Miłe i lekkie świąteczne czytadełko do przeczytania i zapomnienia.

Miłe i lekkie świąteczne czytadełko do przeczytania i zapomnienia.

Rewelacyjna lekka książka o życiowych perypetiach kobiety po 40- tce, rozwodniczki, która próbuje na nowo poukładać swoje życie,. Julia ma dwie dorosłe córki, jest już babcią, a na dokładkę ma pod bokiem wiecznie niezadowoloną z niej matkę. Ciężko myśleć o sobie, ale w końcu przychodzi i na to czas. Książka nastraja optymistycznie. Polecam.

Rewelacyjna lekka książka o życiowych perypetiach kobiety po 40- tce, rozwodniczki, która próbuje na nowo poukładać swoje życie,. Julia ma dwie dorosłe córki, jest już babcią, a na dokładkę ma pod bokiem wiecznie niezadowoloną z niej matkę. Ciężko myśleć o sobie, ale w końcu przychodzi i na to czas. Książka nastraja optymistycznie. Polecam.

Czytając książkę Katarzyny Misiołek „ Julia zaczyna od nowa” zadałam sobie pytanie: Jak wiele siebie jest w stanie poświęcić człowiek, by zaspokoić potrzeby innych?
Julia to czterdziestoparoletnia kobieta, która ma za sobą rozwód. W przepięknym dużym mieszkaniu została sama. Mąż odszedł, a dorosłe córki usamodzielniły się. Starsza Matylda wraz z córką Kamilą i narzeczonym Braianem mieszkają na wynajętym mieszkaniu. Natomiast młodsza córka Olga wynajmuje pokój, wraz koleżankami. Obie dziewczyny mimo dorosłości, często potrzebują wsparcia matki, dobrego słowa, obecności lub po prostu zagaszenia „ pożaru”. Julka wtedy rzuca wszystko, nie patrząc na siebie. Niemal staje na głowie, by spełnić oczekiwania córek. Dodatkowo wspiera matkę, która oczekuje, aby wszyscy żyli pod jej dyktando. Seniorka jest bardzo apodyktyczna, stanowczo wyraża swoje zdanie nie bacząc na to, że nie jednokrotnie sprawia tym przykrość bliskim. Julia pracuje w redakcji, spotyka się z wieloma ludźmi i ich problemami, pisze artykuły.
Julka nie ma zbyt wiele czasu dla siebie, całe dnie zatopiona jest w pracy, lub oddaje swój czas najbliższym. Kiedy w końcu wszystko ją przytłacza, na jej drodze staje młody sąsiad Błażej, który całkowiecie odmienia jej życie. Słuchają siebie wzajemnie nie starając się oceniać. Po prostu są dla siebie sąsiedzkim wsparciem, które zbudowali na wspólnej przyjaźni. Podczas jednych ze spotkań, Błażej zaproponował Julce układ którym miał odmienić ich dotychczasowe życie. Czy tak było?
„ Błażej, w jakim kierunku zmierza ta rozmowa? – zapytałam
- W śmiesznym. Mój sąsiad odstawił na bok swój kieliszek, wstał i poszedł do bibliotecznego regału.
- Wybiorę dziesięć miejscowości, zapiszę je, a ty wylosujesz jedną z nich i wybierzesz się tam na w pełni zasłużone wakacje
- Chyba żartujesz?! Chcesz powiedzieć, że jeśli wybierzesz stolicę Kolumbii, będę musiała…
- Postaram się być rozsądny. Geograficznie rozsądny. – Błażej sięgnął po atlas i zaczął go kartkować.
- Zapomniałbym o najważniejszym. Jeśli wybierzesz się końcu w dłuższą podróż, ja wyjdę z domu”.
Jak zmieniło się życie Julii po urlopie i dlaczego tak ważne dla Błażeja było wyjście z domu dowiecie się czytając tę wciągającą książkę. Mimo iż Błażej jest postacią drugoplanową skradł moje serce. Jego historia pokazuje, jak splot niefortunnych wydarzeń może wpłynąć na nasze życie oraz jak ważna jest obecność i wsparcie innych przychylnych nam osób.
Akcja powieści toczy się w grudniu, dzięki czemu wraz z gówną bohaterką możemy uczestniczyć w jej rodzinnej wigilii a także przeżyć świąteczne perypetie. Jakie? Odkryjcie sami.
Ja osobiście bardzo polecam, lekka, przyjemna obyczajówka na zimowe dni.

Czytając książkę Katarzyny Misiołek „ Julia zaczyna od nowa” zadałam sobie pytanie: Jak wiele siebie jest w stanie poświęcić człowiek, by zaspokoić potrzeby innych?
Julia to czterdziestoparoletnia kobieta, która ma za sobą rozwód. W przepięknym dużym mieszkaniu została sama. Mąż odszedł, a dorosłe córki usamodzielniły się. Starsza Matylda wraz z córką Kamilą i narzeczonym...

Chciałoby się rzec: Ale rodzinny, uczuciowy galimatias! A w samym jego centrum tytułowa Julia, która po rozwodzie „nie drze kotów” z byłym mężem (duży plus),ale jest rozdarta między potrzebami chimerycznej matki i dorosłych córek, pracą zawodową i budzącą się nieśmiało potrzebą zadbania o siebie. Czy jej pierwszy śmiały krok w tym zakresie zyska aprobatę innych, czy Julia poczuje się wolna i szczęśliwa?

Chciałoby się rzec: Ale rodzinny, uczuciowy galimatias! A w samym jego centrum tytułowa Julia, która po rozwodzie „nie drze kotów” z byłym mężem (duży plus),ale jest rozdarta między potrzebami chimerycznej matki i dorosłych córek, pracą zawodową i budzącą się nieśmiało potrzebą zadbania o siebie. Czy jej pierwszy śmiały krok w tym zakresie zyska aprobatę innych, czy Julia...

Bywało nudno,ale ogólnie fajna książka,lekka ,mocno życiowa,takie dylematy dotyczą każdego z nas ,trochę o samotności,trochę o zagubieniu i nieudanych relacjach,traumach i trudnościach dnia codziennego.
Przyjemnie się czytało :)

Bywało nudno,ale ogólnie fajna książka,lekka ,mocno życiowa,takie dylematy dotyczą każdego z nas ,trochę o samotności,trochę o zagubieniu i nieudanych relacjach,traumach i trudnościach dnia codziennego.
Przyjemnie się czytało :)

Dobra książka, do czytania przez cały rok, bo mimo wszystko nie czuje się w niej magii świąt, która zwykle towarzyszy tego typu literaturze.

Dobra książka, do czytania przez cały rok, bo mimo wszystko nie czuje się w niej magii świąt, która zwykle towarzyszy tego typu literaturze.

Zdecydowanie najgorsza z wszystkich przeczytanych wcześniej książek tej autorki.Spodziewalam się czegoś innego. A tu nuda...

Zdecydowanie najgorsza z wszystkich przeczytanych wcześniej książek tej autorki.Spodziewalam się czegoś innego. A tu nuda...

Miałam ogromną ochotę na coś lekkiego i pozytywnego, a przy tym niebanalnego, więc bez wachania złapałam za książkę Katarzyny Misiołek. Oczywiście i tym razem się nie zawiodłam.

Lubię książki obyczajowe, w których główną bohaterką jest kobieta w wieku zbliżonym do mojego i tutaj Julia była właśnie taką bohaterką, a do tego fantastycznie zbudowaną. Misiołek nie bardzo lubi schematy i po raz kolejny udowodniła, że można inaczej niż wszyscy. Podoba mi się bardzo „zaczynanie od nowa” po juliowemu. To jest ciepła, dająca nadzieję powieść, którą czyta się jednym tchem. Po prostu idealna na jesienne wieczory. Polecam gorąco!

Miałam ogromną ochotę na coś lekkiego i pozytywnego, a przy tym niebanalnego, więc bez wachania złapałam za książkę Katarzyny Misiołek. Oczywiście i tym razem się nie zawiodłam.

Lubię książki obyczajowe, w których główną bohaterką jest kobieta w wieku zbliżonym do mojego i tutaj Julia była właśnie taką bohaterką, a do tego fantastycznie zbudowaną. Misiołek nie bardzo lubi...

To książka o kobietach, które straciły kontrolę nad swoim życiem. Planowały, że będą szczęśliwe... Niestety, nie udało się. Czy Julia w końcu się przełamie i zrobi krok w nieznane? W jaki sposób wyrwie się ze szponów codziennej rutyny? Lekka i przyjemna lektura.

To książka o kobietach, które straciły kontrolę nad swoim życiem. Planowały, że będą szczęśliwe... Niestety, nie udało się. Czy Julia w końcu się przełamie i zrobi krok w nieznane? W jaki sposób wyrwie się ze szponów codziennej rutyny? Lekka i przyjemna lektura.

Mam wrażenie, że chyba nigdy nie ocenię źle czegoś, co napisała Katarzyna Misiołek. Jej książki zawsze są takie prawdziwe, bez zbędnego lukru, a tematyka nie jest monotonna. Poza tym, autorka pisze też pod pseudonimami: kiedyś jako Olga Haber, natomiast teraz jako Daria Orlicz.
Tym razem główną bohaterką jest Julia Sosin- ponad czterdziestoletnia rozwódka, matka dwójki córek, dziennikarka. W swojej pracy porusza różne tematy, nie są to natomiast eseje o maseczkach do twarzy czy tuszach do rzęs. Kobieta swoimi tekstami chce poruszyć serca czytelników, pomóc zranionym ludziom. Udaje jej się to z różnym skutkiem, bo najczęściej sama wyciąga rękę do poszkodowanych. Kiedy przed świętami Bożego Narodzenia odwiedziła dom dziecka, natychmiast po wyjściu kupiła dzieciom żywą choinkę, by smutek panujący w budynku choć na chwilę przygasł. W pracy Julia przyjaźni się ze swoim szefem, Stefanem Królem. Nie, nie mają oni romansu, jest to po prostu zwykła przyjaźń między szefem a pracownikiem.
Julia, mimo rozwodu, nie drze kotów ze swoim byłym mężem. Wszak ich dwie córki, Olga i Malwina, są już dorosłe i same kierują swoim życiem. Eryk, bo tak ma na imię były mąż Julii, też układa swoje życie na nowo, nawet zostanie po raz trzeci ojcem, ale Julia nie patrzy na to krzywo. Dużo bardziej męcząca jest matka Julii- jest to kobieta apodyktyczna do potęgi osiemnastej, wtrąca się we wszystko, obraża z powodu najmniejszej błahostki. Co więcej, kobieta ta prowadzi biuro matrymonialne i co rusz próbuje wetknąć Julii jakiegoś mężczyznę, bo przecież to wstyd być singielką... Julia kocha matkę, ale ma dość jej podejścia, dlatego często dochodzi między nimi do awantur. Smutne jest też to, że często córki Julii traktują swoją matkę jak służącą- owszem, matka powinna pomagać czy dawać dobre rady, ale córki Julii ewidentnie traktują ją jak bankomat lub służącą. Sama bohaterka ma niekiedy tego dość. Czy kobieta zacznie myśleć też o sobie? Tego nie zdradzę.
Któregoś dnia Julia bliżej poznaje swojego sąsiada- Konrada. Mężczyzna jest od niej dużo młodszy, natomiast nie to jest tym razem najważniejsze. Konrad jest facetem bardzo zamkniętym w sobie, ale tylko Julii wyjaśnia, dlaczego tak jest. Jego historia może wstrząsnąć niejednym czytelnikiem i dać do zrozumienia, że nie można zbyt szybko kogoś oceniać.
Książka ma wydźwięk świąteczny, jednak można ją czytać niemal w każdym czasie. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie- historie typowego dziennikarza, rozterki uczuciowe, konflikty rodzinne czy naprawa rozluźnionych więzi (Julia ma siostrę Ilonę). Sama czytałam tę książkę już dawno, jednak chętnie do niej wracam i zawsze czerpię przyjemność z tej lektury.

Mam wrażenie, że chyba nigdy nie ocenię źle czegoś, co napisała Katarzyna Misiołek. Jej książki zawsze są takie prawdziwe, bez zbędnego lukru, a tematyka nie jest monotonna. Poza tym, autorka pisze też pod pseudonimami: kiedyś jako Olga Haber, natomiast teraz jako Daria Orlicz.
Tym razem główną bohaterką jest Julia Sosin- ponad czterdziestoletnia rozwódka, matka dwójki...