Tańczące martwe dziewczynki

Nadkomisarz Maguire wyprowadza swoją sytuację z Conorem na prostą. Wciąż potrzebuje pomocy psiego detektywa, żeby zamknąć i postawić zarzuty Zezowatemu McManusowi.

Dodatkowo w Cork zostaje podpalona szkoła tańca irlandzkiego, wraz z siedemnastoma osobami w środku. Rozwiązanie tej zagadki przyniesie pewne problemy, bo nie ma żadnych dowodów, ani świadków, oprócz małej, nic nie mówiącej dziewczynki.

Miejsce Bobby’ego Quilty’ego przejmuje Davy. Jeszcze bardziej psychopatyczny facet, z morderczymi skłonnościami i co najgorsze politycznymi zapędami republikańskimi. Czy Katie uda się powiązać go z aktualnymi wydarzeniami?

Ciekawy kolejny tom z serii detektyw nadkomisarz Maguire. Autor w sposób trzymający w napięciu splata wątki. Pewne wątki właściwe dla serii się rozwiązują, pewne toczą się dalej i chyba żaden wątek globalny nie jest zamknięty. Oczekuję równie ciekawej kontynuacji :)

Nadkomisarz Maguire wyprowadza swoją sytuację z Conorem na prostą. Wciąż potrzebuje pomocy psiego detektywa, żeby zamknąć i postawić zarzuty Zezowatemu McManusowi.

Dodatkowo w Cork zostaje podpalona szkoła tańca irlandzkiego, wraz z siedemnastoma osobami w środku. Rozwiązanie tej zagadki przyniesie pewne problemy, bo nie ma żadnych dowodów, ani świadków, oprócz małej, nic...

To już ósmy tom tej coraz słabszej serii ; pani nadinspektor Katie Maguire , która dalej zmaga się z męskimi szowinistami w pracy , a Cork w Irlandii przypomina Londyn za czasów Kuby rozpruwacza . W poprzednich książkach pani detektyw budziła sympatię , ale teraz staje się irytująca .
Pomysł na wątek kryminalny jest dosyć karkołomny i w moim odczuciu jakoś mało realny . Powieść nie wciągnęła mnie , bo często gubi tempo , feministyczne utarczki irytują niekonsekwencją , wszak szefem policji jest kobieta .
Autor zbyt chętnie sięga po makabryczne opisy miejsc zbrodni i mało smaczne sceny seksu . W fabule panuje chaos . Watki mnożą się jak króliki , a zakończenie zanim się rozpoczęło , to już się skończyło .
Moim zdaniem to najsłabszy odcinek tej serii , ale jakoś dobrnąłem do końca chcąc zachować ciągłość w obserwowaniu losów Katie .

To już ósmy tom tej coraz słabszej serii ; pani nadinspektor Katie Maguire , która dalej zmaga się z męskimi szowinistami w pracy , a Cork w Irlandii przypomina Londyn za czasów Kuby rozpruwacza . W poprzednich książkach pani detektyw budziła sympatię , ale teraz staje się irytująca .
Pomysł na wątek kryminalny jest dosyć karkołomny i w moim odczuciu jakoś mało realny ....

To nie jest moja ulubiona część z Katie Maguire. Jak dla mnie chyba najsłabsza z serii jak do tej pory. Tym razem Katie musi rozwikłać podpalenie szkoły tańca gdzie zginęło kilkanaście osób. Kto stoi za morderstwem znanych tańcerzy? Dlaczego ktoś miałby ich mordować? Czy to konkurencja, a może sedno sprawy leży zupełnie w innym miejscu?

To nie jest moja ulubiona część z Katie Maguire. Jak dla mnie chyba najsłabsza z serii jak do tej pory. Tym razem Katie musi rozwikłać podpalenie szkoły tańca gdzie zginęło kilkanaście osób. Kto stoi za morderstwem znanych tańcerzy? Dlaczego ktoś miałby ich mordować? Czy to konkurencja, a może sedno sprawy leży zupełnie w innym miejscu?

Kojarzycie uczucie, kiedy czytając myślicie o niebieskich migdałach i historia książki umyka niezauważona, a strony giną? Tak było w moim przypadku. Niestety bardzo nudna, wymęczona pozycja. Książek się nie zostawia 'napoczętych', więc przeczytane - check! Zaraz zapomnę - check!

Kojarzycie uczucie, kiedy czytając myślicie o niebieskich migdałach i historia książki umyka niezauważona, a strony giną? Tak było w moim przypadku. Niestety bardzo nudna, wymęczona pozycja. Książek się nie zostawia 'napoczętych', więc przeczytane - check! Zaraz zapomnę - check!

" Tańczące martwe dziewczynki " to dość abstrakcyjny tytuł, ale bardzo mocno wpisuje się w treść kryminału Grahama Mastertona.

W tym tomie nadinspektor Katie Magure zmaga się z duchami przeszłości. Kontynuuje sprawę nielegalnych walk psów i jednocześnie chce znaleźć sprawcę podpalenia w szkole tańca w centrum Cork. W pożarze zginął zespół taneczny i para ludzi która przebywała w tym czasie na strychu. Jedynym świadkiem zdarzenia była dziewięcio letnia dziewczynka. Z powodu szoku a może strachu dziecko milczy zachowując zagadkę morderstwa w tajemnicy.

Masterton lubi komplikować i rozbudowywać fabułę. Tak było I tym razem dodając Katie dodatkowe zadanie ochrony brytyjskiego ministra.

Tym razem wątek prywatny może nie jest aż tak bardzo rozbudowany i dramatyczny ale zaskakuje wyborami miłosnymi i odważnymi scenami.

Całość to dobrze przemyślany kryminał łączący współczesne wydarzenia z tymi o których była mowa w poprzednim tomie. Według mnie cały cykl trzeba czytać w kolejności gdyż akcja całości zazębia się ze sobą.
 
Ten tom, w mojej ocenie, jest najsłabszy ale mimo wszystko trzyma poziom a akcja nie zwalnia.

" Tańczące martwe dziewczynki " to dość abstrakcyjny tytuł, ale bardzo mocno wpisuje się w treść kryminału Grahama Mastertona.

W tym tomie nadinspektor Katie Magure zmaga się z duchami przeszłości. Kontynuuje sprawę nielegalnych walk psów i jednocześnie chce znaleźć sprawcę podpalenia w szkole tańca w centrum Cork. W pożarze zginął zespół taneczny i para ludzi która...

Koniec przygody z Katie. Serio, laska musi być na prawdę czarownicą (i to byłby czynnik który by mnie namówił na skończenie serii), bo wszyscy nie dość że na nią lecą to jeszcze się zakochują i ona chętnie korzysta, to jeszcze sama chyba ma jakieś psychopatyczne tendencje, bo po tym wszystkim co ją spotkało to się nawet zbytnio nie podłamała. Nie ma żadnych przemyśleń że może jest przeklęta i dla dobra ludzi i zwierząt powinna ich trzymać z dala od siebie. Mam wrażenie że te książki takie same są - sprawa, soczyste sceny erotyczne, ktoś ważny dla głównej bohaterki umiera, koniec. No i oczywiście cierpienie zwierząt i ludzi. Masterton potrafi opisywać tortury, seks (jak się przyłoży), ale już uczucia bohaterów mu w ogóle nie idą, co na dłuższą metę denerwuje. Nawet zachowanie Katie kiedy słucha jak torturują psy mnie zażenowało. Szkoda, bo na prawdę miałam nadzieję na ciekawszą i bardziej różnorodną serię z silną, kobiecą postacią. (Ten i poprzedni tom przesłuchałam bez zbytnich emocji, byle coś tam leciało w tle i nawet nie miałam ochoty wracać do momentów których nie słuchałam uważnie).

Koniec przygody z Katie. Serio, laska musi być na prawdę czarownicą (i to byłby czynnik który by mnie namówił na skończenie serii), bo wszyscy nie dość że na nią lecą to jeszcze się zakochują i ona chętnie korzysta, to jeszcze sama chyba ma jakieś psychopatyczne tendencje, bo po tym wszystkim co ją spotkało to się nawet zbytnio nie podłamała. Nie ma żadnych przemyśleń że...

CYKL: "KATIE MAGUIRE" (TOM 8)

Po dobrych - na miarę pierwszego tomu - "Martwych za życia", przyszedł czas na obniżenie lotów. Jakże znane już dla tego cyklu obniżenie lotów.
Ósmy tom cyklu rozpoczyna się wielkim i trudnym do opanowania pożarem w studiu tańca. Ten główny wątek, na którym opiera się całość thrillera, według mnie jest niestety słaby.

Książka nie jest nudna ale nawet pośród tych z cyklu, które uznałam za przeciętne, nie wybija się ponad tamte.
Tytuł ujdzie, gdyż były słabsze, aczkolwiek liczyłam na więcej.

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2021/08/tanczace-martwe-dziewczynki.html

CYKL: "KATIE MAGUIRE" (TOM 8)

Po dobrych - na miarę pierwszego tomu - "Martwych za życia", przyszedł czas na obniżenie lotów. Jakże znane już dla tego cyklu obniżenie lotów.
Ósmy tom cyklu rozpoczyna się wielkim i trudnym do opanowania pożarem w studiu tańca. Ten główny wątek, na którym opiera się całość thrillera, według mnie jest niestety słaby.

Książka nie jest nudna...

W szkole tańca w Cork wybucha pożar  w którym ginie 17 młodych tancerzy.  Nasza bohaterka ma wyjątkowo trudne zadanie, gdyż brakuje dowodów, a śledztwo nie posuwa się do przodu. Niestety okazuje się iż pożar nie był przypadkiem, a jedyna ocalała z pożaru mała dziewczynka nie chce mówić...

„Tańczące martwe dziewczynki” to jak dla mnie do tej pory najsłabsza część z serii. Duża ilość wątków pobocznych wprowadza wrażenie chaosu i momentami powoduje, iż ciężko się odnaleźć. Mimo, iż nigdy nie przeszkadza mi, że sporo czasu i miejsca autor przeznacza na życie prywatne głównej bohaterki to tutaj było tego jednak zbyt dużo. Liczne sceny seksu wydają się zupełnie niepotrzebne i nic nie wnoszą do fabuły, tak samo jak na siłę wciśnięty wątek o psach. Całość niestety nie wciąga oraz nie trzyma w napięciu. Jak dla mnie czegoś ewidentnie zabrakło

W szkole tańca w Cork wybucha pożar  w którym ginie 17 młodych tancerzy.  Nasza bohaterka ma wyjątkowo trudne zadanie, gdyż brakuje dowodów, a śledztwo nie posuwa się do przodu. Niestety okazuje się iż pożar nie był przypadkiem, a jedyna ocalała z pożaru mała dziewczynka nie chce mówić...

„Tańczące martwe dziewczynki” to jak dla mnie do tej pory najsłabsza część z serii....

Kolejna cześć serii o nadkomisarz Katie Maguire ma niezwykle chwytliwy tytuł – Tańczące martwe dziewczynki. Jest to książka, która rozpoczyna się z wielkim rozmachem. W tragicznym pożarze ginię cała grupa taneczna , która odnosiła sukcesy na zawodach tanecznych. W mieście dochodzi także do walki ludzi z podziemia, to świat przepełniony przemocą i brudnymi sekretami. Katie ma bardzo trudne zadanie ponieważ, śledztwo nie posuwa się do przodu, brakuje dowodów, dochodzi do kolejnych zbrodni. Akcja się rozwija bardzo równomiernie i mamy czas wysnuć swoje przepuszczenia kto jest morderco.
Książka jest dobra, chociaż do poprzednich części troszeczkę gorsza ale czyta się dobrze.

Kolejna cześć serii o nadkomisarz Katie Maguire ma niezwykle chwytliwy tytuł – Tańczące martwe dziewczynki. Jest to książka, która rozpoczyna się z wielkim rozmachem. W tragicznym pożarze ginię cała grupa taneczna , która odnosiła sukcesy na zawodach tanecznych. W mieście dochodzi także do walki ludzi z podziemia, to świat przepełniony przemocą i brudnymi sekretami. Katie...

Po prostu szok. Polecam

Po prostu szok. Polecam