynkę, ale razem możemy wszystko, choć otwartość na niektóre – być może niesłusznie kontrowersyjne – rozwiązania będzie niezbędna.