Celem podjętych w pracy badań jest analiza radiowego i telewizyjnego dyskursu publicznego (debaty publicznej / politycznej) pod kątem spójności tekstów w nim występujących, pojmowanej jako wszechogarniająca kategoria tekstowa, przejawiająca się na poziomie struktury tekstu, jego płaszczyzny przedstawieniowej (semantyczno-tematycznej) oraz funkcjonalnej. Użyte więc w podtytule pracy wyrażenia: struktura – spójność – funkcjonalność traktowane są w sposób komplementarny. Zamiarem zatem autorki jest poszukiwanie odpowiedzi na następujące pytania:


– jak organizowana jest przez nadawców medialnych radiowa i telewizyjna debata publiczna jako tekst i jako przekaz medialny ujęte w sposób całościowy;

– jak uczestnicy debaty politycznej rozwijają temat w ramach sekwencji tematycznej w zależności od przyjętej strategii komunikacyjnej oraz jak użyte przez nich językowe środki spójności wpływająna progresję (lub regresję) tematyczną w sekwencji;

– jak realizowana jest spójność w wymianie / parze przylegającej: pytanie – odpowiedź, podstawowej jednostce tekstów dialogowych w debacie publicznej, w zależności od społecznych ról komunikacyjnych rozmówców i

jak zgodność / niezgodność celów komunikacyjnych wpływa na funkcje wypowiedzi oraz podejmowane przez interlokutorów strategie.