Podróż do krainy umarłych

Książka ciekawa, mądra, fajna - wiem to bezpłciowe słowa, ale jakos żadne inne nie przychodzą mi na myśl. Nie ujmę oczywiście talentu pani Jax, bo uważam ze jest ogromny, aczkolwiek ja mam jakiś problem z jej literatura. Myśle ze jest t kwestia gustu, bowiem nie każdy autor przypadnie każdemu czytelnikowi. Jestem w trakcie czytania II tomu i zapewne przeczytam III.

Książka ciekawa, mądra, fajna - wiem to bezpłciowe słowa, ale jakos żadne inne nie przychodzą mi na myśl. Nie ujmę oczywiście talentu pani Jax, bo uważam ze jest ogromny, aczkolwiek ja mam jakiś problem z jej literatura. Myśle ze jest t kwestia gustu, bowiem nie każdy autor przypadnie każdemu czytelnikowi. Jestem w trakcie czytania II tomu i zapewne przeczytam III.

Pokaż mimo to

Pierwsza cz.cyklu "Zanim nadejdzie jutro", to ekscytująca wyprawa w przeszłość naszego kraju.Autorka skupia się na tej części historii, która przez wiele lat była tematem tabu. W bezkompromisowy sposób " rozprawia się" z naszym wschodnim najeźdźcą i okupantem z okresu II wojny światowej. Opisuje dzieje zwykłych ludzi zamieszkujących Kresy Wschodnie, których losy splatają się w wyniku sowieckiej agresji na Polskę. Dramatyczne losy Polaków masowo deportowanych na wschód i walka o przetrwanie, która w człowieku wyzwala nawet te najgorsze instynkty.
Polecam.

Pierwsza cz.cyklu "Zanim nadejdzie jutro", to ekscytująca wyprawa w przeszłość naszego kraju.Autorka skupia się na tej części historii, która przez wiele lat była tematem tabu. W bezkompromisowy sposób " rozprawia się" z naszym wschodnim najeźdźcą i okupantem z okresu II wojny światowej. Opisuje dzieje zwykłych ludzi zamieszkujących Kresy Wschodnie, których losy splatają...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pomimo przeczytania mnóstwa książek o tematyce wojennej sięgnęłam po te która nie jest na faktach. Myślałam że książka niczym.mnie nie zaskoczy ale autorka poruszyła temat mieszkańców ziemi ówczesnej wschodnich ziem polskich. Poruszony jest temat sowieckiej okupacji. Przeczytałam pierwsza część i czekam na następną:)

Pomimo przeczytania mnóstwa książek o tematyce wojennej sięgnęłam po te która nie jest na faktach. Myślałam że książka niczym.mnie nie zaskoczy ale autorka poruszyła temat mieszkańców ziemi ówczesnej wschodnich ziem polskich. Poruszony jest temat sowieckiej okupacji. Przeczytałam pierwsza część i czekam na następną:)

Pokaż mimo to

Ponieważ wszystko zostało tu już powiedziane, dodam tyko jedno. Książka znakomita, choć lepiej czytało mi się "Zemstę i przebaczenie".

Ponieważ wszystko zostało tu już powiedziane, dodam tyko jedno. Książka znakomita, choć lepiej czytało mi się "Zemstę i przebaczenie".

Pokaż mimo to

Joanna Jax należy do moich ulubionych pisarzy; posiadam i przeczytałam niemal wszystkie jej książki i wszystkie, poza dwiema, oceniłam na 8/10 punktów.

Uwielbiam styl i tematykę powieści Pani Joanny, jej sposób opowiadania bolesnej historii Polski, kocham stworzonych przez nią bohaterów, realnych, ciepłych, którym jako obywatelom tego kraju, niezależnie na status społeczny, przyszło się zmierzyć z wojenną, okrutną rzeczywistością. Powieści Joanny Jax to nie są pozbawione życia opowieść o historycznych zdarzeniach; to opowiedziane w bardzo subtelny, a zarazem chwytający za serce losy i przeżycia Polaków, tym razem zamieszkujących okolice Wileńszczyzny, którzy cieszyli się szczęściem, uczuciami bliskich, którzy znaleźli swoje miejsce na Ziemi.

Tak jak powieści cyklu "Zemsta i przebaczenie", tak i teraz opowiedziana historia ma kilku bohaterów, kilka głównych postaci, których losy stają się kanwą książki; Nina Korcz - debiutująca na deskach teatru w Wilnie aktorka, Błażej Piotrowski nastolatek - sierota, opiekujący się niewidomym dziadkiem, bliźniaczki Klara i Gabriela Kąckie - tak podobne fizycznie, a tak różne z charakterów, Jakub Staśko - zmuszony do ucieczki z Warszawy przed wierzycielami, Berenika Domosławska z jej przeuroczą, ale jakże krnąbrną i swawolną pięcioletnią córką Nelą.
Wszystkie te osoby poznajemy w roku 1937, a potem wraz z nimi uczestniczymy w ich rodzinnym życiu, w sukcesach, rozczarowaniach, rodzących się uczuciach, zawiści, codziennym szczęściu, zdradach, porażkach. Tę codzienność, nie zawsze zgodną z oczekiwaniami, przerywa wojna, a wraz z nią mobilizacja młodych Polaków, a po klęsce wrześniowej i wkroczeniu Rosjan - aresztowania, oskarżenia, wywózki, zsyłki na Sybir, do Kazachstanu, rozdzielenie rodzin, strach, niepokój, obawa, tląca się nadzieja.

Czyta się wspaniale, żyje się i czuje razem z bohaterami, towarzyszące emocje nie opuszczają ani na chwilę, a w tym smutku, w tym strachu o niepewne jutro i los najbliższych udaje się znaleźć iskierkę radości i uśmiechu, który zapewnia mała Nela, której ten świat nie wydaje się tak straszny. Polecam i rozpoczynam czytanie kolejnej książki.

Joanna Jax należy do moich ulubionych pisarzy; posiadam i przeczytałam niemal wszystkie jej książki i wszystkie, poza dwiema, oceniłam na 8/10 punktów.

Uwielbiam styl i tematykę powieści Pani Joanny, jej sposób opowiadania bolesnej historii Polski, kocham stworzonych przez nią bohaterów, realnych, ciepłych, którym jako obywatelom tego kraju, niezależnie na status...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejny raz nie zawiodłam się .
Niesamowite jak pani Joanna potrafi przenieść czytelnika w wojenną machinę .

Kolejny raz nie zawiodłam się .
Niesamowite jak pani Joanna potrafi przenieść czytelnika w wojenną machinę .

Pokaż mimo to

Wyruszyłam z nimi do krainy umarłych...przepadłam....czy nadejdzie jutro?
*
"Czasami człowiek dochodzi do takiego punktu w swoim życiu, że nie widzi dla siebie nadziei."
*
O tej książce napisano już tak wiele, że mój kolejny wpis byłby tylko kolejnym kamyczkiem w wielkiej górze zachwytów nad twórczością Joanny Jax. Ja jednak nie wyrobiłam sobie jeszcze zdania o tej sadze. To dopiero pierwszy tom, zapowiedź tego co nadejdzie. Jak na razie jestem zaciekawiona i zaintrygowana dalszymi losami bohaterów. Jednych lubię innych nie, są też tacy co mnie mocno irytują, ale tak ma być. Książka musi wywoływać emocje, dobre lub złe, ale emocje. Ciekawość ciągnie mnie do drugiego tomu. Tematyka okresu II wojny jest mi zawsze bliska i mam nadzieję, że i tym razem się nie zawiodę.
*
Dla mnie to historia o trudnych i koszmarnych czasach, gdzie nie każdy zdał egzamin z bycia człowiekiem. Ale to też opowieść o nadziei, miłości, przyjaźni lojalności i wierności własnym ideałom.
*
"Ludzie także miewają sęki. Czasami niewidoczne i znane jedynie im, ale to właśnie sęki świadczą o wyjątkowości drzewa, tak jak nasze sęki czynią nas innymi od wszystkich. "
*
"Tego roku wszystko wyglądało inaczej.(...)... niektórzy nie powrócili z wojny do domu, tylko trafili do sowieckich obozów jenieckich.(...). ...nadzieja wciąż istniała, żyła własnym życiem i pobrzmiewała w słowach: "racz nam wrócić, Panie"."
*
Rozpoczyna się wojna. Dla Wileńszczyzny to nie Hitler stanowił realne zagrożenie. Przerażenie, koszmar i cierpienie przynieśli ze sobą Sowieci....zaczęły się aresztowania, terror, zsyłka ...wprowadzano nowy ład i porządek.
* "Tak, to był dramatyczny widok. Końca Polski i wolności, którą nie nacieszyli się zbyt długo. Smutny obraz i jakiś w swej wymowie przejmujący. "

Wyruszyłam z nimi do krainy umarłych...przepadłam....czy nadejdzie jutro?
*
"Czasami człowiek dochodzi do takiego punktu w swoim życiu, że nie widzi dla siebie nadziei."
*
O tej książce napisano już tak wiele, że mój kolejny wpis byłby tylko kolejnym kamyczkiem w wielkiej górze zachwytów nad twórczością Joanny Jax. Ja jednak nie wyrobiłam sobie jeszcze zdania o tej sadze....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niesamowita książka i zapowiedź arcyciekawej, choć trudnej w odbiorze sagi.
Na początku był chaos...
Początek tej historii i konieczność wprowadzenia wszystkich wątków, których jest bardzo wiele, sprawiła duże zamieszanie i moje szare komórki pracowały na maksymalnych obrotach, by się nie zagubić. Wiedziałam jednak, że niebawem wszystko stanie się jasne i że dzieje się tak "po coś". Gdy już sobie poukładałam w głowie "Who is who", nie mogłam oderwać się od lektury. Ile barwnych postaci, ile różnych charakterów, ile rodzinnych dramatów... Niewyobrażalne! Tom pierwszy kończy się w momencie, w którym wszyscy bohaterowie, którym oczywiście udało się przeżyć piekło wojny i bezpardonowe działania NKWD, udają się do krainy umarłych, na zsyłkę. Zapakowali ich wszystkich, bez względu na wiek, pochodzenie, czy płeć do bydlęcych wagonów, przerażonych i głodnych, pozbawionych jakichkolwiek praw, upokorzonych i nieświadomych celu podróży, ani tego, co czeka ich na końcu świata.
Zadziwia mnie niezwykły kunszt autorki, która bezbłędnie piórem maluje okoliczności, kreśli postaci i buduje niesamowitą historię, w którą wczuwałam się każdą komórką mojego ciała. Gra na emocjach, a przy tym nie przesadza, więc efekt jest doskonały i nie można powiedzieć o tej książce, że to zwykły wyciskacz łez. Mnie ta książka ujęła, zaraz chwytam po kolejny tom, polecam Wam tą lekturę i wierzę, że to dopiero początek wielkiej całości.

Niesamowita książka i zapowiedź arcyciekawej, choć trudnej w odbiorze sagi.
Na początku był chaos...
Początek tej historii i konieczność wprowadzenia wszystkich wątków, których jest bardzo wiele, sprawiła duże zamieszanie i moje szare komórki pracowały na maksymalnych obrotach, by się nie zagubić. Wiedziałam jednak, że niebawem wszystko stanie się jasne i że dzieje się tak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ponieważ chcę przeczytać sagę „Prawda zapisana w popiołach“, o powojennych losach bohaterów poprzednich sag –„Zemsty i przebaczenia” i "Zanim nadejdzie jutro", więc siłą rzeczy musiałam sięgnac po tę ostatnią, której jeszcze nie znałam. Już pierwszy tom zachwycił mnie prawie tak jak „Zemsta i przebaczenie”. Pierwsze rozdziały dość długie, bo wprowadzają nas w losy poszczególnych bohaterów, a potem już krótsze, kilkustronicowe, przeskakujące z miejsca na miejsce i od bohatera do bohatera. Pierwszy tom połknęłam w jeden dzień i zabieram się za drugi. Tym razem autorka skupia się przede wszystkim na losach Polaków, wywożonych do Kazachstanu i na Syberię. Styl bardzo plastyczny, żywy, jak to u Jax.
Polecam.

Ponieważ chcę przeczytać sagę „Prawda zapisana w popiołach“, o powojennych losach bohaterów poprzednich sag –„Zemsty i przebaczenia” i "Zanim nadejdzie jutro", więc siłą rzeczy musiałam sięgnac po tę ostatnią, której jeszcze nie znałam. Już pierwszy tom zachwycił mnie prawie tak jak „Zemsta i przebaczenie”. Pierwsze rozdziały dość długie, bo wprowadzają nas w losy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka która jest nie lada wyzwaniem, ale jest to znakomita pozycja literacka.
Moje pierwsze spotkanie z "piórem" Joanny Jax i jestem zachwycona. W opiniach o autorce ktoś napisał że Pani Jax "pisze serialowe książki" i jest w tym ziarno prawdy. W Podróży do krainy umarłych jest wielu bohaterów i to na początku trochę mnie niepokoiło. Jak spamiętam kto z kim, i kim jest... ale są to na tyle wyraziste postacie iż dałam radę...
Na pewno piękny język, mocna historia ukazana z różnych sfer społecznych, i piękne opisy. To książka w której wraz z bohaterami przeżywa się napięcia przed wojną.
Pozycja wg mnie nie dla każdego czytelnika, ale warta uwagi... Kolejny pomnik pamięci. Polecam.

Książka która jest nie lada wyzwaniem, ale jest to znakomita pozycja literacka.
Moje pierwsze spotkanie z "piórem" Joanny Jax i jestem zachwycona. W opiniach o autorce ktoś napisał że Pani Jax "pisze serialowe książki" i jest w tym ziarno prawdy. W Podróży do krainy umarłych jest wielu bohaterów i to na początku trochę mnie niepokoiło. Jak spamiętam kto z kim, i kim...

więcej

mniej

Pokaż mimo to