Tańczące martwe dziewczynki

W zasadzie to może być. Jest krwiście i dość sensacyjnie.
Czytałem kiedyś raz czy dwa Mastertona i odnoszę wrażenie, że ten popracował też nad kreacją postaci. Wcześniej, zapamiętałem, były płaskie i nijakie, jakby były tylko nośnikiem do elementu grozy. Tutaj jest poprawnie, choć skłamałbym, gdybym powiedział, że mnie to wciągnęło i że nie brak niespójności (przykład-SPOJLER-ginie w pożarze cała kilkunastoosobowa grupa taneczna, przyjeżdża jej szef i wymienia z Policją uwagi na temat irlandzkiej PKP).
Historia może być, prawie, prawie mnie zaciekawiła. Choć te Irlandzkie nazwy własne, chyba łatwiej mi czytać germanizmy czy inne (za)nordyzmy.
I błagam, u stóp waszych błagam, dajcie mi kryminał, choćby kiepski bez tych niepotrzebnych wątków romansowych i scen erotycznych!! Nie jestem targetem Bianki L.!
Następnym razem za głupie romansidło będę dawał ocenę niżej.
Adrian

W zasadzie to może być. Jest krwiście i dość sensacyjnie.
Czytałem kiedyś raz czy dwa Mastertona i odnoszę wrażenie, że ten popracował też nad kreacją postaci. Wcześniej, zapamiętałem, były płaskie i nijakie, jakby były tylko nośnikiem do elementu grozy. Tutaj jest poprawnie, choć skłamałbym, gdybym powiedział, że mnie to wciągnęło i że nie brak niespójności...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka pomimo swej treści i tematyki nie stworzyła klimatu thrillera.
Natomiast zwróciłam uwagę, na porównanie skacowanego rano, ludzkiego języka do sandała Gandhi ;)
Jest sporo różnych drobiazgów, sytuacji, które być może mają nam przybliżyć ich tryb życia?
Książkę przeczytalam jako jednostkę, nie oceniam serii.

Książka pomimo swej treści i tematyki nie stworzyła klimatu thrillera.
Natomiast zwróciłam uwagę, na porównanie skacowanego rano, ludzkiego języka do sandała Gandhi ;)
Jest sporo różnych drobiazgów, sytuacji, które być może mają nam przybliżyć ich tryb życia?
Książkę przeczytalam jako jednostkę, nie oceniam serii.

Pokaż mimo to

Osobiście bardzo lubię Grahama Mastertona ale z tej lektury nie jestem zadowolona. Głowna bohaterka nie radzi sobie z prowadzeniem sprawy, ma same problemy w życiu prywatnym. Katie pomimo, że zajmuje się główną sprawą, pracuje również nad złapaniem organizatora psich walk. Wątek przemocy zwierząt nie miał żadnego powiązania z historią, według mnie był zapychaczem, chociaż książka ma przecież 464 stron, więc nie do końca rozumiem, dlaczego autor się na to zdecydował. Jestem całkowicie tolerancyjną osobą, ale fakt, że większość bohaterów czuje pociąg do tej samej płci całkowicie mnie zniechęcił. Sama historia nie jest nowatorska, nie intryguje. Pomimo wszystko nie jest to słaba książka. Dla osób, które nie zaczytują się w wiele kryminałów jak ja, może okazać się strzałem w dziesiątkę. Dla mnie nie wniosła nic nowego. Po prostu mam wrażenie, jakbym już to czytała.

Osobiście bardzo lubię Grahama Mastertona ale z tej lektury nie jestem zadowolona. Głowna bohaterka nie radzi sobie z prowadzeniem sprawy, ma same problemy w życiu prywatnym. Katie pomimo, że zajmuje się główną sprawą, pracuje również nad złapaniem organizatora psich walk. Wątek przemocy zwierząt nie miał żadnego powiązania z historią, według mnie był zapychaczem, chociaż...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wg mnie najlepsza książka Grahama Mastertona.

Wg mnie najlepsza książka Grahama Mastertona.

Pokaż mimo to

Nie znam innych książek z tej serii, więc nie wiem jak ta wypada na ich tle. Mnie się tą książkę czytało ciekawie. Jedynie z początku miałam wrażenie, że autor wprowadził za dużo postaci, i momentami ciężko się było połapać kto jest kto. Akcja ciekawa, wielowątkowa. Do ostatniej strony czyta się z zainteresowaniem.

Nie znam innych książek z tej serii, więc nie wiem jak ta wypada na ich tle. Mnie się tą książkę czytało ciekawie. Jedynie z początku miałam wrażenie, że autor wprowadził za dużo postaci, i momentami ciężko się było połapać kto jest kto. Akcja ciekawa, wielowątkowa. Do ostatniej strony czyta się z zainteresowaniem.

Pokaż mimo to

Niestety książka jest bardzo przewidywalna, powtarza się schemat jak w ostatnich kilku pozycjach . W sumie wiadomo czego się spodziewać. Początek serii był świetny, a im dalej tym słabiej. Znowu przemoc wobec zwierząt, chociaż już mniej niż wcześniej, ale jednak. Znowu również ktoś ginie z otoczenia Katie . Ona sama jest jak ktoś niezniszczalny, psuje to realizm . W końcu ile można przejść fizycznie i psychicznie, a mimo to iść dalej pracować. Niestety coraz większy zawód jezeli chodzi o serię, cieszę się że czekaja mnie tylko dwie książki jeszcze I oby koniec serii. Co za duzo to nie zdrowo .

Niestety książka jest bardzo przewidywalna, powtarza się schemat jak w ostatnich kilku pozycjach . W sumie wiadomo czego się spodziewać. Początek serii był świetny, a im dalej tym słabiej. Znowu przemoc wobec zwierząt, chociaż już mniej niż wcześniej, ale jednak. Znowu również ktoś ginie z otoczenia Katie . Ona sama jest jak ktoś niezniszczalny, psuje to realizm . W...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Polubiłam Katie i dla tego sięgam po kolejne tomy jej przygód. Wiadomo, że rozwiązywanie spraw idzie jej raz lepiej raz gorzej, nie mniej jednak mam niepodarte wrażenie, że autor przestał ją lubić. Katie spotykają wszystkie klęski i nieszczęścia jakie tylko można sobie wyobrazić. Bardzo mnie to irytuje i zniechęca do czytania kolejnych tomów, które też niestety nie powalają. Bo choć gangsterzy grasują, trup ściele się gęsto to jednak czegoś brakuje...

Polubiłam Katie i dla tego sięgam po kolejne tomy jej przygód. Wiadomo, że rozwiązywanie spraw idzie jej raz lepiej raz gorzej, nie mniej jednak mam niepodarte wrażenie, że autor przestał ją lubić. Katie spotykają wszystkie klęski i nieszczęścia jakie tylko można sobie wyobrazić. Bardzo mnie to irytuje i zniechęca do czytania kolejnych tomów, które też niestety nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Hmm, bywało już w tym cyklu znacznie lepiej. To bodaj najsłabsza z dotychczasowych pozycji.
Zabrakło mi tutaj świeżego pomysłu, a przede wszystkim dynamiki, którą charakteryzowały się poprzednie części. Wprawdzie Katie Maguire praktycznie non stop się szarpie, ciągle uczestniczy jak nie w jakichś czynnościach operacyjnych, to w utarczkach z dziennikarzami i przełożonymi, ale sama fabuła jest nadspodziewanie statyczna.
Maguire wrócił do swojej ulubionej tematyki – irlandzkich ruchów narodowo-wyzwoleńczych i byłem bardzo ciekaw, w jaki sposób poradzi sobie z wątkiem sensacyjny. Wyszło tak sobie, bo nie było ani jakoś oryginalnie w warstwie fabularnej, a emocjonalnie - wręcz nudno.
Nie przeszkadza mi to, że dużo czasu i miejsca autor przeznacza na życie prywatne głównej bohaterki. Wręcz przeciwnie - dotąd te rozdziały były świetnym oderwaniem od opisów okropieństw, bestialstwa i brutalności, jakie były codziennością w jej pracy. Tym razem jednak te proporcje zostały mocno zachwiane i może dlatego czuję lekkie rozczarowanie. A może to sygnał, że już czas na jakieś spektakularne zakończenie całej serii? Zobaczymy.

Hmm, bywało już w tym cyklu znacznie lepiej. To bodaj najsłabsza z dotychczasowych pozycji.
Zabrakło mi tutaj świeżego pomysłu, a przede wszystkim dynamiki, którą charakteryzowały się poprzednie części. Wprawdzie Katie Maguire praktycznie non stop się szarpie, ciągle uczestniczy jak nie w jakichś czynnościach operacyjnych, to w utarczkach z dziennikarzami i przełożonymi,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W powieściach Mastertona jest coś takiego, co nie do końca potrafię określić. Jest w nich jakaś siła wewnętrzna, która przyciąga, ale dzieje się to inaczej niż w innych czytanych przeze mnie kryminałach. Tutaj zawsze są emocje i ten moment całkowitego zatracenia, który autor opanował do perfekcji. Masterton tak potrafi wciągnąć mnie w swój świat, że w pewnym momencie mam poczucie jakbym w nim uczestniczył. Ta kolejność chronologiczna w jakiej czytam ten cykl powieści z panią detektyw Katie Maguire sprawiała, że autor idealnie, bez jakichkolwiek potknięć pokazuje świat policji. Postać kobiety na tak wysokim stanowisku nie jest tu przypadkowa. Nie jest łatwo kierować zespołem, w którym mężczyźni muszą podporządkować się rozkazom blondynki. Tylko szkopuł w tym, że ta blondynka to doświadczona i niezwykle inteligentna nadinspektor. Kobieta z trudną przeszłością, po przejściach, kobieta z niezwykle silnym charakterem. To jedna z tych nielicznych mocnych, mądrych dziewczyn, które wiedzą czego chcą od życia. Jej zaangażowanie w pracę przeplatane z wydarzeniami z życia osobistego prowadzone jest tak, że tempo prowadzonej akcji poza śledztwem nie zwalnia. Oczywiście na pierwszym planie zawsze mamy zbrodnię i okrucieństwo. Tak jest i w tej części, która zaczyna się od wielkiego pożaru w Cork. Czytając ciągle zastanawiałem się kto podpalił szkołę tańca, w której spłonęły tańczące dziewczynki ? Jaką krzywdę mogła wyrządzić komuś jedna z najlepszych grup tanecznych w kraju?
Ten archipelag cierpień niewinnych istot spędza sen z powiek Katie. Tańczące dziewczynki już nigdy nie zatańczą, a pani nadinspektor musi dowiedzieć się dlaczego.
Dwutorowa akcja to już standard u Mastertona. Pomijając wydarzenia związane z pożarem i śmiercią niewinnych dziewczynek, jestem świadkiem morderstwa przywódcy gangu. Ktoś najwyraźniej chce przejąć nielegalny interes. Czy terroryzm i powiązania z IRA mogą mieć coś wspólnego z grupą taneczną Toirneach Dambsa?
Koniecznie muszę wspomnieć jeszcze o tendencji autora do scen seksu. Nie powinno mnie to dziwić, ponieważ w poprzedniej części miały one swoje racjonalne wytłumaczenie. Tutaj jednak jest tego ogrom i to w różnej odsłonie.

W powieściach Mastertona jest coś takiego, co nie do końca potrafię określić. Jest w nich jakaś siła wewnętrzna, która przyciąga, ale dzieje się to inaczej niż w innych czytanych przeze mnie kryminałach. Tutaj zawsze są emocje i ten moment całkowitego zatracenia, który autor opanował do perfekcji. Masterton tak potrafi wciągnąć mnie w swój świat, że w pewnym momencie mam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W centrum Cork, w środku dnia, w lokalnym studiu tańca trzaska ogień. Siedemnaścioro tancerzy, obiecujące gwiazdy irlandzkiego folku, ginie w płomieniach. Ich młode życie przerwał tragiczny wypadek. Ale tam, gdzie inni widzą tragedię, Katie Maguire widzi morderstwo. To nie jest pierwszy pożar, który wybucha w Cork. W jednym z poprzednich przypadków ofiary były martwe przed wybuchem ognia. Kiedy Katie Maguire bada dziwny, obsesyjny świat konkurencyjnych irlandzkich zespołów ludowych, musi zmierzyć się z najbardziej mrożącym krew w żyłach mordercą.

Gdzie indziej na miejsce zabitego przywódcy gangu przybywa Davy Dorgan. Ma zamiar przejąć interesy swojego poprzednika, choć cele do których dąży są całkiem odmienne. Nowe podejście szybko daje o sobie znać, a jego powiązania z IRA i terroryzmem są bardzo silne. Szybko również zaczynamy zadawać sobie pytanie, czy nowy szef gangu może mieć coś wspólnego z coraz częstszymi podpaleniami?

W centrum Cork, w środku dnia, w lokalnym studiu tańca trzaska ogień. Siedemnaścioro tancerzy, obiecujące gwiazdy irlandzkiego folku, ginie w płomieniach. Ich młode życie przerwał tragiczny wypadek. Ale tam, gdzie inni widzą tragedię, Katie Maguire widzi morderstwo. To nie jest pierwszy pożar, który wybucha w Cork. W jednym z poprzednich przypadków ofiary były martwe przed...

więcej

mniej

Pokaż mimo to