Kryminał w stylu starych kryminałów. Ponieważ od lat mieszkam w Atenach, ogromną przyjemność sprawiła mi podróż po znanych mi miejscach wymienionych w książce (pomimo niepotrzebnego tłumaczenia większości nazw ulic). Myślę jednak, że gdyby miejsca i sytuacje nie były mi tak bliskie, książka by mnie nie zainteresowała, może nawet znudziła.

Kryminał w stylu starych kryminałów. Ponieważ od lat mieszkam w Atenach, ogromną przyjemność sprawiła mi podróż po znanych mi miejscach wymienionych w książce (pomimo niepotrzebnego tłumaczenia większości nazw ulic). Myślę jednak, że gdyby miejsca i sytuacje nie były mi tak bliskie, książka by mnie nie zainteresowała, może nawet znudziła.

Cykl z ateńskim komisarzem policji Kostasem Jaritosem liczy 12 części + 3 zbiory opowiadań. Po polsku ukazały się 3 pierwsze. Ciekawy kryminał, jest to pierwsza część, więc mimo że nie zachwyca jakoś szczególnie, to daję szansę.

Cykl z ateńskim komisarzem policji Kostasem Jaritosem liczy 12 części + 3 zbiory opowiadań. Po polsku ukazały się 3 pierwsze. Ciekawy kryminał, jest to pierwsza część, więc mimo że nie zachwyca jakoś szczególnie, to daję szansę.

Przyjemny kryminał, który przybliża nam Grecję w czasach kryzysu osiągającego apogeum.

Przyjemny kryminał, który przybliża nam Grecję w czasach kryzysu osiągającego apogeum.

Ciekawy kryminał rodem z Grecji w kryzysie finansów publicznych (który faktycznie miał miejsce). Logicznie poprowadzony wątek, zakończenie bardzo racjonalne (styl powieści porównałabym do naszej Joanny Chmielewskiej). Autor nie epatuje okropnością zbrodni.

Ciekawy kryminał rodem z Grecji w kryzysie finansów publicznych (który faktycznie miał miejsce). Logicznie poprowadzony wątek, zakończenie bardzo racjonalne (styl powieści porównałabym do naszej Joanny Chmielewskiej). Autor nie epatuje okropnością zbrodni.

Fajny klimat, niestety intryga nierealna. Nie wiem czy to wina tłumacza, ale po kilku stronach było jasne "Kto za tym stoi". Autor potrafi pisać, myślę jednak, że to jedna ze słabszych jego powieści podsumowując:
- 9 za bohatera, którego da się polubić
-9 za klimat, bo kocham Grecję i za nią tęsknię w dobie koroniastego
- 2 za nierealną intrygę
- 8 za dialogi

Jak nic wychodzi nocna 7, za zmyślonych sportowców odejmuję jednak 2 pkt. Bohater mówi, że nie zna się na sporcie. Autor bardziej, ale nie ma odwagi się przyznać.

Daje 5 i mam taką myśl: dajcie spokój z kryminałami o zemście samotnego mściciela pokrzywdzonych. Czytałem to na wakacjach i przypominał mi się dramat pt. Ekspozycja polskiego bzduropisarza, który przemeczylem na zeszłorocznych wakacjach.

Mimo wszystko: nie polecam.

Fajny klimat, niestety intryga nierealna. Nie wiem czy to wina tłumacza, ale po kilku stronach było jasne "Kto za tym stoi". Autor potrafi pisać, myślę jednak, że to jedna ze słabszych jego powieści podsumowując:
- 9 za bohatera, którego da się polubić
-9 za klimat, bo kocham Grecję i za nią tęsknię w dobie koroniastego
- 2 za nierealną intrygę
- 8 za dialogi

Jak nic...

Tempo jak u Mankela. Tu grecki komisarz Charitos - jak północny Wallander - brnie powoli przez śledztwo, składając z drobnych faktów całość obrazu. A że tłem są Ateny w dobie kryzysu i wszechobecnych strajków, mamy więc regionalne smaczki. Trochę może nudnawo, bez fajerwerków, ale jakaś logika w tym jest. Całkiem zgrabne, ale może niezbyt lotne. Jednak sięgnę po następną część.

Tempo jak u Mankela. Tu grecki komisarz Charitos - jak północny Wallander - brnie powoli przez śledztwo, składając z drobnych faktów całość obrazu. A że tłem są Ateny w dobie kryzysu i wszechobecnych strajków, mamy więc regionalne smaczki. Trochę może nudnawo, bez fajerwerków, ale jakaś logika w tym jest. Całkiem zgrabne, ale może niezbyt lotne. Jednak sięgnę po następną część.

No i proszę. Da się? Da się!
Da się napisać książkę grecką, o Grecji, o Grekach i co lepsze, o kryzysie, która jest strawna i słynne nieszczęście greckie nie wybija się na pierwszy plan.
Odzyskałam wiarę w literaturę grecką. Bardzo sprawnie skonstruowany kryminał w oparciu o greckie społeczeństwo w dobie cięć budżetowych i mocnego kryzysu. Szybkie, miłe czytadło z dość ciekawą intrygą kryminalną w tle.
Dużym plusem jest pokazanie kryzysu od strony mniej, lub bardziej zwykłego mieszkańca, pokazanie wzajemnych stosunków, ale bez przesady. Autor nie epatuje ani kryzysem, ani tragedią. Ale również nie jest to styl dziennikarsko-reporterski.
Myślę ze mogłabym porównać ze stylem Donny Leon, choć o pani Leon jest - oprócz zwykłego życia - dużo opisów kulturalnych (w niektórych momentach trochę za dużo. A u Markarisa jest to idealnie wyważone. Chyba sięgnę po kolejną część.

pS. Doslownie przed chwila znalazlam na lubimy czytac recenzje Wojciecha Chmielarza - polecam, bo zgrabnie, ladnie i madrze napisana:
http://lubimyczytac.pl/aktualnosci/publicystyka/10538/kryminal-w-kryzysie-t...

No i proszę. Da się? Da się!
Da się napisać książkę grecką, o Grecji, o Grekach i co lepsze, o kryzysie, która jest strawna i słynne nieszczęście greckie nie wybija się na pierwszy plan.
Odzyskałam wiarę w literaturę grecką. Bardzo sprawnie skonstruowany kryminał w oparciu o greckie społeczeństwo w dobie cięć budżetowych i mocnego kryzysu. Szybkie, miłe czytadło z dość...

Kryminał, gdzie tle jest opisana sytuacja ekonomiczna Grecji i to daje książce uroku. Może nie wciąga aż tak że nie można przerwać ani dreszczyku emocji. Działa natomiast relaksacyjnie. Przynajmniej dla mnie, ponieważ bardzo przyjemnie się ją czytało.

Kryminał, gdzie tle jest opisana sytuacja ekonomiczna Grecji i to daje książce uroku. Może nie wciąga aż tak że nie można przerwać ani dreszczyku emocji. Działa natomiast relaksacyjnie. Przynajmniej dla mnie, ponieważ bardzo przyjemnie się ją czytało.

Intryga mogłaby być interesująca. Zabójstwa osób związanych ze światem finansów podczas kryzysu greckiego po 2007 roku. Frustracja zwykłych Greków, którym tnie się pensje, przywileje, emerytury w imię oszczędności. Bankrutujący przedsiębiorcy, ludzie tracący mieszkania oraz wielkie banki przechodzące przez ten trudny czas niemal suchą stopą w imię hasła, które wówczas zdominowało świat – nie możemy dopuścić do bankructwa banków, bo nastąpi koniec świata. [...]
całość:
https://www.speculatio.pl/niesplacone-dlugi/

Intryga mogłaby być interesująca. Zabójstwa osób związanych ze światem finansów podczas kryzysu greckiego po 2007 roku. Frustracja zwykłych Greków, którym tnie się pensje, przywileje, emerytury w imię oszczędności. Bankrutujący przedsiębiorcy, ludzie tracący mieszkania oraz wielkie banki przechodzące przez ten trudny czas niemal suchą stopą w imię hasła, które wówczas...

Sensowny kryminał: sympatyczny bohater, przyjemne dialogi, ofiary co se mocno zasłużyły.
Najciekawsza w tej książce jest możliwość podglądania Greków w czasie greckiego kryzysu "pd kuchni".
Z przyjemnością przeczytam następne części.

Sensowny kryminał: sympatyczny bohater, przyjemne dialogi, ofiary co se mocno zasłużyły.
Najciekawsza w tej książce jest możliwość podglądania Greków w czasie greckiego kryzysu "pd kuchni".
Z przyjemnością przeczytam następne części.