Jestem absolutnie zakochana w tej książce - jej bohaterach, jej klimacie, emocjach. W tym, jak główny bohater dojrzewa w tej książce, jak zmienia się (i też nie zmienia) jego otoczenia, jak zmieniają się inni bohaterowie. Książka jest fantastycznie napisana, totalnie wciągająca, nie dająca o sobie zapomnieć. Całe dnie czekałam, by wieczorem znów zatopić się w tym irlandzkim świecie. Jeśli książka zostanie wydana w Polsce (a jestem przekonana, że zostanie) to będę ją polecać każdemu!

Jestem absolutnie zakochana w tej książce - jej bohaterach, jej klimacie, emocjach. W tym, jak główny bohater dojrzewa w tej książce, jak zmienia się (i też nie zmienia) jego otoczenia, jak zmieniają się inni bohaterowie. Książka jest fantastycznie napisana, totalnie wciągająca, nie dająca o sobie zapomnieć. Całe dnie czekałam, by wieczorem znów zatopić się w tym irlandzkim...

"...life had manifested the heart's invisible furies on his face."

Cóż... to moje pierwsze spotkanie z autorem Johnem Boyne. Tak, wiem, wielu z was pewnie się zastanawia, jak mogłam nie przeczytać "Chłopca w pasiastej piżamie" - cóż, dużo wcześniej widziałam film, a nie mam zwyczaju czytać książek, których fabułę już znam (tak samo nie zdarza mi się czytanie jednej książki dwa razy),a z kolei inne książki autora jakoś średnio do mnie przemawiały - ostatecznie pewnie kiedyś je przeczytam, ale nie wiem kiedy.
"The Heart's Invisible Furies" przemówiło do mnie lokalizacją akcji - Irlandia, to kraj w którym mieszkam już prawie dekadę i czuję sie w pewnym stopniu emocjonalnie z nim związana, więc od razu poczułam w sobie silną potrzebę przeczytania najnowszej powieści pana Boyne.
Akcja rozgrywa się na przestrzeni lat 1945-2015 gdzie poszczególne rozdziały opisują najważniejsze wydarzenia z życia Cyril'a Avery, które tak się składa mają miejsce równo co 7 lat. Na początku trudno było mi nawiązać jakakolwiek sympatie do głównego bohatera, z powodu przytłaczającej rzeczywistości katolickiej Irlandii, jak również z powodu tych siedmioletnich przeskoków w czasie. Autor na dodatek wybierał najbardziej frustrujące momenty na posunięcie akcji, przez co mocno tłumił moje napędzone trudnymi sytuacjami emocje. Nie wiem do końca czy to był dobry pomysł z jego strony, ale ostatecznie chyba tak naprawdę nie miało to większego znaczenia, bo wraz z epilogiem poczułam się przygnieciona dosłownie WSZYSTKIM co tutaj przeczytałam i co we mnie to wywołało.

"I knew almost nothing of homosexuality, except for the fact that to act on such urges was a criminal act in Ireland that could result in a jail sentence, unless of course you were a priest, in which case it was a perk of the job."

John Boyne podjął się naprawdę kontrowersyjnego tematu - życia homoseksualistów w kraju, gdzie ksiądz miał większa władzę i był większym autorytetem niż głowa państwa. Czytając tę powieść można dostrzec jak wielkim ciemnogrodem była Irlandia, jak bardzo zaślepiona i ogłupiona była - jak w sumie wiele innych krajów w tamtym czasie. To co tutaj znalazłam wzbudziło we mnie wiele negatywnych emocji, których autor z pewnością oczekiwał, ale równoważył je spora dawką humoru - za co mu dziękuję, gdyż nie raz trzymałam się za brzuch ze śmiechu. Jednak sam element homoseksualizmu był dla mnie tutaj troszeczkę także odstraszającym - zwłaszcza w nastoletnich i młodzieńczych latach Cyril'a, jest to powiem obraz środowiska gejów, jaki widzi wielu homofobów - gdzie liczy się tylko rozładowanie popędu seksualnego, nic poza tym - to był moment w którym pomyślałam, że geje sami sobie wypracowali taka, a nie inną opinię na ich temat, co oczywiście nie usprawiedliwia tego w jaki sposób byli traktowani.

"The Heart's Invisible Furies" to książka, która myślałam będzie dla mnie zwykła powieścią... historią osoby, która przeżyła naprawdę wiele,ale która odłożę i pewnie prędko zapomnę. Cóż... nie tym razem, gdyż czytając ostatnie strony miałam łzy w oczach, w sercu żal, że to już koniec, a teraz pisząc tę recenzję, widzę jak bardzo, bardzo dobra była to powieść. Szczerze polecam - jedna z lepszych jaka ostatnio czytałam.

"...life had manifested the heart's invisible furies on his face."

Cóż... to moje pierwsze spotkanie z autorem Johnem Boyne. Tak, wiem, wielu z was pewnie się zastanawia, jak mogłam nie przeczytać "Chłopca w pasiastej piżamie" - cóż, dużo wcześniej widziałam film, a nie mam zwyczaju czytać książek, których fabułę już znam (tak samo nie zdarza mi się czytanie jednej...