Bardzo ciekawa pozycja. Miła, ciepła historia. Szkoda tylko, że zaledwie w pół godziny się czyta i chciałoby się czegoś więcej. Jakiegoś definitywnego rozwiązania. Ledwie się weszło w historię i bardzo nagle wszystko się kończy. Do tego parę niezrozumiałych decyzji bohaterów. Ale poza tym bardzo fajny klimat. Chciałbym przeczytać dalszą cześć tej historii.

Bardzo ciekawa pozycja. Miła, ciepła historia. Szkoda tylko, że zaledwie w pół godziny się czyta i chciałoby się czegoś więcej. Jakiegoś definitywnego rozwiązania. Ledwie się weszło w historię i bardzo nagle wszystko się kończy. Do tego parę niezrozumiałych decyzji bohaterów. Ale poza tym bardzo fajny klimat. Chciałbym przeczytać dalszą cześć tej historii.

Kłamstwa bogów to manga o dwójce młodych nastolatków, którzy spotykają się podczas jednego letniego urlopu. Pod wieloma względami jest to tradycyjny letni romans. Różnica polega na tym, że kończy się tak, jak większość letnich romansów.
Suzumura mieszka z bratem Yuutą, a Nanao z matką, która jest pisarką zawsze zestresowaną terminami. W chwili, gdy Nanao przyprowadza do domu kociaka, jej matka, która ma alergię, czuje, że coś jest nie tak. Musi pozbyć się kociaka, więc postanawia poprosić o pomoc Suzumurę. Dziewczyna zgadza się na jeden warunek: otrzyma zapłatę za swoją usługę. Dzieci są raczej skryte, ale, jak to dzieci, wiecznie uśmiechnięte. Każde z nich jednak skrywa sekret, przez który nie mogą w pełni cieszyć się z dzieciństwa. Więcej na: https://www.monime.pl/klamstwa-bogow/

Kłamstwa bogów to manga o dwójce młodych nastolatków, którzy spotykają się podczas jednego letniego urlopu. Pod wieloma względami jest to tradycyjny letni romans. Różnica polega na tym, że kończy się tak, jak większość letnich romansów.
Suzumura mieszka z bratem Yuutą, a Nanao z matką, która jest pisarką zawsze zestresowaną terminami. W chwili, gdy Nanao przyprowadza do...

Zwykło się mawiać, że okres dzieciństwa to czas beztroski. Jest to kłamstwo, które chętnie przyjmujemy do naszego serca, bowiem lubimy otaczać się iluzjami. Niestety wiele dzieci, szczególnie wchodzących w wiek nastoletni, nie ma wsparcia u dorosłych. Ludzi, którzy w teorii powinni je chronić... ich niewinność i delikatność. Tymczasem dzieci skrywają w swych sercach wiele sekretów. Nieraz bardzo mrocznych, niszczących od środka ich dusze oraz niewinność. Jednak my, dorośli i ci którzy mają beztroskie życie, uwielbiamy osądzać tych, którzy nas otaczają. "Kłamstwa bogów" dotykają właśnie tych spraw. Manga jest zresztą promowana hasłem "Lato pełne sekretów" i nie jest to określenie używane na wyrost. To bardzo mocny tytuł, zaczynający się jako zwykła opowieść obyczajowa, a kończący w postaci potężnego dramatu psychologicznego. "Kłamstwa bogów" są przestrogą, dla nas, aby nie wierzyć we wszystko, co wydaje się że widzimy.

Natsuru Nanao jest jedenastolatkiem, który bardzo wcześnie stracił ojca. Obecnie uczęszcza do nowej szkoły, gdzie szybko znalazł kumpli i rozwija swoje hobby, czyli grę w piłkę nożną. Niestety jego relacje z dziewczynami są dość.... oziębłe. Do czasu, gdy przypadek sprawia, że powoli zaczyna zbliżać się do Rio Suzumury i jej dużo młodszego brata. Rio jest bardzo wysoką dziewczyną, która wydaje się być nad wyraz dorosła, jak na swój wiek. Okazuje się, że skrywa ona wielką tajemnicę, a zbliżające się lato ma być dla Natsuru i Rio okresem wielkich tajemnic.

Najważniejszymi aktorami tego dramatu jest dwoje wyżej przedstawionych postaci, oraz Yuuka Suzumura, dużo młodszy brat Rio. Całą trójkę wiąże z sobą mały, biały kotek, którego Natsuru znajduje porzuconego w pudełku. Sam nie może go zatrzymać, ale ostatecznie opłaca jego wyżywienie, aby mógł zamieszkać z Rio i jej bratem. Tak zaczyna się ich znajomość i powolne odkrywanie sekretów wysokiej dwunastolatki, zbyt dorosłej, jak na swój wiek. To relacja tej dwójki jest główną osią scenariusza komiksu. Z początku to lekka opowieść obyczajowa. Nic odkrywczego, ale bardzo dobrze się to czyta. Natomiast z każdym kolejnym rozdziałem odkrywamy powoli tajemnicę skrywaną przez dzieci.



Tutaj pojawia się ciekawy mechanizm, bowiem czytelnik jednocześnie obserwuje, jak Natsuru buduje własna tajemnicę. Boi się przyznać matce, że nie chce jechać na obóz piłkarski z powodu trenera trawionego przerostem ambicji. Gdy zatem nadarza się okazja, aby zamieszkać z Rio i jej bratem, korzysta z niej budując własne kłamstwo wokół siebie. Jednocześnie zbliża się do dziewczyny, a ona, dotąd skupiona tylko na opiece nad młodszym bratem, powoli odkrywa w sobie kobiecość. Ta dwójka okazuje się być dużo bardziej dojrzała od swoich rówieśników. Jest to bardzo budujące, choć z czasem potrafi przerazić, gdy czytelnik zaczyna rozumieć dlaczego tak jest.

"Kłamstwa bogów" to dla mnie jedna z najważniejszych, obok "Odległej dzielnicy", lektur tego roku. Nie spodziewałem się tak potężnego kalibru opowieści, zaś wyjaśnienie tytułu, które pojawia się na końcu, potrafi sparaliżować. Gdy czytałem ten komiks po raz drugi, zupełnie inaczej odbierałem znaczną część przedstawionych wydarzeń, co niezwykle mi się spodobało. Warto też po lekturze zdjąć obwolutę i obejrzeć rysunki przedstawione na okładce. Dają do myślenia.

Zwykło się mawiać, że okres dzieciństwa to czas beztroski. Jest to kłamstwo, które chętnie przyjmujemy do naszego serca, bowiem lubimy otaczać się iluzjami. Niestety wiele dzieci, szczególnie wchodzących w wiek nastoletni, nie ma wsparcia u dorosłych. Ludzi, którzy w teorii powinni je chronić... ich niewinność i delikatność. Tymczasem dzieci skrywają w swych sercach wiele...

Chwytająca za serducho pozycja, która jak w kalejdoskopie pokazuje jak reguły japońskiego rynku komiksów i niektóre elementy mangowej maniery szkodzą sztuce. To przykład interesujący do tego stopnia, że gdy znajdę kiedyś trochę czasu, chętnie rozpiszę się w tym temacie.

Chwytająca za serducho pozycja, która jak w kalejdoskopie pokazuje jak reguły japońskiego rynku komiksów i niektóre elementy mangowej maniery szkodzą sztuce. To przykład interesujący do tego stopnia, że gdy znajdę kiedyś trochę czasu, chętnie rozpiszę się w tym temacie.

Ta pozycja o wiele bardziej trafiła w mój gust. Piękna i trudna historia dwójki dzieci w nielatwej sytuacji.. Rodzinnej, materialnej... Jednak dużą rolę odgrywają tu także kłamstwa i tajemnice. Każdy z nas ma coś, co ukrywa przed innymi. Oszukuje innych, ale także samego siebie. A co takiego może ukrywać dwójka tak młodych ludzi?

Ta pozycja o wiele bardziej trafiła w mój gust. Piękna i trudna historia dwójki dzieci w nielatwej sytuacji.. Rodzinnej, materialnej... Jednak dużą rolę odgrywają tu także kłamstwa i tajemnice. Każdy z nas ma coś, co ukrywa przed innymi. Oszukuje innych, ale także samego siebie. A co takiego może ukrywać dwójka tak młodych ludzi?

Ja nie wiem jak to się dzieje, że niby zwykłe komiksy, mangi, a poruszają struny mojego serca tak bardzo dogłębnie, że zalewam się wielokrotnie łzami. Poznajmy tytułowych bohaterów, którzy jak się okazuje zostaną najlepszymi przyjaciółmi, a może też i parą? Sama nie wiem jak to nazwać. Nanao po zmianie trenera drużyny piłki nożnej, nie jedzie na obóz, a ląduje u młodziutkiej koleżanki z klasy Rio, która zadeklarowała się, że zaopiekuje się małym kotkiem, którego Nanao znalazł kilka dni wcześniej. Kiedy Suzumura proponuje mu, by został z nią i jej bratem przez kilka dni, Natsuru nie umie się nie cieszyć. W trakcie wspólnego spędzania czasu, dowiaduje się od dziewczyny, że ich ojciec wyjechał, a dziadek zmarł – Rio własnoręcznie zakopała go w ogrodzie. Płakałam. Płakałam wtedy i teraz, gdy piszę tę recenzję moje serduszko nadal się ściska nad emocjonalnością tej właśnie historii. Jedenastolatka, która zajmuje się domem i bratem, która na głowie ma więcej jak nie jeden dorosły. Ostatecznie, przypadkowo dowiaduje się też, że ojciec wcale nie wyjechał za pracą na Alaskę, a zwyczajnie w świecie ich porzucił. Tak bardzo chciałam wtedy przytulić nastolatkę i powiedzieć „nie martw się, nadejdą lepsze dni” niezależnie od tego jak błaho to brzmi. Koniec końców młodzi trafiają do rodziny zastępczej. I wspaniale było wiedzieć, ze żadne z dwojga młodych ludzi nie zapomniało o sobie. Wspaniała, wzruszająca manga, poruszająca najskrytsze struny mojej duszy :)

Ja nie wiem jak to się dzieje, że niby zwykłe komiksy, mangi, a poruszają struny mojego serca tak bardzo dogłębnie, że zalewam się wielokrotnie łzami. Poznajmy tytułowych bohaterów, którzy jak się okazuje zostaną najlepszymi przyjaciółmi, a może też i parą? Sama nie wiem jak to nazwać. Nanao po zmianie trenera drużyny piłki nożnej, nie jedzie na obóz, a ląduje u...

Przez te zachwyty przy końcówce musiałam mieć zawyżone oczekiwanie przy "Kłamstwie bogów". Nie jest złe, ale oczekiwałam nie wiadomo co. I tak wyszło. Rio nie jest zbyt realistyczna. Nie zachowuje się na swój wiek. Nawet jakby wziąć pod uwagę, że musiała szybciej dorosnąć. Rozwaliło mnie kim chciała zostać. (ლ‸－) Złe nie jest, ale gdybym przeczytała to kiedyś to nie kupiłabym. Nie sprawdzałam gatunków, ale po tytule myślałam, że to jakieś fantasy albo nadprzyrodzone jest.

Przez te zachwyty przy końcówce musiałam mieć zawyżone oczekiwanie przy "Kłamstwie bogów". Nie jest złe, ale oczekiwałam nie wiadomo co. I tak wyszło. Rio nie jest zbyt realistyczna. Nie zachowuje się na swój wiek. Nawet jakby wziąć pod uwagę, że musiała szybciej dorosnąć. Rozwaliło mnie kim chciała zostać. (ლ‸－) Złe nie jest, ale gdybym przeczytała to kiedyś to nie...

Kto uważa komiksy japońskie, jako skierowane wyłącznie do dzieci powinien wyjść ze swej ignorancji lub niewiedzy poprzez lekturę któregoś z tytułów, które idealnie zaprzeczają taki poglądom. Jednym z nich może być właśnie historia nastolatków, którym życie rzuciło kłody pod nogi już w tak młodym wieku. "Kłamstwa bogów" to właśnie opowieść, udowadniająca że trudne, wywołujące silne emocje sprawy codzienności można przedstawić również w postaci "historii obrazkowej". Manga autorstwa Kaori Ozaki dotyka problemów rzeczywistości, o których ludzie boją się mówić na głos i najchętniej woleliby wymazać je z pamięci. Szczególnie taka postawa występuje w społeczeństwie japońskim, tylko z pozoru idealnym, wzorcowym. Bo jeśli coś odbiega od kanonu, jest inne wtedy burzy wypracowany porządek i nie wiadomo jak to traktować, jak się określić. "Kłamstwa bogów" są właśnie taką "nieprzystającą" historią i autorce należą się brawa za wyciągnięcie tak trudnego tematu na światło dzienne. Bohaterowie przez nią stworzeni, mimo że są dziećmi muszą podejmować skrajnie odpowiedzialne decyzje, zmagać się z kłopotami przerastającymi ich wyobrażenie o życiu. Ale robią to znacznie lepiej niż dorośli, choć powinni przeżywać młode lata na zabawie i przyjemności. Polecam wszystkim wrażliwym i dojrzałym emocjonalnie czytelnikom i fanom japońskich komiksów "Kłamstwa bogów" - lektura to trudna, jednak wywołująca wyjątkowe emocje.

Kto uważa komiksy japońskie, jako skierowane wyłącznie do dzieci powinien wyjść ze swej ignorancji lub niewiedzy poprzez lekturę któregoś z tytułów, które idealnie zaprzeczają taki poglądom. Jednym z nich może być właśnie historia nastolatków, którym życie rzuciło kłody pod nogi już w tak młodym wieku. "Kłamstwa bogów" to właśnie opowieść, udowadniająca że trudne,...

Piękna kreska. Historia trochę taka smutna i wesoła jednocześnie, ale z pozytywnym przesłaniem.

Piękna kreska. Historia trochę taka smutna i wesoła jednocześnie, ale z pozytywnym przesłaniem.

Świetna historia o dzieciakach, którym życie każe stanowczo za szybko dorosnąć.

Świetna historia o dzieciakach, którym życie każe stanowczo za szybko dorosnąć.