Zmowa

Ech, taka sobie lektura, początek zdecydowanie mi się nie podobał, na 3 gwiazdki, końcówka o wiele lepsza, na 7. Średnia wychodzi - 5.
Jakoś nie mogłem się przestawić na to pisanie w czasie teraźniejszym.
Ale i tak w sumie się nie nudziłem czytając, bo warto płynąca akcja i ciekawi bohaterowie (no i ten ich stosunek wobec siebie - materiał na fajny film) nie pozwolili na to.

Ech, taka sobie lektura, początek zdecydowanie mi się nie podobał, na 3 gwiazdki, końcówka o wiele lepsza, na 7. Średnia wychodzi - 5.
Jakoś nie mogłem się przestawić na to pisanie w czasie teraźniejszym.
Ale i tak w sumie się nie nudziłem czytając, bo warto płynąca akcja i ciekawi bohaterowie (no i ten ich stosunek wobec siebie - materiał na fajny film) nie pozwolili na to.

Trafia do moich Top książek o mordercach!

Trafia do moich Top książek o mordercach!

Oj, zmęczyłam książkę... Pomysł na nią ciekawy(nawiązanie do seryjnego zabójcy sprzed lat). Jednak sama akcja zbyt powolna. W zasadzie bohaterowie siedzą, jedzą i piją w moim przekonaniu. :)
Jednak dam szansę jeszcze temu duetowi autorów i zobaczę jak się prezentuje druga część(chyba tylko z sentymentu do zagubionej Piattoli). :)

Oj, zmęczyłam książkę... Pomysł na nią ciekawy(nawiązanie do seryjnego zabójcy sprzed lat). Jednak sama akcja zbyt powolna. W zasadzie bohaterowie siedzą, jedzą i piją w moim przekonaniu. :)
Jednak dam szansę jeszcze temu duetowi autorów i zobaczę jak się prezentuje druga część(chyba tylko z sentymentu do zagubionej Piattoli). :)

Całkiem gładko się czyta. Może nie ma wielkiego napięcia i emocji, ale można przeczytać bez rozczarowania. Niespieszne tempo, sympatyczni bohaterowie, jest i trudna zagadka. Mój pierwszy włoski kryminał. 😉

Całkiem gładko się czyta. Może nie ma wielkiego napięcia i emocji, ale można przeczytać bez rozczarowania. Niespieszne tempo, sympatyczni bohaterowie, jest i trudna zagadka. Mój pierwszy włoski kryminał. 😉

Będąc, jakiś czas temu w bibliotece jeszcze przed ich zamknięciem, przypadkiem natrafiłam na tę książkę, która sobie stała tak na półce, obok książek polecanych, czyli taka z niższej półki. W sumie nie miałam jej w planie do czytania,ale postanowiłam zaryzykować, i wypożyczyłam.
Okropne rzeczy zdarzają się zazwyczaj w najspokojniejszych miejscowościach. I tak właśnie stało się na prowincji w północych Włoszech, gdzie dotąd mieszkańcy spokojnie prowadzili swoje życie, aż do któregoś dnia seryjny mordercą zakłóca tę sielankę, mordując młode kobiety. Jest okrutny i niezwykle inteligenty, ponieważ miejscowa policja nie mogąc go namierzyć, pozostaje bezsilna, a morderca ewidetnie bawi się z nimi w kotka i myszkę. W końcu w ramach pomocy na scenę wkracza dwóch dziennikarzy, stary i zgorzkniały, znudzony życiem,ale doskonale doświadczony Besana oraz młoda, żywiołowa i kompletnie niezdarna Ilaria. Razem tworzą duet, który jest jak mieszanka wybuchowa.
Ogólnie książka to taki średni kryminał, para dziennikarzy rzetelnie prowadzi śledztwo,nie wchodząc w drogę policji. Jednak czytając momentami, miałam wrażenie,że gubię wątek,bo tak ni siak ni jak, pojawiały się jakieś sytuacje, brak rozwinięcia i opisu rozwoju akcji czy charakteryzacji postaci.
Sam wątek kryminalny był nawet ciekawy, jednak sprawa jego rozwiązania, trochę jest rozwleczona w czasie.
Dlatego dla mnie ocena tylko dobra

Będąc, jakiś czas temu w bibliotece jeszcze przed ich zamknięciem, przypadkiem natrafiłam na tę książkę, która sobie stała tak na półce, obok książek polecanych, czyli taka z niższej półki. W sumie nie miałam jej w planie do czytania,ale postanowiłam zaryzykować, i wypożyczyłam.
Okropne rzeczy zdarzają się zazwyczaj w najspokojniejszych miejscowościach. I tak właśnie stało...

Pierwszą książkę duetu autorów ukrywających się pod pseudonimem Dario Correnti przeczytałem, bo zachęciła mnie do tego ich druga książka - "Trucizna".
"Zmowa" to solidny kryminał, gdzie śledztwo prowadzi dwójka dziennikarzy z Mediolanu. Na szczęście nie wchodzą zbytnio w drogę policji. Całość osadzona jest w realiach okolic Bergamo. W ksiązce jest seryjny morderca, zwroty akcji i niespodziewane zakończenie. To ostatnie trochę mało przekonujące. Poznajemy też naszych bohaterów Marca i Ilarię.
Dlaczego 6 gwiazdek, a nie siedem?
Po pierwsze. schemat, który był dla mnie powtórzeniem "Trucizny", czyli akcja dziejąca się współcześnie i na przełomie XiX i XX wieku. Ja nie lubię takiego zabiegu w kryminałach, ostatnio bardzo popularnego.
Po drugie, ksiązkę można by nieco odchudzić - ma 400 stron. W połowie zaczęła mnie nieco nużyć, dopiero kolejne wydarzenia skupiły ponownie moją uwagę.
Podsumowując: jeśli Dario Correnti napisze (napiszą) trzecią książkę, to po nią sięgnę z nadzieją. Jeśli się zawiodę, to dam sobie spokój.

Pierwszą książkę duetu autorów ukrywających się pod pseudonimem Dario Correnti przeczytałem, bo zachęciła mnie do tego ich druga książka - "Trucizna".
"Zmowa" to solidny kryminał, gdzie śledztwo prowadzi dwójka dziennikarzy z Mediolanu. Na szczęście nie wchodzą zbytnio w drogę policji. Całość osadzona jest w realiach okolic Bergamo. W ksiązce jest seryjny morderca, zwroty...

Przyzwyczajona do stylu Nesbo, Horsta czy Carrisiego, strasznie się wymęczyłam. Fajny pomysł na akcję, ale sposób jej podania no... co najmniej irytujący.

Zbyt szybko wszystko się dzieje, niektóre posunięcia akcji i narracji nie wiadomo skąd się nagle biorą, brak pogłębienia bohaterów, motywów, intrygi; zatrzymania tam, gdzie by się ono przydało, brak mroku i tajemnicy, ruchy i zachowania bohaterów są infantylne (choć doceniam poczucie humoru i nawet ten stereotypowy, włoski temperament). Wszystko jakieś takie po łebkach.

A może po prostu nie jest to kryminał, a taka włoska komedia kryminalna? To by miało sens. Ciężko nie mieć wrażenia, że Benigni mógłby z tego zrobić całkiem dobry film.

Przyzwyczajona do stylu Nesbo, Horsta czy Carrisiego, strasznie się wymęczyłam. Fajny pomysł na akcję, ale sposób jej podania no... co najmniej irytujący.

Zbyt szybko wszystko się dzieje, niektóre posunięcia akcji i narracji nie wiadomo skąd się nagle biorą, brak pogłębienia bohaterów, motywów, intrygi; zatrzymania tam, gdzie by się ono przydało, brak mroku i tajemnicy,...

Bardzo dobra! Szybko się czyta, tekst jest pisany prostym językiem. Może i temat lekko oklepany , ale ja właśnie takie lubię :) Historia trzyma się " kupy " , bohaterzy nie są przerysowani i po krótkim czasie się z nimi zżyłam mimo, że w życiu codziennym nie przepadam za takimi osobowościami. Klasycznie kobitka niezdarna, która jest nauczana przez doświadczonego mężczyznę, ale jakoś pasował mi ten duet. Liczę na kontynuację.

Bardzo dobra! Szybko się czyta, tekst jest pisany prostym językiem. Może i temat lekko oklepany , ale ja właśnie takie lubię :) Historia trzyma się " kupy " , bohaterzy nie są przerysowani i po krótkim czasie się z nimi zżyłam mimo, że w życiu codziennym nie przepadam za takimi osobowościami. Klasycznie kobitka niezdarna, która jest nauczana przez doświadczonego mężczyznę,...

świetnie oddany klimat małych włoskich miasteczek, ciekawa fabuła, lekki język z odpowiednią dawką ironii,
naprawdę wciąga;

świetnie oddany klimat małych włoskich miasteczek, ciekawa fabuła, lekki język z odpowiednią dawką ironii,
naprawdę wciąga;

Kochał dusić swoje ofiary. Podniecało go patrzenie na gasnącą iskrę życia w ich oczach. Wzorował się na innej bestii. Polubił smak ludzkiego mięsa. Gryząc ofiary jednoczył się z nimi. Potrafił być okrutny. Czy dwoje dziennikarzy rozwiąże jego tajemnicę? Jaki klucz łączy ofiary? Czy igły pozostawione przez mordercę mają jakieś znaczenie?

Kochał dusić swoje ofiary. Podniecało go patrzenie na gasnącą iskrę życia w ich oczach. Wzorował się na innej bestii. Polubił smak ludzkiego mięsa. Gryząc ofiary jednoczył się z nimi. Potrafił być okrutny. Czy dwoje dziennikarzy rozwiąże jego tajemnicę? Jaki klucz łączy ofiary? Czy igły pozostawione przez mordercę mają jakieś znaczenie?